Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 września 2014r.

Sąd Okręgowy w Nowym Sączu – Wydział II Karny w składzie :

Przewodniczący : SSO Maria Żelichowska-Błażowska

Sędziowie: SSO Bogdan Kijak

SSO Anna Pater (spr.)

Protokolant: st.sekr.sądowy Anna Sieroń

przy udziale Prokuratora Prok. Okr. Jacka Górnego

po rozpoznaniu w dniu 2 września 2014r.

sprawy M. B.

oskarżonego o przestępstwa z art. 174§1 kk w zbiegu z art. 278§1 kk w zw. z art.11§2 kk i w zw. z art. 91§1 kk i inne

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Nowym Targu

z dnia 07/04/2014r. sygn. akt II K 210/14

I. zaskarżony wyrok zmienia w ten sposób, że podstawę wymiaru kar pozbawienia wolności orzeczonych w punktach I i II wyroku uzupełnia o przepis art.91§1 kk, a podstawę wymiaru kary łącznej wymierzonej w pkt III wyroku uzupełnia o przepis art.91§2 kk

II. w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy, zwalniając oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

Sygn. akt II Ka 291/14

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 2 września 2014 r.

M. B. oskarżony był o to, że:

I. działając w podobny sposób w krótkich odstępach czasu:

1. w dniu 20 lutego 2011 r. na szlaku kolejowym S.rejonu (...) sprowadził bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym - kolejowym przez wymontowanie i kradzież dwóch czujników (...) o wartości 3.438 zł na szkodę (...) Zakład (...) w N. Sekcja Eksploatacji w C., tj. o przestępstwo z art. 174 § 1 kk w zb. z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk przy zast. art. 11 § 2 kk,

2. w okresie pomiędzy 18 lutego a 1 marca 2011 r. na szlaku kolejowym P. rejonu (...) sprowadził bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym - kolejowym przez wymontowanie i kradzież czterech czujników (...) o wartości 5.616 zł na szkodę (...) Zakład (...) w N. Sekcja Eksploatacji w C., tj. o przestępstwo z art. 174 § 1 kk w zb. z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk przy zast. art. 11 § 2 kk,

3. w dniu 1 marca 2011 r. na szlaku kolejowym S. rejonu (...) sprowadził bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym - kolejowym przez wymontowanie i kradzież dwóch czujników (...) o wartości 3.500 zł na szkodę (...) Zakład (...) w N. Sekcja Eksploatacji w C., tj. o przestępstwo z art. 174 § 1 kk w zb. z art. 278 § 1 kk,

4. w dniu 21 marca 2011 r. na szlaku kolejowym P. rejonu (...) sprowadził bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym - kolejowym przez wymontowanie i kradzież dwóch czujników (...) o wartości 3.000 zł na szkodę (...) Zakład (...) w N. Sekcja Eksploatacji w C., tj. o przestępstwo z art. 174 § 1 kk w zb. z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk przy zast. art. 11 § 2 kk,

5. w dniu 28 marca 2011 r. na szlaku kolejowym S. rejonu (...) sprowadził bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym - kolejowym przez wymontowanie i kradzież dwóch czujników (...) o wartości 3.000 zł na szkodę (...) Zakład (...) w N. Sekcja Eksploatacji w C., tj. o przestępstwo z art. 174 § 1 kk w zb. z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk przy zast. art. 11 § 2 kk,

6. w dniu 4 kwietnia 2011 r. na szlaku kolejowym S. rejonu (...) sprowadził bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym - kolejowym przez wymontowanie i kradzież dwóch czujników (...) o wartości 3.000 zł na szkodę (...) Zakład (...) w N. Sekcja Eksploatacji w C.,

tj. o przestępstwo z art. 174 § 1 kk w zb. z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk przy zast. art. 11 § 2 kk,

7. w dniu 8 kwietnia 2011 r. na szlaku kolejowym S. rejonu (...) sprowadził bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym - kolejowym przez wymontowanie i kradzież dwóch czujników (...) o wartości 3.000 zł na szkodę (...) Zakład (...) w N. Sekcja Eksploatacji w C., tj. o przestępstwo z art. 174 § 1 kk w zb. z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk przy zast. art. 11 § 2 kk,

