Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 września 2014 roku

Sąd Rejonowy w Pruszkowie III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie :

Przewodniczący : SSR Marta Węglewska

Protokolant : Beata Grobelna

po rozpoznaniu w dniu 8 września 2014 roku w Pruszkowie

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniego J. S.

reprezentowanego przez matkę M. M.

przeciwko D. S.

o alimenty

I. Zasądza od pozwanego D. S. alimenty na rzecz małoletniego J. S. urodzonego (...) w kwocie po 600 (sześćset) złotych miesięcznie poczynając od dnia 1 czerwca 2014r., płatne do 15-go dnia każdego miesiąca do rąk matki powoda M. M. z odsetkami ustawowymi na wypadek opóźnienia w terminie płatności którejkolwiek z rat;

II. W pozostałym zakresie oddala powództwo;

III. Nadaje wyrokowi w pkt. I rygor natychmiastowej wykonalności;

IV. Odstępuje od obciążania pozwanego obowiązkiem ponoszenia kosztów sądowych.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 28 lipca 2014 r. przedstawicielka ustawowa małoletniego J. S. wniosła do Sądu Rejonowego w Pruszkowie powództwo o zasądzenie od pozwanego D. S. na rzecz małoletniego alimentów w kwocie 800 zł miesięcznie płatnych do rąk matki M. M. do dnia 15 każdego miesiąca z góry, począwszy od 01 czerwca 2014 r., wraz z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat oraz zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu podała, iż małoletni J. S. pochodzi z nieformalnego związku M. M. i D. S.. Wskazała, iż po wyprowadzce pozwanego w maju 2014 r. zaniechał on regularnej pomocy finansowej w utrzymaniu dziecka i przez trzy miesiące łącznie przekazał kwotę 550 zł, która nie jest wystarczająca na pokrycie kosztów utrzymania dziecka. Przedstawicielka ustawowa małoletniego wskazała, iż jest zatrudniona w firmie (...) Sp. z o.o. za wynagrodzeniem 3.403,60 zł brutto miesięcznie. Dodatkowo prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży części motocyklowych i osiąga zyski do 500 zł miesięcznie. Podała, iż syn uczęszcza do przedszkola i jego potrzeby wraz z wiekiem stają się coraz większe w zakresie wyżywienia, odzieży oraz wyprawki przedszkolnej. Ponadto od nowego roku szkolnego przybędzie dodatkowych zajęć jak gimnastyka korekcyjna i angielski. Wskazała, iż małoletni jest alergikiem w związku z czym przebywa na diecie, ponieważ nie może spożywać m.in. krowiego mleka, sera, jogurtów itd., a zamienniki sojowe, kozie lub owsiane są drogie. U dziecka występuje też nadwrażliwość na środki chemiczne typu proszki do prania, mydła itp., dlatego musi korzystać z określonych rodzajów, które również są drogie. Poza tym jesienią i zimą dużo choruje, a obecnie jest w trakcie diagnostyki astmy. Przyjmuje drogie leki, których koszt w sezonie jesienno-zimowym wynosi około 200 zł miesięcznie. Matka wskazała także, że w nadchodzącym okresie zimowym będzie zmuszona rozważyć zatrudnienie niani na czas chorób dziecka, ponieważ nie będzie mogła pozwolić sobie na nieobecność w pracy z uwagi na ryzyko jej utraty. Koszt niani to około 10-15 zł za godzinę opieki. W poprzednim roku dziecko chorowało 2-3 tygodnie w miesiącu. W ocenie matki szacunkowe koszty utrzymanie dziecka to kwota 1.600 zł miesięcznie. Podała, iż ojciec dziecka pracuje jako sprzedawca-magazynier w firmie (...) w Ś.. Z czasów wspólnego zamieszkiwania pozwanego z matką dziecka jego zarobki wynosiły 2.500-3.000 zł. „ na rękę „(k. 3-4).

