Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 26 września 2014 roku

Sąd Okręgowy w Szczecinie Wydział II Cywilny Odwoławczy

Przewodniczący: SSO Sławomir Krajewski (spr.)

Sędziowie: SO Iwona Siuta

SO Zbigniew Ciechanowicz

po rozpoznaniu w dniu 26 września 2014 roku w Szczecinie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku K. L.

z udziałem A. L.

o podział majątku wspólnego

na skutek zażalenia uczestnika na postanowienie Sądu Rejonowego w Stargardzie Szczecińskim z dnia 18 lipca 2012 roku, w sprawie o sygn. akt I Ns 1103/10

postanawia:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 18 lipca 2012 roku Sąd Rejonowy w Stargardzie Szczecińskim:

I.  w trybie art. 395 § 2 kpc uchylił postanowienie z dnia 22 czerwca 2012 roku w przedmiocie udzielenia uczestnikowi postępowania zabezpieczenia przez ustanowienie zakazu zbywania:

-

prawa użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w S. przy ul, (...) stanowiącej działkę nr (...), dla której Sąd Rejonowy w Stargardzie Szczecińskim V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (...) wraz z prawami związanymi

-

spółdzielczego własnościowego prawa do miejsca postojowego nr (...)w garażu wielostanowiskowym położonym w S.na Osiedlu (...)obok budynku (...)wchodzącego w skład zasobu (...)w S.;

II.  umorzył postępowanie w przedmiocie wniosku o udzielenie uczestnikowi postępowania zabezpieczenia przez ustanowienie zakazu zbywania:

-

prawa użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w S. przy ul, (...) stanowiącej działkę nr (...), dla której Sąd Rejonowy w Stargardzie Szczecińskim V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (...) wraz z prawami związanymi

-

spółdzielczego własnościowego prawa do miejsca postojowego nr (...) w garażu wielostanowiskowym położonym w S.na Osiedlu (...)obok budynku (...)wchodzącego w skład zasobu (...)w S..

W uzasadnieniu podniósł, iż wniosek o udzielenie zabezpieczenia w okolicznościach sprawy nie może być rozpoznawany merytorycznie, a postępowanie w tym przedmiocie winno ulec umorzeniu, albowiem wobec zbycia przedmiotów mających być przedmiotem zabezpieczenia przed dniem 22 czerwca 2012 roku orzekanie w tej kwestii merytorycznie pozostaje bezprzedmiotowe.

Na powyższe postanowienie uczestnik złożył zażalenie i zaskarżając postanowienie w całości, wniósł o jego uchylenie.

W uzasadnieniu skarżący podniósł, iż swój pierwszy wniosek dotyczący zabezpieczenia sprzedaży złożył w dniu 30 marca 2012 roku do Komornika Sądu Rejonowego w Stargardzie Szczecińskim oraz do Sądu Rejonowego w Stargardzie Szczecińskim, a następnie kolejny wniosek w dniu 22 maja 2012 roku także do obu organów w przedmiocie zabezpieczenia obu nieruchomości. Zdaniem skarżącego gdyby Sąd podjął decyzję w ustawowym terminie z artykułu 737 kpc, zapobiegło by to sprzedaży obu nieruchomości.

Skarżący podkreślił, iż nieruchomość w S. przy ulicy (...) stanowiącej działkę numer (...) Kw nr (...) została zbyta panu R. P. zamieszkałemu w S. przy ulicy (...) za 23.000 zł w dniu 8 czerwca 2012 roku, zaś nieruchomość w garażu wielostanowiskowym w S. na Osiedlu (...) obok budynku (...) panu S. K. zamieszkałemu także w S. na Osiedlu (...) za 25000 zł, w dniu 8 czerwca 2012 roku. Natomiast wyrok, od którego się odwołał zapadł dopiero 18 czerwca 2012 roku.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie uczestnika nie zasługiwało na uwzględnienie.

