Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIA Ca 570/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 października 2012 r.

Sąd Apelacyjny w Warszawie VI Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SA– Urszula Wiercińska (spr.)

Sędzia SA– Aldona Wapińska

Sędzia SA– Małgorzata Kuracka

Protokolant– sekr. sąd. Agnieszka Janik

po rozpoznaniu w dniu 18 października 2012 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa Z. F.

przeciwko K. D., T. K., P. K., T. N. i J. W.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie

z dnia 20 grudnia 2011 r., sygn. akt XX GC 561/10

I oddala apelację;

II zasądza od Z. F. na rzecz K. D., T. K., P. K. i T. N. kwoty po 2700 (dwa tysiące siedemset) złotych oraz na rzecz J. W. kwotę 5.400 (pięć tysięcy czterysta) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym.

Sygn. akt VI ACa 570/12

UZASADNIENIE

Powód Z. F. wniósł o wydanie nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym i zasądzenie na jego rzecz solidarnie od pozwanych J. W., K. D., T. K., P. K., T. N. i E. D. kwoty 500.000 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 7 sierpnia 2008 r. do dnia zapłaty, a także kwoty 13.467,00 zł tytułem kosztów postępowania oraz kwotę 172,81 zł tytułem kosztów egzekucyjnych.

Pozwani K. D., T. N. i T. K. wnieśli o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych. Pozwany J. W. w wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych. Pozwani P. K. i E. D. nie wnieśli odpowiedzi na pozew. W dniu 16 listopada 2010 r. został wydany wyrok zaoczny, w którym Sąd Okręgowy zasądził solidarnie od tych pozwanych na rzecz powoda kwotę dochodzoną pozwem w niniejszej sprawie (wyrok zaoczny k. 236).

Pismem z dnia 7 marca 2011 r. pozwany P. K. wniósł o przywrócenie terminu do złożenia sprzeciwu od wyroku zaocznego z dnia 16 listopada 2010 r. Podniósł, że nie mieszka pod adresem wskazanym w pozwie, pod który została wysłana przesyłka zawierająca pozew. Pismem z tej samej daty pozwany P. K. wniósł sprzeciw od wyroku zaocznego. Pozwany wniósł o uchylenie wyroku zaocznego i oddalenie powództwa.

Postanowieniem z dnia 8 kwietnia 2011 r. Sąd Okręgowy przywrócił pozwanemu P. K. termin do wniesienia sprzeciwu od wyroku zaocznego (k. 307). Postanowieniem z 30 maja 2011 r. Sąd Okręgowy zawiesił w stosunku do pozwanego P. K. rygor natychmiastowej wykonalności nadany wyrokowi zaocznemu z dnia 16 listopada 2010 r. (k. 337-338).

W odpowiedzi na sprzeciw pozwanego P. K., powód wniósł o jego nie uwzględnienie.

Wyrokiem z dnia 20 grudnia 2011 r. Sąd Okręgowy w Warszawie uchylił wyrok zaoczny z dnia 16 listopada 2010 r. w części dotyczącej pozwanego P. K., oddalił powództwo oraz postanowił o kosztach procesu.

Powyższe rozstrzygnięcie zostało oparte o następujące ustalenia faktyczne i rozważania.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 22 października 2008 r. wydanym w sprawie XX GNc 342/08 Sąd Okręgowy zasądził od (...) spółki z o.o. w W. na rzecz powoda Z. F. kwotę 500.000 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 7 sierpnia 2008 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 13.467 zł tytułem zwrotu kosztów procesu (nakaz zapłaty k. 63 akt XX GNc 342/08). Podstawą roszczenia powoda zasądzonego powyższym nakazem zapłaty była umowa koprodukcyjna z dnia 7 października 2003 r. zawarta przez powoda z ww. Spółką. W pozwie w sprawie XX GNc 342/08 powód wskazał, że odstąpił od umowy z dniem 9 maja 2008 r., a żądana pozwem kwota stanowi wpłaconą przez niego kwotę wkładu finansowego uiszczonego zgodnie z § 1 pkt 7 w związku z § 6 ust. 3 umowy (pozew w sprawie XX GNc 342/09 k. 2-7 ww. akt, umowa koprodukcyjna k. 12-18 ww. akt, oświadczenie o odstąpieniu od umowy k. 29-30 ww. akt).