W odpowiedzi na pozew z dnia 01 września 2014 r. D. S. wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o nie obciążanie go kosztami procesu, w tym kosztami zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu potwierdził, iż jest ojcem małoletniego. Kwestionował podniesioną w pozwie argumentację wskazując, iż rozstając się z matką dziecka w maju 2014 r. przekazał jej kwotę 1.000 zł na utrzymanie małoletniego, która pochodziła ze zwrotu z podatku. Ponadto wspólnie ustalili, że w ramach przyczyniania się do utrzymania małoletniego będzie dokonywał on wpłat na polisę ubezpieczeniową prowadzona dla dziecka, którą założyła jego matka. Z tego zobowiązania pozwany wywiązywał się regularnie. Ponadto w miarę posiadanych możliwości finansowych przekazywał na konto bankowe przedstawicielki ustawowej kwoty na utrzymanie syna. Pozwany również regularnie kontaktuje się z dzieckiem. Odbiera go co drugi dzień z przedszkola i odwozi do domu. W miarę możliwości stara utrzymać kontakt z dzieckiem w weekendy. Kiedy syn znajduje się pod jego opieką, to pozwany ponosi koszty związane z wyżywieniem, dlatego za niezgodne z rzeczywistym stanem faktycznym należy uznać twierdzenie strony powodowej jakoby ciężar utrzymania małoletniego spoczywał wyłącznie na przedstawicielce ustawowej. Pozwany uznał także, iż wskazana w pozwie kwota usprawiedliwionych kosztów utrzymania małoletniego została znacznie zawyżona. Wskazał, że przy pozwie nie zostały złożone przez przedstawicielkę ustawową żadne dokumenty potwierdzające argumentację w zakresie ponoszenia kosztów utrzymania małoletniego. Podniósł także, iż obecnie nie są ponoszone koszty związane z udziałem syna w zajęciach, które matka wskazała, że „od nowego roku szkolnego przybędzie zajęć dodatkowych – gimnastyka korekcyjna, angielski”. Ponadto wskazał, iż w trakcie chorób syna brał wielokrotnie zwolnienia z pracy w celu opieki nad dzieckiem, dlatego stwierdzenie jego matki, że będzie musiała rozważyć zatrudnienie opiekunki na czas chorób dziecka również jest niezgodne z rzeczywistym stanem faktycznym. Wskazał, iż w dalszym ciągu będzie gotów opiekować się dzieckiem w razie takiej potrzeby oraz do udzielenia wszelkiej innej niezbędnej pomocy przy wychowaniu wspólnego dziecka. Na zakończenie wskazał, iż jest zatrudniony w firmie (...) z siedzibą w Ś.. Wynagrodzenie jest jedynym źródłem utrzymania pozwanego i wynosi 2.338,01 zł brutto tj. 1.654,64 zł netto, dlatego także twierdzenie że zarabia 2.500-3.000 zł nie jest zgodne z rzeczywistym stanem faktycznym. Ponadto pozwany ponosi koszty z tytułu wynajmu mieszkania 900 zł miesięcznie, a także od września spłaca kredyt 192,57 zł miesięcznie. Za Internet od listopada 2014 r. będzie ponosił koszty w wysokości 61,97 zł. Poza tym pozwany musi również uwzględnić swoje koszty utrzymania oraz ponosić inne koszty niezbędne dla funkcjonowania oraz prawidłowego wykonywania pracy np. opłaty za telefon komórkowy. Dlatego pozwany nie ma możliwości finansowych płacenia tak wysokiej kwoty alimentów, a ponadto wskazał, iż kwota 800 zł alimentów zwalniałaby przedstawicielkę ustawową z ponoszenia jakichkolwiek kosztów utrzymania małoletniego powoda (k. 25-30).

Na rozprawie w dniu 08 września 2014 r. przedstawicielka ustawowa małoletniego powoda popierała powództwo (k. 63).

Na rozprawie w dniu 08 września 2014 r. pozwany wnosił jak w odpowiedzi na pozew (k. 63).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletni J. S. urodzony (...) jest synem D. S. i M. M.. Rodzice małoletniego pozostawali w nieformalnym związku i zamieszkiwali razem do maja 2014 r.

Aktualnie małoletni zamieszkuje wraz z matką w mieszkaniu stanowiącym własność ciotki przedstawicielki ustawowej. Jest chorowitym dzieckiem, w okresach jesienno-zimowych często się przeziębia. W zimie wymaga inhalacji i trzech sterydów, które są drogie. Ponadto ma alergię pokarmową na produkty mleczne i mleko pochodne. Uczęszcza do przedszkola, którego koszt to 250 zł miesięcznie. Nie posiada żadnego majątku.

M. M. ma 34 lata. Zatrudniona jest w (...) Sp. z o.o. na stanowisku sprzedawcy części zamiennych i usług serwisowych, na umowę o pracę zawartą na czas nieokreślony na pełen etat, za średnim miesięcznym wynagrodzeniem netto 2.003,64 zł. Prowadzi także działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży części zamiennych do motorów. W planach ma jej zawieszenie, gdyż działalność ta nie przynosi dochodów. Posiada 11 letni samochód C. (...) o wartości około 5.000 zł. Nie posiada poza wskazanym innego majątku ani dochodów. Mieszka wspólnie z synem w mieszkaniu swojej ciotki w B.. Nie płaci czynszu, a jedynie podatek gruntowy. Ponadto w koszt utrzymania mieszkania wlicza ogrzewanie elektryczne zimą około 800-900 zł miesięcznie – latem około 300 zł, woda 40-50 zł, śmieci, gaz w buli - w sumie 800 zł miesięcznie na jedną osobę. Brała zwolnienia lekarskie kiedy dziecko było chore.

D. S. ma 45 lat. Ma wyższe wykształcenie, posiada tytuł inżyniera w kierunku samochodowym. Jest zatrudniony w firmie (...) na umowę o pracę na stanowisku magazynier sprzedawca od (...) r. na czas nieokreślony, za średnim miesięcznym wynagrodzeniem 1.654,64 zł netto. Jest to jego jedyne źródło dochodu. Posiada samochód B. z 1993 r. Poza tym nie posiada żadnego innego majątku. Mieszka w wynajętym mieszkaniu w B.. Czynsz wynosi 900 zł miesięcznie, w którym wliczone są opłaty eksploatacyjne. Spłaca kredyt gotówkowy zaciągnięty na kwotę 5.608,17 zł w (...). Rata miesięczna wynosi 192,57 zł. Ponadto w dniu 24 maja 2014 r. podpisał umowę na dostawę internetu (...), którego koszt to 61,97 zł miesięcznie. Opłaca składki po 200 zł na polisę ubezpieczeniową dla syna oraz płaci 250 zł za przedszkole. Brał zwolnienia lekarskie kiedy dziecko było chore. Ponadto co drugi dzień odbiera syna z przedszkola i odwozi do domu oraz wspólnie z matką zajmuje się nim w weekendy. Deklaruje chęć osobistej pomocy w wychowaniu syna. Przekazał matce dziecka 1.000 zł zwrotu z podatku. Ogólnie jest zdrowy. Szuka lepiej płatnej pracy.

Sąd ustalając stan faktyczny w niniejszej sprawie oparł się na następujących dowodach: odpis skróconego aktu urodzenia małoletniego k. 5; zaświadczenia o zarobkach przedstawicielki ustawowej k. 6, k. 61-62; kopia deklaracji dla podatku od towarów i usług przedstawicielki ustawowej k. 7-8; potwierdzenie otrzymania z Urzędu Skarbowego zwrotu z podatku pozwanego k. 31; potwierdzenia przelewów bankowych pozwanego k. 33-38; zaświadczenie o okresach przebywania na zwolnieniach lekarskich od pracodawcy pozwanego k. 41; zaświadczenie o zatrudnieniu i zarobkach pozwanego k. 42-43; kopia umowy najmu lokali mieszkalnego pozwanego k. 44-47; kopia umowy kredytu pozwanego k. 48-55; kopia harmonogramu spłat kredytu k. 56-57; kopia umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych pozwanego k. 58-60; zeznania przedstawicielki ustawowej k. 63-64; zeznania pozwanego k. 64.

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się na wskazanych wyżej dowodach uznając je za spójny i nie budzący wątpliwości materiał dowodowy. Wiarygodność przywołanych dokumentów nie była kwestionowana przez strony, ponadto przedmiotowe dokumenty nie wzbudzały również wątpliwości Sądu co do rzetelności i wiarygodności zawartych w nich treści, mimo iż niektóre z dokumentów zostały złożone w kserokopiach.

