Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 września 2014 roku

Sąd Okręgowy w Białymstoku VIII Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Przemysław Wasilewski – spr.

Sędziowie: SO Ilona Simonowicz

SO Marek Wasiluk

Protokolant Aneta Chardziejko

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Białymstoku Elżbiety Korwell

po rozpoznaniu w dniu 15 września 2014 roku

sprawy A. T.

oskarżonego o czyn z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 272 k.k. w zw. z art. 12 k.k.;

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Białymstoku

z dnia 01 kwietnia 2014 roku, sygnatura akt III K 77/14

I.  Wyrok w zaskarżonej części zmienia w ten sposób, iż na podstawie art. 44 § 1 k.k. orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych w postaci wniosku o wydanie dowodu osobistego na nazwisko R. T.opisanego w wykazie dowodów rzeczowych na k. 49 akt sprawy oraz formularza numer (...)dotyczącego wydania dowodu osobistego przechowywanego na k. 60 akt sprawy.

II.  Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. C. kwotę 516,60 (pięćset szesnaście złotych sześćdziesiąt groszy) złotych, w tym 96,60 (dziewięćdziesiąt sześć złotych sześćdziesiąt groszy) złotych podatku VAT, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu odwoławczym.

III.  Zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

UZASADNIENIE

A. T. został oskarżony o to, że:

w okresie od 01 do 25 lipca 2011 roku w Ł.działając w krótkich odstępach czasu z góry powziętym zamiarem wyłudził poświadczenie nieprawdy w dowodzie osobistym (...)wydanym przez Burmistrza Ł.poprzez wprowadzenie w błąd funkcjonariusza publicznego – (...)Urzędu Miejskiego w Ł.działającego z upoważnienia Burmistrza Ł., co do swojej tożsamości podając się za R. T., a następnie w celu użycia za autentyczne podrobił wniosek o wydanie dowodu osobistego z dnia 01 lipca 2011 roku wypełniony odręcznie z numerem zamówienia (...)oraz część A wniosku na formularzu (...)poprzez ich podpisanie imieniem i nazwiskiem R. T., a następnie w celu użycia za autentyczny w dniu 25 lipca 2011 roku podrobił część B wniosku o numerze formularza (...) zawierającego pokwitowanie odbioru dowodu osobistego poprzez jego podpisanie imieniem i nazwiskiem R. T., w wyniku czego uzyskał dowód osobisty (...)wydany przez Burmistrza Ł.zawierający dane osobowe R. T.i wizerunek A. T.

to jest o czyn z art. 270 § 1 k.k. w zb. z art. 272 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Białymstoku z 1 kwietnia 2014 r. w sprawie o sygn. akt III K 77/14 oskarżony A. T. został uznany za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art.270 § 1 k.k. w zb. z art. 272 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. został skazany zaś na podstawie art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierzono mu karę 4 miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 44 § 1 k.k. orzeczono przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodu rzeczowego w postaci dowodu osobistego (...) wydanego przez Burmistrza Ł. na nazwisko R. T. opisanego w wykazie dowodów rzeczowych na karcie 29 akt sprawy i przechowywanego tamże na karcie 25.

Na podstawie art. 44 § 2 k.k. orzeczono przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodu rzeczowego w postaci wniosku o wydanie dowodu osobistego na nazwisko R. T. opisanego w wykazie dowodów rzeczowych na karcie 49 akt sprawy.

Na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. zwrócono Burmistrzowi Ł.dowód rzeczowy w postaci dotyczącego wydania dowodu osobistego formularza numer (...) przechowywanego na karcie 60 akt sprawy.

Zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adwokata M. C. kwotę 516 złotych 60 groszy tytułem zwrotu poniesionych kosztów obrony z urzędu - w tym 96 złotych 60 groszy podatku VAT.

Zwolniono oskarżonego od kosztów sądowych.

Na podstawie art. 425 § 1 i 2 k.p.k. i art. 444 k.p.k. apelację od powyższego orzeczenia wniósł prokurator, zaskarżający powyższy wyrok w części dotyczącej o karze na niekorzyść A. T..

W oparciu o przepis art. 438 pkt 1 k.p.k., art. 427 § 1 i 2 k.p.k. orzeczeniu zarzucił:

- obrazę przepisu prawa materialnego, a mianowicie art. 427 § 1 i 2 k.p.k. poprzez jego niezastosowanie w odniesieniu do dowodów rzeczowych w postaci: wniosku o wydanie dowodu osobistego na nazwisko R. T.opisanego w wykazie dowodów rzeczowych na karcie 49 akt sprawy, którego przepadek orzeczono na podstawie art. 44 § 2 k.k. oraz formularza o numerze (...)(część A i B) dotyczącego wydania dowodu osobistego, którego zwrot Burmistrzowi Ł.orzeczono na podstawie art. 230 § 2 k.p.k., a stanowiących przedmiot przestępstwa z art. 270 § 1 k.k. zarzuconego A. T.w związku z podrobieniem na w/w wniosku i formularzu podpisów o treści (...), podczas gdy jego zastosowanie było obligatoryjne.

Rzecznik oskarżenia podnosząc ten zarzut wniósł o zmianę zaskarżonego orzeczenia przepadku na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych w postaci wniosku o wydanie dowodu osobistego na nazwisko R. T. opisanego w wykazie dowodów rzeczowych na karcie 49 akt oraz formularza numer (...) (część A i B) dotyczącego wydania dowodu osobistego przechowywanego na karcie 60 akt sprawy na podstawie art. 44 § 1 k.k.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja prokuratora jest zasadna i zasługuje na uwzględnienie.

Należy wskazać, że w świetle materiału dowodowego wina oskarżonego A. T. i okoliczności popełnienia czynu nie budzą wątpliwości. W tym zakresie Sąd I instancji poczynił prawidłowe ustalenia, czemu dał wyraz w uzasadnieniu orzeczenia.

Sąd Okręgowy w wyniku przeprowadzonej kontroli odwoławczej nie dopatrzył się w zaskarżonym wyroku żadnego błędu w ustaleniach faktycznych. Stan faktyczny został ustalony prawidłowo w oparciu o całokształt ujawnionych dowodów, a w wyniku ich wszechstronnej analizy Sąd Rejonowy wywiódł logiczny i trafny wniosek, co do braku wątpliwości w zakresie winy oskarżonego w zakresie przypisanego mu przestępstwa oraz okoliczności popełnienia czynu.

Należy przy tym podkreślić, iż w uzasadnieniu swojego orzeczenia Sąd Rejonowy szczegółowo wskazał, które fakty i okoliczności uznał za udowodnione, na jakich dowodach oparł swe przekonania.

Przechodząc do szczegółowej analizy apelacji wywiedzionej przez prokuratora należy stwierdzić, że obraza przepisów prawa materialnego (error iuris) może polegać na błędnej wykładni przepisu, zastosowaniu niewłaściwego przepisu lub zastosowaniu go w niewłaściwy sposób, zastosowaniu danego przepisu, mimo zakazu określonego rozstrzygania, lub niezastosowaniu normy, której stosowanie było obowiązkowe. Podzielić zatem należy tezę, że naruszenie prawa materialnego polega na jego wadliwym zastosowaniu (niezastosowaniu) w orzeczeniu, które oparte jest na trafnych i niekwestionowanych ustaleniach faktycznych ( vide postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 29 maja 2008 roku, o sygn. V KK 89/08, OSNwSK 2008/1/118, LEX 549359).

Przenosząc powyższe rozważania na grunt stanu faktycznego niniejszej sprawy należy stwierdzić, iż zarówno zarzut apelacji oskarżyciela publicznego, jak i wywody przytoczone na jego poparcie w pełni zasługują na aprobatę. Sąd Okręgowy podzielił również sformułowany przez autora apelacji wniosek odwoławczy.

Sąd Rejonowy wadliwie przyjął, iż dowody rzeczowe w postaci wniosku o wydanie dowodu osobistego na nazwisko R. T. jak i formularz dotyczący wydania dowodu osobistego o numerze (...) nie stanowią przedmiotów pochodzących bezpośrednio z przestępstwa.

Przedmiotem pochodzącym bezpośrednio z przestępstwa (producta sceleris) jest wyłącznie taki przedmiot, którego warunkiem uzyskania jest realizacja znamion określonego przestępstwa. Orzeczenie tej postaci przepadku poprzedzone zatem być musi ustaleniem związku o charakterze bezpośrednim pomiędzy określonym przedmiotem, który ma być nim objęty, a popełnionym przestępstwem rozpoznawanym w danej sprawie (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 15 kwietnia 2008 r., o sygn. II KK 29/08, LEX nr 388435, Prok. i Pr. - wkł. 2008/10/2, Biul. PK 2008/9/4, LEX 38843).

W ocenie Sądu Okręgowego zarówno wniosek o wydanie dowodu osobistego, jak i formularz dotyczący wydania dowodu osobistego stanowiły warunek realizacji znamion czynu zabronionego zarzuconego oskarżonemu, o czym świadczy enumeratywne wymienienie w/w dokumentów w opisie czynu zarzuconego oskarżonemu, jak i ich bezpośredni związek z przestępstwem.

Mając na uwadze powyższe koniecznym okazała się zmiana wyroku w zaskarżonej części w ten sposób, że na podstawie art. 44 § 1 k.k. orzeczono przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych w postaci wniosku o wydanie dowodu osobistego na nazwisko R. T.opisanego w wykazie dowodów rzeczowych na k. 49 akt sprawy oraz formularza numer (...)dotyczącego wydania dowodu osobistego przechowywanego na k. 60 akt sprawy. Podstawą zmian rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego był art. 438 pkt 1 k.p.k.

Nie zmienia to faktu, iż w ocenie Sądu Okręgowego wymierzona oskarżonemu R. T. kara 4 miesięcy pozbawienia wolności jest karą jak najbardziej sprawiedliwą i słuszną.

Zaskarżony wyrok nie jest dotknięty innymi wadami, które powinny być brane przez Sąd Odwoławczy z urzędu.

Z tych wszystkich względów Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji wyroku.

Na mocy art. 624 § 1 k.k. w zw. z art. 634 k.p.k. Sąd Okręgowy zwolnił oskarżonego od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze uznając, iż przemawiają za tym zasady słuszności.