Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV Ca 741/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 lipca 2013 r.

Sąd Okręgowy Warszawa – Praga w Warszawie IV Wydział Cywilny – Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Paweł Iwaniuk

po rozpoznaniu w dniu 23 lipca 2013 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym sprawy

z powództwa Banku (...) S.A. w W.

przeciwko J. N.

o zapłatę

na skutek apelacji Banku (...) S.A. w W.

od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Południe w W. z dnia 5 marca 2013 r. sygn. akt I C 3578/12

I.  zmienia zaskarżony wyrok w punkcie 1 i 2 w ten sposób, że zasądza od J. N. na rzecz Banku (...) S.A. w W. kwotę 2 654,02 (dwa tysiące sześćset pięćdziesiąt cztery złote 02/100) złotych wraz z odsetkami umownymi od dnia 16 sierpnia 2012 r. do dnia zapłaty;

II.  oddala apelację co do punktu 3 zaskarżonego wyroku;

III.  odstępuje od obciążania J. N. kosztami postępowania apelacyjnego.

Sygn. akt IV Ca 741/13

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 5 marca 2013 r. Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Południe w W. zasądził w punkcie 1 od pozwanej na rzecz powoda kwotę 2.654,02 złotych wraz z odsetkami ustawowymi od kwoty 1.326,85 złotych od dnia 16 sierpnia 2012 r. do dnia zapłaty i od kwoty 1.327, 17 złotych od dnia 30 października 2012r. do dnia zapłaty, w punkcie 2 w pozostałym zakresie oddalił powództwo, natomiast w punkcie 3 nie obciążył pozwanej obowiązkiem zwrotu kosztów postępowania na rzecz strony powodowej. Jednocześnie Sąd Rejonowy w punkcie 4 nadał wyrokowi w punkcie 1 rygor natychmiastowej wykonalności.

Apelację od powyższego wyroku wniósł powód, zaskarżając go w punkcie 2 i 3 oraz zarzucając naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 481 § 2 k.c. oraz art. 482 § 1 i 2 k.c. Ponadto powód zarzucił naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 98 § 1 k.p.c., art. 102 k.p.c. oraz art. 233 § 1 k.p.c.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Apelacja zasługuje na uwzględnienie. Podstawą dochodzonego roszczenia jest długoterminowa umowa pożyczki udzielona przez bank. W myśl art. 482 § 2 k.c. zakaz umawiania się z góry o zapłatę odsetek za opóźnienie w zapłacie zaległych odsetek, czyli tzw. zakaz anatocyzmu nie dotyczy zarówno pożyczek, jak i kredytów długoterminowych udzielanych przez instytucje kredytowe, a więc w szczególności banki. Tym samym powód zasadnie domaga się odsetek umownych od kwoty skapitalizowanych odsetek, tj. od kwoty 1 327,17 zł już od dnia wystawienia wyciągu. Ponadto zgodnie z art. 481 § 2 k.c. jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe. Jednakże gdy wierzytelność jest oprocentowana według stopy wyższej niż stopa ustawowa, wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie według tej wyższej stopy. W niniejszej sprawie umowa pożyczki przewidywała, w razie zadłużenia przeterminowanego, odsetki w wysokości umownej, tj. w wysokości 4-krotności stopy kredytu lombardowego NBP. Co więcej, fakt ten potwierdziła pozwana. Dlatego zasadnie powód żądał zasądzenia odsetek umownych w wysokości 4-krotności stopy kredytu lombardowego NBP. Z tych przyczyn należało, na podstawie art. 386 § 1 k.p.c., zmienić zaskarżone orzeczenie w zakresie punktu 2.

Jednocześnie w ocenie Sądu Okręgowego brak było podstaw faktycznych do uwzględnienia apelacji w pozostałym – dotyczącym kosztów postępowania zakresie (art. 385 k.p.c.). Zgodzić się należy z Sądem I Instancji, iż zachodzą przesłanki do nie obciążania pozwanej obowiązkiem zwrotu kosztów postępowania na rzecz strony powodowej. Kwestia zastosowania art. 102 k.p.c. pozostawiona jest orzekającemu sądowi z odwołaniem się do jego kompetencji, bezstronności, doświadczenia i poczucia sprawiedliwości. Ocena w tym zakresie ma charakter dyskrecjonalny, oparty na swobodnym uznaniu, kształtowanym własnym przekonaniem oraz oceną okoliczności (post. SN z dnia 10 października 2012 r., I CZ 66/12, LEX nr 1232749). Ujawniona w toku postępowania bardzo zła sytuacja majątkowa pozwanej uzasadnia dokonanie, tak przez Sąd I jak i II instancji, rozstrzygnięcia o kosztach procesu na podstawie art. 102 k.p.c.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji.