Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII U 1156/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 sierpnia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

SSR del. Joanna Smycz

Protokolant:

Maria Szczęsna

po rozpoznaniu w dniu 6 sierpnia 2014 r. w Gliwicach

sprawy W. R.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o wysokość emerytury

na skutek odwołania W. R.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 2 kwietnia 2014 r. nr (...)

oddala odwołanie.

(-) SSR del. Joanna Smycz

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 2 kwietnia 2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. w oparciu o art. 24 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity: Dz.U. z 2009r., Nr 153, poz. 1227 ze zm.) przyznał ubezpieczonej W. R. prawo do emerytury od dnia 14 marca 2014r., tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego. Wysokość świadczenia została obliczona zgodnie z przepisem art. 26 ustawy.

Odwołanie od tej decyzji złożyła ubezpieczona W. R. podnosząc, że do ustalenia wysokości emerytury zastosowano średnie dalsze trwanie życia w ilości 252,30 miesięcy zamiast zastosowania średniego dalszego życia w ilości 209 miesięcy zastosowanego przy ustalaniu wysokości kapitału początkowego. Nadto podniosła, że w decyzji ustalającej wysokość kapitału początkowego z dnia 16 września 2008r. kapitał początkowy wyniósł 766,72 zł, przy okresie składkowym wynoszącym 247 miesięcy, natomiast w decyzji o ponownym ustaleniu kapitału początkowego z dnia 26 marca 2014r. kapitał początkowy wyniósł 761,35, przy okresie składkowym w wysokości 268 miesięcy.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie argumentując, jak w zaskarżonej decyzji.

Rozpoznając odwołanie Sąd Okręgowy w Gliwicach – Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczona W. R. urodzona dnia (...) w dniu 6 października 2008r. wystąpiła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. z wnioskiem o przyznanie prawa do wcześniejszej emerytury w oparciu o przepisy ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz.U. z 2009r., Nr 153, poz. 1227 ze zm).

Decyzją z dnia 14 listopada 2008r. organ rentowy w oparciu o przepisy art. 29 w związku z 46 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z FUS przyznał odwołującej prawo do wcześniejszej emerytury od dnia 14 listopada 2008r., tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego.

W dniu 21 lutego 2014r. odwołująca wystąpiła do organu rentowego z wnioskiem o przyznanie prawa do emerytury w oparciu o przepisy ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz.U. z 2009r., Nr 153, poz. 1227).

Decyzją z dnia 26 marca 2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. ponownie ustalił ubezpieczonej wysokość kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1999r. na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2009r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) w związku z koniecznością ustalenia odwołującej prawa do emerytury. Przedmiotową decyzją ZUS ponownie ustalił podstawę wymiaru kapitału początkowego w wysokości 761,345 zł, a nadto ponownie ustalił wysokość okresów składkowych na 268 miesięcy.

Ubezpieczona nie odwołała się od decyzji z dnia 26 marca 2014r. doprowadzając do jej uprawomocnienia.

Po ponownym ustaleniu wysokości kapitału początkowego Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. zaskarżoną decyzją z dnia 2 kwietnia 2014r., w oparciu o art. art. 24 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity: Dz.U. z 2009r., Nr 153, poz. 1227 ze zm.) przyznał ubezpieczonej W. R. prawo do emerytury od dnia 14 marca 2014r., tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego.

Wysokość świadczenia została obliczona zgodnie z przepisem art. 26 w związku z art. 194e ustawy.

Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze życie, dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę.

Podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne oraz kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji składki i kapitału początkowego zewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury oraz zwaloryzowanego kapitału początkowego po pomniejszeniu o kwotę stanowiącą iloczyn kwoty pobieranej emerytury, ustalonej na dzień jej przyznania po raz pierwszy w wysokości przed odliczeniem zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych i składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz liczby miesięcy pobierania tej emerytury.

Kwota składki zaewidencjonowana na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wynosi 24.977,49 zł.

Kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wynosi 361.869,87 zł.

Suma kwot pobranych emerytur wynosi 73.849,64 zł.

Średnie dalsze trwanie życia wynosi 252,30 miesięcy.

Wyliczona kwota emerytury wynosi 1.240,58 zł tj. [(24.977,49 zł + 361.869,87 zł) - 73.849,64 zł] / 252,30 = 1.240,58 zł.

Powyższych ustaleń Sąd dokonał w oparciu o materiał dowodowy w postaci: akt organu rentowego.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej nie zasługuje na uwzględnienie.

Zasady przyznawania prawa do emerytury oraz obliczania ich wysokości i wypłaty świadczenia reguluje ustawa z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity: Dz.U. z 2009r., Nr 153, poz. 1227 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 26 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia ustalonej w sposób określony w art. 25 przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego, z uwzględnieniem ust. 5 i art. 183.

Wiek ubezpieczonego w dniu przejścia na emeryturę wyraża się w ukończonych latach i miesiącach.

Średnie dalsze trwanie życia ustala się wspólnie dla mężczyzn i kobiet oraz wyraża się w miesiącach.