W ocenie Sądu Okręgowego Sąd I instancji prawidłowo uchylił postanowienie z dnia 22 czerwca 2012 roku w przedmiocie udzielenia uczestnikowi postępowania zabezpieczenia przez ustanowienie zakazu zbywania prawa użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w S.przy ul, (...)stanowiącej działkę nr (...), dla której Sąd Rejonowy w Stargardzie Szczecińskim V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (...)wraz z prawami związanymi oraz spółdzielczego własnościowego prawa do miejsca postojowego nr(...)w garażu wielostanowiskowym położonym w S.na Osiedlu (...)obok budynku (...)wchodzącego w skład zasobu (...)w S., a także umorzył postępowanie w przedmiocie wniosku o udzielenie uczestnikowi postępowania zabezpieczenia przez ustanowienie zakazu zbywania prawa użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w S.przy ul, (...)stanowiącej działkę nr (...), dla której Sąd Rejonowy w Stargardzie Szczecińskim V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (...)wraz z prawami związanymi oraz spółdzielczego własnościowego prawa do miejsca postojowego nr (...)w garażu wielostanowiskowym położonym w S.na Osiedlu (...)obok budynku (...)wchodzącego w skład zasobu (...)w S..

Jak wynika z akt sprawy, a w szczególności zażalenia wnioskodawcy na wskazane wyżej postanowienie z dnia 22 czerwca 2012 roku, w chwili wydawania powyższego orzeczenia, prawa których dotyczył wniosek o udzielenie zabezpieczenia poprzez ustanowienie zakazu ich zbywania zostały już sprzedane przez wnioskodawcę. Wnioskodawca do zażalenia załączył odpisy aktów notarialnych z których jednoznacznie wynika, iż prawo użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w S.przy ul, (...)stanowiącej działkę nr (...), dla której Sąd Rejonowy w Stargardzie Szczecińskim V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (...)wraz z prawami związanymi zostało zbyte w dniu (...) (...)), zaś prawo do miejsca postojowego nr (...)w garażu wielostanowiskowym położonym w S.na Osiedlu (...)obok budynku (...)wchodzącego w skład zasobu (...)w S., zostało zbyte w dniu 11 maja 2012 roku ((...)

Nie ulega zatem wątpliwości, iż postanowienie w przedmiocie udzielenia zabezpieczenia stało się bezprzedmiotowe, gdyż nie sposób ustanowić zakazu zbywania praw, które nie są już własnością wnioskodawcy. Słusznie zatem Sąd I instancji uchylił swoje postanowienie w przedmiocie udzielenia zabezpieczenia i umorzył postępowania wywołane wnioskiem o udzielenie zabezpieczenia.

Podnoszone w zażaleniu okoliczności nie mają wpływu na prawidłowość zaskarżonego orzeczenia. Nie ulega bowiem wątpliwości, iż na dzień wydania postanowienia w przedmiocie zabezpieczenia, wskazane wyżej prawa zostały przez wnioskodawcę skutecznie zbyte, a zatem nie istniał przedmiot zabezpieczenia, w tym znaczeniu, że nie jest możliwe udzielenie zabezpieczenia, poprzez zakazywanie zbywania przedmiotu, który jest własnością innej niż strona postępowania osoby. Całkowicie pozbawione znaczenia jest przy tym, że ewentualne wcześniejsze rozpoznanie wniosku o zabezpieczenie zapobiegłoby zbycia przez wnioskodawcę powyższych praw. Istotne jest bowiem, że do takiego zbycia doszło, w związku z czym postanowienie o udzieleniu zabezpieczenia stało się bezprzedmiotowe, co prowadziło do jego uchylenia i umorzenia postępowania wywołanego wnioskiem.

Mając powyższe rozważania na uwadze, Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 kpc, w zw. z art. 397 § 2 kpc i art. 13 § 2 kpc, orzekł jak w sentencji.

ZARZĄDZENIE

(...)

(...)

(...)