Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 17 kwietnia 2014 roku Sąd Rejonowy w Pabianicach oddalił wniosek R. I., w którym żądał on sprostowania w dziale I KW (...) powierzchni nieruchomości na podstawie załączonego do wniosku wypisu z rejestru gruntów.

Sąd Rejonowy ustalił, iż księga wieczysta kw nr (...) prowadzona jest dla niezabudowanej nieruchomości położonej w K., przy ul. (...), obejmującej działkę gruntu nr (...) o powierzchni 0,0743 ha. W dziale II tejże księgi jako właściciel figuruje R. I..

W dziale III i IV w/w księgi wieczystej wpisów brak.

Z załączonego do wniosku wypisu z rejestru gruntów wynika, że nieruchomość położona jest w K., przy ul. (...), oznaczona jest obecnie jako działka numer (...), o powierzchni 742 m ².

Przy tak ustalonym stanie faktycznym Sąd Rejonowy stwierdził, że wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.

W myśl treści § 76 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 21 listopada 2013 roku w sprawie zakładania i prowadzenia ksiąg wieczystych w systemie informatycznym (Dz. U. z 2013 r. poz. 1411) dane dotyczące nieruchomości gruntowych i budynkowych wpisuje się w księdze wieczystej na podstawie wyrysuj z mapy ewidencyjnej oraz wypisu z rejestru gruntów lub innego dokumentu sporządzonego na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 roku w sprawie ewidencji gruntów i budynków, chyba, że odrębne przepisy stanowią inaczej.

Tylko wówczas, gdy zmiana oznaczenia nieruchomości dotyczy wyłącznie położenia nieruchomości, numeracji działek ewidencyjnych, obrębu ewidencyjnego lub sposobu korzystania z nieruchomości, wystarczającą podstawę wpisu w księdze wieczystej stanowi wypis z gruntów. Z przepisu tego jednoznacznie wynika, że jeśli zmiana oznaczenia nie polega jedynie na zwykłym sprostowaniu oznaczenia nieruchomości, lecz na zmianie jej obszaru lub przebiegu jej granic, niezbędne jest przedłożenie wraz z wnioskiem nie tylko wypisu z rejestru gruntów ale także wyrysuj z mapy ewidencyjnej.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowej sprawy oraz uwzględniając treść art. 626 ⁸ § 2 k.p.c. rozpoznając wniosek o wpis sąd bada jedynie treść wniosku, treść i formę dołączonych do wniosku dokumentów oraz treść księgi wieczystej – co prowadzi do wniosku, że ograniczona kognicja sądu w postępowaniu wieczystoksięgowym wyklucza możliwość prowadzenia szerszego postępowania dowodowego, Sąd Rejonowy stwierdził, że do wniosku o sprostowanie oznaczenia i powierzchni nieruchomości wnioskodawca nie załączył wyrysu z mapy ewidencyjnej i tym samym nie sprostał wymogom określonym w treści przytoczonego § 76 rozporządzenia w sprawie zakładania i prowadzenia ksiąg wieczystych w systemie informatycznym.

Z tych względów podstawy żądanego wpisu nie może stanowić załączony do wniosku wypis z rejestru gruntów, albowiem mógł on posłużyć jedynie do sprostowania oznaczenia nieruchomości, ale nie do sprostowania jej powierzchni. Z oczywistych względów waloru dokumentu dowodzącego zmian w powierzchni nieruchomości nie posiada również załączone do wniosku pismo Starosty Powiatowego z dnia 24 lutego 2014 roku.

Wobec powyższego Sąd Rejonowy oddalił wniosek.

Apelację od powyższego postanowienia złożył wnioskodawca, wnosząc o dokonanie żądanego przez siebie wpisu.

Podniósł, że zmiana powierzchni działki była wynikiem prac odnowienia ewidencji gruntów wykonywanych nie na jego wniosek. Podniósł, że za wyrys z mapy ewidencyjnej musiałby zapłacić 120 złotych a nadto ponieść koszty sądowe, co uważa za nieuzasadnione, gdyż zmniejszenie powierzchni działki o 1 m ² nastąpiło nie z jego winy.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja jest niezasadna i podlega oddaleniu.

W pierwszej kolejności należy przypomnieć, że trafnie Sąd Rejonowy wskazał, iż zgodnie z art. 626 ⁸ § 2 k.p.c., rozpoznając wniosek o wpis, sąd bada jedynie treść i formę wniosku, dołączonych do wniosku dokumentów oraz treść księgi wieczystej. Przytoczony przepis wyznacza zakres kognicji sądu w postępowaniu wieczystoksięgowym, zarówno sądu pierwszej instancji rozpoznającego wniosek o wpis, jak i sądu drugiej instancji rozpoznającego apelację od wpisu (zob. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 27 kwietnia 2001 r., III CKN 354/00, OSNC 2001, nr 12, poz. 183 i z dnia 6 października 2006 r., V CSK 214/06, nie publ.).

Sąd Rejonowy w przedmiotowej sprawie w sposób prawidłowy i wyczerpujący przeanalizował i ocenił dokumenty przedłożone przez wnioskodawcę wraz z wnioskiem o wpis. W sposób pełny wyjaśnił jakie przepisy prawa regulują podstawy dokonania żądanego przez wnioskodawcę wpisu i jakie dokumenty muszą zostać przedłożone, aby wpis taki mógł zostać dokonany.

Wywód Sądu Rejonowego jest prawidłowy.

Skarżący w wywiedzionej apelacji nie wskazał jakichkolwiek nieprawidłowości w postępowaniu Sądu Rejonowego, w dokonanej przez niego wykładni przepisów i zastosowaniu ich w stanie faktycznym niniejszej sprawy.

Podnoszone przez niego w apelacji kwestie takie jak zmiana powierzchni działki niezależna od działań wnioskodawcy, mały zakres zmiany, czy też wysokość kosztów jakie wnioskodawca musiałby ponieść dla spełnienia zadość warunkom określonym w przepisach prawa przytoczonych przez Sąd Rejonowy, pozostają bez znaczenia dla oceny prawidłowości zaskarżonego postanowienia.

Wymogi dotyczące dokumentów koniecznych dla dokonania tego rodzaju zmiany jakiej żąda skarżący w treści księgi wieczystej są, zgodnie z przepisami prawa wskazanymi przez Sąd Rejonowy i mającymi zastosowanie w niniejszej sprawie, takie same w każdym przypadku, niezależnie od tego jaki jest zakres żądanej zmiany oraz chęci strony do poniesienia koniecznych kosztów.

Wobec powyższego Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji.