Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 września 2014r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie II Wydział Karny w składzie:

Przewodnicząca: Sędzia SR Małgorzata Olejarczyk

Protokolant: p.o. sekr. sądowy Emilia Juszko

Asesor Prokuratury Rejonowej w Kętrzynie Tomasz Niesłuchowski

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 11 września 2014r. wniosku w trybie art. 335 § 1 k.p.k.

sprawy 1. K. M. (1)

s. J. i D. z domu O.

ur. (...) w R.

2. P. M.

s. J. i D. z domu O.

ur. (...) w R.

oskarżonych o to, że:

w grudniu 2013r. w L. gm. R., działając wspólnie i w porozumieniu, po uprzednim wyłamaniu zamków w drzwiach wejściowych do domku letniskowego dostali się do jego wnętrza, skąd dokonali kradzieży wędek, sprzętu wędkarskiego, kuchenki gazowej z butlą, czajnika elektrycznego, dwóch silników z pralek, trzech sztuk siekier, trzech sztuk młotków, podnośnika hydraulicznego, narzędzi gospodarczych i przedmiotów stanowiących wyposażenie domku letniskowego, ogólnej wartości 4.855,10 złotych na szkodę L. i T. M.,

tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k.

I.  oskarżonego K. M. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to z mocy art. 279 § 1 k.k. skazuje go na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego K. M. (1) kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza tytułem próby na okres 3 (trzech) lat;

III.  na podstawie art. 71 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego K. M. (1) karę grzywny w wymiarze 20 (dwadzieścia) stawek dziennych ustalając wysokość każdej stawki na kwotę 10 (dziesięć) złotych;

IV.  na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego K. M. (1) obowiązek naprawienia szkody w ½ części poprzez zapłatę kwoty 937 (dziewięćset trzydzieści siedem) złotych na rzecz pokrzywdzonych L. i T. M.;

V.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej wobec oskarżonego K. M. (1) kary grzywny zalicza okres jego zatrzymania od dnia 15.04.2014r. do dnia 17.04.2014r., co jest równoważne 6 (sześciu) stawkom dziennym grzywny i w tym zakresie karę grzywny uznaje za wykonaną;

VI.  oskarżonego P. M. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to z mocy art. 279 § 1 k.k. skazuje go na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

VII.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k., art. 70 § 2 k.k. i art. 73 § 2 k.k. wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego P. M. kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza tytułem próby na okres 3 (trzech) lat i oddaje go w tym czasie pod dozór kuratora;

VIII.  na podstawie art. 71 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego P. M. karę grzywny w wymiarze 20 (dwadzieścia) stawek dziennych ustalając wysokość każdej stawki na kwotę 10 (dziesięć) złotych;

IX.  na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeka wobec oskarżonego P. M. obowiązek naprawienia szkody w ½ części poprzez zapłatę kwoty 937 (dziewięćset trzydzieści siedem) złotych na rzecz pokrzywdzonych L. i T. M.;

X.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżonych od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych w całości.

II K 263/14

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

L. i T. M. na co dzień mieszkają w miejscowości B.. W L., gm. R., posiadają dom letniskowy i działkę rekreacyjną. W domu tym ostatni raz byli w październiku 2013r.

W grudniu 2013r. do domu letniskowego M. poszli, mieszkający po drugiej stronie ulicy (...). Wymienieni, po uprzednim wyłamaniu zamków w drzwiach wejściowych do domku, dostali się do jego wnętrza, skąd dokonali kradzieży wędek, sprzętu wędkarskiego, kuchenki gazowej z butlą, czajnika elektrycznego, dwóch silników z pralek, trzech sztuk siekier, trzech sztuk młotków, podnośnika hydraulicznego, narzędzi gospodarczych i przedmiotów stanowiących wyposażenie domku letniskowego, ogólnej wartości 4.855,10 złotych. Dodatkowo, dokonali zniszczenia mienia na kwotę 1.970 zł.

W toku wykonanych czynności odzyskano mienie na kwotę 2981,10 zł. Nie odzyskano natomiast przedmiotów, których wartość pokrzywdzony wycenił na kwotę 1874 zł.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie następujących dowodów: protokołu oględzin miejsca k. 9-10, protokołów przeszukań k. 18-28, protokołu zatrzymania rzeczy k. 30-32, protokołu okazania k. 35, protokołu oględzin rzeczy k. 51-53, wyjaśnień oskarżonych k. 44-46, 47-48, 62-63, 77-81, zeznań świadków K. M. (2) k. 16-17, J. M. k. 33, 34, L. M. k. 6-8, 12, 35, 38-39, 101-102, T. L. k. 37, M. P. k. 64-65, T. M. k. 91.

Oskarżeni K. M. (1) i P. M. przyznali się do popełnienia zarzucanego im czynu i złożyli wyjaśnienia zgodne z ustalonym w sprawie stanem faktycznym.

W niniejszej sprawie prokurator wystąpił z wnioskiem o wydanie wobec oskarżonych wyroku skazującego w trybie art. 335§1kpk bez przeprowadzania rozprawy i wymierzenie im uzgodnionych kar. Wobec K. M. (1) kary jednego roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres próby 3 lat; obowiązek naprawienia szkody w 1/2 części poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonych L. i T. M. kwoty 937 złotych; wymierzenie grzywny w wysokości 20 stawek dziennych po 10 zł każda z zaliczeniem na jej poczet okresu zatrzymania w dniach 15-17 kwietnia 2014r, zwolnienie z kosztów sądowych i opłat.

Wobec P. M. kary roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres próby 3 lat, dozór kuratora, obowiązek naprawienia szkody w 1/2 części poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonych L. i T. M. kwoty 937 złotych; wymierzenie grzywny w wysokości 20 stawek dziennych po 10 zł każda, zwolnienie z kosztów sądowych i opłat.

(wniosek o skazanie k.96, 97).

Sąd zważył, co następuje:

Wyjaśnienia oskarżonych, w których przyznali się do popełnienia zarzucanego im czynu w świetle materiału dowodowego nie budzą żadnych wątpliwości. Korespondują one z pozostałymi dowodami zgromadzonymi w sprawie w postaci zeznań świadków K. M. (2) k. 16-17, J. M. k. 33, 34, L. M. k. 6-8, 12, 35, 38-39, 101-102, T. L. k. 37, M. P. k. 64-65, T. M. k. 91.

Na uwzględnienie zasługują także pozostałe dowody w postaci protokołu oględzin miejsca k. 9-10, protokołów przeszukań k. 18-28, protokołu zatrzymania rzeczy k. 30-32, protokołu okazania k. 35, protokołu oględzin rzeczy k. 51-53.

Powyższe dowody zostały sporządzone przez osoby bezstronne o odpowiednim przygotowaniu zawodowym. Ponadto oskarżeni nie podnosili żadnych zastrzeżeń, co do ich treści.

W tym stanie rzeczy, Sąd uznał winę oskarżonych za udowodnioną i nie budzącą żadnych wątpliwości, a swoim zachowaniem wyczerpali oni dyspozycję art. 279§1 kk.

Przy wymiarze kary Sąd miał na uwadze, aby była ona adekwatna do stopnia zawinienia oskarżonych oraz aby spełniała cele w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Wymierzając karę wobec oskarżonych, Sąd miał na względzie, że karą współmierną i dającą zarazem zadośćuczynienie społecznemu poczuciu sprawiedliwości jest tylko taka kara, która uwzględnia wszystkie dyrektywy jej wymiaru, a w szczególności zawarte w art. 53 k.k. Kara powinna kształtować społecznie pożądaną postawę skazanego, wdrażać go do przestrzegania porządku prawnego i tym samym przeciwdziałać powrotowi do przestępstwa.

W szczególności Sąd wziął pod uwagę rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiary wyrządzonej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynu, postać zamiaru oraz motywację sprawców. Oskarżeni działali z zamiarem bezpośrednim, to jest mieli zamiar popełnienia kradzieży z włamaniem i tym samym osiągnąć korzyść majątkową.

Wobec oskarżonych Sąd orzekł kary pozbawienia wolności w wymiarze minimalnym jednego roku pozbawienia wolności oraz kary grzywny w wymiarze 20 stawek dziennych ustalając wysokość każdej stawki na kwotę 10 złotych. Sąd uznał je za adekwatne do stopnia zawinienia oskarżonych i społecznej szkodliwości przypisanego im czynu.

Wymierzając karę grzywny, Sąd powielił błąd prokuratora, tj. orzekł tę karę obok kary pozbawienia wolności na podstawie art. 71§1 kk, zamiast na podstawie art. 33§2 kk, albowiem sprawcy działali w celu uzyskania korzyści majątkowej. Orzeczona kara grzywny wzmocni, zdaniem Sądu zapobiegawcze działanie kary, a oskarżeni przebywając na wolności, będą mieli sposobność ku temu, by wywiązać się z jej zapłaty.

Analizując właściwości i warunki osobiste oskarżonych, Sąd zastosował wobec nich dobrodziejstwo warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności na okres próby wynoszący 3 lata. W ocenie Sądu wobec oskarżonych zachodzi pozytywna prognoza kryminologiczna, pozwalająca przypuszczać, że w przyszłości nie wejdą oni ponownie w konflikt z prawem. Z uwagi na to, że P. M. jest osobą młodocianą, Sąd oddał go pod dozór kuratora.

Sąd uznał, że efekt resocjalizacyjny wobec K. M. (1) i P. M., osiągnąć można w warunkach wolności kontrolowanej.

Na poczet kary grzywny, Sąd zaliczył K. M. (1) okres jego zatrzymania w sprawie w dniach od 15 do 17 kwietnia 2014r.

W oparciu o przepis art. 46 §1 kk Sąd orzekł wobec oskarżonych obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonych L. i T. M. kwot po 937 zł.

Z uwagi na sytuację majątkową oskarżonych, na podstawie art. 624§1 k.p.k. zwolniono ich w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

W ocenie Sądu pomimo nie przeprowadzenia rozprawy cele postępowania wobec oskarżonych zostaną w pełni osiągnięte.