Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 września 2014 roku

Sąd Rejonowy w Bielsku Podlaskim w III Wydziale Rodzinnym i Nieletnich w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Krzysztof Prutis

Protokolant: Piotr Szurbak

po rozpoznaniu w dniu 17 września 2014 roku w Bielsku Podlaskim

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniego J. C.

przeciwko P. J.

o podwyższenie alimentów

I.  Alimenty ostatnio ustalone wyrokiem Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim z dnia 6 marca 2013 roku w sprawie III RC 517/12, od pozwanego P. J. na rzecz małoletniego J. C. z kwoty po 400 złotych miesięcznie, podwyższa z dniem 23 lipca 2014 roku do kwoty po 550 (pięćset pięćdziesiąt) złotych miesięcznie, płatnych z góry do dnia 10-go każdego miesiąca, do rąk M. C. jako ustawowej przedstawicielki, z 13% odsetek w stosunku rocznym w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat alimentacyjnych;

II.  Oddala powództwo w pozostałym zakresie;

III.  Odstępuje od obciążania stron kosztami postępowania w sprawie;

IV.  Wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 265/14

UZASADNIENIE

Małoletni J. C., w którego imieniu działała ustawowa przedstawicielka M. C., wnosił o podwyższenie alimentów od pozwanego P. J. z kwoty po 400 złotych miesięcznie do kwoty po 800 zł miesięcznie.

Pozwany P. J. wnosił o oddalenie powództwa w całości.

Sąd Rejonowy ustalił i zważył co następuje:

M. C. i P. J. nie pozostawali ze sobą w związku małżeńskim. Z nieformalnego związku mają jedno wspólne dziecko - syna J. C.. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim z dnia 06.03.2013 roku ustalono alimenty od pozwanego na rzecz małoletniego na kwotę po 400 zł miesięcznie.

W dacie ostatniego orzekania w przedmiocie wysokości alimentów M. C. miała lat 24, posiadała wykształcenie średnie i zawód sprzedawca-kasjer. Pozostawała w związku małżeńskim z P. C. i z tego związku miała dwoje dzieci w wieku 2 lata i jeden rok. Nigdzie nie pracowała, zajmowała się opieką nad synem. Pobierała zasiłki rodzinne na 3 dzieci i dodatki do zasiłku rodzinnego z tytułu kształcenia i rehabilitacji dziecka niepełnosprawnego – również na troje dzieci. Małoletni J. miał niecałe 7 lat, był dzieckiem niepełnosprawnym, cierpiał na dystrofię mięśniową. Chodził do przedszkola integracyjnego.

P. J. miał lat 32, posiadał wykształcenie średnie, nie miał zawodu. Był kawalerem. Miał córkę w wieku lat 8, która mieszkała z matką. P. J. miał ustalony na córkę obowiązek alimentacyjny w kwocie po 300 zł miesięcznie. Nie pracował, wcześniej przebywał zarobkowo w Belgii.

Powyższe ustalono na podstawie akt sprawy III RC 517/12 Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim.

Zgodnie z art. 138 kro w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przez zmianę stosunków należy rozumieć zarówno istotne zmniejszenie lub ustanie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji, jak też istotne zwiększenie się usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, wskutek czego ustalony zakres obowiązku alimentacyjnego wymaga skorygowania przez stosowne zmniejszenie albo zwiększenie wysokości świadczeń alimentacyjnych. Z kolei art. 135 kro stanowi, iż zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego; wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.

Obecnie M. C. ma lat 26, posiada wykształcenie średnie i zawód sprzedawca. Mieszka sama z synem J. w wynajętym mieszkaniu o powierzchni 48 m2, wynajem kosztuje 800 zł miesięcznie (k. 9-10), energia 223 zł miesięcznie, telewizja 6,50 zł miesięcznie, gaz 62 zł. Dwójka najmłodszych dzieci mieszka z byłym mężem. M. C. nie pracuje, opiekuje się chorym synem. Pobiera świadczenie pielęgnacyjne w wysokości 800 zł i zasiłek pielęgnacyjny 153 zł, zasiłek rodzinny około 200 zł. Nie posiada innych źródeł dochodu, majątku, ani zadłużeń.

Małoletni J. ma 8 lat, jest uczniem II klasy szkoły podstawowej. Nadal choruje na dystrofię mięśniową (k. 3,4). Do 7 roku życia chodził, obecnie porusza się na wózku inwalidzkim. Zdaniem matki dziecka choroba postępuje, małoletni nie będzie już chodził. Obecnie wymaga całodobowej opieki. Leków na stałe nie przyjmuje. Dwa razy w tygodniu jeździ na rehabilitację do B., jednorazowy koszt dojazdu to 50 zł.

