Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ca 297/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia

14 lipca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący

SSO Irena Dobosiewicz

po rozpoznaniu w dniu 14 lipca 2014 r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) Funduszu (...)w W.

przeciwko A. T.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Inowrocławiu

z dnia 21 stycznia 2014 r. sygn. akt. I C 2329/13

I  zmienia zaskarżony wyrok w całości w ten sposób, że:

1.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 5.703,93 zł (pięć tysięcy siedemset trzy złote 93/100) wraz z odsetkami:

a)  umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego od kwoty 2.711,13 zł (dwa tysiące siedemset jedenaście złotych 13/100) od dnia 29 maja 2013 r. do dnia zapłaty,

b)  ustawowymi od kwoty 2.992,80 zł (dwa tysiące dziewięćset dziewięćdziesiąt dwa złote 80/100) od dnia 29 maja 2013 r. do dnia zapłaty,

2.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 1.289 zł (jeden tysiąc dwieście osiemdziesiąt dziewięć złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu,

II  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 850 zł (osiemset pięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.

Na oryginale właściwy podpis

II Ca 297/14

UZASADNIENIE

Powód (...) Fundusz (...)w W. w pozwie w elektronicznym postępowaniu upominawczym domagał się zasądzenia od pozwanej A. T. na swoją rzecz kwoty 5.703,93 zł z odsetkami ustawowymi od kwot 1.225,27 zł, 205.66 zł, 185,00 zł, 126,94 zł, 1.249,93 zł od dnia 29 maja 2013 r. od dnia zapłaty oraz od kwoty 2.711,13 zł z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP od dnia 29 maja 2013 r. do dnia zapłaty oraz zasądzenia kosztów postępowania.

Z uzasadnienia pozwu wynika, że powód nabył wymagalne wierzytelności (...) Bank S.A. we W. wobec pozwanej z tytułu umowy bankowej z dnia 10 listopada 2007 r., z której postanowień pozwana się nie wywiązała.

Postanowieniem z dnia 17 lipca 2013 r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty i sprawę skierował do sądu właściwości ogólnej dłużnika.

Po przekazaniu sprawy powód stosownie do treści przepisu art. 505 ( 37) § 1 k.p.c. uzupełnił braki formalne pozwu i przedłożył następujące dokumenty: pozew, pełnomocnictwo wraz z dowodem uiszczenia opłaty skarbowej, wyciąg z rejestru funduszy inwestycyjnych, odpis z KRS, umowę przelewu wierzytelności, załącznik do umowy przelewu wierzytelności, zawiadomienie dłużnika o przelewie wierzytelności, wezwanie do zapłaty, dowód nadania listem poleconym, umowę kredytu na zakup towarów, tabelę opłat i prowizji dla czynności związanych z obsługa kredytów na zakup towarów w (...) Bank (...), bankowy tytuł egzekucyjny, postanowienie o umorzeniu egzekucji, wyliczenie odsetek oraz spis kosztów.

Pozwana na rozprawie w dniu 21 stycznia 2014 r. wniosła o oddalenie powództwa, podniosła zarzut nieudowodnienia roszczenia i w tym kontekście kwestionowała ważność umowy cesji.

Wyrokiem z dnia 21 stycznia 2014 r. Sąd Rejonowy w Inowrocławiu, w sprawie o sygn. akt I C 2329/13, oddalił powództwo i zasądził od powoda na rzecz pozwanej kwotę 1.217 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

1

Sąd Rejonowy ustalił i zważył, co następuje.

Do skuteczności przelewu wierzytelności niezbędne jest wykazanie, że wierzytelność ta jest zindywidualizowana pod względem podmiotowym i przedmiotowy. Powód wprawdzie załączył załącznik do umowy cesji w postaci wydruku komputerowego, jednak wydruk ten narusza przepis art. 244 k.p.c. i art. 309 k.p.c. Do wydruku z komputera odpowiednie zastosowanie mają bowiem przepisy o dokumentach, w szczególności przepis art. 244 k.p.c. dotyczący dokumentów urzędowych. Wydruk taki powinien więc być podpisany oraz zawierać oznaczenie daty jego sporządzenia, a także datę ostatniej aktualizacji danych.

W ocenie Sądu Rejonowego załącznik do umowy przelewu wierzytelności nie indywidualizuje wierzytelności pod względem podmiotowym, jak i przedmiotowym oraz nie wypełnia standardów dokumentu urzędowego, co skutkuje niemożnością ustalenia, czy i jakie wierzytelności powód nabył.

O kosztach procesu Sąd orzekł w oparciu o art. 98 k.p.c.

Apelację od wyroku wniósł powód i domagał się jego zmiany poprzez uwzględnienie powództwa w całości i zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania za obie instancje.

