Pełny tekst orzeczenia

I A Cz 258/13

POSTANOWIENIE

Dnia 20 lutego 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Poznaniu Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSA Jan Futro (spr.)

Sędziowie: SA Bogdan Wysocki, SA Ewa Staniszewska

po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2013 r. na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa Funduszu (...) w W. reprezentowanego przez Ministra (...)

przeciwko M. B. i T. B..

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda

na postanowienie zawarte w wyroku Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 3 grudnia 2012 r.

sygn. akt I C 1407/12

1. prostuje rubrum zaskarżonego wyroku wskazując, że powód reprezentowany jest przez Ministra (...)

2. oddala zażalenie;

3. oddala wniosek pozwanego o zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego.

Ewa Staniszewska Jan Futro Bogdan Wysocki

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy rozpoznając skargę pauliańską powoda, po jej uwzględnieniu odstąpił od obciążania pozwanych kosztami procesu.

W uzasadnieniu wskazał, że w pozwani nie dali powodu do wytoczenia procesu a przy pierwszej czynności procesowej uznali żądanie pozwu. Byli więc sami uprawnieni do żądania od powoda zwrotu kosztów procesu na podstawie art. 101 k.p.c.

Na postanowienie to zażalenie wniósł powód zarzucając mu naruszenie art. 101 k.p.c. W uzasadnieniu wskazał, że wytoczone powództwo było powództwem o ukształtowanie i powód bez jego wytoczenia nie uzyskałby zaspokojenia swojego roszczenia. Zauważył także, że powód poniósł już znaczne koszty postępowania sądowego i egzekucyjnego przeciwko dłużnikowi Z. B. i niesprawiedliwym jest obciążanie go dalszymi kosztami.

W konsekwencji wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia i zasądzenie od pozwanych solidarnie na rzecz powoda 11 100 zł tytułem zwrotu kosztów procesu oraz o zasądzenie od pozwanych solidarnie na rzecz powoda kosztów postępowania zażaleniowego według norm przepisanych.

Pozwani wnieśli o oddalenie zażalenia.

Rozpoznając zażalenie Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie jest niezasadne.

Nie ulega wątpliwości, że powód przed wytoczeniem procesu nie zwracał się w żaden sposób do pozwanych, celem uzgodnienia możliwości zaspokojenia swojego roszczenia. Pozwani też przy pierwszej czynności procesowej uznali roszczenie pozwu.

Celem skargi pauliańskiej jest umożliwienie wierzycielowi zaspokojenia się z majątku osoby trzeciej w zakresie, w jakim byłoby to skuteczne w stosunku do dłużnika gdyby ten nie pozbył się swego majątku lub nie zrezygnował z jego powiększenia.

Wbrew stanowisku powoda, skutek ten może być osiągnięty także bez wytaczania procesu np. w przypadku poddania się pozwanych, jako dłużników rzeczowych egzekucji z nieruchomości do wysokości wskazanej należności głównej.

Ustalony przez Sąd I instancji stan faktyczny, nawet jeżeli nie uzasadniał zastosowania dyrektywy z art. 101 k.p.c. (pozwani nie żądali zwrotu kosztów) z pewnością uzasadniał zastosowanie przepisu art. 102 k.p.c. Mając na względzie, że przepis ten winien być stosowany wyjątkowo, trzeba stwierdzić, że w niniejszej sprawie sytuacja taka zachodzi. Powodowie w żaden sposób nie zawinili wytoczenia procesu a przy pierwszej czynności powództwo uznali.

Okoliczności dotyczące innej sprawy, choćby powiązanych z rozpatrywaną nie mogą mieć znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy.

Wobec powyższego Sąd Apelacyjny na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art.397 § 2 k.p.c. orzekł jak punkcie 2 postanowienia.

Skoro powód przegrał sprawę w postępowaniu zażaleniowym o wniosku dotyczącym zasądzenia kosztów sądowych orzeczono jak w punkcie 3 postanowienia.

Ewa Staniszewska Jan Futro Bogdan Wysocki

I ACz 258/13

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE