Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 28 czerwca 2012 r.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu – Wydział I Cywilny w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym we Wrocławiu

sprawy z powództwa A. Ż. i S. C.

przeciwko: Wspólnocie Mieszkaniowej (...) w O. przy ul . (...)

przy udziale interwenientów ubocznych B. C., E. K. i B. S.

o uchylenie uchwały

na skutek zażalenia interwenientów ubocznych

na postanowienie Sądu Okręgowego w Opolu

z dnia 28 marca 2012 r., sygn. akt I C 612/11

p o s t a n a w i a: zmienić zaskarżone postanowienie i wniosek powodów o udzielenie zabezpieczenia oddalić.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy zabezpieczył powództwo o uchylenie nieważności uchwały Wspólnoty Mieszkaniowej (...) nr (...) przez wstrzymanie jej wykonania do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia sprawy. W ocenie Sądu I instancji powodowie sprostali uprawdopodobnieniu tak roszczenia, jak i interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia. Sąd I instancji podzielił pogląd powodów, że zaskarżona uchwała rozdysponowuje częścią wspólną nieruchomości bez jednoczesnej zmiany udziałów w nieruchomości, co mogłoby naruszać zarówno interes powodów, jak i zasady zarządzania nieruchomością wspólną. Co się tyczy interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia, to w ocenie Sądu Okręgowego wyraża się on w tym, że w razie pozytywnego rozstrzygnięcia sprawy powodowie nie będą mogli domagać się przywrócenia stanu poprzedniego.

W zażaleniu na powyższe orzeczenie interwenienci uboczni, zaskarżając je w całości, wnieśli o jego zmianę i oddalenie wniosku powodów w całości, ewentualnie o jego uchylenie oraz zasądzenie od powodów na rzecz interwenientów zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego. Interwenienci uboczni orzeczeniu temu zarzucili naruszenie art. 730 ¹ k.p.c. przez przyjęcie, że powodowie uprawdopodobnili roszczenie i wykazali interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia, podczas gdy ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie wynika, aby powodowie mieli interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia, a więc by brak zabezpieczenia uniemożliwił lub poważnie utrudnił wykonanie zapadłego w sprawie orzeczenia.

Sąd Apelacyjny zważył:

Zażalenie zasługuje na uwzględnienie.

Przesłanki udzielenia zabezpieczenia zostały określone w art. 730 ¹ k.p.c. Należą do nich uprawdopodobnienie roszczenia oraz posiadanie interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia i obie te przesłanki musza zaistnieć jednocześnie. Nie ulega wątpliwości, że uprawniony musi uprawdopodobnić istnienie roszczenia (a więc okoliczności faktyczne, na których opiera swe roszczenie winny być prawdopodobne w świetle zaproponowanych dowodów, jak również winno ono znajdować podstawę normatywną) oraz to, że roszczenie to jemu przysługuje. Innymi słowy musi wykazać wiarygodność zgłoszonego w pozwie roszczenia. Sąd rozpoznając wniosek o zabezpieczenia bada również czy sposób zabezpieczenia wskazany we wniosku jest właściwy, a zatem po pierwsze czy dopuszczalne jest zabezpieczenie dochodzonego roszczenia w sposób przez uprawnionego wskazany, a po wtóre czy sposób ten jest adekwatny, tzn. w należytym stopniu uwzględnia interesy obu stron.

Jakkolwiek uprawdopodobnienie, w odróżnieniu od udowodnienia, jest łagodniejszym pod względem formalnym sposobem wykazania dochodzonego roszczenia, to jednak z twierdzeń pozwu prima facie winno wynikać, że powód ma rację. Wobec tego dla przyjęcia za uprawdopodobnione dochodzonego przez powodów roszczenia nie jest wystarczające samo zgłoszenie zarzutów wobec zaskarżonej uchwały, ale konieczne jest by zarzuty te były wiarygodne w świetle dołączonych dowodów.

Mając na uwadze powyższe dokonana przez Sąd I instancji ocena wniosku powodów nie jest usprawiedliwiona.

Roszczenie o uchylenie uchwały Wspólnoty Mieszkaniowej musi opierać na jednej z ustawowych przesłanek, o których mowa w art. 25 ustawy o własności lokali. Z twierdzeń pozwu wynika, że powodowie podnoszą tak zarzuty formalne, jak i zarzuty merytoryczne, niemniej podstawa faktyczna pozwu nie daje podstawy do przyjęcia, że roszczenie to jest uprawdopodobnione.

W niniejszej sprawie powodowie zarzucili nieprawidłowe zawiadomienie właścicieli o zebraniu. Wprawdzie Sąd Okręgowy nie rozważył zasadności tych zarzutów, to jednak w kontekście okoliczności faktycznych sprawy, mając na uwadze, że większość właścicieli była obecna na zebraniu, a zaskarżona uchwała uzyskała wymaganą większość głosów za przy głosowaniu większością udziałów, nawet gdyby istotnie zaistniały nieprawidłowości w zawiadomieniu powodów, to nie sposób uznać za uprawdopodobnione, aby uchybienie to mogłoby mieć wpływu na treść uchwały, a tym samym by uzasadniało jej uchylenie.

Gdy chodzi zaś o zarzut merytoryczny powodowie wskazywali, że zgoda na wybudowanie ogrodów zimowych skutkuje naruszeniem i ograniczeniem prawa własności, interesu ekonomicznego wspólnoty i jej członków. Sąd Okręgowy wyprowadził z twierdzeń powodów wniosek, iż zaskarżona rozdysponowując częścią nieruchomości wspólnej bez zmiany udziałów w nieruchomości spełnia przesłanki z art. 25 ustawy o własności lokali. Stanowiska tego nie można podzielić. Niewątpliwie dla ustalenia wielkości udziału w prawie własności nieruchomości wspólnej znaczenie ma stosunek powierzchni poszczególnych lokali do powierzchni pozostałych lokali wraz z pomieszczeniami przynależnymi (art. 3 ust. 3 ustawy o własności lokali). Z tego wprost wynika, że w okolicznościach rozpoznawanej sprawy nie zaistniały przesłanki uzasadniające dokonanie zmiany udziału powodów w nieruchomości wspólnej. W konsekwencji błędna jest ocena Sądu I instancji co do uprawdopodobnienia roszczenia, skoro upatrywał je właśnie w braku rozstrzygnięcia w przedmiocie zmiany udziałów w nieruchomości wspólnej.

W ocenie Sądu Apelacyjnego w rozpoznawanej sprawie nie zostało zatem uprawdopodobnione roszczenie powodów o uchylenie zaskarżonej uchwały. Wskazać nadto należy, że na tle ustawy o własności lokali za dopuszczalne uznać należy takie rozdysponowanie nieruchomością wspólną, iż określone części zostaną przeznaczone do wyłącznego korzystania tylko niektórych współwłaścicieli (podział quo usum). Co przy tym istotne przeznaczenie do wyłącznego korzystania części nieruchomości wspólnej poszczególnym współwłaścicielom nie godzi w interes ekonomiczny wspólnoty, skoro eksploatacja tych części nieruchomości wspólnej zaliczana będzie do kosztów zarządu nieruchomością wspólną (art. 22 ust. 3 pkt 8 ustawy o własności lokali). W niniejszej sprawie część nieruchomości wspólnej została przeznaczona do wyłącznego korzystania interwenientów ubocznych przez wyrażenie zgody na założenie przez nich ogrodów zimowych. Zdaniem Sądu Apelacyjnego z twierdzeń pozwu i dalszych pism procesowych nie sposób uznać, by na tym etapie procesu rozwiązanie to godziło w zasady prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną, bądź w jakikolwiek sposób godziło w interesy właścicieli.

Powyższe nie przesądza czy zaskarżona uchwała jest zgodna z prawem, zasadami prawidłowego gospodarowania czy też nie narusza interesów właścicieli, niemniej wskazywane przez powodów uchybienia prima facie nie uzasadniają takiej oceny.

W konsekwencji skoro powodowie nie uprawdopodobnili roszczenia, zbędne stało się istnienie przesłanki istnienia interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia, co stanowiło podstawę zażalenia interwenientów. W tej sytuacji Sąd Apelacyjny zmienił zaskarżone postanowienie i wniosek powodów o udzielenie zabezpieczenia oddalił na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c. O kosztach postępowania zażaleniowego orzeknie Sąd I instancji w orzeczeniu kończącym postępowanie zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 108 k.p.c.