Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 września 2014 roku

Sąd Okręgowy w Tarnowie – Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Kazimierz Kostrzewa

Protokolant: protokolant sądowy Marta Bartusiak

po rozpoznaniu w dniu 23 września 2014 roku w Tarnowie na rozprawie

sprawy z odwołania M. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 3 grudnia 2013 roku nr (...)

w sprawie M. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje odwołującemu M. W. rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 01 października 2013 roku na okres 2 lat.

Sygn. akt IVU 21/14

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 9 września 2014 roku

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. decyzją z dnia 03.12.2013 r. odmówił M. W. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, ponieważ orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS z dnia 26.11.2013 r. został uznany za zdolnego do pracy.

M. W. w odwołaniu od tej decyzji domagał się jej zmiany i przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Na uzasadnienie podniósł, iż stan zdrowia nie uległ poprawie. Nie jest w stanie podjąć pracy zarobkowej, a nie ma możliwości przekwalifikowania zawodowego.

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn podanych w uzasadnieniu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

M. W. urodzony w dniu (...), z wykształceniem średnim technicznym technik chemik, pracował jako ślusarz, formierz, odlewnik, blacharz dekarz, pracownik budowlany, ostatnio prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą - firma budowlana. Odwołujący w okresie od 30.07.2009 r. do 30.09.2010 r. pobierał rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, a następnie od 01.10.2010 r. do 30.09.2013 r. pobierał rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy. W dniu 16.09.2013 r. złożył wniosek o rentę.

/okoliczności bezsporne/

Celem wyjaśnienia istoty sporu tj. istnienia u M. W. niezdolności do pracy zarobkowej w rozumieniu art. 12, art. 13 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162 poz. 1118 z późń zm.) i jej stopnia, Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego specjalisty z zakresu neurologii, interny, chirurgii-ortopedii i kardiologii.

Biegli sądowi w zbiorczej opinii pisemnej na podstawie wyników badań i zebranej w aktach sprawy dokumentacji lekarskiej stwierdzili, że odwołujący choruje na:

- chorobę niedokrwienna serca,

- stan po przebytym zawale mięśnia sercowego,

- pylicę krzemową płuc – choroba zawodowa,

- przewlekły zespół bólowy kręgosłupa L-S,

- chorobę zwyrodnieniową stawów biodrowych.

Biorąc pod uwagę rozpoznane u odwołującego schorzenia oraz stopień ich nasilenia biegli uznali odwołującego za częściowo niezdolnego do pracy okresowo na okres 2 lat od 01.10.2013 r. Odwołujący nie rokuje odzyskania zdolności do pracy nawet po przekwalifikowaniu. Stan zdrowia nie uległ poprawie.

Jak wynika z uzasadnienia opinii, u odwołującego występuje choroba niedokrwienna serca z przebytym zawałem mięśnia sercowego, ale aktualnie nie stanowi przeciwwskazania do lekkiej pracy fizycznej. Wymaga stałej kontroli i leczenia ambulatoryjnego. Pylica krzemowa płuc ogranicza wydolność oddechową płuc odwołującego, ale aktualnie nie występuje w stopniu znacznym. Występujący u odwołującego przewlekły zaawansowany zespól bólowy kręgosłupa L-S na podłożu znacznych zmian zwyrodnieniowych po przebytym złamaniu L1 potwierdzonym w badaniu MR z konfliktem korzeniowym na wysokości L3/L4 i L4/L5 w badaniu fizykalnym z dodatnim objawem Lasseque’a po prawej przy kacie 60 stopni, uwiarygodniają podawane przez odwołującego znaczne dolegliwości kończyny dolnej lewej i kręgosłupa L-S. w badaniu fizykalnym stwierdzono ograniczenie ruchomości w stawach biodrowych, w lewym znacznego stopnia – ograniczenie rotacji zewnętrznej i wewnętrznej oraz zgięcia – w stopniu kwalifikującym do leczenia operacyjnego – wymiany stawu biodrowego lewego. Stopień zaawansowania zmian w narządzie ruchu – kręgosłup L-S, stawy biodrowe, rwa kulszowa prawostronna – potwierdzone wieloletnim leczeniem od 2008 r. w poradni ortopedycznej z kwalifikacją do leczenia operacyjnego – ustalony termin na 2016 r. – w pełni uzasadniają uznanie go za częściowo niezdolnego do pracy na okres 2 lat.

/dowód : opinia sądowo-lekarska – k. 7-9 as/

Żadna ze stron nie kwestionowała opinii.

