Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 lipca 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 lipca 2014r. w S.

odwołania H. D.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 9 maja 2013 r. Nr (...)- (...)

w sprawie H. D.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo H. D. do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od (...)roku.

Sygn. akt: IV U 701/13 UZASADNIENIE

Decyzją z 9 maja 2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.57 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił H. D. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wskazując, że u wymienionego nie stwierdzono niezdolności do pracy (decyzja k.349 a.r.).

Odwołanie od w/w decyzji złożył H. D. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy od 1 kwietnia 2013r. W uzasadnieniu stanowiska wskazał, że jest częściowo niezdolny do pracy i od wielu lat miał przyznane prawo do renty z tego tytułu (odwołanie k.2-3).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując iż zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia Komisji Lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 26 kwietnia 2013r., która nie stwierdziła u ubezpieczonego niezdolności do pracy, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.4).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony H. D. był uprawniony do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 1 sierpnia 2001r. (decyzja z 23 października 2001r. k.17 akt rentowych). Kolejną decyzją organ rentowy ustalił ubezpieczonemu prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy do 31 marca 2013r. (decyzja z 15 marca 2010r. o ponownym ustaleniu prawa do renty k.245 akt rentowych). W dniu 13 marca 2013r. ubezpieczony wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres (wniosek k.342 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczonego na badanie przez Lekarza Orzecznika, który w orzeczeniu z 10 kwietnia 2013r. ustalił, że ubezpieczony jest nadal częściowo niezdolny do pracy, a przewidywany okres trwania tej niezdolności to 30 kwietnia 2014r. (orzeczenie Lekarza Orzecznika z 10 kwietnia 2013r. k.344 akt rentowych).

Na skutek zarzutu wadliwości powyższego orzeczenia Lekarza Orzecznika wniesionego przez p.o. Głównego Lekarza Orzecznika (...) Oddział w S. ubezpieczony skierowany został na badanie przez Komisję Lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 26 kwietnia 2013r. ustaliła, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy (zarzut wadliwości do orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS k.344v i 345 i orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z 26 kwietnia 2013r. k.348 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 9 maja 2013r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (decyzja z 9 maja 2013r. k.349 akt rentowych).

Biegli z zakresu ortopedii i neurologii w opinii sporządzonej na zlecenie Sądu rozpoznali u ubezpieczonego okołoporodowe uszkodzenie splotu ramiennego prawego z niedorozwojem i głębokim niedowładem kończyny górnej prawej z jej funkcjonalną bezużytecznością oraz przewlekły zespół bólowy kręgosłupa piersiowego w przebiegu zmian zwyrodnieniowych i skoliozy stwierdzając, że ze względu na niepełnosprawność, a głównie funkcjonalną bezużyteczność kończyny górnej prawej, ubezpieczony jest nadal częściowo niezdolny do pracy zawodowej zgodnej z wykształceniem – technik informatyk, ponieważ w kwalifikacjach zawodowych wymagana jest sprawność obu rąk. Zdaniem biegłych niezdolność do pracy u ubezpieczonego ma charakter okresowy i trwa od (...) (opinia biegłego ortopedy K. K. i neurologa E. K. k.9-10 akt sprawy).

W uzupełniającej opinii biegli stwierdzili, że ubezpieczony z powodu okołoporodowego uszkodzenia splotu ramiennego prawego z niedorozwojem i głębokim niedowładem kończyny górnej prawej jest osobą niepełnosprawną od urodzenia i to inwalidztwo zostało „wniesione” do zatrudnienia. Orzeczona obecnie częściowa niezdolność do pracy powstała w okresie zatrudnienia na skutek pogorszenia stanu zdrowia w wyniku rodzaju i warunków wykonywanej pracy, dotyczy to powstania przewlekłego zespołu bólowego kręgosłupa piersiowego w przebiegu zmian zwyrodnieniowych i skoliozy, co dokumentują wyniki badań radiologicznych. Nadto wskazali, że pogorszenie stanu zdrowia nastąpiło w 2013r. (opinia uzupełniająca biegłego ortopedy K. K. i neurologa E. K. k.25 akt sprawy).

Inny zespół biegłych z zakresu ortopedii i neurologii w opinii sporządzonej na zlecenie Sądu rozpoznał u ubezpieczonego skoliozę odcinka piersiowo-lędźwiowego kręgosłupa prawoboczną, przewlekły zespół bólowy kręgosłupa C, Th i L/S na podłożu skoliozy i zmian zwyrodnieniowych oraz okołoporodowe uszkodzenie splotu ramiennego prawego z niedorozwojem i głębokim niedowładem prawej kończyny górnej z funkcjonalną bezużytecznością tej kończyny stwierdzając, że stan zaawansowania tych schorzeń powoduje, że ubezpieczony jest częściowo niezdolny do pracy w okresie od (...). Biegli wskazali, że całkowitą bezużyteczność prawej kończyny górnej powstałą w następstwie okołoporodowego uszkodzenia splotu ramiennego ubezpieczony wniósł do zatrudnienia. Natomiast w okresie zatrudnienia wtórnie do wniesionego inwalidztwa doszło do pogorszenia stanu zdrowia ubezpieczonego na skutek warunków i rodzaju wykonywanej pracy, co spowodowało pogłębiającą się skoliozę piersiowo-lędźwiową i wtórne zmiany zwyrodnieniowe stawu barkowego powodujące nasilenie dolegliwości bólowych kręgosłupa i barku. Utrzymujące się przewlekłe dolegliwości bólowe kręgosłupa i barku prawego ograniczają zdolność ubezpieczonego do pracy w długotrwałej pozycji wymuszonej oraz pracy wymagającej sprawności obu kończyn górnych. Ubezpieczony wymaga kontynuacji leczenia farmakologicznego i intensywnej rehabilitacji. Orzeczona niezdolnośc do pracy powstała w okresie zatrudnienia ubezpieczonego (opinia biegłego ortopedy M. W. i neurologa J. S. k.40-41 akt sprawy).

Ubezpieczony ma wykształcenie średnie – technik informatyk. W zatrudnieniu pozostaje od 1 września 1999r. Przez cały czas wykonuje pracę administracyjno-biurową (kwestionariusz dotyczący okresów składkowych i nieskładkowych k.4 akt rentowych, wniosek o ustalenie prawa do renty k.342 akt rentowych).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego H. D. okazało się uzasadnione.

Zgodnie z art.57 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2013r., poz.1440 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w czasie zatrudnienia, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania zatrudnienia, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy. W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności odwołania ubezpieczonego od decyzji organu rentowego odmawiającej mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wymagało ustalenia czy u ubezpieczonego istnieje nadal częściowa lub całkowita niezdolność do pracy. W tym celu Sąd zasięgnął opinii specjalistów z zakresu medycyny. Opinie obu zespołów biegłych sądowych z zakresu ortopedii i neurologii dały podstawę do ustalenia, że ubezpieczony jest nadal, tj. od (...). częściowo niezdolny do pracy do (...). Z opinii biegłych, a w szczególności z rzeczowej i spójnej opinii drugiego zespołu biegłych (k.41 akt sprawy) wynika, że jakkolwiek ubezpieczony jest osobą niepełnosprawną od urodzenia (okołoporodowe uszkodzenie prawej kończyny górnej wniósł do zatrudnienia) to rodzaj wykonywanej przez niego pracy – wymagającej pozycji wymuszonej spowodował, że w okresie zatrudnienia powstało u niego wtórne inwalidztwo przejawiające się w pogłębiającej się skoliozie piersiowo-lędźwiowej oraz wtórnych zmianach zwyrodnieniowych kręgosłupa i zmianach zwyrodnieniowych stawu barkowego. Zmiany te są źródłem przewlekłych dolegliwości bólowych kręgosłupa i barku prawego i ograniczają zdolność ubezpieczonego do pracy w długotrwałej pozycji wymuszonej oraz pracy wymagającej sprawności obu kończyn górnych. Wobec spójnych i logicznych ustaleń biegłych Sąd doszedł do przekonania, że złożone przez nich opinie stanowią miarodajne i wiarygodne dowody w sprawie. Opinie wydane zostały przez specjalistów z zakresu schorzeń występujących u ubezpieczonego oraz poprzedzone były analizą dokumentacji medycznej ubezpieczonego i jego badaniem. W tych okolicznościach Sąd nie przychylił się do kolejnego wniosku organu rentowego o dopuszczenie dowodu z opinii innego zespołu biegłych, gdyż zastrzeżenia do powyższej opinii zgłoszone przez organ rentowy na rozprawie 8 lipca 2014r. (k.57-57v) stanowią polemikę z prawidłowymi ustaleniami biegłych.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477 ¹⁴§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że ubezpieczonemu przysługuje prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w okresie od 1 kwietnia 2013r. do 31 marca 2015r.