Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 20 lutego 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Poznaniu, Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSA Jan Futro

SA Bogdan Wysocki (spr.)

SA Ewa Staniszewska

po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2013 r.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi powoda J. R.

o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Zielonej Górze wydanym w sprawie IC 572/02 przeciwko pozwanej Gninie Ż. o zapłatę

na skutek zażalenia skarżącego

na postanowienie Sądu Okręgowego w Zielonej Górze

z dnia 12 grudnia 2012 r., sygn. akt: IC 424/12

postanawia:

oddalić zażalenie.

Bogdan Wysocki Jan Futro Ewa Staniszewska

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w Poznaniu odrzucił skargę J. R. o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Zielonej Górze wydanym w sprawie IC 572/02 przeciwko pozwanej Gminie Ż. o zapłatę.

W uzasadnieniu orzeczenia Sąd wskazał, że powód J. R. wniósł skargę o wznowienie postępowania w sprawach I C 572/02, I ACo 15/10 i IC 289/10 powołując się na ujawnienie nowych, nieznanych dotychczas dowodów i w związku z nieprawidłowym reprezentowaniem go w sprawie. Powód wniósł, aby pozbawić adwokatów tych wynagrodzeń. Powód stwierdził ponadto, że podczas wizyt w S. P. w Ż., dowiedział się, że istnieją nieznane dotąd dowody w postaci map, a które mogłyby mieć wpływ na korzystny wynik sprawy skarżącego. Adwokaci również tych dowodów nie przedstawili.

Sąd Okręgowy ustalił, że przed Sądem Okręgowym w Zielonej Górze pod sygn. akt I C 572/02 toczyła się sprawa z powództwa J. R. przeciwko Gminie Ż. o zapłatę. W dniu 24 listopada 2005 r. zapadł wyrok oddalający powództwo, który uprawomocnił się w dniu 11 stycznia 2006 r. Pismem z dnia 14 lipca 2010 r. J. R. wniósł skargę o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Zielonej Górze wydanym w sprawie I C 572/02.

Postanowieniem w sprawie o sygn. I ACo 15/10 z dnia 30 lipca 2010 r. Sąd Apelacyjny uznał się niewłaściwym i sprawę przekazał Sądowi Okręgowemu w Zielonej Górze do rozpoznania. Sprawa została zarejestrowana pod sygn. akt IC 289/10. Postanowieniem z dnia 5 lutego 2011 r. Sąd Okręgowy odrzucił skargę z uwagi na to, że została wniesiona po terminie oraz z uwagi na brak podstawy wznowienia postępowania. Ponadto postanowieniem z dnia 12 maja 2011 r. Sad oddalił wniosek pełnomocnika powoda w przedmiocie przyznania mu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej.

Zarządzeniem z dnia 19 września 2012 r. zobowiązano powoda do podania okoliczności stwierdzających zachowanie terminu do wniesienia skargi oraz sprecyzowania, czy domaga się uchylenia wyroku, bądź zmiany wyroku w całości lub w części.

W piśmie z dnia 12 października 2012 r. skarżący stwierdził, że nie jest w stanie podać, kiedy powziął wiadomość o nowych dowodach, i że wnosi o zmianę zaskarżonych orzeczeń na jego korzyść.

Sąd Okręgowy wskazał, że w niniejszej sprawie powód podniósł, iż w dniu 10 sierpnia 2012 r. dowiedział się, że w S. P.znajdują się mapy z lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy I C 572/02, nie wskazał natomiast w jaki sposób te mapy mogłyby wpłynąć na orzeczenie oraz dlaczego nie szukał tych map w czasie procesu toczącego się w sprawie IC 572/02. Skoro mapy pochodzą z lat 50 i 60 – tych, to musiały znajdować się w S. także w okresie od 2002 - 2005 r., miał zatem możliwość wnioskować o nie wcześniej.

Ponadto od czasu prawomocnego wyroku w sprawie I C 572/02 upłynęło 6 lat (wyrok uprawomocnił się w dniu 11 stycznia 2006 r.), powód był reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, co w myśl art. 408 k.p.c. uniemożliwia mu żądanie wznowienia postępowania. Wobec tego wniesiona przez J. R. skarga o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Zielonej Górze wydanym w sprawie IC 572/02 na podstawie art. 410 § 1 k.p.c. podlegała odrzuceniu.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożył skarżący. Z treści zażalenia wynika, że skarżący wnosi o uchylenie zaskarżonego postanowienia i nadanie sprawie dalszego biegu.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie okazało się niezasadne i nie zasługiwało na uwzględnienie.

Przed przystąpieniem do merytorycznego rozpoznania skargi o wznowienie postępowania sąd bada, czy zostały spełnione konieczne warunki umożliwiające jej rozpoznanie. Ich brak uniemożliwia przystąpienie do rozpatrywania zasadności wniesionej skargi.

Słuszne było stanowisko sądu I instancji, że skarżący wniósł skargę z uchybieniem terminu. Skargę o wznowienie wnosi się w terminie trzymiesięcznym, termin ten liczy się od dnia, w którym strona dowiedziała się o podstawie wznowienia, a gdy podstawą jest pozbawienie możności działania lub brak należytej reprezentacji od dnia, w którym o wyroku dowiedziała się strona, jej organ lub jej przedstawiciel ustawowy (art. 407 § 1 k.p.c.). Po upływie lat pięciu od uprawomocnienia się wyroku nie można żądać wznowienia, z wyjątkiem wypadku, gdy strona była pozbawiona możności działania lub nie była należycie reprezentowana (art. 408 k.p.c.).

W sprawie IC 572/02, w której J. R. domaga się wznowienia postępowania, wyrok uprawomocnił się w dniu 11 stycznia 2006 r., a skarżący był reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika. Zatem termin pięcioletni do wniesienia skargi o wznowienie postępowania w powyższej sprawie upłynął skarżącemu ostatecznie w dniu 20 grudnia 2011 r. Jest to termin prekluzyjny i nie podlega w żadnym przypadku przywróceniu. Natomiast skarga o wznowienie postępowania w powyższej sprawie została wniesiona przez żalącego w dniu 14 sierpnia 2012 r.

Mając to na uwadze należy uznać, że skarga o wznowienie postępowania wniesiona przez J. R. podlegała na podstawie art. 410 § 1 k.p.c. odrzuceniu. Wobec tego Sąd Apelacyjny na podstawie, art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji orzeczenia

Bogdan Wysocki Jan Futro Ewa Staniszewska

I ACz 136/13

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE