Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Cz 1099/14

POSTANOWIENIE

Dnia 24 września 2014 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy II Wydział Cywilny Odwoławczy

w następującym składzie :

Przewodniczący: SSO Anatol Gul

Sędziowie : SO Jerzy Dydo

SO Piotr Rajczakowski

po rozpoznaniu w dniu 24 września 2014 r. w Świdnicy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi pozwanego R. K.

o wznowienie postępowania zakończonego

prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Wałbrzychu

z dnia 10 stycznia 1995 r. sygn. akt IV RC 957/92

w sprawie z powództwa O. R.

o ustalenie ojcostwa

na skutek zażalenia pozwanego

na postanowienie Sądu Rejonowego w Wałbrzychu

z dnia 30 czerwca 2014 r. sygn. akt IV RC 446/14

postanawia:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem odrzucono skargę pozwanego jako spóźnioną, ponieważ wyrok uprawomocnił się w dniu 12 grudnia 1995 r., stąd też 5 letni termin do wznowienia postępowania – zgodnie z art. 408 kpc – upłynął w dniu 12 grudnia 2000 r., natomiast 3 miesięczny termin określony w art. 407 § 1 kpc – w dniu 12 marca 1995 r., ponieważ skarżący o treści wyroku dowiedzial się w dniu jego ogłoszenia, czyli 10 stycznia 1995 r..

W zażaleniu skarżący zarzucił, że wyrok został uzyskany za pomocą przestępstwa, co uzasadnia podstawę z art. 403 § 1 pkt. 2 kpc, natomiast sąd pierwszej instancji odrzucił skargę o wznowienie postępowania niezgodnie z art. 407 § 1 kpc i art. 408 kpc. Wskazał także , że w toku postępowania został pozbawiony możności działania przez sąd i prokuraturę, a ponadto był nienależycie reprezentowany przez swojego pełnomocnika.

Wskazując na powyższe wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia.

Sąd Okręgowy zważył :

Zażalenie nie podlega uwzględnieniu, a podniesione przez skarżącgo liczne okoliczności są w istocie jedynie powtórzeniem po raz kolejny tych samych zarzutów, wielokrotnie już podnoszonych przez skarżącego we wcześniejszych skargach o wznowienie postępowania.

Tymczasem skarga została prawidłowo odrzucona przez sąd pierwszej instancji jako wniesiona po upływie przepisanych terminów, które zostały trafnie wskazane w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia, wobec czego nie konieczności powtarzania tych samych kwestii.

Tylko dodatkowo należy zwrócić uwagę na następujące okoliczności: - z powodu przestępstwa można żądać wznowienia jedynie wówczas, gdy czyn został ustalony prawomocnym wyrokiem skazującym, chyba że postępowanie karne nie może być wszczęte lub że zostało umorzone z innych przyczyn niż brak dowodów / art. 404 kpc /, lecz takie sytuacje nie miały miejsca;

-nie może być także mowy o pozbawieniu skarżącego możności działania , jeśli brał on udział w procesie, składał wnioski dowodowe oraz wniósł rewizję od wyroku sądu pierwszej instancji; - także nienależyte - według skarżącego – działanie ustanowionego przez niego pełnomocnika procesowego nie stanowi podstawy wznowienia postępowania przez pozbawienie strony mozności działania, ponieważ czynności pełnomocnika uważane są za czynności strony.

Pozostałe obszerne i dowolne uwagi skarżącego - jako nie mające żadnego znaczenia dla prawidłowości rozstrzygnięcia - nie wymagały zajmowania stanowiska. Z tych przyczyn zażalenie jako pozbawione uzasadnionych podstaw zostało oddalone / art. 385 kpc w zw. z art.