Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 września 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 września 2014r. w S.

odwołania Z. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 21 sierpnia 2013 r. Nr (...)-SER

w sprawie Z. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje Z. K. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia (...)

Sygn. akt IV U 1094/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił Z. K. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, albowiem komisja lekarska ZUS nie stwierdziła u niego niezdolności do pracy. W związku z tym pozwany organ rentowy przyjął, iż wnioskodawca nie spełnia warunków określonych w art. 57 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (j.t. Dz.U. z 2013r. poz. 1440 ze zm.), tj. brak u niego niezdolności do pracy.

Od decyzji tej odwołanie złożył ubezpieczony Z. K.. W odwołaniu podnosił, że mam uszczerbek na zdrowiu w wysokości 40%, leczy się psychiatrycznie i na nadciśnienie tętnicze, jest pod stałą opieką lekarzy (k.2 a.s.).

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wnosił o jego oddalenie. W uzasadnieniu podniesiono, że odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę decyzji i uwzględnienie odwołania (k.3-4 a.s.).

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Ubezpieczony Z. K., ur. (...), był uprawniony do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy do 30 czerwca 2013r. (decyzja organu rentowego z 23 czerwca 2010r. o ponownym ustaleniu renty k.279 a.r.). W dniu 9 maja 2013r. złożył wniosek do ZUS o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (k.343 a.r.).

W toku postępowania orzeczniczego komisja lekarska ZUS rozpoznała u niego: cechy organicznego uszkodzenia (...) po przebytym w 1997 roku urazie głowy z zachowanym logicznym kontaktem i prawidłową orientacją, stabilną chorobę wieńcową, nadciśnienie tętnicze zredukowane farmakologicznie, przebyte złamanie podudzia lewego bez istotnego zaburzenia funkcji kończyny. W ocenie komisji lekarskiej ZUS ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy (k. 25 al., k. 349 a.r.).

W toku postępowania rozpoznawczego Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego neurologa, ortopedy i kardiologa. Biegli sądowi opiniujący wspólnie stwierdzili u ubezpieczonego: wygojone złamanie podudzia lewego z uszkodzeniem nerwu strzałkowego lewego i niedowładem wiotkim stopy lewej z upośledzeniem sprawności chodu, uraz głowy w wywiadzie, bóle i zawroty głowy, nadciśnienie tętnicze umiarkowane, przewlekłą stabilną chorobę wieńcową, otyłość. Zdaniem biegłych ubezpieczony jest częściowo niezdolny do pracy ze względu na ogólny stan zdrowia. Niezdolność do pracy jest okresowa i trwa od 1 lipca 2013r. do 1 lipca 2015r. (k.9-10 a.s.).

Ubezpieczony popierał odwołanie. Zgadzał się z opinią zespołu biegłych.

Organ rentowy wniósł zastrzeżenia do wywołanej opinii. Przewodniczący Komisji Lekarskich ZUS podnosił, że biegły neurolog ustalił niezdolność do pracy u ubezpieczonego z powodu utrwalonego uszkodzenia nerwu strzałkowego lewego z niedowładem wiotkim stopy lewej i upośledzeniem sprawności chodu, podczas gdy jest on do tej niepełnosprawności od wielu lat zaadaptowany. Wnosił o wywołanie opinii innego biegłego neurologa (k. 32-33 a.s.).

Sąd zwrócił akta biegłej neurolog celem zapoznania się z zastrzeżeniami i wydania opinii uzupełniającej.

W opinii uzupełniającej biegła neurolog podtrzymała swoją opinię główną. Wskazała, że po wypadku ubezpieczony nie mógł wrócić do wykonywania wcześniej zawodu kierowcy, pracownika budowlanego i czyściciela taboru kolejowego. Uzasadnia to orzeczenie częściowej niezdolności do pracy i nie pozostaje w sprzeczności z podjęciem zatrudnienia na umowę zlecenia jako pracownik ochrony (k.38 a.s.).

Organ rentowy kwestionował opinię uzupełniającą neurologa i wnosił o wywołanie opinii innego biegłego sądowego. Przewodniczący Komisji Lekarskich podnosił, że nie uwzględniono szczegółowego wywiadu zawodowego, w tym aktualnej aktywności zawodowej. Deficyt neurologiczny nie stanowi o znacznym ograniczeniu sprawności w kontekście przebiegu pracy (k.48-50 a.s.).

Sąd oddalił wniosek o wywołanie opinii innego biegłego neurologa, uznając, iż sporna okoliczność została już dostatecznie wyjaśniona.

Pełnomocnik organu rentowego wnosił o oddalenie odwołania.

Zdaniem Sądu Okręgowego opinia biegłych neurologa, ortopedy i kardiologa jak też opinia uzupełniająca biegłej neurolog stanowią miarodajny i obiektywny dowód aktualnego stanu zdrowia ubezpieczonego.

Z treści opinii biegłych sądowych wynika, że ubezpieczony był nadal częściowo niezdolny do pracy w dacie zgłoszenia wniosku o ustalenie prawa do renty, a zatem spełniał warunki do przyznania renty.

Sąd Okręgowy przyjął, iż ubezpieczony jest częściowo okresowo niezdolny do pracy w rozumieniu art. 12 ust. 3 ustawy o FUS i w związku z tym na mocy art. 477 ¹⁴ § 2 kpc Sąd orzekł jak w sentencji.