W dniu 13 stycznia 2003 r. miało miejsce Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników (...) spółki z o.o. Uchwałą nr (...) Zgromadzenia pozwani J. W., K. D., T. K., P. K., T. N. i E. D. zostali powołani w skład zarządu Spółki (protokół Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia Wspólników i uchwała nr (...) k. 102- 116 i 280). Następnie pozwani zostali wpisani jako członkowie zarządu (...) spółki z o.o. w W. do rejestru prowadzonego przez Krajowy Rejestr Sądowy (odpis z KRS k. 16-23). W dniu 30 czerwca 2005 r. Zgromadzenie Wspólników (...) spółki z o.o. podjęło uchwałę nr (...) zatwierdzającą sprawozdanie finansowe Spółki za rok obrotowy 2004 w wersji przedłożonej przez zarząd (uchwała k. 283 i 421). W dniu 6 listopada 2007 r. odbyło się Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników, na którym wszyscy pozwani zostali odwołani z funkcji członków zarządu Spółki, w związku ze złożonymi przez nich rezygnacjami (protokół Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników k. 291-292v).

Na podstawie nakazu zapłaty z dnia 22 października 2008 r., w którym została zasądzona na rzecz powoda należność od (...) spółki z o.o., prowadzone było postępowanie egzekucyjne przez Komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Warszawy Mokotowa w Warszawie w sprawie (...). Postępowanie zostało umorzone postanowieniem z dnia 22 czerwca 2009 r. Przyczyną umorzenia była stwierdzona przez komornika nieskuteczność podjętych czynności egzekucyjnych (k. 12). Na podstawie przedmiotowego nakazu zapłaty było również prowadzone postępowanie egzekucyjne przeciwko (...) spółce z o.o. przez Komornika przy Sądzie Rejonowym dla Warszawy Mokotowa w Warszawie w sprawie (...). Postępowanie w tej sprawie również zostało umorzone postanowieniem z 28 października 2011 r., wobec stwierdzenia bezskuteczności egzekucji (k. 473).

Pismami datowanymi 29 lipca 2010 r. powód wezwał każdego z pozwanych do zapłaty na jego rzecz kwoty dochodzonej pozwem (k. 30-71).

Sąd I instancji podkreślił, że znaczna część okoliczności mających znaczenie dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy pozostawała poza sporem stron. Strona powodowa zakwestionowała autentyczność jednego dowodu zgłoszonego przez pozwanych w toku postępowania, tj. protokołu Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników (...) spółki z o.o. z dnia 6 listopada 2007 r. Powód zakwestionował autentyczność daty powstania tego dokumentu. Zarzut ten nie został jednak udowodniony. Wniosek o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z zakresu badania wiarygodności dokumentów na okoliczność zbadania daty powstania omawianego protokołu został oddalony postanowieniem z dnia 20 grudnia 2011 r. Zdaniem Sądu Okręgowego wniosek dowodowy został zgłoszony z uchybieniem terminu wskazanego w art. 479 12 § 1 k.p.c. Na uchwałę z dnia 6 listopada 2007 r. odwołującą pozwanych z funkcji członków zarządu (...) spółki z o.o. powołali się w złożonych odpowiedziach na pozew pozwani K. D., T. N. i T. K., a kopia protokołu Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników zawierającego przedmiotową uchwałę została dołączona do odpowiedzi na pozew. Odpowiedź na pozew K. D. wpłynęła w dniu 12 października 2010 r., T. N. i T. K. - 13 października 2010 r. W tych, bądź zbliżonych datach odpisy odpowiedzi na pozew zostały doręczone pełnomocnikowi powoda. Zatem najpóźniej do końca października 2010 r. winien zostać zgłoszony wniosek o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego dotyczący protokołu z dnia 6 listopada 2007 r. Tymczasem wniosek o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego specjalisty z zakresu badania wiarygodności dokumentów został zgłoszony przez stronę powodową w piśmie z dnia 6 czerwca 2011 r., wniesionym do Sądu Okręgowego w tym samym dniu, stanowiącym odpowiedź na sprzeciw od wyroku zaocznego pozwanego P. K.. Zgłaszając omawiany wniosek dowodowy powód nie wskazał żadnych okoliczności usprawiedliwiających zgłoszenie wniosku z uchybieniem terminu, o którym mowa w art. 479 12 § 1 k.p.c. Nie można podzielić stanowiska strony powodowej, że potrzeba zgłoszenia tego wniosku dowodowego powstała dopiero z chwilą wniesienia przez P. K. sprzeciwu od wyroku zaocznego. Zatem, omawiany wniosek dowodowy, został oddalony, jako sprekludowany. Wniosek ten podlegał oddaleniu także jako zbędny dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy.