Sąd nie oparł się na złożonych do sprawy paragonach, albowiem nie są one rachunkami imiennymi wystawionymi na małoletniego powoda i nie stanowią one dowodu zakupu określonej rzeczy dla niego.

Zeznania stron Sąd uznał za wiarygodne są one, bowiem spójne i logiczne.

Określając koszty utrzymania dziecka Sąd miał na względzie zasady doświadczenia życiowego, które pozwalają na określenie kosztów codziennego życia i zaspokajania takich potrzeb jak wyżywienie, ubranie, środki czystości i kosmetyki, koszty wypoczynku oraz rozrywki.

Sąd zgodnie z powyższym krytycznie ocenił przedstawione przez M. M. zestawienia kosztów utrzymania powoda i nie dał im w pełni wiary, co do wysokości wskazanych w nich kwot. Strona powodowa nie poparła w większości żadnymi dowodami powyższego zestawienia, a z zebranego materiału dowodowego nie wynika by wskazane kwoty były faktycznie zasadne w podanych wysokościach.

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

Stosownie do treści przepisu art. 133 kro na obydwojgu rodzicach ciąży obowiązek łożenia na utrzymanie dzieci, które nie są jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. Zakres tego obowiązku, zgodnie z art. 135 kro, wyznaczają z jednej strony usprawiedliwione potrzeby osoby uprawnionej, z drugiej zaś zarobkowe i majątkowe możliwości osoby zobowiązanej, przy czym wykonywanie obowiązku alimentacyjnego może polegać także, w całości lub w części, na osobistych staraniach o utrzymanie lub wychowanie dziecka.

W ocenie Sądu Rejonowego przedmiotowe powództwo jest częściowo uzasadnione treścią powyższych przepisów.

Wskazane w zestawieniu przez przedstawicielkę ustawową wydatki na utrzymanie małoletniego powoda Sąd uznał za zawyżone. Przedstawicielka ustawowa nie wykazała, aby kwota 1.600 zł miesięcznie (k. 9) stanowiła uzasadnione potrzeby małoletniego J. S..

M. M. określiła miesięczne usprawiedliwione koszty utrzymania syna na kwotę około 1.600 zł, zaś od pozwanego D. S. dochodziła tytułem alimentów na rzecz małoletniego kwoty 800 zł miesięcznie. W ocenie Sądu kwota kosztów utrzymania wskazana przez przedstawicielkę ustawową małoletniego powoda nie odpowiada usprawiedliwionym kosztom jego utrzymania, ustalonym w oparciu o możliwości zarobkowe i majątkowe pozwanego. W ocenie Sądu miesięczne koszty utrzymania małoletniego J. ustalone w niniejszej sprawie zgodnie z zasadami doświadczenia życiowego to kwota około 1.200 zł. W kwocie tej znajdują się takie wydatki jak wyżywienie 300 zł, ubranie 100 zł, środki czystości 80 zł, leczenie 100 zł, opłaty mieszkaniowe 250 zł, wakacje 50 zł, zabawki 50 zł, opieka nad dzieckiem 200 zł, dojazdy do przedszkola 70 zł.

Małoletni nie jest osobą zdrową, boryka się on z problemami zdrowotnymi na tle alergologicznym, jest diagnozowany w kierunku astmy oraz jest bardzo chorowity w okresach jesienno-zimowych. Z tego powodu jego koszty utrzymania są wyższe niż w przypadku dzieci zdrowych.

Sąd nie uwzględnił w zakresie kosztów utrzymania dziecka dodatkowych zajęć gimnastyki korekcyjnej czy angielskiego, podzielając stanowisko pozwanego, iż nie są one aktualnie ponoszone i nie wiadomo czy kiedykolwiek będą.

Usprawiedliwione potrzeby uprawnionego należy oceniać przy uwzględnieniu możliwości zarobkowych zobowiązanego do alimentacji, bowiem w sprawach o alimenty górną granicą świadczeń alimentacyjnych są zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego. Przechodząc do oceny możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego należy w pierwszym rzędzie stwierdzić, że przez ustawowe określenie „możliwości zarobkowe i majątkowe” rozumie się nie tyko zarobki i dochody rzeczywiście uzyskiwane ze swojego majątku, lecz te zarobki i dochody, które osoba zobowiązana do alimentacji może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych.

