Sygn. akt VI Ka 840/12
Dnia 12 lutego 2013 roku
Sąd Okręgowy w Słupsku VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący SSO Andrzej Cyganek
Sędziowie: SO Jadwiga Miklińska
SO Robert Rzeczkowski
Protokolant Katarzyna Gill
przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Mieczysława Brunke
po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2013 roku
sprawy P. K. (1)
oskarżonego o przestępstwa z art. 224 § 2 i 3 k.k. i art. 222 § 1 k.k.
i art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i inne
z powodu apelacji wniesionej przez prokuratora
od wyroku Sądu Rejonowego w Lęborku
z dnia 9 listopada 2012 roku w sprawie II K 645/12
1.
zmienia wyrok w zaskarżonej części w ten sposób, że na podstawie
art. 73 § 2 k.k. w okresie próby oddaje oskarżonego P. K. (1) pod dozór kuratora sądowego, zaś jako podstawę prawną warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary roku pozbawienia wolności przyjmuje art. 69 § 1 i § 2 k.k. oraz art. 70 § 2 k.k.;
2. zwalnia oskarżonego od wydatków za postępowanie odwoławcze.
VI Ka 840/12
Sąd Rejonowy w Lęborku wyrkiem z dnia 9 listopada 2012 r. IIK 645/12 uznał oskarżonego P. K. (1) za winnego występku z art. 22412 i 3 kk i art. 222 kk i art. 157§1 kk w zw. z art. 11§2 kk popełnionego w ten sposób, że
w dniu 20 kwietnia 2012 r. w L. używając przemocy wobec funkcjonariuszy policji sierżanta B. Ś. oraz posterunkowego D. O. poprzez odpychanie, uderzanie pięściami w uda i brzuch oraz ugryzienie sierżanta B. Ś. w lewy kciuk ręki powodując ranę kąsaną naruszając czynności narządu ciała na czas powyżej 7 dni zmuszał do zaniechania podjętej czynności służbowej polegającej na interwencji związanej z zakłócaniem ciszy nocnej orz spożywaniem alkoholu w miejscu do tego niewyznaczonym.
Za tak przypisane przestępstwo Sąd Rejonowy wymierzył oskarżonemu, na mocy art. 157§1 kk w zw. z art. 11§3 kk, karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.
Oskarżony P. K. został nadto uznany za winnego ciągu przestępstw z art. 226§1 kk popełnionych w ten sposób, że
w dniu 20 kwietnia 2012 r. w L. na terenie przychodni (...) używając słów wulgarnych powszechnie uważanych za obelżywe znieważył funkcjonariuszy policji posterunkowego J. B. oraz posterunkowego J. H. podczas i w związku z pełnieniem przez nich czynności służbowych,
w dniu 20 kwietnia 2012 r. w L. używając słów wulgarnych powszechnie uważanych za obelżywe znieważył policjantów D. O. i B. Ś. podczas i w związku wykonywaniem przez nich obowiązków służbowych.
Za ten ciąg przestępstw Sąd Rejonowy wymierzył oskarżonemu, na mocy art. 226§1 kk w zw. z art. 91§1 kk, karę 4 miesięcy pozbawienia wolności.
Nadto oskarżonego uznano za winnego występku z art. 224§2 kk popełnionego w ten sposób, że
w dniu 20 kwietnia 2012 r. w L. w celu zmuszenia do zaniechania prawnej czynności służbowej groził pozbawieniem życia funkcjonariuszowi policji posterunkowemu J. B., posterunkowemu D. O. ,
za co wymierzona mu została kara 4 miesięcy pozbawienia wolności – na podstawie art. 224§2 kk.
Na podstawie art. 91§2 kk Sąd Rejonowy wymierzył P. K. (1) karę łączną roku pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawiesił na okres próby 3 lat – art. 69§1 i2 kk oraz art. 70§1 pkt1 kk.
Na poczet orzeczonej kary zaliczony został okres zatrzymania w dniach 20 i 21 kwietnia 2012 r. oraz 17 lipca 2012 r.
P. K. został obciążony kosztami sądowymi.
Apelację w części dotyczącej orzeczenia o karze, na niekorzyść oskarżonego, wniósł Prokurator Rejonowy w Lęborku.
Zarzucił obrazę prawa materialnego poprzez przyjęcie jako podstawy prawnej zawieszenia kary art. 70§1 pkt 1 kk, podczas gdy oskarżony jest młodocianym sprawcą i podstawę zawieszenia kary winien stanowić art. 70§2 kk, a także obrazę prawa materialnego poprzez niezastosowanie art. 73§2 kk stanowiącego podstawę obligatoryjnego dozoru kuratora sądowego wobec młodocianego sprawcy skazanego na karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, mimo iż zachodziły przesłanki określone w przepisie.
Prokurator wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez przyjęcie jako podstawy prawnej zawieszenia kary pozbawienia wolności art. 70§2 kk oraz zastosowanie art. 73§2 kk i oddanie oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora sądowego.
Sąd Okręgowy zważył:
apelacja jest w pełni uzasadniona.
Rzeczywiście przeoczył Sąd Rejonowy, że oskarżony P. K. (1) urodził się 16 września 1992 r., odpowiadał więc w tym postępowaniu sądowym jako sprawca młodociany (art. 115§10 kk), gdyż w chwili popełnienia zarzucanych mu czynów nie ukończył 21 lat i w czasie orzekania w I instancji nie ukończył 24 lata. W konsekwencji tego obowiązkiem było oddanie oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora sądowego, jako że popełnił on przestępstwa umyślne – art. 73§2 kk, zaś prawidłowo przywołana podstawa prawna warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej łącznej kary pozbawienia wolności winna brzmieć: art. 69§1 i 2 kk oraz art. 70§2 kk.
Mając to na uwadze Sąd Okręgowy, na podstawie art. 437§1 kpk, zmienił wyrok w zaskarżonej części, w całości uwzględniając wnioski apelującego.
P. K. został zwolniony od wydatków za postępowanie odwoławcze, gdyż przemawiały za tym względy słuszności – art. 634 kpk w zw. z art. 624§1 kpk.