Postanowieniem z dnia 20 grudnia 2011 r. Sąd Okręgowy oddalił również zgłoszony przez pozwanego J. W. wniosek o dołączenie akt egzekucyjnych (...). Przede wszystkim kodeks postępowania cywilnego nie zna dowodu z akt postępowania. Dowodem w sprawie mogą być dokumenty znajdujące się w aktach postępowania egzekucyjnego, a dokumenty takie nie zostały wskazane przez pozwanego. Dodatkowo, wskazana przez pozwanego w odpowiedzi na pozew okoliczność odnosząca się do omawianego wniosku dowodowego – działania podjęte przez komornika w celu wyegzekwowania należności zasądzonej nakazem zapłaty wydanym w sprawie XX GNc 342/08 – nie jest okolicznością istotną dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy. Wobec ustalenia, że pozwani nie ponoszą odpowiedzialności za zobowiązania (...) spółki z o.o. zasądzone na rzecz powoda ww. nakazem zapłaty, nie mają znaczenia żadne okoliczności związane z prowadzoną na podstawie nakazu egzekucją.

W ocenie Sądu Okręgowego powództwo nie jest zasadne. Zgodnie z treścią art. 299 k.s.h., jeżeli egzekucja przeciwko spółce okaże się bezskuteczna, członkowie zarządu odpowiadają solidarnie za jej zobowiązania. W myśl § 2 członek zarządu może się uwolnić od odpowiedzialności, o której mowa w § 1, jeżeli wykaże, że we właściwym czasie zgłoszono wniosek o ogłoszenie upadłości lub wszczęto postępowanie układowe, albo że niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości oraz niewszczęcie postępowania układowego nastąpiło nie z jego winy, albo że pomimo niezgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości oraz niewszczęcia postępowania układowego wierzyciel nie poniósł szkody.

W niniejszej sprawie nie budzi wątpliwości okoliczność, że istnieje zobowiązanie (...) spółki z o.o. wobec powoda. Poza sporem pozostaje również okoliczność, że w Spółce pozwani pełnili funkcje członków zarządu. Materiał dowodowy zgromadzony w niniejszej sprawie pozwala również na ustalenie, że egzekucja wskazanej należności od (...) spółki z o.o. okazała się bezskuteczna. Wynika to jednoznacznie z postanowienia i pisma komorników przy Sadzie Rejonowym dla Warszawy M. M. G. i A. P..

