Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV K 422/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 czerwca 2014 roku

Sąd Rejonowy dla miasta stołecznego Warszawy w Warszawie IV Wydział Karny

w składzie:

Przewodnicząca: SSR Agnieszka Furman

Protokolant: Agnieszka Gutowska, A. K. (1), I. R.

Prokurator: Joanna Jarzęcka-Grzeszczak, A. K. (2), K. P., M. A., K. S.

po rozpoznaniu na rozprawie dnia 09 czerwca 2014 roku,

sprawy S. S. , syna S. i I. z domu N., urodzonego (...) w miejscowości W.,

oskarżonego o to, że:

w dniu 21 września 2009 roku w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził (...) Sp. z o.o. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w łącznej kwocie 2987,34 złotych w ten sposób, iż przedkładając podrobiony przez nieustaloną osobę dokument w postaci zaświadczenia o zatrudnieniu w firmie (...) z/s w W. wprowadził w błąd pracownika (...) Sp. z o.o. co do faktu zatrudnienia, wiarygodności finansowej oraz zamiaru wywiązania się z warunków umów i zawarł dwie umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych o numerach (...) i (...) z dnia 21 września 2009 roku na podstawie których wyłudził usługi telekomunikacyjne w kwocie 991,34 złotych oraz dwa aparaty telefoniczne marki S. (...) o wartości 1996,00 złotych czym działał na szkodę (...) Sp. z o.o., przy czym łączną wartości szkody wyniosła 2987,34 złotych,

tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

orzeka:

I.  oskarżonego S. S. uznaje za winnego zarzucanego mu w akcie oskarżenia czynu i za to na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. skazuje go, zaś na podstawie art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. w zw. z art. 70 § 1 pkt 1 k.k. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza oskarżonemu na okres 3 /trzech/ lat próby;

III.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. D. P. kwotę 936 zł /dziewięćset trzydzieści sześć złotych/ powiększoną o stawkę podatku VAT tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu;

IV.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych, wydatkami obciążając Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

W dniu 21 września 2009 roku w W., S. S. zawarł z (...) sp. z o.o. dwie umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych o nr (...) i (...) na podstawie których otrzymał dwa aparaty telefoniczne: S. (...) o łącznej wartości 1996,00 zł.. W promocji cena aparatu wynosiła 1 zł., poza promocją 999zł. Przy zawieraniu umowy posłużył się podrobionym przez nieustaloną osobę zaświadczeniem o zatrudnieniu w firmie (...) z siedzibą w W.. Z treści zaświadczenia wynikało, że jego miesięczny dochód netto wynosi 1928,15 zł. Podany w zaświadczeniu adres firmy był niezgodny z adresem wskazanym w bazie (...). Po zawarciu umowy S. S. nie dokonał żadnej wpłaty z tytułu zaciągniętego zobowiązania i tym samym spowodował straty w wysokości 1996,00 zł. z tytułu sprzedaży telefonów i 991,34 zł. z tytułu nieuregulowanych płatności za świadczone usługi telekomunikacyjnych. Łącznie suma strat na szkodę (...) Sp. z o.o. wyniosła 2987, 34 zł.

Powyższe ustalenia faktyczne, Sąd oparł na w pełni wiarygodnych zeznaniach świadków: T. J. /k.7-8/ i G. H. /k.20-21/,. Zeznania te maja potwierdzenie w dołączanych do akt sprawy dokumentach w postaci umów, dokumentacji związanej z ich zawarciem i zaświadczenia o zatrudnieniu /k.3 i 4/.Brak było też podstaw do kwestionowania opinii biegłego z zakresu badań pisma ręcznego /k. 58-69/.

Początkowo oskarżony nie przyznał się do zarzucanego mu czynu i wyjaśnił, że nigdy nie podpisywał wskazanych umów i nigdy nie pracował w firmie (...) /k.48-51/, co pozostaje w sprzeczności z opinią biegłego z zakresu badań ręcznego, z której wynika, ze podpisy o treści S. S., znajdujące się w umowach, zostały nakreślone jego ręką.

Na rozprawie oskarżony przyznał się i odpowiadając na pytania wyjaśnił, że to on podpisał obie umowy. Obrońca złożył uzgodniony z oskarżonym wniosek o dobrowolne poddanie karze w wysokości jednego roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres próby wynoszący trzy lata.

Zgodnie z ustalonym stanem faktycznym oczywiste jest, że S. S. działając z w celu osiągniecia korzyści majątkowej wprowadził w błąd pracownika (...) Sp. z o.o., bowiem już w momencie zawierania umowy, nie miał zamiaru wywiązać się ze swoich zobowiązań, a tym samym wypełnił znamiona czynu określone w art. 286§ 1 k.k. w zb. z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11§ 2 k.k. Zatem, ani wina oskarżonego ani okoliczności czynu nie budzą wątpliwości.

Dlatego też Sąd uznał oskarżonego za winnego zarzucanego mu czynu i wydał wyrok zgodny z wnioskiem o dobrowolne poddanie karze.

Sąd orzekając na podst. art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. karę jednego roku pozbawienia wolności kierował się dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 53 kk. Zdaniem Sądu wymierzona kara jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynu oskarżonego oraz stopnia jego zawinienia. Społeczna szkodliwość czynu popełnionego przez oskarżonego była znaczna, działał on zamiarem bezpośrednim kierunkowym, a swoim zachowaniem wypełnił znamiona dwóch przepisów kodeksu karnego przewidzianych w art. 286 par. 1 k.k. i 270 par. 1 k.k. Na niekorzyść oskarżonego przemawia przede wszystkim jego uprzednia karalność oraz to, że po dokonaniu czynu, pomimo wysyłanych do niego wezwań do zapłaty, nie podjął żadnej próby kontaktu z firmą telekomunikacyjną i uregulowania zaległości wynikających z umów. Do okoliczności łagodzących, Sąd zaliczył okazaną w czasie rozprawy skruchę oraz chęć dobrowolnego poddania karze.

Okoliczności te dają także podstawy do uznania, że pomimo uprzedniej karalności, w stosunku do oskarżonego istniej pozytywna prognoza, o jakiej mowa w art. 69 § 1 i 2 kk i pomimo zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności na okres próby wynoszący 3 lata, będzie on przestrzegał porządku prawnego i nie popełni przestępstwa.

Kara w orzeczonym wymiarze zdaniem Sądu nie przekracza stopnia winy oraz społecznej szkodliwości czynu oraz spełni stojące przed nią cele w zakresie prewencji indywidualnej, jak i ogólnej.