Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI K 336/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 września 2014 roku

Sąd Rejonowy, VI Wydział Karny w Kłodzku w składzie:

Przewodniczący: SSR Mirosław Irzycki

Protokolant: Monika Dominikiewicz

po rozpoznaniu dnia 12 września 2014 roku

sprawy karnej

W. S., ur. (...) w K.

syna T. i A. zd. F.

oskarżonego o to, że: w dniu 08 maja 2014 roku w S. D., woj. (...), w ruchu lądowym kierował samochodem osobowym F. (...) o nr rej. (...), czym naruszył orzeczony wobec niego wyrokiem Sądu Rejonowego w K. z dnia 22 lutego 2007 roku w sprawie sygn. akt II K 34/07 zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 10 lat, przy czym czynu tego dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w K. z dnia 22 lutego 2007 roku w sprawie sygn. akt II K 34/07 za przestępstwo z art. 178a§1 kk, art. 244 kk, art. 11§2 kk, art. 244 kk, art. 11§3 kk, art. 42§2 kk i art. 50 kk na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, która to kara weszła w skład wymierzonej wyrokiem Sądu Rejonowego w K. z dnia 14 lipca 2009 roku w sprawie II K 498/08 kary łącznej 3 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności, którą to karę odbył w okresie od 18 grudnia 2006 roku do 19 grudnia 2006 roku, od 20 lutego 2007 roku do 12 marca 2007 roku, od 12 marca 2007 roku do 02 kwietnia 2007 roku, od 30 maja 2007 roku do 08 listopada 2007 roku, od 23 lipca 2008 roku do 15 września 2008 roku i od 15 marca 2010 roku do 18 maja 2010 roku;

to jest o czyn z art. 244 kk w zw. z art. 64§1 kk

I.  Oskarżonego W. S. uznaje za winnego tego, że w dniu 08 maja 2014 roku w S. D., województwa (...), prowadził w ruchu lądowym samochód osobowy marki F. (...) o nr rej. (...), nie stosując się do orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w K. z dnia 22 lutego 2007 roku (sygn. akt II K 34/07) zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres lat 10, przy czym czynu tego dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa określonego art. 64§1 kk będąc uprzednio skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w K. z dnia 22 lutego 2007 roku (sygn. akt II K 34/07) za przestępstwo umyślne określone art. 178a§1 kk i art. 244 kk w zw. z art. 11§2 kk na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą to karę pozbawienia wolności odbył w ramach kary łącznej 3 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w K. z dnia 14 lipca 2009 roku (sygn. akt II K 498/08), w okresie od dnia 18 grudnia 2006 roku do dnia 19 grudnia 2006 roku, od dnia 20 lutego 2007 roku do dnia 12 marca 2007 roku, od dnia 12 marca 2007 roku do dnia 02 kwietnia 2007 roku, od dnia 30 maja 2007 roku do dnia 08 listopada 2007 roku, od dnia 23 lipca 2008 roku do dnia 15 września 2008 roku i od dnia 15 marca 2010 roku do dnia 18 maja 2010 roku, to jest popełnienia czynu wyczerpującego ustawowe znamiona występku określonego art. 244 kk w zw. z art. 64§1 kk i za to na podstawie art. 244 kk w zw. z art. 64§1 kk wymierza karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności.

II.  Zwalnia oskarżonego w całości od ponoszenia kosztów sądowych zaliczając wydatki poniesione w sprawie na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

W dniu 08 maja 2014 roku, funkcjonariusze policji z Komendy Powiatowej Policji w K. K. S. i T. S., pełniący wówczas służbę patrolową, zatrzymali około godziny 16:10 w S.do kontroli drogowej oskarżonego W. S. prowadzącego wówczas samochód osobowy marki F. (...) o nr rej. (...). Oskarżony W. S. nie posiadający prawa jazdy, oświadczył kontrolującym go funkcjonariuszom policji, że nie posiada uprawnień do prowadzenia pojazdów mechanicznych i, że takich uprawnień do prowadzenia pojazdów mechanicznych nigdy nie posiadał. Zatrzymujący oskarżonego do kontroli drogowej funkcjonariusze policji ustalili, że oskarżony wówczas prowadząc samochód osobowy marki F. (...) o nr rej. (...) nie posiadał uprawnień do prowadzenia pojazdów mechanicznych, posiadając zakaz ich prowadzenia, a obowiązujący do dnia 03 marca 2017 roku, i który orzeczony został na okres lat 10 wyrokiem Sądu Rejonowego w K. z dnia 22 lutego 2007 roku (sygn. akt II K 34/07).

Ponadto zatrzymujący oskarżonego do kontroli drogowej funkcjonariusze policji ukarali oskarżonego za popełnienie wykroczenia określonego art. 94§1 kw mandatem karnym w kwocie 500 złotych.

dowód: wyjaśnienia oskarżonego W. S. – karta 18-19 i 34 akt sprawy, notatka urzędowa z przeprowadzonej kontroli drogowej z dnia 08 maja 2014roku – karta 1 akt sprawy, dane o karalności – karta 3-4 akt sprawy, odpis wyroku Sądu Rejonowego w K. z dnia 22 lutego 2007 roku o sygn. akt II K 34/07 – karta 10 akt sprawy, akta sprawy Sądu Rejonowego w K. o sygn. II K 34/07.

Oskarżony był już sześciokrotnie karany sądownie, w tym i również wyrokiem Sądu Rejonowego w K. z dnia 22 lutego 2007 roku (sygn. akt II K 34/07), prawomocnym z dniem 02 marca 2007 roku, za przestępstwo umyślne określone art. 178a§1 kk i art. 244 kk w zw. z art. 11§2 kk na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, którym również na podstawie art. 42§2 kk orzeczono wobec niego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 10 lat, i którą to karę pozbawienia wolności oskarżony odbył w ramach kary łącznej 3 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w K. z dnia 14 lipca 2009 roku (sygn. akt II K 498/08), w okresie od dnia 18 grudnia 2006 roku do dnia 19 grudnia 2006 roku, od dnia 20 lutego 2007 roku do dnia 12 marca 2007 roku, od dnia 12 marca 2007 roku do dnia 02 kwietnia 2007 roku, od dnia 30 maja 2007 roku do dnia 08 listopada 2007 roku, od dnia 23 lipca 2008 roku do dnia 15 września 2008 roku i od dnia 15 marca 2010 roku do dnia 18 maja 2010 roku.

Nadto oskarżony był również karany sądownie:

– wyrokiem Sądu Rejonowego w S. O. z dnia 07 września 2005 roku (sygn. akt II K 182/05), za czyn z art. 286§1 kk i art. 270§1 kk w zw. z art. 11§2 kk i art. 12 kk na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności z dobrodziejstwem warunkowego zawieszenia jej wykonania, następnie zarządzonej do wykonania;

– wyrokiem Sądu Rejonowego w K. z dnia 26 lipca 2006 roku (sygn. akt VIII K 498/06), za czyny z art. 178a§1 kk w zw. z art. 91§1 kk na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z dobrodziejstwem warunkowego zawieszenia jej wykonania.

- wyrokiem Sądu Rejonowego w K.z dnia 15 stycznia 2008 roku (sygn. akt II K 450/07), za czyn z art.286§1 kk na karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności;

– wyrokiem Sądu Rejonowego w K. z dnia 09 marca 2009 roku (sygn. akt II K 460/07), za czyny z art. 286§1 kk, 297§1 kk i 191§1 kk na karę łączną 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności; oraz

- wyrokiem Sądu Rejonowego w K.z dnia 17 lipca 2013 roku (sygn. akt VI K 66/13), za czyn z art. 244 kk w zw. z art. 64§1 kk na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z dobrodziejstwem warunkowego zawieszenia jej wykonania.

dowód: dane o karalności – karta 3-4 akt sprawy, odpisy wyroków Sądu Rejonowego w K. z dnia: 17 lipca 2013 roku, sygn. akt VI K 66/13 - karta 7 i 8 akt sprawy, 22 lutego 2007 roku, sygn. akt II K 24/07 – karta 10 akt sprawy, 14 lipca 2009 roku, sygn. akt II K 498/08 – karta 11 i 12 akt sprawy, akta spraw Sądu Rejonowego w K. o sygn.: II K 498/08 i II K 34/07.

