Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 26 sierpnia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Szczecinie Wydział II Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Tomasz Szaj (spr.)

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym

w dniu 26 sierpnia 2014 r. w S.

sprawy ze skargi dłużniczki A. J.

z udziałem wierzyciela Banku (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w K.

na zajęcie rachunku bankowego dłużniczki w sprawie Km 7436/13 dokonane przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Stargardzie Szczecińskim – M. K.

w przedmiocie wniosku dłużniczki o zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie pełnomocnika z urzędu

na skutek zażalenia wnioskodawczyni na punkt II postanowienia Sądu Rejonowego w Gryficach z dnia 6 maja 2014 r. sygn. akt I Co 84/14

oddala zażalenie.

SSO Tomasz Szaj

Sygn. akt II Cz 1283/14

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 6 maja 2014 r. Sąd Rejonowy w Gryficach sygn. akt I Co 84/14 zwolnił dłużniczkę A. J. od kosztów sądowych w całości (pkt I) oraz oddalił dłużniczkę A. J. od kosztów sądowych w całości (pkt II).

W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, iż zgodnie z treścią art. 117 §1 k.p.c. strona zwolniona przez sąd od kosztów sądowych w całości lub części, może domagać się ustanowienia adwokata lub radcy prawnego, a ponadto zgodnie art. 117 § 5 k.p.c. sąd uwzględni wniosek, jeżeli udział adwokata lub radcy prawnego w sprawie uzna za potrzebny.

Sąd I instancji dodał, iż możliwość uzyskania pomocy prawnej z urzędu nie należy traktować jako przywileju, ponieważ jest ona prawem podmiotowym, zaś o ustanowieniu wykwalifikowanego pełnomocnika rozstrzyga potrzeba jego udziału w sprawie.

Sąd I instancji stwierdził, że w niniejszej sprawie brak jest przesłanek, które uzasadniałyby udział zawodowego pełnomocnika gdyż jak wynika z analizy pism procesowych, dłużniczka A. J. w sposób czytelny formułuje swoje żądania i jasno uzasadnia stanowisko w sprawie, a ponadto w zakreślonym przez Sąd terminie uzupełnia braki formalne. Nadto Sądowi I instancji z urzędu było również wiadomym, że dłużniczka również w innych sprawach zainicjowanych przed tutejszym Sądem terminowo uzupełnia braki formalne pism oraz wnosi środki zaskarżenia. To, zdaniem Sądu I instancji pozwala na przyjęcie, że nic jest osobą nieporadną. Sąd I instancji zaznaczył, iż charakter niniejszego postępowania nie uzasadnia udziału zawodowego pełnomocnika albowiem sprawa nie należy do skomplikowanych pod względem faktycznym ani prawnym.

Zażalenie na pkt II powyższego postanowienia wywiodła dłużniczka i wniosła o jego uchylenie, zmianę pkt II poprzez przyznanie dłużniczce prawa do pomocy prawniczej w postaci adwokata z urzędu oraz o zwolnienie z opłaty sądowej od wniesionego zażalenia.

W uzasadnieniu dłużniczka wskazała, iż Sąd I instancji błędnie stwierdził, że skarga na czynności komornika nie wymaga pomocy prawniczej. Dodała, iż jest osobą nieuleczalnie chorą na raka czerniaka z przerzutami i dodatkowo choruje na schorzenia psychiatryczne, co potwierdziła opinia biegłego z zakresu psychiatrii sądowej.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie dłużniczki okazało się niezasadne.

Zgodnie z art. 117 § 1 k.p.c., osoba fizyczna, zwolniona przez sąd od kosztów sądowych, może się domagać ustanowienia adwokata lub radcy prawnego. Zgodnie z § 5 w/w przepisu Sąd uwzględni wniosek jeżeli udział adwokata lub radcy prawnego w sprawie uzna za zasadny.

Sąd II instancji uznał za słuszne stanowisko Sądu Rejonowego, zgodnie z którym, ustanowieniu na rzecz strony pozwanej pełnomocnika z urzędu sprzeciwia się charakter niniejszej sprawy oraz brak nieporadności po jej stronie. Wskazać bowiem należy, iż przedmiot niniejszego postępowania nie jest na tyle skomplikowany, by dłużniczka nawet bez profesjonalnego pełnomocnika nie mogła prezentować w nim swoich racji. Jak wynika z pism wnoszonych przez dłużniczkę, jest ona zorientowana w przedmiocie sprawy, pisma te zaś są składane terminowo, zawierają stosowne twierdzenia oraz wnioski. Dłużniczka stosuje się do pouczeń udzielanych przez sąd, np. w zakresie zaskarżenia orzeczenia, prawidłowo je odczytując i prawidłowo kierując środki zaskarżenia jedynie do orzeczeń, które są dla niej niekorzystne. Zgodnie z ugruntowanym w tej mierze orzecznictwem samo złożenie wniosku o ustanowienie adwokata lub radcy prawnego nie obliguje sądu do jego uwzględnienia, chyba że w ocenie sądu udział profesjonalnego pełnomocnika procesowego jest potrzebny. Sytuacja taka może zachodzić zaś wtedy, gdy nieporadność strony prowadzi do tego, że przy faktycznym lub prawnym skomplikowaniu sprawy nie jest ona w stanie wykorzystać prawnych możliwości jej prawidłowego prowadzenia. (vide orzeczenie (...)Tymczasem taka sytuacja nie zachodzi w przedmiotowej sprawie.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy w Szczecinie - na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. - orzekł jak w sentencji niniejszego postanowienia.

(...)

(...)

(...)

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

4.  (...)

(...)