Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 18 sierpnia 2014 r.

Sąd Apelacyjny w Szczecinie, III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodnicząca: SSA Zofia Rybicka-Szkibiel,

Sędziowie SA: Edyta Buczkowska-Żuk

Urszula Iwanowska (spr.),

po rozpoznaniu w dniu 18 sierpnia 2014 r., na posiedzeniu niejawnym,

sprawy z wniosku T. R.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w S.

o wysokość podstawy wymiaru składek

na skutek zażalenia ubezpieczonego na zarządzenie Przewodniczącego VI Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 8 kwietnia 2014 r., sygn. akt VI U 530/14,

postanawia: odrzucić zażalenie.

SSA Urszula Iwanowska SSA Zofia Rybicka-Szkibiel SSA Edyta Buczkowska-Żuk

UZASADNIENIE

W dniu 10 lutego 2014 r. T. R. wniósł odwołanie od decyzji z dnia 13 grudnia 2013 r. nr (...).

Zarządzeniem z dnia 11 marca 2014 r., doręczonym w dniu 19 marca 2014 r., ubezpieczony został zobowiązany do uzupełnienia braków formalnych odwołania przez złożenie dodatkowego egzemplarza odwołania przeznaczonego dla doręczenia płatnikowi – w terminie 7 dni, pod rygorem zwrotu odwołania. Jednocześnie strona została pouczona o obowiązku składania wszelkich pism (wraz z dołączonymi do tych pism załącznikami) w trzech egzemplarzach.

Zarządzeniem z dnia 8 kwietnia 2014 r. Przewodniczący VI Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w Szczecinie zwrócił odwołanie wskazując, że ubezpieczony pomimo upływu zakreślonego terminu nie usunął braku formalnego odwołania. Sąd pierwszej instancji przytoczył treść art. 128 § 1 k.p.c. oraz art. 130 § 1 i 2 k.p.c. i podniósł, że adresowane do ubezpieczonego wezwanie do usunięcia braków w sposób jasny i zrozumiały formułowało braki, jakimi dotknięte było odwołanie oraz określało termin w jakim braki te winny zostać usunięte, a odwołujący nie wykonał nałożonego obowiązku i nie usunął wszystkich barków formalnych wniesionego odwołania.

Z powyższym zarządzeniem nie zgodziła się (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S., która w piśmie nadanym w urzędzie pocztowym w dniu 29 kwietnia 2014 r., wskazała, że braki zostały uzupełnione w terminie na dowód czego załączyła kserokopie potwierdzenia nadania przesyłek do Sądu Okręgowego w Szczecinie VI Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych.

Zarządzeniem z dnia 6 maja 2014 r. Przewodniczący w VI Wydziale Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w Szczecinie wezwał skarżącą do uzupełnienia w terminie 7 dni braków formalnych zażalenia przez:

- oznaczenie zarządzenia, od którego jest wniesione, ze wskazaniem, czy jest ono zaskarżone w całości czy w części,

- zwięzłe przedstawienie zarzutów,

- powołanie w razie potrzeby, nowych faktów i dowodów oraz wykazanie, że ich powołanie w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji nie było możliwe albo że potrzeba powołania się na nie wyniknęła później,

- zamieszczenie wniosku o zmianę lub uchylenie zarządzenia z zaznaczeniem zakresu żądania zmiany lub uchylenia,

- wskazanie wartości przedmiotu zaskarżenia,

- wniesienie opłaty w wysokości 30 zł

pod rygorem odrzucenia zażalenia.

Zobowiązanie zostało doręczone w dniu 14 maja 2014 r. Spółka nie wykonała zobowiązania.

T. R. otrzymał zarządzenie o zwrocie odwołania w dniu 23 czerwca 2014 r. i nie złożył od niego zażalenia.

Sąd Apelacyjny rozważył, co następuje:

Zażalenie spółki podlega odrzuceniu.

Zgodnie z art. 397 § 2 zd. pierwsze k.p.c., do postępowania toczącego się na skutek zażalenia stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu apelacyjnym. Natomiast w myśl art. 373 k.p.c., sąd drugiej instancji odrzuca na posiedzeniu niejawnym apelację, jeżeli ulegała ona odrzuceniu przez sąd pierwszej instancji. Jeżeli dostrzeże braki, do których usunięcia strona nie była wezwana, zażąda ich usunięcia. W razie nieusunięcia braków w wyznaczonym terminie apelacja ulega odrzuceniu. Należy wskazać, że regulacja art. 373 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c., nakłada na sąd drugiej instancji obowiązek wstępnego sprawdzenia, czy przedłożone mu wraz
z aktami sprawy zażalenie nadaje się do merytorycznego rozpoznania. W toku kontroli wstępnej ocenia się zażalenie z punktu widzenia wymagań ustawowych odnoszących się do terminu jego wniesienia, dopuszczalności oraz zachowania wymagań formalnych. Kontroli wstępnej podlega także kwestia opłacenia zażalenia.

Pismem doręczonym spółce w dniu 14 maja 2014 r. Sąd Okręgowy wezwał skarżącą do uzupełnienia braków formalnych zażalenia. Spółka nie uzupełniła braków we wskazanym terminie, a jedynie wniosła o wydłużenie terminu do uzupełnienia tychże braków. Spółka jednak mimo upływu zakreślonego terminu nie wykonała zobowiązania sądu – nie uzupełniła braków zażalenia, jak również nie wniosła opłaty w wysokości 30 zł. W związku z tym, sąd pierwszej instancji powinien był zażalenie odrzucić z uwagi na nieuzupełnienie braków formalnych i jego nieopłacenie. Zgodnie bowiem z art. 370 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c. sąd pierwszej instancji odrzuci na posiedzeniu niejawnym zażalenie wniesione po upływie przepisanego terminu, nieopłacone lub z innych przyczyn niedopuszczalne, jak również zażalenie, którego braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.

Skoro skarżąca nie uzupełniła braków formalnych i nie opłaciła złożonego zażalenia, mimo prawidłowego wezwania przez Sąd Okręgowy i upływu wyznaczonego terminu, Sąd Apelacyjny na podstawie art. 398 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 i w związku z art. 373 k.p.c. odrzucił zażalenie, bez jego merytorycznego rozpoznania.

SSA Urszula Iwanowska SSA Zofia Rybicka-Szkibiel SSA Edyta Buczkowska-Żuk