Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 11 września 2014r.

Sąd Apelacyjny w Poznaniu Wydział I Cywilny

w następującym składzie:

Przewodniczący - Sędzia SA Mariola Głowacka (spr.)

Sędziowie: SA Jacek Nowicki

SA Jerzy Geisler

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 11 września 2014r. w Poznaniu

sprawy z wniosku wierzyciela Z. O.

przy uczestnictwie R. R. (1)

o ponowne wydanie tytułu wykonawczego

na skutek zażalenia uczestnika postępowania

od postanowienia Sądu Okręgowego w Zielonej Górze

z dnia 6 listopada 2013r. sygn. akt I Co 135/13

postanawia:

oddalić zażalenie.

/-/J. Nowicki /-/ M. Głowacka /-/ J. Geisler

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy w Zielonej Górze postanowieniem z dnia 6 listopada 2013r. wydał wierzycielowi Z. O. ponownie, w zamian za utracony, tytuł wykonawczy przez nadanie klauzuli wykonalności ugodzie zawartej między R. R. (1) a Z. O. w dniu 12 maja 2004r. przed Sądem Okręgowym w Zielonej Górze w sprawie V GC 38/04 co do pkt 1 i 2.

Sąd pierwszej instancji wskazał, że wnioskiem z dnia 9 sierpnia 2013r. Z. O. wniósł o ponowne wydanie tytułu wykonawczego w zamian za utracony w sprawie o sygn. akt V GC 38/04. W uzasadnieniu do wniosku wierzyciel podniósł, że pierwotny tytuł wykonawczy tj. odpis ugody zawartej w sprawie V GC 38/04 zaopatrzony w klauzulę wykonalności został doręczony pełnomocnikowi wnioskodawcy radcy prawnemu A. P.. Pełnomocnik ten przed 5 laty zmarł, a poczynione przez wnioskodawcę starania, żeby uzyskać informacje dotyczące likwidatora kancelarii zmarłego pełnomocnika jak i informacje, które pozwoliłyby jemu odzyskać utracony tytuł wykonawczy nie przyniosły żadnego rezultatu.

Sąd pierwszej instancji ustalił, że w dniu 12 maja 2004r. na rozprawie przed Sądem Okręgowym w Zielonej Górze w sprawie sygn. akt V GC 38/04 powód Z. O. i pozwany R. R. (2) zawarli ugodę na mocy której pozwany R. R. (2) zobowiązał się do zapłaty na rzecz powoda Z. O. kwoty 50.727,60 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 21 sierpnia 2003r. w dwóch równych ratach. Pierwszą w terminie do 20 czerwca 2004r., drugą w terminie do 20 lipca 2004r. W punkcie drugim niniejszej ugody pozwany zobowiązał się do zapłaty na rzecz powoda kwoty 1.821,90 zł tytułem połowy kosztów sądowych w terminie do 20 czerwca 2004r. oraz kwoty 3.600 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w terminie do 20 lipca 2004r. W dniu 9 sierpnia 2004r. powyższej ugodzie Sąd Okręgowy nadał klauzulę wykonalności. Tytułu wykonawczy odebrał pełnomocnik wierzyciela radca prawny A. P. w dniu 11 sierpnia 2004r.

Sąd pierwszej instancji wskazał, że zgodnie z art. 794 § 1 k.p.c. ponowne wydanie tytułu wykonawczego zamiast utraconego może nastąpić jedynie na mocy postanowienia sądu wydanego po przeprowadzeniu rozprawy. W postępowaniu tym Sąd ogranicza badanie do faktu utraty tytułu wykonawczego. Wierzyciela obciąża obowiązek wykazania utraty tytułu wykonawczego. Sąd podkreślił, że obowiązek ten nie odnosi się jednak bezpośrednio do faktu utraty tytułu, gdyż przeprowadzenie dowodu w tym zakresie byłoby w wielu wypadkach nadmiernie utrudnione lub nawet niemożliwe. Wierzyciel powinien wykazać, że zaszły okoliczności, które dostatecznie uprawdopodobniają utratę tytułu.

Sąd pierwszej instancji podkreślił, że w orzecznictwie wskazano, iż okoliczność, że wierzyciel nie wie co stało się z tytułem wykonawczym nie musi świadczyć o tym, że tytuł nie został utracony. Nieświadomość wierzyciela dotycząca tego co się stało z tytułem może być przejawem jego utraty (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 8 grudnia 1977r. ICZ 132/77 OSNC 1978, nr 9, poz. 164). Sąd uznał, że w przedmiotowej sprawie miała miejsce taka sytuacja, gdyż wierzyciel nie wie co stało się z tytułem wykonawczym. Był on w posiadaniu jego pełnomocnika, który zmarł. Zdaniem Sądu wierzyciel nie ma możliwości uzyskania dokumentów będących wcześniej w posiadaniu jego zmarłego pełnomocnika. W konsekwencji Sąd uznał, że wierzyciel wykazał, iż pierwotny tytuł wykonawczy został przez niego utracony.

Postanowienie Sądu Okręgowego zostało zaskarżone w całości zażaleniem przez uczestnika postępowania, który wniósł o uchylenie postanowienia.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje.

Zażalenie uczestnika postępowania nie zasługiwało na uwzględnienie.

Stosownie do art. 794 k.p.c., a nie art. 794 § 1 k.p.c. jak to wskazał Sąd pierwszej instancji w uzasadnieniu do postanowienia, ponowne wydanie tytułu wykonawczego może nastąpić w wypadku utraty go przez wierzyciela wbrew jego woli, przy czym przepis ten ograniczył kognicję sądu (art. 794 zdanie trzecie k.p.c.) wyłącznie do badania faktu utraty tytułu wykonawczego. Sąd nie może zatem w tym postępowaniu badać niczego innego, a w szczególności nie może badać zarzutów merytorycznych dłużnika kwestionujących istnienie wierzytelności (vide: postanowienie Sądu Najwyższego z 3 maja 1968r. II CZ 75/68, RPEiS 1969, Nr 2, s. 329).

Przenosząc powyższe na realia rozstrzyganej sprawy stwierdzić należy, że uczestnik postępowania w zażaleniu nie kwestionuje utraty przez wierzyciela tytułu wykonawczego. Zarzuty merytoryczne przytoczone w zażaleniu kwestionujące istnienie wierzytelności nie podlegają natomiast badaniu w postępowaniu o ponowne wydanie tytułu wykonawczego zamiast utraconego.

Biorąc powyższe pod rozwagę zażalenie uczestnika postępowania, na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. art. 397 § 2 k.p.c., oddalono.

/-/J. Nowicki /-/ M. Głowacka /-/ J. Geisler