Wydaną w tym zakresie opinie biegłego sądowego chirurga-ortopedy, internisty, neurologa i kardiologa Sąd uznał za trafną i dostatecznie wyjaśniającą przedmiot sporu, gdyż została wydana przez specjalistów z tego rodzaju schorzeń na jakie choruje odwołujący, po wnikliwej analizie aktualnych wyników badań oraz zebranej w aktach sprawy dokumentacji lekarskiej.

Opinia biegłych w ocenie Sądu spełnia ponadto wymogi przewidziane dla tego rodzaju środków dowodowych w art. 278 kpc i art. 285 kpc, a także w Rozporządzeniu Ministra Polityki Społecznej z dnia 14 grudnia 2004 r. w sprawie orzekania o niezdolności do pracy w związku z art. 12-14 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS.

Dowody z dokumentów zalegających w aktach Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nie budziły wątpliwości Sądu co do ich autentyczności, a ponadto ich nie były kwestionowane przez strony postępowania.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie M. W. od zaskarżonej decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. z dnia 03.12.2013 r. w świetle ustalonego stanu faktycznego i obowiązujących przepisów prawa zasługuje na uwzględnienie.

W myśl art. 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U., Nr 162., poz 1118, z późn. zm. ) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie warunki:

- jest niezdolny do pracy,

- ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,

- niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b), pkt 4,6,7,9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a), pkt. 10 lit. a), pkt. 11-12, 13, lit. a), pkt. 14 lit. a) i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4, lit. a), pkt 6 i 12, albo nie później niż wciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Stosownie do dyspozycji art. 12 powołanej ustawy, niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. W myśl dyspozycji ustępu 3 powołanego artykułu, częściowo niezdolną jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z dotychczasowym poziomem kwalifikacji.

Równocześnie zgodnie z treścią art. 13 powołanej ustawy, przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwość przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia, jak też możność wykonywania dotychczasowej pracy, względnie możność przekwalifikowania zawodowego. Dalej w myśl ustępu 3 cytowanego artykułu, trwałą niezdolność do pracy orzeka się, jeżeli według wiedzy medycznej nie ma rokowań odzyskania zdolności do pracy, zaś gdy rokowania takie istnieją, orzeka się okresową niezdolność do pracy.

Przedmiotem postępowania było ustalenie, czy ubezpieczony ze względu na stan zdrowia jest niezdolny do pracy, czy też jest zdolny do pracy, jak to wynika z zakwestionowanej opinii komisji lekarskiej i wydanej na jej podstawie decyzji ZUS. Sąd w oparciu o opinie biegłego lekarza chirurga-ortopedy, internisty, neurologa i kardiologa sporządzoną na podstawie wyników badań i dokumentacji medycznej oraz jej uzupełnienie stwierdził u ubezpieczonego istnienie przesłanek uzasadniających przyjęcie, iż M. W. z uwagi na obecne schorzenia narządu ruchu tj. przewlekły zespół bólowy kręgosłupa L-S, chorobę zwyrodnieniową stawów biodrowych, rwę kulszową prawostronną

spełnia warunek w postaci częściowej niezdolności do pracy okresowo na okres 2 lat od dnia 01.10.2013 r. i jednocześnie nie rokuje zdolności do przekwalifikowania zawodowego. Odwołujący utracił zdolność do pracy w wyuczonym i w wykonywanych zawodach. Odwołujący pozostaje w leczeniu neurologicznym z powodu zmian zwyrodnieniowych kręgosłupa w odcinku L-S. Stan zdrowia nie uległ poprawie. Obecnie schorzenia neurologiczne powodują częściową niezdolność do pracy. Zmiany zwyrodnieniowe odcinka lędźwiowego kręgosłupa z objawami rwy kulszowej prawostronnej stanowią przeciwwskazanie do wykonywania pracy fizycznej i czynią go częściowo niezdolnym do pracy. Schorzenia kardiologiczne nie stanowi przeciwwskazania do lekkiej pracy fizycznej. Wymaga stałej kontroli i leczenia ambulatoryjnego. Pylica krzemowa płuc ogranicza wydolność oddechową płuc odwołującego, ale aktualnie nie występuje w stopniu znacznym.

Pozostałych warunków z art. 57 ust. 1 ustawy organ rentowy nie kwestionował.

W niniejszym przypadku odwołująca spełnia przesłanki z art. 12, 13 i 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118 z późn. zm.) oraz art. 477 ¹⁴ §2 kpc należało orzec jak sentencji wyroku i zmienić zaskarżoną decyzję z dnia 03.12.2013 r. przyznając M. W. rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 01.10.2013 r. tj. od ustania dotychczasowych świadczeń na okres 2 lat.