Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 czerwca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu VIII Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 25 czerwca 2014 r. w Toruniu

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w G.

przeciwko K. R.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Toruniu

z dnia 25 lutego 2014 r.

sygn. akt I C 2335/13

1.  oddala apelację,

2.  zasądza od powoda (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w G. na rzecz pozwanego K. R. kwotę 1200 zł (jeden tysiąc dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu za instancję odwoławczą.

Sygn. akt VIII Ca 258/14

UZASADNIENIE

Powód (...)Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w G. w pozwie przeciw K. R. domagał się zasądzenia kwoty 12.352,15 zł z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty tytułem zwrotu pożyczki gotówkowej, z której wierzytelność nabył w drodze cesji Wyrokiem z dnia 25 lutego 2014 r. Sąd Rejonowy w Toruniu oddalił powództwo oraz zasądził od powoda na rzecz pozwanego 2.417 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. W motywach rozstrzygnięcia Sąd Rejonowy zaznaczył, że wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu nie ma mocy prawnej dokumentu urzędowego, a zatem nie stanowi dowodu tego co zostało w nim urzędowo zaświadczone. Nadto Sąd wskazał, że powód dochodził roszczenia z tytułu umowy pożyczki gotówkowej z dnia 12 maja 2008 r. tymczasem przedłożył umowę o kredyt odnawialny z dnia 8 maja 2008 r. i dotyczący tej ostatniej umowy bankowy tytuł egzekucyjny. Sama umowa cesji również wzbudziła wątpliwości Sądu I instancji gdyż z jej fragmentów nie wynika, aby jej przedmiotem była wierzytelność przeciw pozwanemu. Z kolei przedłożony przez powoda wydruk komputerowy nie ma waloru dokumentu w rozumieniu k.p.c. a, ponadto dotyczy on wierzytelności z tytułu pożyczki gotówkowej a nie umowy kredytu odnawialnego załączonej do pozwu.

Powód zaskarżył powyższy wyrok w całości zarzucając:

1.  sprzeczność istotnych ustaleń z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego poprzez bezpodstawne przyjęcie jakoby powód nie udowodnił legitymacji czynnej, mimo że w aktach sprawy znajduje się wyciąg z umowy cesji oraz załącznik do tej umowy zawierające dane nabytej wierzytelności, umowa kredytu odnawialnego z dnia 8 maja 2008 r., bankowy tytułu egzekucyjny, korespondencja świadcząca o toczącym się przeciw pozwanemu postępowaniu egzekucyjnym jak również wyciąg z ksiąg rachunkowych powoda

2.  naruszenie art. 65 k.c. w zw. z art. 509 k.c. poprzez ich błędną wykładnię prowadzącą do uznania umowy cesji za bezskuteczną, podczas gdy powód przedłożył do akt potwierdzoną za zgodność z oryginałem umowę cesji wierzytelności, zawierającą wszelkie elementy podmiotowo i przedmiotowo istotne by uznać cesję za skuteczną

3.  naruszenie art. 511 k.c. poprzez błędne przyjęcie, że nie został spełniony wymóg stwierdzenia przelewu wierzytelności pismem mimo przełożenia przez powoda umowy cesji z wierzytelności z wyciągiem z załącznika do tej umowy oraz wyciągu z ksiąg rachunkowych powoda

4.  naruszenie art. 233 k.p.c. poprzez wyjście poza zasadę swobodnej oceny dowodów i dowolne przyjęcie, że przedłożony przez powoda wyciąg z ksiąg rachunkowych, umowa cesji wierzytelności wraz z wyciągiem z załącznika nie stanowią dowodu nabycia wierzytelności, mimo że okoliczność ta wprost wynika z przedmiotowych dokumentów

5.  błąd w ustaleniach faktycznych poprzez bezpodstawne przyjęcie, jakoby powód przedłożył do akt inną umowę niż stanowiącą podstawę powództwa, podczas gdy w rzeczywistości umowa przelewu obejmowała umowę z dnia 8 maja 2008 r. i umowę datowaną na ten dzień powód złożył do akt

6.  naruszenie art. 6 k.c. w zw. z art. 232 k.p.c. polegające na błędnym uznaniu, że powód nie przedłożył dokumentów na poparcie swoich twierdzeń oraz wniosków, z których wywodzi skutki prawne

7.  naruszenie art. 328 § 2 k.p.c. poprzez całkowite pominięcie przy ocenie dowodów bankowego tytułu egzekucyjnego oraz korespondencji komornika z poprzednim wierzycielem

8.  nierozpoznanie istoty sprawy.

Wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i uwzględnienie powództwa wraz z kosztami procesu za obie instancje, ewentualnie o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji oraz pozostawienie temu sądowi orzeczenia o kosztach postępowania za obie instancje.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Apelacja jest bezzasadna i jako taka podlega oddaleniu.