Oskarżony W. S. do winy przyznał się i wyjaśniając na rozprawie głównej (karta 34 akt sprawy) podał, że faktycznie wówczas dnia 08 maja 2014 roku pojechał samochodem osobowym marki F. (...), stanowiącym własność jego konkubiny, z K. do S. G. do T. K., a z nim już dalej do P. jego samochodem, gdzie też wykonywał zlecone mu tam przez niego prace, a następnie wracając już do domu i prowadząc samochód osobowy swej konkubiny, w S. D. został zatrzymany do kontroli drogowej przez funkcjonariuszy policji.

Podał również oskarżony, że nigdy nie posiadał prawa jazdy.

Sąd zważył co następuje.

W kontekście zebranego w sprawie materiału dowodowego, w tym i wyjaśnień oskarżonego do winy przyznającego się i podającego okoliczności popełnienia czynu mu zarzucanego, to wina i sprawstwo oskarżonego odnośnie popełnienia zarzucanego i przypisanego mu czynu, a wyczerpującego ustawowe znamiona występku określonego art. 244 kk w zw. z art. 64§1 kk, jest niewątpliwą i kwestionowaną być nie może.

Dla bytu występku określonego art. 244 kk bez znaczenia jest fakt z jakich powodów kierowca wobec którego orzeczono środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, w okresie jego stosowania, jazdę samochodem podejmuje, a decydującym i rozstrzygającym jest jedynie fakt niestosowania się do tego środka karnego, a orzeczonego właśnie w celu prawnego wyeliminowania z ruchu drogowego kierowcy bezpieczeństwu temu ruchowi zagrażającego, i taki środek karny właśnie wobec oskarżonego orzeczono wyrokiem Sądu Rejonowego w K.z dnia 22 lutego 2007 roku (sygn. akt II K 34/07), i to aż na okres lat 10, również obowiązującego w dniu krytycznym, w ogóle obowiązującego do dnia 03 marca 2017 roku.

W tej sytuacji Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego za prawdziwe, oraz za rozstrzygające i decydujące o zasadności tezy oskarżenia.