P. J. ma lat 32, posiada wykształcenie średnie, nie ma zawodu. Nadal jest kawalerem. Poza synem J. ma córkę w wieku 10 lat - mieszka ona z matką, ojciec opłaca alimenty 300 zł miesięcznie. P. J. mieszka z rodzicami. Deklaruje, że obecnie nie pracuje od lipca 2014 roku, ma jednak zarejestrowaną działalność gospodarczą o charakterze budowlanym. Nie ma innych źródeł dochodu. Nie posiada majątku, nie ma samochodu. Ma zadłużenie - debet w banku na kwotę 1 000 zł. Ma kłopoty z kręgosłupem, przyjmuje leki przeciwbólowe. Z synem kontaktów nie utrzymuje, nie zna stanu jego zdrowia.

W ocenie sądu w niniejszej sprawie doszło do zmiany stosunków, o jakich mowa w art. 138 kro uzasadniających zmianę wysokości obowiązku alimentacyjnego pozwanego względem małoletniego powoda. W pierwszej kolejności zauważyć należy, że wzrosły usprawiedliwione potrzeby małoletniego. Od daty ostatniego orzekania w przedmiocie wysokości alimentów upłynęło około półtorej roku. W chwili obecnej małoletni chodzi do szkoły. Matka małoletniego ponosi oczywiste koszty związane z wyżywieniem, ubraniem, zakupem środków higienicznych, czy przyborów szkolnych. Wraz z wiekiem rosną koszty utrzymania małoletniego dziecka. Z pewnością na koszt utrzymania małoletniego wpływ ma stan jego zdrowia. Wcześniej małoletni mógł chodzić o własnych siłach, teraz porusza się tylko na wózku inwalidzkim. Dwa razy w tygodniu matka z dzieckiem jeździ z nim do B. na rehabilitację. Jak wskazywała matka wymaga on całodobowej opieki. To z kolei znacznie ogranicza możliwości zarobkowe matki dziecka, pobiera ona świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z pracy zarobkowej. W ocenie sądu usprawiedliwiony koszt utrzymania małoletniego to kwota około 800 zł miesięcznie.

Z drugiej strony wysokość obowiązku alimentacyjnego wyznaczają możliwości majątkowe i zarobkowe osoby zobowiązanej. Możliwości majątkowe i zarobkowe pozwanego pozostały na podobnym poziomie co w dacie ostatniego orzekania o wysokości alimentów. Pozwany jest osobą młodą, co do zasady zdrową, zdolną do pracy. Może wykonywać pracę zarobkową, ma zarejestrowaną działalność gospodarczą w zakresie wykonywania prac remontowo-budowlanych. Mimo jego twierdzeń uznać należy, że swoją działalność nadal prowadzi, o czym pośrednio świadczy aktualne ogłoszenie na stronie internetowej (k. 14). Podkreślić należy, że w sprawie o alimenty badaniu podlegają możliwości majątkowe i zarobkowe osoby zobowiązanej, a nie faktycznie osiągane dochody. Wykonując prace wykończeniowe i posiadając doświadczenie w tej dziedzinie możliwości zarobkowe pozwanego ocenić należy na przynajmniej 1800-2000 zł miesięcznie.

Rodzice koszty utrzymania wspólnego dziecka winni ponosić, co do zasady, po połowie. Małoletni nadal zamieszkuje wraz z matką, dlatego zasadne było podwyższenie na jego rzecz alimentów od ojca. Niemal cały obowiązek alimentacyjny matki jest spełniony przez osobisty wkład w wychowanie i utrzymanie syna. To matka sprawuje bieżącą opiekę wychowawczą, gotuje, pierze, sprząta, stan zdrowia małoletniego uniemożliwia podjęcie przez matkę pracy zarobkowej. Pozwany małoletnim się nie zajmuje, dlatego jego wkład finansowy w utrzymanie syna winien być większy. Na uwadze trzeba mieć też obowiązek alimentacyjny pozwanego względem córki. Przy ustaleniu, że miesięczny koszt utrzymania małoletniego to kwota około 800 zł należało zasądzić od pozwanego na rzecz małoletniego kwotę po 550 zł miesięcznie. W pozostałym zakresie usprawiedliwione potrzeby małoletniego powoda winna pokryć jego matka z zasiłku rodzinnego i innych pobieranych przez nią świadczeń. Wyższe alimenty przekroczyłyby usprawiedliwione potrzeby dziecka jak również byłby nieadekwatne do możliwości zarobkowych jego ojca. W konsekwencji w pozostałym zakresie powództwo podlegało oddaleniu. Alimenty podwyższono od dnia wniesienia powództwa w sprawie.

Z tych przyczyn i na podstawie art. 138 kro i art. 135§1 i 2 kro orzeczono, jak w sentencji. O kosztach procesu orzeczono na zasadzie art. 102 kpc – sąd odstąpił od obciążania stron kosztami postępowania z uwagi na brak dochodów. Rygor natychmiastowej wykonalności nadano na podstawie art. 333§1 pkt 1 kpc.