Okolicznością sporną w niniejszej sprawie pozostawało natomiast czy za istniejące i niewyegzekwowane wierzytelności (...) spółki z o.o. wobec powoda pozwani ponoszą odpowiedzialność. Przyjmuje się w literaturze i orzecznictwie, że odpowiedzialność za zobowiązania spółki z ograniczoną odpowiedzialnością ponoszą członkowie zarządu, gdy czas pełnienia przez nich tej funkcji pokrywa się z okresem powstania i istnienia wierzytelności, której egzekucja stała się bezskuteczna. Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 17 czerwca 2011 r. (II CSK 571/10, LEX nr 847124) wskazał, że członek zarządu spółki z o.o. nie ponosi odpowiedzialności przewidzianej w art. 299 § 1 k.s.h. za zobowiązania spółki, które nie istniały w czasie sprawowania przez niego mandatu, bo powstały dopiero później. Przesłankami odpowiedzialności przewidzianej w art. 299 § 1 k.s.h. są więc istnienie określonego zobowiązania spółki z o.o. w czasie, w którym dana osoba była członkiem zarządu spółki (a więc niepowstałego później) oraz bezskuteczność egzekucji tego zobowiązania przeciwko spółce czy to w czasie pozostawania przez tę osobę członkiem zarządu, czy to już po jej odwołaniu z zarządu.

Dla ustalenia zatem czy pozwani ponoszą omawianą odpowiedzialność należy ustalić datę powstania zobowiązania (...) spółki z o.o. oraz okres sprawowania przez pozwanych funkcji członków zarządu. Okolicznością niesporną jest data powstania zobowiązania (...) spółki z o.o. Z dokumentów dołączonych do pozwu w sprawie XX GNc 342/08 wynika, że omawiana wierzytelność powstała najwcześniej w dacie odstąpienia przez powoda od umowy koprodukcyjnej zawartej ze Spółką. Powód odstąpił od umowy pismem z dnia 9 maja 2008 r. Zobowiązanie Spółki powstało zatem w tej dacie, a dokładniej – w dacie doręczenia pisma zawierającego odstąpienie od umowy (...) spółce z o.o. Podzielić należy stanowisko pozwanych, że we wskazanej dacie nie pełnili oni funkcji członków zarządu (...) spółki z o.o.

Zgodnie z art. 202 § 1 k.s.h., jeżeli umowa spółki nie stanowi inaczej, mandat członka zarządu wygasa z dniem odbycia zgromadzenia wspólników zatwierdzającego sprawozdanie finansowe za pierwszy pełny rok obrotowy pełnienia funkcji członka zarządu. Przepis ten ma zastosowanie dla ustalenia okresu sprawowania mandatu członków zarządu przez pozwanych. Umowa spółki z o.o. (...) w § 10, który odnosi się do regulacji dotyczących zarządu, nie ustala okresu sprawowania mandatu członków zarządu, ustalając jedynie, że członkowie zarządu powoływani są na okres wspólnej kadencji. Wszyscy pozwani w niniejszej sprawie zostali powołani do pełnienia funkcji członków zarządu (...) spółki z o.o. w dniu 13 stycznia 2003 r. Pierwszym pełnym rokiem sprawowania przez nich tej funkcji był zatem rok 2004. Z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy wynika, że sprawozdanie finansowe za ten rok obrotowy zostało zatwierdzone w dniu 30 czerwca 2005 r. Zatem, zgodnie z treścią powołanego przepisu k.s.h., w tej dacie wygasły mandaty pozwanych jako członków zarządu Spółki będącej dłużnikiem powoda. W analogicznym stanie faktycznym w sprawie I CSK 272/09, w wyroku z dnia 12 lutego 2010 r., Sąd Najwyższy uznał, że mandat członka zarządu wygasł z dniem odbycia zgromadzenia zatwierdzającego sprawozdanie finansowe za pierwszy pełny rok obrotowy pełnienia funkcji członka zarządu i od tej daty spółka nie miała zarządu.

Okoliczność, że pomimo wygaśnięcia mandatów członków zarządu pozwani nadal byli ujawnieni w KRS jako członkowie zarządu (...) spółki z o.o. nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy. Jak wskazał Sąd Najwyższy w powołanym wyżej wyroku z dnia 12 lutego 2010 r., domniemanie ustanowione w art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym jest domniemaniem wzruszalnym. Przedstawione okoliczności potwierdzają, że pomimo, iż pozwani byli ujawnieni w rejestrze prowadzonym dla (...) spółki z o.o. jako członkowie jej zarządu, funkcji tej nie pełnili.