Wobec powyższego Sąd uznał oskarżonego za winnego tego, że w dniu 08 maja 2014 roku w S. D., województwa (...), prowadził w ruchu lądowym samochód osobowy marki F. (...) o nr rej. (...), nie stosując się do orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w K.z dnia 22 lutego 2007 roku (sygn. akt II K 34/07) zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres lat 10, przy czym czynu tego dopuścił się w warunkach powrotu do przestępstwa określonego art. 64§1 kk będąc uprzednio skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w K.z dnia 22 lutego 2007 roku (sygn. akt II K 34/07) za przestępstwo umyślne określone art. 178a§1 kk i art. 244 kk w zw. z art. 11§2 kk na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą to karę pozbawienia wolności odbył w ramach kary łącznej 3 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w K. z dnia 14 lipca 2009 roku (sygn. akt II K 498/08), w okresie od dnia 18 grudnia 2006 roku do dnia 19 grudnia 2006 roku, od dnia 20 lutego 2007 roku do dnia 12 marca 2007 roku, od dnia 12 marca 2007 roku do dnia 02 kwietnia 2007 roku, od dnia 30 maja 2007 roku do dnia 08 listopada 2007 roku, od dnia 23 lipca 2008 roku do dnia 15 września 2008 roku i od dnia 15 marca 2010 roku do dnia 18 maja 2010 roku, to jest popełnienia czynu wyczerpującego ustawowe znamiona występku określonego art. 244 kk w zw. z art. 64§1 kk, i za to na podstawie art. 244 kk w zw. z art. 64§1 kk wymierzył karę 1 roku pozbawienia wolności jako kary w pełni realizującej wymogi zasad prewencji ogólnej i szczególnej oraz sprawiedliwej odpłaty, biorąc i pod uwagę fakt, że czyn przypisany oskarżonemu cechuje się znacznym stopniem społecznej szkodliwości i jest on nagminnie popełniany, biorąc również pod uwagę fakt że oskarżony W. S. wielokrotnie karny sądownie, był już też dwukrotnie karany za przestępstwa określone art. 178a§1 kk, kiedy to i wówczas także orzekano wobec niego zapadającymi orzeczeniami przypisującymi mu popełnienie tych czynów środki karne w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, właśnie w celu prawnego wyeliminowania go z grona kierowców i uczestników ruchu drogowego, a niewątpliwie realnie zagrażającego zdrowiu i życiu tych uczestników ruchu drogowego, a także dwukrotnie oskarżony był też karany za czyny określone art. 244 kk, w sytuacji nie respektowania przez niego zapadłych wobec niego orzeczeń orzekających wobec niego te środki karne w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, też w tym zakresie wykazując się niesubordynacją prawną, i dalej podnieś należy, że wyrokiem Sądu Rejonowego w K. z dnia 17 lipca 2013 roku (sygn. akt VIK 66/13) oskarżony skazany został za przestępstwo określone art. 244 kk, popełnione w warunkach powrotu do przestępstwa określonych art. 64§1 kk na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania tytułem próby na okres lat 5, i oskarżony tej danej mu szansy i możliwości bycia resocjalizowanym w warunkach wolnościowych nie wykorzystał, skoro kolejny raz dopuścił się popełnienia czynu określonego art. 244 kk, również popełnionego w warunkach powrotu do przestępstwa określonych art. 64§1 kk. W tym powyższym zakresie w pełni uprawnionym jest przyjęcie poglądu, że oskarżony działający umyślnie, celowo, z pełnym rozmysłem i świadomością o braku posiadania uprawnień do prowadzenia pojazdów mechanicznych oraz o obowiązującym wobec niego zakazie prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonym wyrokiem sądowym, działał bezkrytycznie i też licząc niewątpliwi, że ponownie Sąd z taką wyrozumiałością podejdzie do oceny tego jego przestępczego działania.

Stąd też mając na względzie zasady i dyrektywy sądowego wymiaru kary, przede wszystkim te określone przepisem art. 53 kk, to brak jest jakichkolwiek podstaw do przyjęcia poglądu o obecnej możliwości resocjalizowania oskarżonego w warunkach wolnościowych, a niezbędnym jest przyjęcie poglądu o obecnej konieczności poddania oskarżonego resocjalizacji ale już w warunkach izolacyjnych.

Sąd nie stwierdził żadnych okoliczności łagodzących, a podawana wersja przez oskarżonego usprawiedliwiająca i tłumacząca to jego postępowanie nie może być uznaną za ekskulpującą go od popełnienia zarzucanego i przypisanego czynu, jak również łagodzącą tą jego odpowiedzialność karną. Powoływanie się przez oskarżonego na trudną sytuację życiową, finansową i rodzinną nie może być uznanym za okoliczność ewentualnie łagodzącą gdyż podejmując w sposób w pełni świadomy i z pełnym rozeznaniem działanie przestępcze winien był liczyć się z tym, że ewentualne skutki prawe tego jego podjętego działania przestępczego mogą i w rezultacie dotknąć i również członków jego rodziny, i gdyby przyjąć logikę rozumowania oskarżonego to doprowadziłoby to do wręcz kuriozalnej sytuacji, że każdy znajdujący się w takiej sytuacji życiowej jak oskarżony nijako uzyskiwałby uprawnienie do popełniania przestępstw, do nierespektowania orzeczeń sądowych, w ogóle do naruszania porządku prawnego, fakt ten usprawiedliwiając tylko w ten sposób.

Orzeczenie o zwolnieniu oskarżonego, bezrobotnego i nieposiadającego majątku, od ponoszenia kosztów sądowych, znajduje uzasadnienie w przepisie art. 624§1 kpk, przy czym Sąd wziął pod uwagę również fakt orzeczenia wobec oskarżonego kary bezwzględnego pozbawienia wolności