W sprawie zostało ustalone, iż pozwany zatrudniony jest na umowę o pracę za miesięcznym wynagrodzeniem netto 1.654,64 zł. Ustalając wysokość obowiązku alimentacyjnego pozwanego Sąd miał na uwadze, iż pozwany w części przyczyniał się do kosztów utrzymania syna tj. przekazał matce 1.000 zł uzyskanych ze zwrotu z podatku, opłaca przedszkole w kwocie 250 zł, wpłaca 200 zł na polisę ubezpieczeniową syna oraz przekazywał drobne kwoty, jak to określił w miarę swoich możliwości na jego utrzymanie.

Zatem wynika z powyższego, że nie do końca jest tak, jak wskazywała przedstawicielka ustawowa małoletniego, że cały ciężar utrzymania i wychowania dziecka spoczywa na niej. W sprawie ustalono także, iż pozwany utrzymuje osobiste kontakty z dzieckiem, zajmuje się nim w czasie kiedy syn choruje oraz spędza z nim weekendy, co bez wątpienia świadczy na jego korzyść. Jednak sytuacja materialna pozwanego oraz osobiste starania nie zwalniają go z obowiązku uczestniczenia w utrzymaniu małoletniego w niezbędnym zakresie. Zdaniem Sądu nie można oczekiwać, że matka samodzielnie będzie ponosić większość usprawiedliwionych kosztów utrzymania syna tylko z tego powodu, iż pozwany osiąga takie, a nie inne dochody zwłaszcza, iż na co dzień również ona czyni osobiste starania o wychowanie J.. Wskazać należy, iż rodzice nie mogą uchylić się od obowiązku alimentacyjnego na tej podstawie, że wykonywanie tego obowiązku stanowiłoby dla nich nadmierny ciężar. Dlatego też w świetle zebranego materiału dowodowego nie można zgodzić się ze stanowiskiem pozwanego, że regularnie przyczyniał się do utrzymania dziecka w miarę posiadanych możliwości na jakie pozwala mu sytuacja finansowa w jakiej się znajduje - jako okoliczności - która uzasadniałaby oddalenie powództwa w niniejszej sprawie. Także argument, iż w czasie kiedy małoletni znajduje się pod opieką pozwanego i ten wówczas zapewnia mu wyżywienie i w związku z tym ponosi koszty jego utrzymania nie zasługują na aprobatę. Zdaniem Sądu jest to obowiązkiem ojca wobec dziecka.

Nie umknęło uwadze Sądu, iż poza powyższym pozwany podnosił także, że koszty jego utrzymania są znaczne, bowiem spłaca kredyt, wynajmuje mieszkanie, założył internet żeby mieć kontakt ze swoją rodziną w (...), musi kupić wyżywienie, ubranie oraz ponosi inne niezbędne koszty swojego funkcjonowania, które w porównaniu z jego dochodami nie pozwalają na łożenie alimentów w żądanej wysokości. Nie bez znaczenia jest, iż pozwany nie uznał powództwa w żadnej wysokości – traktując sytuację finansową jako wygodną okoliczność wyłączającą zasądzenie wobec niego alimentów. Trudno wobec tego nie przełożyć poglądu pozwanego na te same – a nawet wyższe, z uwagi na stan zdrowia – potrzeby dziecka, którymi w sprawach alimentacyjnych głównie kieruje się Sąd. Pozwany nie wskazał skąd matka ma brać środki na utrzymanie syna. Wskazał jedynie, iż podana przez nią kwota alimentów jest zawyżona i że nie stać go na jej pokrywanie. Jednak już na tym etapie widać, iż potrzeby małoletniego są znaczne. Wskazał, iż chętnie będzie brał udział w jego wychowaniu oraz będzie brał zwolnienia lekarskie, żeby nie było konieczności zatrudniania opiekunki w czasie choroby syna – taką postawę ojca należy pochwalić, jednak nie można zapominać, że nie samą obecnością rodzica dziecko żyje. Trzeba je jeszcze nakarmić, ubrać oraz zapewnić dach nad głową, ponadto stosownie do jego zdolności zapewnić mu także możliwości rozwoju intelektualnego, co wymaga nakładów finansowych. Dlatego zasłanianie się tylko i wyłącznie niewielkimi dochodami, jako argumentem uzasadniającym oddalenie powództwa również jest nie do przyjęcia, bowiem dziecko nie wstrzyma swoich potrzeb do chwili aż jego rodzice nagle zaczną posiadać wystarczające środki finansowe – byłoby to bez wątpienia wygodne, jednak w rzeczywistości nie jest możliwe. D. S. jest zobligowany jako ojciec do dokładania należytej staranności i wykorzystywania swoich możliwości do zapewnienia uprawnionemu do alimentów zaspokojenia w pełni jego usprawiedliwionych potrzeb.