Wobec wygaśnięcia mandatu pozwanych jako członków zarządu, z dniem 30 czerwca 2005 r., nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy uchwała o odwołaniu ich z funkcji z dnia 6 listopada 2007 r. Podjęcie uchwały wynikało zapewne z nieświadomości konsekwencji uregulowań w umowie spółki i przepisu art. 202 k.s.h. Przedmiotowa uchwała nie mogła odnieść żadnego skutku prawnego. W tych okolicznościach nie ma znaczenia ustalenie rzeczywistej daty podjęcia uchwały datowanej 6 listopada 2007 r.

Mając na uwadze powyższe, Sąd I instancji uznał, że w toku postępowania nie została wykazana istotna okoliczność, że pozwani pełnili funkcję członków zarządu (...) spółki z o.o. w okresie powstania zobowiązania Spółki. Zatem żądanie oparte na treści art. 299 k.s.h. jest nieuzasadnione.

Powyższy wyrok został zaskarżony przez powoda, który wniósł o uchylenie orzeczenia w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji oraz zasądzenie kosztów postępowania.

Zaskarżonemu wyrokowi powód zarzucił:

1)  błąd w ustaleniach faktycznych mający istotny wpływ na wynik sprawy, polegający na bezzasadnym i nieuprawnionym przyjęciu, iż w okresie od 30 czerwca 2005 r. do 6 listopada 2007 r., tj. w czasie wymagalności roszczenia powoda, Spółka nie posiadała zarządu, jako konsekwencji wygaśnięcia mandatu pozwanych w dniu 30 czerwca 2005 r., podczas gdy w rzeczywistości, Spółka posiadała zarząd, czego przejawem było prowadzenie przez nią szeroko zakrojonej działalności gospodarczej.

2)  obrazę przepisów prawa procesowego mające istotny wpływ na wynik sprawy, a mianowicie:

a)  art. 233 § 1 k.p.c. w związku z art. 278 § 1 k.p.c. w związku z art. 479 12 § 1 k.p.c., przez nie przeprowadzenie dowodu istotnego dla rozstrzygnięcia postępowania, tj. opinii biegłego do spraw badania dokumentów, a w konsekwencji dopuszczenie do możliwości skutecznego posłużenia się przez stronę pozwaną dokumentem, który według wszelkiego prawdopodobieństwa powstał w wyniku manipulacji, w celu uzyskania pozytywnego dla niej rozstrzygnięcia sądowego;

b)  art. 231 § 1 k.p.c. w związku z art. 233 § 1 k.p.c. przez wyprowadzenie z materiału dowodowego wniosków z niego niewynikających, tj. przyjęcie domniemania, iż podjęcie przez pozwanych uchwały Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników (...) spółki z o.o. z dnia 6 listopada 2007 r. wynikało z nieświadomości konsekwencji uregulowań w umowie spółki i przepisu art. 202 k.s.h., skutkiem czego przyjęto, iż okoliczności i moment sporządzenia tego dokumentu nie są istotne dla rozstrzygnięcia niniejszego postępowania;

c)  art. 328 § 2 k.p.c. przez jego niewłaściwe zastosowanie polegające na sporządzeniu uzasadnienia wyroku bez wskazania, dowodów, które prowadziły do przyjęcia domniemań faktycznych stanowiących podstawę wydanego orzeczenia, co w konsekwencji pozbawiło stronę możliwości oceny toku rozumowania stanowiącego podstawę wydania wyroku.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie. Sąd I instancji dokonał zarówno prawidłowych ustaleń faktycznych, jak również trafnej oceny prawnej. Zarzuty sformułowane przez skarżącego nie mogą odnieść oczekiwanego przez stronę skutku procesowego.