Należy w pełni podzielić stanowisko Sądu I instancji o braku możliwości weryfikacji istnienia oraz wysokości roszczenia powoda. Twierdzenie apelującego jakoby uzasadnienie zaskarżonego wyroku nie odpowiadało wymogom z art. 328 § 2 k.p.c. jest chybione, gdyż z uwagi na przyczyny oddalenia powództwa prawidłowość sporządzonego uzasadnienia nie nasuwa zastrzeżeń.

Przede wszystkim należy wskazać, na co trafnie zwrócił uwagę Sąd Rejonowy, że w aktualnym stanie prawnym wyciągi z ksiąg funduszy inwestycyjnych nie mają wartości dowodowej dokumentów urzędowych w postępowaniu cywilnym (art. 194 ust. 1 w zw. z ust. 2 ustawy z dnia z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych, t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 157). Oznacza to, że przedłożony przez powoda wyciąg z dnia 21 maja 2013r. jest pozbawiony jakiegokolwiek znaczenia dowodowego.

W dalszej kolejności przypomnieć trzeba, że zgodnie z art. 321 § 1 k.p.c. sąd nie może wyrokować co do przedmiotu, który nie był objęty żądaniem, ani zasądzać ponad żądanie. Związanie sądu przy wyrokowaniu żądaniem jest wyrazem obowiązywania w postępowaniu cywilnym zasady dyspozytywności, zgodnie z którą to powód decyduje nie tylko o wszczęciu postępowania, ale także o zakresie rozstrzygnięcia sprawy. Niedopuszczalność wyrokowania co do przedmiotu nieobjętego żądaniem oznacza niemożność objęcia rozstrzygnięciem innych żądań niż przedstawione przez powoda. Rola sądu w procesie cywilnym sprowadza się zatem wyłącznie do oceny zasadności zgłoszonych przez powoda żądań. W konsekwencji nawet gdy sąd oddalając sformułowane przez powoda żądania uznałby, że powód z przytoczonych w pozwie okoliczności mógłby skutecznie dochodzić innych niż niezasadnie zgłoszone żądań (roszczeń), to nie może w świetle art. 321 § 1 k.p.c. uwzględniać tych innych a nie zgłoszonych żądań (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 23 stycznia 2014 r., V ACa 649/13, Lex nr 1439040).

W sprawie niniejszej z pozwu, zakreślającego podstawę faktyczną powództwa a tym samym granice orzekania przez sąd, wynika, że powód domaga się zwrotu pożyczki gotówkowej nr (...) zawartej dnia 12 maja 2008 r. między pozwanym a (...) Bank S.A., z której wierzytelność powód nabył w drodze cesji . Tymczasem do akt powód przedłożył umowę kredytu odnawialnego opatrzoną analogiczną numeracją i datą. Nie sposób zaprzeczyć, że w rachubę wchodzi inny typ normatywny umowy niż ta, o której mowa w pozwie. W sytuacji gdy powód jest profesjonalistą w dziedzinie dochodzenia wierzytelności oraz był zastępowany w procesie przez fachowego pełnomocnika, tłumaczenie tej rozbieżności omyłką pisarską nie może być potraktowane poważnie. Ujmując rzecz wprost, powód wnosił o zasądzenie roszczenia z umowy, której pozwany nigdy nie zawarł. Natomiast przyjęcie przez Sąd założenia, że powód w istocie dochodzi roszczenia z przedłożonej umowy kredytu odnawialnego i rozważenie jego zasadności na płaszczyźnie tej właśnie umowy byłoby równoznaczne z naruszeniem art. 321 § 1 k.p.c.

Powyższe było wystarczające do oddalenia apelacji, a jednocześnie powodowało bezprzedmiotowość odnoszenia się do poszczególny zarzutów apelacyjnych. Skarżący bowiem formułując dalej idące zarzuty dotyczące meritum roszczenia, nie dostrzega, że żąda zapłaty z innego tytułu niż wynika to z dokumentu stanowiącego źródło wierzytelności czyli z przedłożonej umowy o kredyt odnawialny. Zauważyć wypada, że bankowy tytuł egzekucyjny dotyczy umowy kredytu a nie pożyczki gotówkowej.

Biorąc pod uwagę przyczyny niezasadności powództwa, Sąd Okręgowy pominął zawarty w apelacji wniosek powoda o przeprowadzenie dowodu z poświadczonego za zgodność z oryginałem fragmentu załącznika do umowy cesji. Dla porządku jednak można wskazać, że wątpliwości, sygnalizowane także przez Sąd Rejonowy, budzi również to czy powód istotnie nabył od S. Bank wierzytelność z umowy kredytu odnawialnego. Z przedłożonego do akt fragmentu załącznika do umowy cesji, jak również z pochodzącego od cedenta zawiadomienia o przelewie wynika bowiem, że jej przedmiotem była pożyczka gotówkowa, a nie kredyt odnawialny.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy oddalił apelację (art. 385 k.p.c.).