8. w dniu 5 maja 2011 r. na szlaku kolejowym S. rejonu (...) sprowadził bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym - kolejowym przez wymontowanie i kradzież dwóch czujników (...) o wartości 3.000 zł na szkodę (...) Zakład (...) w N. Sekcja Eksploatacji w C.,

tj. o przestępstwo z art. 174 § 1 kk w zb. z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk przy zast. art. 11 § 2 kk,

9. w dniu 13 maja 2011 r. na szlaku kolejowym S. rejonu (...) sprowadził bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym - kolejowym przez wymontowanie i kradzież dwóch czujników (...) o wartości 3.100 zł na szkodę (...) Zakład (...) w N. Sekcja Eksploatacji w C., tj. o przestępstwo z art. 174 § 1 kk w zb. z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk przy zast. art. 11 § 2 kk,

10. w dniu 27 maja 2011 r. na szlaku kolejowym S. rejonu (...) sprowadził bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym - kolejowym przez wymontowanie i kradzież czterech czujników (...) o wartości 6.020 zł na szkodę (...) Zakład (...) w N. Sekcja Eksploatacji w C., tj. o przestępstwo z art. 174 § 1 kk w zb. z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk przy zast. art. 11 § 2 kk,

11. w dniu 9 czerwca 2011 r. na szlaku kolejowym S. rejonu (...) sprowadził bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym - kolejowym przez wymontowanie i kradzież sześciu czujników (...) o wartości 9.030 zł na szkodę (...) Zakład (...) w N. Sekcja Eksploatacji w C., tj. o przestępstwo z art. 174 § 1 kk w zb. z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk przy zast. art. 11 § 2 kk,

12. w dniu 9 lipca 2011 r. na szlaku kolejowym S. rejonu (...) sprowadził bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym - kolejowym przez wymontowanie i kradzież czterech czujników (...) o wartości 6.020 zł na szkodę (...) Zakład (...) w N. Sekcja Eksploatacji w C., tj. o przestępstwo z art. 174 § 1 kk w zb. z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk przy zast. art. 11 § 2 kk,

13. w dniu 12 lipca 2011 r. na szlaku kolejowym S.rejonu (...) zabrał celem przywłaszczenia 9 obciążników sieciowych o łącznej wartości 1.125 zł na szkodę (...) Zakład (...) w N. Sekcja Eksploatacji w C., tj. o przestępstwo z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk,

14. w dniu 25 lipca 2011 r. na szlaku kolejowym S. rejonu (...) sprowadził bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym - kolejowym przez wymontowanie i kradzież dwóch czujników (...) o wartości 3.000 zł na szkodę (...) Zakład (...) w N. Sekcja Eksploatacji w C., tj. o przestępstwo z art. 174 § 1 kk w zb. z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk przy zast. art. 11 § 2 kk,

15. w dniu 15 grudnia 2011 r. na szlaku kolejowym S. rejonu (...) sprowadził bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym - kolejowym przez wymontowanie i kradzież dwóch czujników Samoczynnego Hamowania Pociągu o wartości 7.200 zł na szkodę (...) Zakład (...) w N. Sekcja Eksploatacji w C., tj. o przestępstwo z art. 174 § 1 kk w zb. z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk przy zast. art. 11 § 2 kk,

16. w dniu 24 lipca 2012 r. na szlaku kolejowym S. rejonu (...) sprowadził bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym - kolejowym przez wymontowanie i kradzież dwóch czujników (...) o wartości 8.554,90 zł czym spowodowana została szkoda o łącznej wysokości 9.394,90 zł na szkodę (...) Zakład (...) w N. Sekcja Eksploatacji w C., tj. o przestępstwo z art. 174 § 1 kk w zb. z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk przy zast. art. 11 § 2 kk,

17. w dniu 26 lipca 2012 r. na szlaku kolejowym S. rejonu (...) sprowadził bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym - kolejowym przez wymontowanie i kradzież dwóch czujników (...) o wartości 4.277,46 zł czym spowodowana została szkoda o łącznej wysokości 4.697,46 zł na szkodę (...) Zakład (...) w N. Sekcja Eksploatacji w C., tj. o przestępstwo z art. 174 § 1 kk w zb. z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk przy zast. art. 11 § 2 kk,

tj. o ciąg przestępstw z art. 174 § 1 kk w zb. z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk przy zast. art. 11 § 2 kk;