Prawidłowo Sąd Okręgowy ustalił źródło zobowiązania (...) spółki z o.o. w W. wobec powoda i datę wymagalności świadczenia będącego przedmiotem dochodzonego roszczenia oraz poprawnie wskazał zasady odpowiedzialności członków zarządu za zobowiązania spółki na podstawie art. 299 k.s.h. W powyższym zakresie elementów istotnych dla rozstrzygnięcia skarżący nie zgłosił zarzutów. Wprawdzie zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych polegający na nieuprawnionym przyjęciu, iż w okresie od 30 czerwca 2005 r. do 6 listopada 2007 r., tj. w czasie wymagalności roszczenia powoda, (...) spółka z o.o. nie posiadała zarządu, jako konsekwencji wygaśnięcia mandatu pozwanych w dniu 30 czerwca 2005 r., to jednocześnie nie zarzucił, a zatem i nie uzasadnił w czym ewentualnie upatrywałby błędu Sądu Okręgowego co do ustalenia, że zobowiązanie Spółki powstało najwcześniej w dacie złożenia przez powoda oświadczenia o odstąpieniu od umowy koprodukcyjnej – 9 maja 2008 r. Rzeczą sądu II instancji nie jest zaś zastępowanie stron skarżących w formułowaniu i uzasadnianiu zarzutów apelacyjnych. Zaistniała więc pewna sprzeczność pomiędzy ustaleniami kwestionowanymi i niekwestionowanymi w apelacji. Wskazać zatem należy, że wygaśnięcie wskutek odstąpienia od umowy wynikającego z niej stosunku zobowiązaniowego prowadzi bezpośrednio do odpadnięcia causae dokonanych przysporzeń, a w konsekwencji rodzi konieczność rozliczeń stron, których przedmiotem jest zwrot spełnionych świadczeń. Przedmiotem zobowiązania (...) spółki z o.o. był zwrot wkładu finansowego wniesionego przez powoda i trafnie Sąd I instancji wskazał na datę powstania zobowiązania Spółki wobec powoda.

Sąd Okręgowy dokonał prawidłowej wykładni art. 299 k.s.h. wyjaśniając, że członek zarządu spółki z o.o. nie ponosi odpowiedzialności przewidzianej w przepisie za zobowiązania spółki, które nie istniały w czasie sprawowania przez niego mandatu, tj. za powstałe dopiero później. Przesłankami odpowiedzialności przewidzianej w art. 299 § 1 k.s.h. są istnienie określonego zobowiązania spółki z o.o. w czasie, w którym dana osoba była członkiem zarządu spółki (a więc niepowstałego później) oraz bezskuteczność egzekucji tego zobowiązania przeciwko spółce czy to w czasie pozostawania przez tę osobę członkiem zarządu, czy to już po jej odwołaniu z zarządu.

