Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 kwietnia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Leszek Dąbek

po rozpoznaniu w dniu 10 kwietnia 2014 r. w Gliwicach

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa M. Ś. (Ś.)

przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej przy ul. (...) w G.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach

z dnia 12 października 2012 r., sygn. akt II C 574/12

uchyla zaskarżony wyrok w punkcie 1 w części orzekającej o kosztach procesu oraz
w punkcie 2 i w tym zakresie sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu w Gliwicach
do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania odwoławczego.

SSO Leszek Dąbek

Sygn. akt III Ca 190/14

UZASADNIENIE

Powód M. Ś. żądał zasądzenia na jego rzecz od pozwanej Wspólnoty Mieszkaniowej nieruchomości położonej w G. przy ul. (...) kwoty 3.905,46zł, ustawowych odsetek od wskazanych kwot

i za podane okresy oraz zwrotu kosztów procesu.

Uzasadniając żądanie twierdził, że pozwana nie zapłacił mu wynagrodzenia

za świadczone przez niego na jej rzecz usługi kominiarskie

Sąd Rejonowy w Gliwicach sporządził w dniu 5 08 2011r. nakaz zapłaty, w którym polecił pozwanej zapłacić powodowi dochodzone należności.

Pozwana Wspólnota Mieszkaniowa nieruchomości położonej

w G. przy ul. (...) wniosła sprzeciw od nakazu zapłaty, w którym wnosiła o oddalenie powództwa zasądzenie na jej rzecz od powoda zwrotu kosztów procesu.

Zarzuciła, że powództwo jest bezzasadne, gdyż powodowi wywiązał się

z łączącej strony umowy .

Sąd Rejonowy w Gliwicach w wyrokiu z dnia 12 10 2014r. zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 3.037,58zł, ustawowe odsetki od wskaza-nych kwot i za podane okresy, oddalił powództwo w pozostałej części i orzekł

o kosztach procesu.

Nie zostało sporządzone pisemne uzasadnienie wyroku, gdyż sędzia orzekający

w sprawie utracił status sędziego Sądu Rejonowego w Gliwicach.

Orzeczenie zaskarżyły powód M. w części oddalającej powództwo, który wnosił o zmianę wyroku i zasądzenie na jego rzecz

od pozwanej kwoty 867,88zł z ustawowymi odsetkami od dnia 7 06 2010r. oraz zwrotu kosztów procesu, bądź uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekaza-nie sprawy Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.

Zarzucał, że przy ferowaniu wyroku naruszono prawo procesowe, regulacje:

- 505 § 2 k.p.c. poprzez jego niezastosowanie, w następstwie czego Sąd pierwszej instancji nieprawidłowo przyjął, że nakaz zapłaty z dnia 5 08 2011r. utracił moc

w całości, podczas, gdy sprzeciw od nakazu zapłaty został wniesiony wyłącznie przez Wspólnotę Mieszkaniową przy ul. (...) w G.,

- art. 233 § 1 k.p.c. poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów, polegającej na całkowicie dowolnym, niczym nie popartym przyjęciu przez Sąd pierwszej instancji, że powód wykonał dzieło w sposób niewłaściwy, w związku

z czym zasadne było obniżenie należnego mu wynagrodzenia określonego podanymi fakturami VAT.

Ponadto zarzucał, że naruszono prawo materialne, regulację art. 637 § 2 k.c.

w związku z art. 560 k.c. w sposób wskazany w apelacji.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Jakkolwiek powszechnie przyjmuje się w judykaturze i doktrynie prawa, że Sąd odwoławczy jest sądem merytorycznym, to równocześnie zobowiązany jest on zbadać i ocenić zasadność zarzutów podniesionych

w apelacji.

Sąd Najwyższy niejednokrotnie z dezaprobatą podkreślał, że w prakty-ce sądowej zbyt częste są sytuacje, iż sąd drugiej instancji w postępowaniu apelacyjnym dokonuje ustaleń sprzecznych z ustaleniami dokonanymi przez sąd pierwszej instancji na podstawie odmiennej oceny dowodów zebranych

w postępowaniu pierwszoinstancyjnym i znanych sądowi drugiej instancji tylko pośrednio z akt sprawy (może to doprowadzić do naruszenia zasady bezpośredniości).

Ma to szczególne istotne znaczenie w niniejszej sprawie, gdyż skarżący zakwestionował dokonaną przez Sąd pierwszej instancji ocenę materiału sprawy, podnosząc zarzut naruszania zasady swobodnej oceny dowodów przy konstruo-waniu podstawy faktycznej powództwa.

Z powodu nie sporządzenia uzasadnienia zaskarżonego wyroku Sądowi odwoławczemu nie są znane nie tylko motywy, którymi kierował się Sąd Rejonowy dokonując oceny materiału sprawy ale także sama podstawa faktyczna zaskarżonego orzeczenia.

Uniemożliwia to dokonanie oceny zasadności powyższego zarzutu

oraz co należy podkreślić stwarza konieczność skonstruowania przez Sąd odwoławczy całkowicie nowej podstawy faktycznej powództwa.

Prowadzi to w konsekwencji do naruszenia zasady bezpośredniości oraz faktycznie pozbawia strony prawa do poddania podstawy faktycznej kontroli instancyjnej.

Niezależnie od tego - z tej samej przyczyny - nie są również znane motywy prawne leżące u podstaw wydania zaskarżonego wyroku, co z kolei uniemożliwia ocenę zasadności podniesionych w apelacji zarzutów odnoszących się do dokonanej przez Sąd Rejony oceny prawnej ustalonego stanu faktycznego, a w jej ramach oceny przyjętej kwalifikacji prawnej dochodzonych roszczeń, ustalenia zastosowanego przez ten Sąd reżimu prawnego oraz zakresu w jakim poszczególne roszczenia cząstkowe zostały uwzględnione.

Dlatego w obecnym materiale sprawy nie jest możliwe przeprowadzenie kontroli instancyjnej zaskarżonego wyroku (w istocie nie wia-domo jednoznacznie co jest przedmiotem zawartych w nim poszczególnych rozstrzygnięć) i dlatego apelacje skarżącego jest uzasadniona (niezależnie od zasadności zawartych w niej zarzutów), co skutkowało koniecznością uchylenia zaskarżonego orzeczenia i przekazania sprawy Sądowi pierwszej instancji

do ponownego rozpoznania.

Reasumując z podanych względów apelację powoda uwzględniono orzekając jak w sentencji w oparciu o regulacje art. 386 § 4 k.p.c.

Sąd Rejonowy oceni – w kontekście podniesionego w apelacji zarzutu naruszenia przy rozpoznaniu sprawy regulacji art. 505 § 2 k.p.c. oraz uprawo-mocnienia się zaskarżonego wyroku w części uwzględniającej powództwo – jaki jest zakres rozpoznania sprawy, po czym w ustalonym zakresie ponownie rozpozna sprawę.