Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 września 2014 roku.

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący SSO Marta Legeny-Błaszczyk

Protokolant sekr. sądowy Agnieszka Olczyk

przy udziale ----

po rozpoznaniu w dniu 26 września 2014 roku

sprawy J. C.

obwinionego z art. 92 a kw

z powodu apelacji wniesionej przez obrońcę

od wyroku Sądu Rejonowego w Bełchatowie

z dnia 16 kwietnia 2014 roku sygn. akt II W 398/13

na podstawie art. 437 § 2 kpk, art. 438 pkt 2 kpk, art. 109 § 2 kpw

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Rejonowemu w Bełchatowie do ponownego rozpoznania.

Sygn. akt IV Ka 518/14

UZASADNIENIE

J. C. został obwiniony o to, że w dniu 30 maja 2013 roku w B. na ul. (...) kierując samochodem marki M. nr rej. (...) przekroczył dozwoloną prędkość w terenie zabudowanym o 79 km/h (50-129km/h) tj. o czyn z art. 92a kw.

Sąd Rejonowy w Bełchatowie wyrokiem z dnia 16 kwietnia 2014 roku w sprawie II W 398/13 uznał obwinionego J. C. za winnego popełnienia zarzucanego wykroczenia i na podstawie art. 92a kw wymierzył karę 1000 złotych grzywny oraz zasądził od obwinionego 100 złotych opłaty i 70 złotych tytułem zwrotu wydatków.

Wyrok ten zaskarżył obrońca obwinionego J. C. w całości. Apelacja wywiedziona została z podstawy prawnej art. 104 § 1 pkt 7 kpw w zw. z art. 5 § 1 pkt 8 kpw pkt 3 kpk w zw. z art. 109 § 2 kpw oraz art. 109 § 2 kpw w zw. z art. 438 pkt 2 i 3 kpk i zarzuciła zaskarżonemu wyrokowi:

- wystąpienie bezwzględnej przyczyny odwoławczej poprzez orzeczenie przez Sąd Rejonowy w Bełchatowie co do czynu obwinionego, co do którego postępowanie zostało już prawomocnie zakończone,

- naruszenie prawa procesowego, które miało wpływ na treść wyroku polegające na przyjęciu, ze obwiniony nie usprawiedliwił swojej nieobecności w dniu 12 marca 2014r.,

- błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który mógł mieć wpływ na jego treść, polegający na błędnym ustaleniu, że obwiniony mógł dostrzec znak pionowy wprowadzający ograniczenie prędkości do 50 km/h w sytuacji, gdy było to niemożliwe z powodu panujących w chwili zdarzenia warunków drogowych (intensywny deszcz).

W konkluzji skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja okazała się zasadna w takim stopniu, iż na skutek jej wniesienia, powstały podstawy do uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania sądowi pierwszej instancji.

W pierwszej kolejności z urzędu stwierdzić należy w przedmiotowej sprawie obrazę przepisów postępowania w postaci art. 71 § 4 kpw oraz art. 4 kpw, która miała wpływ na treść zaskarżonego wyroku i która skutkowała koniecznością uchylenia wyroku niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów.

Analiza protokołu rozprawy z dnia 16 kwietnia 2014 roku – k. 70 -72 wskazuje, że podstawą prowadzenia postępowania w sprawie na podstawie art. 71 § 4 kpw, a w konsekwencji wydania wyroku zaocznego, było nieusprawiedliwione niestawiennictwo obwinionego na posiedzenie w dniu 12.03.2014 roku w przedmiocie wykonania odezwy o udzielenie pomocy sądowej - przesłuchanie J. C. w charakterze obwinionego – k. 60-61, podczas gdy przepis art. 71 § 4 kpw mówi o nieusprawiedliwionej nieobecności obwinionego na rozprawie, jako wyłącznej podstawie wydania wyroku zaocznego. Tymczasem jak wynika z dołączonego, przez obrońcę obwinionego, do wniosku o odroczenie rozprawy z dnia 16.04.2014r. – k. 74, 75, zaświadczenia lekarza sądowego - opatrzonego datą 14.04.2014r. - o niezdolności obwinionego do stawiennictwa w Sądzie Rejonowym w Bełchatowie w dniu 16.04.2014r. – nieobecność obwinionego J. C. na rozprawie w tym dniu była usprawiedliwiona. Sytuacja ta uprawniała wprawdzie sąd rejonowy, zgodnie z art. 71 § 5 kpw w zw. z art. 71 § 2 kpw, do przeprowadzenia postępowania dowodowego – w szczególności przesłuchania świadków, którzy stawili się na rozprawę ale w następnej kolejności obligowała do odroczenia rozprawy.

Wyżej opisane uchybienie proceduralne sądu pierwszej instancji skutkowało naruszeniem określonego w art. 4 kpw prawa do obrony obwinionego, który został pozbawiony możliwości złożenia wyjaśnień czy też odniesienia się do zeznań przesłuchanych pod jego nieobecność świadków.

Zaznaczyć przy tym należy, że powyższa ocena nie oznacza w żadnym stopniu akceptacji postępowania obwinionego, które prowadzi do znacznego przedłużania postępowania. Podkreślenia wymaga przy tym, że sąd rejonowy w razie powzięcia wątpliwości co do stanu zdrowia obwinionego i możliwości jego stawiennictwa na rozprawę może dopuścić dowód z opinii biegłego na te okoliczności.

W związku z natomiast wielokrotnie deklarowaną przez obwinionego w kierowanych do sądu pismach chęcią złożenia obszernych wyjaśnień przypomnieć należy, że obwiniony, stosownie do art. 67 § 3 kpw, ma możliwość nadesłania swoich wyjaśnień na piśmie, które zostaną następnie odczytane na rozprawie.

W odniesieniu do zarzutów wskazanych w apelacji, w tym w szczególności zagadnienia jedności wykroczeń, stwierdzić należy, że ocena czy zachowanie obwinionego stanowiło jedno czy też dwa wykroczenia, wymaga przy ponownym rozpoznaniu sprawy poczynienia dodatkowych ustaleń, co do dokładnego miejsca i czasu popełnienia obu zachowań tj. ustalenia czy wykonany przez obwinionego manewr niedozwolonego wyprzedzania był równoczesny z przekroczeniem przez niego prędkości czy też oba te naruszenia były niezależne od siebie. W tej kwestii sąd rejonowy winien drobiazgowo przesłuchać świadków - funkcjonariuszy policji N. K. i W. K. i rozważyć zasadność dopuszczenia dowodu z wideorejestratora. Sądowi pierwszej instancji pozostawić też należy ocenę zasadności prowadzenia postępowania dowodowego na okoliczność warunków pogodowych panujących w dniu zdarzenia objętego wnioskiem o ukaranie oraz ich wpływu na popełnienie zarzucanego wykroczenia, o co wnioskuje obrońca obwinionego.

Jednocześnie należy pokreślić, że sąd odwoławczy nie wyraża w niniejszym uzasadnieniu swojego stanowiska ani też sugestii co do merytorycznego rozstrzygnięcia w sprawie, pozostawiając tę decyzję sądowi pierwszej instancji, który podejmie ją po przeprowadzeniu postępowania dowodowego.

Z tych względów Sąd Okręgowy uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi Rejonowemu w Bełchatowie do ponownego rozpoznania .