W konsekwencji koniecznym stało się ustalenie w jakim okresie pozwani pełnili funkcje członków zarządu (...) spółki z o.o. Sąd Okręgowy trafnie zastosował w realiach sprawy art. 202 par. 1 k.s.h. Zgodnie z treścią powołanego przepisu - jeżeli umowa spółki nie stanowi inaczej, mandat członka zarządu wygasa z dniem odbycia zgromadzenia wspólników zatwierdzającego sprawozdanie finansowe za pierwszy pełny rok obrotowy pełnienia funkcji członka zarządu. Umowa spółki z o.o.(...) w § 10 nie ustala okresu sprawowania mandatu członka zarządu, określając jedynie, że członkowie zarządu powoływani są na okres wspólnej kadencji. Wszyscy pozwani zostali powołani do pełnienia funkcji członków zarządu (...) spółki z o.o. w dniu 13 stycznia 2003 r. Pierwszym pełnym rokiem sprawowania przez nich tej funkcji był rok 2004. Sprawozdanie finansowe za ten rok obrotowy zostało zatwierdzone w dniu 30 czerwca 2005 r. Zgodnie zatem z treścią art. 202 par. 1 k.s.h., w tej dacie wygasły mandaty pozwanych jako członków zarządu Spółki będącej dłużnikiem powoda. Wskazać bowiem należy, że powołanie członka zarządu nawet na czas nieoznaczony powoduje, że po odbyciu zgromadzenia wspólników, na którym zatwierdzono sprawozdanie finansowe za pierwszy pełny rok obrotowy pełnienia przez niego funkcji członka zarządu, niezbędne jest ponowne powołanie danej osoby na stanowisko członka zarządu. Inaczej bowiem, w związku z wygaśnięciem przysługującego jej na podstawie art. 202 § 1 k.s.h., mandatu nie będzie ona umocowana do wykonywania funkcji członka zarządu. Tylko w umowie spółki wspólnicy mogą wyłączyć stosowanie wyrażonej w art. 202 § 1 k.s.h. reguły wygaśnięcia mandatu członka zarządu z dniem odbycia zgromadzenia wspólników zatwierdzającego sprawozdanie finansowe za pierwszy pełny rok obrotowy pełnienia przez niego tej funkcji. Oznacza to, że jeżeli umowa spółki nie stanowi inaczej, mandat członka zarządu wygasa w terminie przewidzianym w art. 202 § 1 k.s.h. także wtedy, gdy według uchwały wspólników powołanie nastąpiło na czas nieoznaczony. Umowa spółki z o.o. (...) takiej regulacji nie zawierała. Natomiast fakt, że pozwani nadal figurowali w rejestrze jako zarząd, uzasadniał jedynie stosowanie przewidzianego w art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz.U. z 2007/168/1186 ze zm.) domniemania prawdziwości danych wpisanych do Rejestru. Jest to jednak domniemanie wzruszalne, a przedstawione przez pozwanych dokumenty podważyły je, co trafnie ustalił Sąd Okręgowy.

Skoro nie została wykazana istotna okoliczność, tj. pełnienia przez pozwanych funkcji członków zarządu (...) spółki z o.o. w dacie powstania zobowiązania Spółki wobec powoda (data powstania zobowiązania była już wyżej rozważana przez Sąd Apelacyjny), żądanie pozwu oparte na treści art. 299 k.s.h. podlegało oddaleniu.

W sytuacji, gdy nie zostało wykazane, że pozwani (wszyscy lub niektórzy z nich) zostali ponownie, tj. po dniu 30 czerwca 2005 r., powołani przez Walne Zgromadzenie Wspólników na członków zarządu (...) spółki z o.o., nieistotną dla rozstrzygnięcia czyni okoliczność podjęcia przez Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników w dniu 6 listopada 2001 r. uchwały odwołującej pozwanych z funkcji członków zarządu Spółki, w związku ze złożonymi przez nich rezygnacjami. Tym samym rozważanie czy nastąpiło to z braku tzw. świadomości prawnej i czy w dacie 6 listopada 2007 r., jest bez znaczenia, a zarzuty apelacji dotyczące tego elementu uzasadnienia Sądu I instancji są obojętne dla oceny prawidłowości zaskarżonego wyroku.

Ostatni z zarzutów, tj. naruszenia przez Sąd Okręgowy art. 328 § 2 k.p.c. jest chybiony. Należy podnieść, że zarzut naruszenia powołanego przepisu może okazać się skuteczny jedynie wówczas, gdy uzasadnienie zaskarżonego wyroku posiada tak istotne braki konstrukcyjne i/lub wadliwości, że nie jest możliwa instancyjna kontrola orzeczenia. W ocenie Sądu odwoławczego uzasadnienie Sądu I instancji takich braków czy wadliwości nie posiada.

Z tych przyczyn Sąd Apelacyjny na podstawie art. 385 k.p.c. orzekł jak w sentencji. O kosztach postępowania odwoławczego postanowiono stosownie do treści art. 98 1 i 2 k.p.c.