II. działając w podobny sposób w krótkich odstępach czasu:

1. w nocy z 10/11 sierpnia 2012 r. w K. rejonu (...), działając wspólnie i w porozumieniu z inną ustaloną osobą, zabrał celem przywłaszczenia z pastwiska cielną jałówkę oraz buhaja o łącznej wartości 7.000 zł na szkodę A. S., tj. o przestępstwo z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk,

2. w nocy z 20/21 sierpnia 2012 r. w L. rejonu (...), z pastwiska o lokalnej nazwie H., zabrał celem przywłaszczenia dwie jałówki w tym jedną cielną o łącznej wartości 5.000 zł na szkodę B. B., tj. o przestępstwo z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk,

3. w nocy z 28/29 sierpnia 2012 r. w P. rejonu (...), z pastwiska, zabrał celem przywłaszczenia cielną krowę rasy RW o wartości 4.000 zł na szkodę S. M., tj. o przestępstwo z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk,

4. w czerwcu 2012 r. w S. rejonu (...) zabrał celem przywłaszczenia część oprzyrządowania pastucha elektrycznego o wartości 450 zł na szkodę B. W., tj. o przestępstwo z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk,

tj. o ciąg przestępstw z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk.

Wyrokiem z dnia 7 kwietnia 2014 r., sygn. akt II K 210/14, Sąd Rejonowy w Nowym Targu:

- uznał oskarżonego M. B. za winnego popełnienia czynów zarzuconych mu w punkcie I aktu oskarżenia stanowiących ciąg przestępstw z art. 174 § 1 kk w zb. z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk przy zastosowaniu art. 11 § 2 kk i wymierzył oskarżonemu karę 1 roku pozbawienia wolności;

- uznał oskarżonego M. B. za winnego popełnienia czynów zarzuconych mu w punkcie II aktu oskarżenia stanowiących ciąg przestępstw z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk i wymierzył oskarżonemu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

W miejsce jednostkowych kar pozbawienia wolności Sąd Rejonowy orzekł wobec oskarżonego karę łączną 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności, zaliczając na jej poczet okres zatrzymania oskarżonego w dniach od 30.08.2013 r. do 31.08.2013 r., zobowiązał oskarżonego M. B. do naprawienia szkody w całości przez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego (...) Zakład (...) w N.-Sekcja Eksploatacji w C. kwoty 75.881,36 zł, na rzecz pokrzywdzonego S. M. kwoty 4.000 zł, a nadto solidarnie z P. M. osądzonym w sprawie o sygn. akt II K 428/13 na rzecz pokrzywdzonego A. S. kwoty 7.000 zł. Sąd Rejonowy zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 746 zł, w tym 300 zł tytułem opłaty.

Powyższy wyrok zaskarży apelację oskarżony, który podniósł, iż nie zgadza się z zaskarżonym wyrokiem, gdyż od 2010 r. leczy się na epilepsję, kilka razy w roku ma napady drgawkowe połączone z utratą przytomności i świadomości kilka dni po ataku, stąd też uważa, że umieszczenie go w zakładzie karnym zagrażałoby jego życiu. Oskarżony podkreślił również, że w ostatnim czasie jego sytuacja poprawiła się, zaczął nową pracę, dlatego też ma zamiar spłacić jeszcze w wakacje poszkodowanych przez siebie rolników. W dalszej części oskarżony zarzucił, że gdyby był na rozprawie (nie mógł się stawić ze względów zdrowotnych), to wyrok byłby inny, ponieważ przekazałyby wnioski dowodowe. W oparciu o powyższe argumenty oskarżony wniósł o warunkowe zawieszenie wykonania orzeczonej kary, co zmotywuje go do szybkiego naprawienia szkód lepiej niż pobyt w zakładzie karnym.

Na rozprawie odwoławczej prokurator wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uzupełnienie podstawy prawnej orzeczenia o karze w punktach I i II o przepis art. 91 § 1 kk oraz orzeczenia o karze łącznej pozbawienia wolności o przepis art. 91 § 2 kk.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Apelacja oskarżonego jest całkowicie bezzasadna, natomiast zasługiwał na uwzględnienie wniosek prokuratora o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uzupełnienie podstawy prawnej orzeczenia o karze o przepisy art. 91 § 1 kk i art. 91 § 2 kk.