Osobnej uwagi wymaga w niniejszej sprawie fakt, iż pozwany jest człowiekiem jeszcze stosunkowo młodym i zdrowym (nie bez znaczenia jest, iż jest on osobą w pełni zdolną do pracy), posiadającym wieloletnie doświadczenie zawodowe oraz wykształcenie. Z uwagi właśnie na wykształcenie - bowiem jest inżynierem w kierunku samochodowym - zdaniem Sądu jego możliwości zarobkowe są znacznie wyższe od tych zadeklarowanych. Sąd uwzględnił oczywiście trudną sytuację na rynku pracy i to, że pozwany jest obcokrajowcem, jednak nie ma on trudności z porozumiewaniem się w języku polskim. Ponadto zeznał, że czyni starania w znalezieniu innej pracy. Nie potrafił jednak wykazać dlaczego pomimo wyższego technicznego wykształcenia – które jest poszukiwane na rynku pracy – nadal pozostaje na obecnym stanowisku za tak niskim wynagrodzeniem. Ta okoliczność prowadzi do jednego wniosku, a mianowicie, że pozwany nie wykorzystuje w pełni swoich możliwości zarobkowych bez ważnych powodów, uszczupla swoje możliwości płatnicze, a tym samym lekceważy ciążący na nim obowiązek alimentacyjny. Stąd też konieczność sądowego ustalenia wysokości obowiązku alimentacyjnego na rzecz syna.

Wobec powyższego Sąd stoi na stanowisku, iż obecna sytuacja finansowa pozwanego jest przejściowa i przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych jest w stanie znaleźć pracę w swoim zawodzie, pracę o wyższym wynagrodzeniu, odpowiadającej jego doświadczeniu i kwalifikacjom. W tym miejscu podkreślić należy, iż pozwany nie ma żadnych dodatkowych obowiązków ani nikogo na utrzymaniu, co pozwala mu na znacznie większe możliwości w poszukiwaniu pracy z uwagi na jego dyspozycyjność, której z kolei matka dziecka jest pozbawiona, a która podejmuje starania w celu zdobycia większych środków finansowych, choćby poprzez próby prowadzenia własnej działalności gospodarczej.

Zdaniem Sądu alimenty w ustalonej wysokości 600 zł miesięcznie stanowią górną granicę możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego oraz zważywszy na osiągane dochody przez M. M. pozwalają na przyjęcie, iż wystarczają na zaspokojenie usprawiedliwionych potrzeb małoletniego J. S.. W toku postępowania zostało ustalone, iż pozwany od wyprowadzenia się ze wspólnie zamieszkiwanego mieszkania przyczyniał się jedynie w niewielkim zakresie do utrzymania dziecka, dlatego zasadnym było zasądzenie alimentów od 01 czerwca 2014 r. tj. od kiedy małoletni w wyższym stopniu był utrzymywany przez matkę.

Z wszystkich wyżej wymienionych względów, na podstawie art.128 § 1 kro w zw. z art. 135 kro, orzeczono jak w sentencji, oddalając powództwo w pozostałym zakresie.

Rygor natychmiastowej wykonalności został wyrokowi nadany na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c.

O kosztach sądowych Sąd orzekł na podstawie art. 102 k.p.c., odstępując od obciążania pozwanego kosztami sądowymi.