Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 5 września 2014 roku

Sąd Okręgowy w Szczecinie II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym

Przewodniczący: SSO Sławomir Krajewski (spr.)

Sędziowie SO Iwona Siuta

SO Małgorzata Grzesik

po rozpoznaniu w dniu 5 września 2014 roku w Szczecinie na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa C. M. i J. M.

przeciwko M. Ś.

na skutek zażalenia pozwanej na postanowienie Sądu Rejonowego w Stargardzie Szczecińskim z dnia 18 marca 2014 roku, sygn. akt I C 429/11

postanawia:

uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę Sądowi Rejonowemu w Stargardzie Szczecińskim do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach instancji odwoławczej.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 18 marca 2014 roku Sąd Rejonowy w Stargardzie Szczecińskim, sygn. akt I C 429/11, odrzucił apelację pozwanej M. S. z dnia 30 grudnia 2013 roku.

W uzasadnieniu wskazał, że pismem z dnia 30 grudnia 2013 roku pozwana M. S. wywiodła apelację od wydanego w niniejszej sprawie wyroku z dnia 18 grudnia 2013 roku. Złożona przez pozwaną apelacja dotknięta była brakami formalnymi. W tym stanie rzeczy na zarządzenie przewodniczącego doręczone per aviso w dniu 23 lutego 2014 roku pozwana została wezwana do uzupełnienia braków apelacji poprzez wskazanie zarzutów i ich uzasadnienie - w terminie tygodniowym pod rygorem odrzucenia apelacji, czego nie uczyniła. W związku z powyższym Sąd uznał, że pozwana nie uzupełniła braków wywiedzionej apelacji zgodnie z doręczonym jej w tym zakresie zobowiązaniem sądu.

Zażalenie na powyższe postanowienie wywiodła pozwana i zaskarżając postanowienie w całości, wniosła o jego uchylenie i przyjęcie apelacji do rozpoznania.

W uzasadnieniu podała, że o zarządzeniu do uzupełnienia braków formalnych apelacji pozwana dowiedziała się dopiero 8 kwietnia 2014 roku, kiedy to otrzymała postanowienie o odrzuceniu apelacji. Nie dotrzymanie terminu nie wynikło z winy strony. W tym zakresie wskazała, że od 1 stycznia 2014 roku korespondencję sądową doręcza nowy operator. Na terenie L. firma (...)działa dopiero od 7 lutego 2014 roku. W miesiącu styczniu listy nie były więc doręczane, a jedynie zwracane nadawcy, na dowodów czego pozwana złożyła foniczny zapis rozmowy z pracownikiem (...)działającym na terenie L., który nie pozostawia wątpliwości co do nie doręczenia przedmiotowego zarządzenia i braku winy strony w niedotrzymaniu terminu o którym po prostu nie wiedziała. W przypadku wątpliwości co do argumentów strony pozwanej wniosła ona przesłuchania przedstawicielki (...)z L.na okoliczność niedoręczania przesyłek w L.co najmniej do dnia 7 lutego 2014 roku.

Niezależnie od tego podała, że zarządzenie to wydane zostało przedwcześnie, bowiem pozwana nie potrzymała w tamtym czasie jeszcze wyroku z uzasadnieniem, co uniemożliwiało sformułowanie zarzutów.

W odpowiedzi na zażalenie powodowie wnieśli o jego oddalenie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie okazało się o tyle zasadne, że doprowadziło do konieczności uchylenia zaskarżonego postanowienie i przekazania sprawy Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania, ze względu na niezbędność przeprowadzenia w całości postępowania dowodowego - w rozumieniu art. 386 § 4 kpc.

W przedmiotowej sprawie pozwana zakwestionowała prawidłowość doręczenia jej zobowiązania do uzupełnienia braków formalnych apelacji z dnia 30 grudnia 2013 roku. Podała zwłaszcza, że nie sposób przyjąć, by przesyłka skutecznie doręczona została jej w sposób zastępczy, regulowany w art. 139 § 1 kpc, w dniu 23 stycznia 2014 roku. W treści zażalenia wprost wskazała, iż na terenie miejscowości, w której zamieszkuje doręczenia przesyłek sądowych, w związku z dokonaną z początkiem stycznia 2014 roku zmianą doręczyciela, nie odbywało się prawidłowo. Na dowód podnoszonych twierdzeń dołączyła do zażalenia foniczny zapis rozmowy przeprowadzonej z przedstawicielem doręczyciela (...) działającym na terenie L., wnosząc jednocześnie o przesłuchanie tej osoby w charakterze świadka.

Koniecznym jest, więc zbadanie tych zarzutów i przeprowadzenie w tym kierunku postępowania dowodowego, w zakresie przynajmniej postulowanym przez skarżącą. Tylko, bowiem w przypadku przyjęcia za prawidłowe doręczenia zastępczego pisma sądowego z dnia 2 stycznia 2014 roku, możliwym jest uznanie, że skarżąca nie usunęła w zakreślonym terminie braków formalnych apelacji.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy, na podstawie art. 386 § 4 kpc, w zw. z art. 397 § 2 kpc, orzekł jak w sentencji postanowienia.

Orzeczenie o kosztach postępowania zażaleniowego zapadło na podstawie art. 108 § 2 kpc.

(...)

-(...)

- (...)

(...)