Sąd Rejonowy w poprawny sposób przeprowadził postępowanie dążąc do wyjaśnienia wszystkich istotnych okoliczności czynów zarzuconych M. B., zaś w pisemnym uzasadnieniu wyroku rzeczowo i obiektywnie odniósł się do wszystkich dowodów, ocenił je w zgodzie z zasadami określonymi w art. 7 kpk, a w konsekwencji poczynił prawidłowe ustalenia faktyczne. Sąd Rejonowy dokonał również prawidłowej oceny prawno-karnej poszczególnych zachowań oskarżonego, a jedynie wymierzają oskarżonemu kary za poszczególne ciągi przestępstw nie powołał w podstawie prawnej orzeczenia o karze przepisu art. 91 § 1 kk, zaś w podstawie wymierzenia kary łącznej przepisu art. 91 § 2 kk. Uchybienie to należało usunąć poprzez zmianę zaskarżonego wyroku w zakresie podstawy prawnej rozstrzygnięcia, brak było natomiast podstaw do uwzględnienia apelacji oskarżonego w zakresie wniosku o warunkowe zawieszenie orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności. Żaden z argumentów podniesionych w apelacji nie zasługiwał na uwzględnienie.

Oskarżony powołał się w apelacji na fakt swojej nieobecności na rozprawie przed sądem pierwszej instancji stwierdzając, że nie mógł być na tej rozprawie obecny, a miał do przedstawienia „ważny dowód”. W związku z powyższym stwierdzić należy, że po pierwsze oskarżony z własnej winy pozbawił się możliwości przedstawienia swoich racji przed sądem pierwszej instancji skoro prawidłowo zawiadomiony nie stawił się na rozprawę, nie usprawiedliwił tej nieobecności i nie wnosił o odroczenie rozprawy, tak zresztą czynił poprzednio nie stawiając się dwukrotnie na posiedzenia. Po wtóre, owym „ważnym dowodem”, który w ocenie oskarżonego miał wpływ na kwestię wymiaru kary, był fakt jego leczenia w związku z epilepsją. Kwestia ta była Sądowi Rejonowemu wiadoma, skoro okoliczność ta wynikała wprost z opinii sądowo-psychiatrycznej. Stwierdzić jednak należy, że stan zdrowia nie jest okolicznością wpływającą na wymiar kary, a może jedynie mieć wpływ na warunki wykonania kary. Wymiar kary nie jest określany poprzez pryzmat stanu zdrowia oskarżonego i jego możliwości odbywania kary w warunkach zakładu karnego, lecz w oparciu o dyrektywy wymiaru kary określone w art. 53 § 1 i 2 kk. Tym samym epilepsja, na którą cierpi oskarżony, jak i jego przekonanie o niemożności leczenia tej choroby w zakładzie karnym nie są argumentami, które mogłyby wpływać na decyzję o zastosowaniu instytucji warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności.

Kolejnym argumentem, na który powołał się oskarżony, a zmierzającym do wykazania, że należy orzec karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania był argument dotyczący naprawienia szkody. Oskarżony podniósł w apelacji, iż podjął pracę i „ma zamiar jeszcze w wakacje” wyrównać szkody wobec poszkodowanych rolników. Na rozprawie odwoławczej w dniu 2 września 2014 r. oskarżony stwierdził, że nie rozpoczął wykonywania obowiązku naprawienia szkód, gdyż nie zna adresów osób pokrzywdzonych. Dodać należy, że od popełnienia przestępstw minęło ponad dwa lata. Okoliczności te wskazują jasno, iż oskarżony użył argumentu o woli naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwami wyłącznie instrumentalnie, aby nie orzeczono wobec niego bezwzględnej kary pozbawienia wolności. Argument ten nie może również wpływać na decyzję o zastosowaniu warunkowego zawieszenia wykonania kary skoro oskarżony jedynie gołosłownie zapewnił o woli naprawienia szkody nie podejmując w tym kierunku jakichkolwiek kroków.

