Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 stycznia 2013 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu Wydział VIII Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Bartłomiej Koelner

Protokolant: Bernadeta Piskorek

po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2013 r. we Wrocławiu na rozprawie sprawy

z powództwa: P.

przeciwko: J. J.

o zapłatę

oddala powództwo.

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym w dniu 12 stycznia 2012 r. do Sądu Rejonowego w Lublinie strona powodowaP. domagała się zasądzenia od pozwanego J. J.kwoty 1214,19 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 18 grudnia 2005 r. do dnia zapłaty oraz kosztów postępowania wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu podała, iż na skutek umowy cesji wierzytelności z dnia 17 listopada 2010 r. zawartej z (...) Towarzystwem (...) Spółką Akcyjną wstąpiła w prawa wierzyciela oraz uprawniona jest do dochodzenia od pozwanego należności z tytułu nieuregulowania składki polisy ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej.

W dniu 30 stycznia 2012 r. został wydany nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym (k. 3).

Na skutek wniesienia sprzeciwu, postanowieniem z dnia 6 kwietnia 2012 r. Sąd stwierdził utratę mocy nakazu zapłaty i przekazał sprawę do rozpoznania tut. Sądowi jako Sądowi właściwości ogólnej (k. 7).

We wniesionym sprzeciwie pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości. Podniósł, że łącząca go z (...) Spółką Akcyjną umowa została przez niego wypowiedziana w ustawowym terminie. Roszczenia strony powodowej uznawał zatem za bezzasadne.

W odpowiedzi na sprzeciw strona powodowa podtrzymała żądanie pozwu w całości. Podała, iż wierzytelność dotyczyła ubezpieczenia pojazdu marki F. (...) o nr rej. (...). Zarzuciła, iż pozwany nie wykazał faktu wypowiedzenia umowy. Wobec zaś niewypowiedzenia umowy polisa została automatycznie przedłużona na kolejny rok.

Na rozprawie w dniu 22 stycznia 2013 r. pozwany podał, że nie posiadał potwierdzenia nadania przesyłki zawierającej wypowiedzenie umowy OC. Podniósł jednak, że od daty wymagalności składki upłynęły 3 lata, w związku z czym roszczenie uległo przedawnieniu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwany J. J. zawarł z (...) Towarzystwem (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w W. umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych stwierdzoną polisą (...).

Składka wynosiła 1214,19 zł i była płatna do dnia 17 grudnia 2005 r.

W dniu 17 listopada 2010 r. strona powodowa P. zawarła z (...) Towarzystwem (...) Spółką Akcyjnąz siedzibą w W.umowę sprzedaży wierzytelności przysługującej jej wobec pozwanego wyliczonej na kwotę 1214,19 zł.

Strona powodowa zawiadomiła pozwanego o przelewie wierzytelności.

Dowód: -umowa sprzedaży wierzytelności z dnia 17.11.2010 r., k. 18 o.;

-częściowy wykaz wierzytelności, k. 21;

-zawiadomienie, k. 27 o.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo było nieuzasadnione i jako takie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Stan faktyczny sprawy był między stronami bezsporny. Spór sprowadzał się do ustalenia, czy na pozwanym J. J.spoczywał obowiązek uregulowania na rzecz strony powodowej P. następcy prawnego (...) Towarzystwa (...) Spółki Akcyjnejz siedzibą w W., kwoty 1214,19 zł tytułem składki ubezpieczeniowej wynikającej z łączącej go z ubezpieczycielem umowy. W toku procesu podniósł on bowiem zarzut przedawnienia roszczenia.

Zarzut ten należało ocenić jako zasadny.

Zgodnie z treścią przepisu art. 118 k.c. jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - trzy lata. Przepis art. 819 § 1 k.c. stanowi natomiast, że roszczenia z umowy ubezpieczenia przedawniają się z upływem lat trzech. Bieg przedawnienia rozpoczyna się z kolei od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne (art. 120 § 1 k.c.). Przez wymagalność należy rozumieć stan, w którym wierzyciel ma prawną możliwość żądania zaspokojenia przysługującej mu wierzytelności. Jest to stan potencjalny, o charakterze obiektywnym, którego początek następuje od chwili, w której wierzytelność zostaje uaktywniona. Roszczenia mogą uzyskać przymiot wymagalności w dniu oznaczonym przez ustawę lub przez czynność prawną, albo w dniu wynikającym z właściwości zobowiązania, w tym również niezwłocznie po jego powstaniu ( por. wyrok SN z dnia 18 stycznia 2008 r., V CSK 367/07).

Z przedłożonego przez stronę powodową częściowego wykazu wierzytelności wynikało, iż termin płatności składki ubezpieczeniowej upływał w dniu 17 grudnia 2005 r. Mając zatem na uwadze brzmienie powyższych przepisów, uznać należało, iż roszczenie przedawniło się z dniem 18 grudnia 2008 r. W dacie wniesienia w dniu 12 stycznia 2012 r. pozwu roszczenie strony powodowej było zatem w całości przedawnione. Nie wykazała ona przy tym, ażeby zaistniało jakiekolwiek zdarzenie, które w myśl przepisu art. 123 k.c., mogło przerwać bieg terminu przedawnienia. Również naliczane z tytułu opóźnienia odsetki, zgodnie z powszechnie akceptowanym poglądem orzecznictwa i doktryny, uległy przedawnieniu z chwilą przedawnienia roszczenia głównego ( por. wyrok SN z dnia 25 maja 2005 r., V CK 655/04 oraz orzeczenia tam przywołane).

W tym zatem stanie rzeczy, powództwo podlegało oddaleniu w całości, o czym Sąd orzekł, jak w sentencji wyroku.