Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Cz 623/14

POSTANOWIENIE

Dnia 10 czerwca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Magdalena Hupa – Dębska (spr.)

Sędziowie: SO Lucyna Morys – Magiera

SR (del.) Roman Troll

po rozpoznaniu w dniu 10 czerwca 2014 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku (...) Spółki Akcyjnej w R.

przeciwko G. R. (1)

o zapłatę

na skutek zażalenia powódki

na postanowienie Sądu Rejonowego w Gliwicach

z dnia 10 marca 2014 r., sygn. akt I C 135/14

postanawia:

zmienić zaskarżone postanowienie poprzez jego uchylenie.

SSR (del.) Roman Troll SSO Magdalena Hupa – Dębska SSO Lucyna Morys – Magiera

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Gliwicach umorzył na podstawie

art. 505(37) § 1 kpc w związku z art. 126 § 3 kpc oraz art. 89 § 1 kpc postępowanie zainicjowane w elektronicznym postępowaniu upominawczym w sprawie z powództwa (...) Spółki Akcyjnej w R. przeciwko G. R. (2) o zapłatę, jako że wobec skutecznego wniesienia przez pozwanego sprzeciwu od nakazu zapłaty wydanego przez Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie, po przekazaniu sprawy do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Gliwicach, Sąd ten wezwał pełnomocnika powódki do uzupełnienia braków formalnych pozwu przez złożenie pełnomocnictwa wraz z odpisem oraz innych dokumentów wykazujących umocowanie do działania w imieniu powoda (np. odpisu z KRS), w terminie 14 dni, pod rygorem umorzenia postępowania, czego nie wykonano. W zakreślonym terminie pełnomocnik powódki złożył wprawdzie pełnomocnictwo udzielone mu dnia 7 czerwca 2013 r. wraz z odpisem oraz odpis z Krajowego Rejestru Sądowego powódki aktualny na dzień 24 lutego 2014 r., z którego jednak wynika, że ostatni wpis był w rejestrze dokonany w dniu 2 stycznia 2014 r., co nie pozwala uznać tego dokumentu za wykazujący w sposób należyty umocowanie osób udzielających pełnomocnictwa do działania w imieniu powódki w dacie jego udzielenia. Wskazał Sąd, że za właściwie wykazujące to umocowanie można uznać odpis aktualny z KRS, wydany według stanu z rejestru z dnia sporządzenia dokumentu pełnomocnictwa, albo odpis pełny, wydany według stanu z rejestru z dnia udzielenia pełnomocnictwa lub każdego następnego, jednak takich dokumentów powódka nie przedstawiła.

W zażaleniu na to postanowienie powódka wniosła o jego uchylenie oraz o dopuszczenie dowodu z odpisu pełnego z KRS. Zarzuciła błędne przyjęcie, że do wykazania umocowania osób wchodzących w skład organu osoby prawnej niezbędne jest przedstawienie aktualnego w dniu sporządzenia pełnomocnictwa odpisu z rejestru, potwierdzającego wspomniane umocowanie w tym dniu, a nadto pominięcie złożonego w zakreślonym terminie odpisu z KRS powódki aktualnego na dzień 20 czerwca 2013 r., który wraz z odpisem aktualnym na dzień 24 lutego 2014 r. wskazywał na brak zmian osobowych w zarządzie powódki.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie musiało odnieść skutek, aczkolwiek nie z przyczyn w nim wskazanych.

Wbrew twierdzeniom skarżącego, do pisma z dnia 24 lutego 2014 r., stanowiącego odpowiedź na wezwanie do usunięcia braków formalnych pozwu, nie dołączono odpisu z KRS powódki aktualnego na dzień 20 czerwca 2013 r. Wskazany dokument nie zalega w aktach sprawy i nie stanowił załącznika zarówno przy oryginale, jak i przy spiętym odpisie pisma z załącznikami. Dopiero do zażalenia powódka dołączyła odpis pełny z KRS wg stanu na dzień 21 marca 2014 r. oraz odpis aktualny na dzień 20 czerwca 2013 r.

Nieadekwatny do motywów prezentowanych przez Sąd pierwszej instancji jest również ten zarzut zażalenia, jakoby Sąd przyjął, iż jedynie odpis z KRS aktualny w dniu sporządzenia pełnomocnictwa należycie wykazuje umocowanie osób wchodzących w skład organu osoby prawnej do jego udzielenia. Sąd Rejonowy bowiem wskazał też, że również odpis pełny z późniejszej daty, z którego wynika takie umocowanie, należycie je dokumentuje. Przywołując tezę uchwały Sądu Najwyższego z dnia 8 listopada 2007 r., zapadłej w sprawie III CZP 92/07, pomija skarżący tę część uzasadnienia uchwały, w której Sąd Najwyższy wskazuje, że chociaż wykazanie umocowania osób wchodzących w skład organu osoby prawnej do udzielenia pełnomocnictwa możliwe jest także na podstawie odpisu aktualnego albo zupełnego wystawionego przed dniem sporządzenia dokumentu pełnomocnictwa, jednak w sytuacji, w której okres pomiędzy datą sporządzenia dokumentu pełnomocnictwa a datą dotycząca stanu rejestru, według którego został wydany odpis, jest nadmiernie długi albo w okolicznościach sprawy powstaną wątpliwości co do aktualności wynikających z odpisu danych w chwili sporządzania dokumentu pełnomocnictwa, wchodzi w grę podjęcie czynności sprawdzających. Najpewniejszym sposobem weryfikacji jest zażądanie przedstawienia przez pełnomocnika odpisu zupełnego wydanego według stanu rejestru po dniu sporządzenia dokumentu pełnomocnictwa. Takie właśnie wątpliwości słusznie podjął Sąd Rejonowy, wobec stwierdzenia, że pomiędzy datą udzielenia pełnomocnictwa (7 czerwca 2013 r.), a datą wystawienia odpisu z KRS powódki (24 lutego 2014 r.), doszło do dokonania w rejestrze wpisu w dniu 2 stycznia 2014 r., o nieznanej Sądowi treści.

Jednak mimo powyższych rozważań, zaskarżone postanowienie nie mogło się ostać. Wzywając bowiem pełnomocnika powódki do usunięcia braków formalnych pozwu zarządzeniem z dnia 4 lutego 2014 r., Przewodniczący nie wskazał precyzyjnie, z jakiej daty odpis z KRS powódki uzna za wykazujący umocowanie do działania w jej imieniu. Tymczasem nieprecyzyjne wezwanie do uzupełnienia braków formalnych pozwu, również w zakresie usunięcia braków należytego umocowania pełnomocnika - niezależnie, czy kierowane jest do samej strony, czy jej profesjonalnego pełnomocnika - powoduje, że nie może nastąpić zastosowanie grożącego rygoru wskutek niewykonania tego wezwania (tak Sąd Najwyższy m.in. w wyroku z dnia 30 stycznia 2008 r., zapadłym w sprawie III CSK 235/07). Jako że wspomniane zarządzenie nie precyzowało należycie, w jaki sposób ma nastąpić żądane usunięcie braków formalnych pozwu, jego niewykonanie zgodnie z niewyartykułowanymi oczekiwaniami Sądu nie mogło skutkować zastosowaniem rygoru przewidzianego w art. 505(37) § 1 kpc.

Wobec powyższego należało zmienić zaskarżone postanowienie poprzez jego uchylenie, na zasadzie art. 386 § 1 kpc w związku z art. 397 § 2 kpc.

SSR (del.) Roman Troll SSO Magdalena Hupa – Dębska SSO Lucyna Morys - Magiera