Wyrokowi Sądu Rejonowego zarzucił sprzeczności istotnych ustaleń Sądu z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego polegającego na przyjęciu, iż złożony przez stronę powodową Załącznik nr (...)do umowy przelewu wierzytelności z dnia 24 sierpnia 2011 r. stanowi zwykły wydruk komputerowy, który nie spełnia wymogów określonych w art. 244 k.p.c, podczas gdy dowód powyższy stanowi dokument prywatny wystawiony na podstawie przepisu art. 245 k.p.c, poświadczony za zgodność z oryginałem przez występującego w sprawie radcę prawnego zgodnie z przepisem art. 129 § 2 k.p.c, przyjęciu, iż złożony przez stronę powodową Załącznik nie został podpisany ani nie zawiera daty jego sporządzenia, podczas gdy dokument powyższy, składający się z trzech integralnych stron zawiera zarówno datę, wskazującą na dzień zawarcia umowy cesji (która jest równoznaczna z dniem podpisania załącznika), jak i podpisy osób upoważnionych wraz z pieczęciami służbowymi na ostatniej stronie załącznika. Ponadto skarżący zarzucił naruszenie art. 233 § 1 k.p.c, polegające na przekroczeniu granic swobodnej oceny dowodów poprzez dowolną ocenę dowodu w postaci Załącznika i odmowie przyznania powyższemu dowodowi jakiegokolwiek waloru dowodowego oraz art. 244 k.p.c. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie, zamiast przepisu art. 245 w zw. z art. 129 § 2 k.p.c, polegające na przyjęciu, iż Załącznik powinien wypełniać standardy dokumentu urzędowego, podczas gdy zgodnie z przepisami prawa

2

materialnego stanowić on może jedynie dokument prywatny, poświadczony dodatkowo za zgodność z oryginałem przez występującego w sprawie profesjonalnego pełnomocnika.

W odpowiedzi na apelację pozwana wnosiła o jej oddalenie i zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania apelacyjnego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jako uzasadniona zasługiwała na uwzględnienie.

Rozstrzygnięcie Sądu Rejonowego oparte zostało na ustaleniu, że załącznik nr(...)do umowy przelewu wierzytelności z dnia 24 sierpnia 2011 r. stanowi zwykły wydruk komputerowy, który nie spełnia wymogów określonych w art. 244 k.p.c, a zatem nie jest to dokument urzędowy. Tym samym Sąd pierwszej instancji nie zwrócił uwagi, że załącznik ten stanowi dokument prywatny w rozumieniu art. 245 k.p.c, albowiem dokumentem prywatnym jest każdy dokument pisemny, który nie odpowiada wymaganiom dokumentu urzędowego, a zatem również wydruk komputerowy. Dokument prywatny jest jednym z dowodów wymienionych w kodeksie postępowania cywilnego i podlega ocenie tak, jak wszystkie inne dowody. O materialnej mocy dowodowej takiego dokumentu rozstrzyga sąd - według ogólnych zasad oceny dowodów (art. 233 § 1 k.p.c). Podobnie, jak w wypadku innych dowodów, sąd ocenia, czy dowód ten ze względu na jego indywidualne cechy i okoliczności obiektywne zasługuje na wiarę, czy nie.

Warunkiem koniecznym, jaki powinien spełniać dokument, aby mógł być uznany za dokument prywatny jest podpis, gdyż dokument prywatny stanowi dowód tego, że osoba, która go podpisała, złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie, a więc korzysta z domniemania autentyczności oraz z domniemania, iż zawarte w nim oświadczenie złożyła osoba, która go podpisała. W ocenie Sądu Okręgowego nie ulega wątpliwości, że przedmiotowy załącznik został podpisany przez wiceprezesa i członka zarządu (...) S.A. na jego ostatniej stronie, tj. 381 (k. 30 akt). W tym stanie rzeczy, wobec ustalenia, że jest to dokument prywatny, należało ocenić jego walor dowodowy.

Sąd Okręgowy nie podziela oceny Sądu Rejonowego, że omawiany załącznik nie indywidualizuje wierzytelność pod względem przedmiotowym i podmiotowym. Na dokumencie tym stwierdzone jest bowiem, że stanowi on załącznik nr(...)do umowy przelewu wierzytelności z dnia 24 sierpnia 2011 r., wskazane są dokładne dane dłużniczki takie, jak numer PESEL, numer dowodu osobistego, a także numer umowy, z której wynika jej

3

zobowiązanie z podaniem kwoty należności głównej. Dane te odpowiadają danym stwierdzonym w bankowym tytule egzekucyjnym wystawionym na rzecz pierwotnego wierzyciela. Ponadto w § 2 ust. 2 umowy cesji stwierdza się, że zbywca przenosi na nabywcę wierzytelności wymienione w załączniku nr (...) za cenę i na warunkach określonych w umowie.

Mając na uwadze powyższe oraz fakt, że przedłożone przez powoda dokumenty zostały należycie poświadczone za zgodność z oryginałem przez reprezentującego go pełnomocnika będącego radcą prawnym, orzeczenie Sądu Rejonowego podlegało zmianie zgodnie z punktem I wyroku (art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c), również w zakresie kosztów postępowania przed Sądem pierwszej instancji.

O kosztach postępowania apelacyjnego Sąd Okręgowy orzekła na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c, art. 99 k.p.c, § 6 pkt 4 w zw. z § 12 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 490). Na koszty te składają się: wynagrodzenie pełnomocnika (600 zł) oraz opłata od apelacji (250 zł).

4