Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I ACz 1065/12

POSTANOWIENIE

Dnia 29 czerwca 2012 r.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu – Wydział I Cywilny w składzie:

Przewodniczący Sędzia SA:

Jan Gibiec (spr.)

Sędzia SA:

Sędzia SA:

Aleksandra Marszałek

Sławomir Jurkowicz

po rozpoznaniu w dniu 29 czerwca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym we Wrocławiu

sprawy z powództwa: M. S.

przeciwko: Przedsiębiorstwu (...) spółce akcyjnej w W.

o zobowiązanie do złożenia oświadczenia woli

na skutek zażalenia powoda

na zarządzenie Przewodniczącego w Sądzie Okręgowym w Świdnicy

z dnia 29 marca 2012 r., sygn. akt I C 449/12

p o s t a n a w i a: oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Zarządzeniem z dnia 29 marca 2012 r. Przewodniczący zwrócił pozew powołując się na to, że zgodnie z art. 130 k.p.c. powód został wezwany do złożenia w dwóch egzemplarzach pisma, w którym winien był wskazać wartość przedmiotu sporu, w terminie tygodniowym pod rygorem zwrotu pozwu. W terminie powód złożył pismo w jednym egzemplarzu, a więc niezgodnie z wezwaniem, wobec tego pozew należało zwrócić. (k. 30)

Zażalenie na zarządzenie wniósł powód, który wniósł o uchylenie zarządzenia i zarzucił, że wysłał do Sądu pismo uzupełniające z dnia 16 marca 2012 r. w dwóch egzemplarzach. Nadto powód podniósł, że pozew został złożony w dwóch egzemplarzach, zaś pismo uzupełniające z dnia 16 marca 2012 roku jest pismem procesowym, które podlega uzupełnieniu na zasadach ogólnych, w trybie art. 130 k.p.c. W wyniku wezwania do uzupełnienia braków formalnych pisma z dnia 16 marca 2012 r. powód również złożył egzemplarz pisma z dnia z dnia 16 marca 2012 roku. (k.35-36)

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie jest bezzasadne.

Jak wynika z akt sprawy pismo z dnia 16 marca 2012 r. (k. 25) zostało złożone w jednym egzemplarzu. Okoliczność tę potwierdza odręczna adnotacja pracownika Biura Podawczego Sądu na prezentacie Sądu, w której wskazano, że pismo zostało złożone w jednym egzemplarzu.

Nie podziela Sąd Apelacyjny argumentacji skarżącej, jakoby pismo z dnia 16 marca winno być poprawione przez kolejne wezwanie w trybie art. 130 kpc. Pozew zawierał brak formalny i rzeczą powoda było jego usunięcie w sposób wskazany w wezwaniu. Obowiązek złożenia pisma uzupełniającego pozew w dwóch egzemplarzach został sformułowany w sposób jednoznaczny. Niewykonanie tego polecenia oznaczało, iż pozew nie został uzupełniony w sposób pozwalający na nadanie mu biegu bez dodatkowych czynności procesowych.

W tej sytuacji trafnie pozew został zwrócony, dlatego Sąd Apelacyjny, po myśli art. 385 w związku z art. 397 §2 i 398 kpc, postanowił jak na wstępie.