Prezes Głównego Urzędu Statystycznego ogłasza w formie komunikatu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" corocznie w terminie do dnia 31 marca tablice trwania życia, z uwzględnieniem ust. 3, dla wieku ubezpieczonych określonego w myśl ust. 2.

Tablice, o których mowa w ust. 4, są podstawą przyznawania emerytur na wnioski zgłoszone od dnia 1 kwietnia do dnia 31 marca następnego roku kalendarzowego.

Po myśli art. 173 ust. 2 i 3 ww. ustawy kapitał początkowy stanowi równowartość kwoty obliczonej według zasad określonych w art. 174 pomnożonej przez wyrażone w miesiącach średnie dalsze trwanie życia ustalone zgodnie z art. 26 ust. 3 dla osób w wieku 62 lat.

Wartość kapitału początkowego ustala się na dzień wejścia w życie ustawy, tj. na dzień 1 stycznia 1999r.

Natomiast wysokość emerytury według zasad określonych w art. 26 oblicza się następująco:

Podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne oraz kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji składki i kapitału początkowego zewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury oraz zwaloryzowanego kapitału początkowego po pomniejszeniu o kwotę stanowiącą iloczyn kwoty pobieranej emerytury, ustalonej na dzień jej przyznania po raz pierwszy w wysokości przed odliczeniem zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych i składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz liczby miesięcy pobierania tej emerytury.

Wiek ubezpieczonego w dniu przejścia na emeryturę wyraża się w ukończonych latach i miesiącach.

Średnie dalsze trwanie życia ustala się wspólnie dla mężczyzn i kobiet oraz wyraża się w miesiącach.

Prezes Głównego Urzędu Statystycznego ogłasza w formie komunikatu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" corocznie w terminie do dnia 31 marca tablice trwania życia, z uwzględnieniem ust. 3, dla wieku ubezpieczonych określonego w myśl ust. 2.

Tablice, o których mowa w ust. 4, są podstawą przyznawania emerytur na wnioski zgłoszone od dnia 1 kwietnia do dnia 31 marca następnego roku kalendarzowego.

Z tablicy średniego dalszego trwania życia stanowiącej załącznik do Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 26 marca 2013 r. w sprawie tablicy średniego dalszego trwania życia kobiet i mężczyzn (M.P. z dnia 28 marca 2013 r., poz. 193) wynika, że średnie dalsze trwanie życia osoby w wieku 60 lat i 4 miesięcy wynosi 252,30 miesięcy.

W rozpoznawanej sprawie zaistniał spór pomiędzy stronami odnośnie sposobu wyliczenia świadczenia w myśl przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009r., Nr 153, poz. 1227 ze zm.).

W świetle wskazanych wyżej przepisów oraz ustalonego stanu faktycznego na podstawie akt rentowych ubezpieczonej Sąd uznał, że odwołanie W. R. nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd w całości podzielił stanowisko organu rentowego przedstawione
w zaskarżonej decyzji oraz odpowiedzi na odwołanie i stwierdził brak podstaw prawnych do zmiany zaskarżonej decyzji.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych ustalając kapitał początkowy na dzień 1 stycznia 1999r. zastosował średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku 62 lat tj.209 m-cy zawarte w tablicy średniego dalszego trwania życia, opublikowanej w komunikacie Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 25 marca 1999r. w sprawie tablicy średniego dalszego trwania życia kobiet i mężczyzn (M.P. Nr 12, poz. 173).

Natomiast do ustalenia wysokości emerytury organ rentowy zastosował art. 26 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, zgodnie z którym emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia ustalonej w sposób określony w art. 25 przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego, z uwzględnieniem ust. 5 i art. 183, a w przypadku odwołującej jest to średnie dalsze trwanie życia osoby w wieku 60 lat i 4 miesięcy, które zgodnie z w tablicą średniego dalszego trwania życia, opublikowanej w komunikacie Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 26 marca 2013 r. w sprawie tablicy średniego dalszego trwania życia kobiet i mężczyzn (M.P. z dnia 28 marca 2013 r., poz. 193) wynosi 252,30 m-cy.

Jako, że ubezpieczona nie zaskarżyła decyzji z dnia 26 marca 2014r. o ponownym ustaleniu kapitału początkowego - podstawy wymiaru kapitału początkowego i wysokości okresów składkowych - na podstawie której wyliczono wysokość emerytury zaskarżoną decyzją z dnia 2 kwietnia 2014r. Sąd oddalił jej wniosek dowodowy o powołanie biegłego z zakresu rent i emerytur celem prawidłowego ustalenia kapitału początkowego i sprawdzenia kwot przyjętych w zaskarżonej decyzji.

W ocenie Sądu organ rentowy zaskarżoną decyzją z dnia 2 kwietnia 2014r. - rozpatrując wniosek ubezpieczonej z dnia 21 lutego 2014r. - prawidłowo wyliczył ubezpieczonej W. R. emeryturę od dnia 14 marca 2014r., tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego na podstawie art. 24 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2009 r., Nr 153, poz. 1227 ze zm), a ustalając wysokość świadczenia prawidłowo zastosował art. 26 ustawy.

Mając na uwadze powyższe, Sąd na mocy art. 477 (14) § 1 kpc orzekł, jak w sentencji.

SSR (del.) Joanna Smycz