Sąd Rejonowy nie popełnił żadnego uchybienia orzekając wobec oskarżonego karę 1 roku pozbawienia wolności za ciąg przestępstw z art. 174 § 1 kk w zb. z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 91 § 1 kk i karę 6 miesięcy pozbawienia wolności za ciąg przestępstw z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk, a w miejsce tych kar karę łączną 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności. Dla porządku należy wskazać, że sąd orzekający wymierzając karę za przestępstwo kieruje się dyrektywami określonymi w art. 53 kk, tj. wymierza karę w graniach przewidzianych przez ustawę, bacząc, by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do skazanego oraz w zakresie prewencji generalnej. Przy wymiarze kary sąd uwzględnia przede wszystkim motywację i sposób zachowania się sprawcy, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu, zwłaszcza staranie o naprawienie szkody. Sąd Rejonowy wymierzając oskarżonemu kary za poszczególne ciągi przestępstw uwzględnił wszystkie powyższe dyrektywy i wymierzył oskarżonemu za te przestępstwa adekwatne kary pozbawienia wolności, zbliżone do ustawowego minimum, a następnie orzekł karę łączną pozbawienia wolności z zastosowaniem zasady częściowej absorpcji. Kary ten nie noszą cech rażącej surowości, a przeciwnie muszą być uznane za stosunkowo łagodne, jeśli uwzględnić liczbę przestępstw popełnionych przez oskarżonego, stopień ich społecznej szkodliwości, a także rozmiar wyrządzonych szkód. Sąd Rejonowy w pełni prawidłowo postąpił także nie stosując instytucji warunkowego zawieszenia wykonania kary. Po pierwsze, Sąd Rejonowy trafnie stwierdził, że liczba przestępstw, które popełnił oskarżony a przede wszystkim stopień ich społecznej szkodliwości oraz brak starań o naprawienie szkody przemawiają przeciwko warunkowemu zawieszeniu wykonania kary – orzeczenie kary o charakterze wolnościowym stanowiłoby jedynie wyraz nieuzasadnionego pobłażania sądu wobec sprawcy poważnych przestępstw. Po wtóre, karę z warunkowym zawieszeniem jej wykonania może orzec tylko wobec sprawcy, którego postawa wskazuje, że będzie przestrzegał porządku prawnego i w przyszłości nie popełni kolejnego przestępstwa. Wobec M. B. takiej pozytywnej prognozy nie można przyjąć, skoro dopuścił się on znacznej liczby przestępstw wkrótce po tym, gdy został skazany za inne przestępstwo. Także postawa oskarżonego po popełnieniu przestępstw, brak jakichkolwiek starań o naprawienie znacznych szkód wskazuje, że nie zrozumiał on swojego nagannego postępowania i dlatego niezbędne jest orzeczenie kary na tyle dolegliwej, by jej cele zostały zrealizowane.

W związku z powyższym, mając na względzie wskazane wyżej argumenty Sąd Okręgowy nie uwzględnił apelacji oskarżonego nie znajdując żadnych podstaw do orzeczenia kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania.

Sąd Okręgowy uwzględnił natomiast wniosek prokuratora o uzupełnienie podstawy wymiaru kar jednostkowych orzeczonych wobec M. B. o przepis art. 91 § 1 kk. Zastosowanie instytucji ciągu przestępstw z art. 91 § 1 kk tworzy specyficzną sytuację wymierzenia jednej kary za dwa lub więcej przestępstw. Podstawę wymiaru takiej kary może stanowić tylko przepis części szczególnej kodeksu karnego uzupełniony o przepis art. 91 § 1 kk. W tym też zakresie należało uzupełnić podstawy wymiaru kar orzeczonych wobec oskarżonego w punktach I i II wyroku. Z kolei podstawę prawną wymiaru kary łącznej pozbawienia wolności należało uzupełnić o przepis art. 91 § 2 kk jako wprost odnoszący się do wymiaru kary łącznej za dwa lub więcej ciągi przestępstw.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że uzupełnił podstawę prawną orzeczenia o karach pozbawienia wolności w punktach I i II o przepis art. 91 § 1 kk oraz orzeczenia o karze łącznej pozbawienia wolności o przepis art. 91 § 2 kk. W pozostałej części Sąd Okręgowy utrzymał wyrok w mocy wydając orzeczenie na zasadzie art. 437 § 1 i 2 kpk. Z uwagi na sytuację materialną oskarżonego, Sąd Okręgowy na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.