Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 października 2014 roku

Sąd Okręgowy w Olsztynie VI Wydział Cywilny Rodzinny w składzie:

Przewodniczący: SSO Elżbieta Schubert (spr.)

Sędziowie: SO Lech Dłuski

SR del. do SO Marek Maculewicz

Protokolant: sekretarz sądowy Joanna Niedzielska

po rozpoznaniu w dniu 8 października 2014 roku w Olsztynie

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniego J. O. (1) reprezentowanego przez matkę M. K.

przeciwko J. O. (2)

o podwyższenie alimentów

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Olsztynie

z dnia 7 kwietnia 2014 roku

sygn. akt III RC 1175/13

I.  Zmienia zaskarżone orzeczenie w punkcie I o tyle tylko, że zasądzone tam alimenty płatne będą do dnia 15-go każdego miesiąca.

II.  Oddala apelację pozostałej części.

Sygn. akt VI RCa 171/14

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Olsztynie wyrokiem z dnia 7 kwietnia 2014 roku w sprawie III RC 1175/13 zasądził od pozwanego J. O. (2) tytułem podwyższonych alimentów na rzecz małoletniego powoda J. O. (1) kwotę po 450 złotych, w miejsce alimentów w kwocie po 300 złotych miesięcznie ustalonych ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym w Olsztynie w dniu 7 października 2002 roku w sprawie III RC 1384/02, natomiast w pozostałym zakresie powództwo oddalił.

W uzasadnieniu podał, że od czasu ostatniego orzeczenia w przedmiocie alimentów, tj. od października 2002 roku, nastąpiła istotna zmiana stosunków, uprawniająca do podwyższenia alimentów. W ocenie Sądu potrzeby małoletniego powoda wzrosły z uwagi na fakt, że małoletni rozpoczął edukację w szkole. Sąd jednocześnie wskazał na sytuację materialną matki powoda oraz pozwanego. Podniósł, że sytuacja materialna matki powoda nie uległa zmianie, natomiast pozwany obecnie pracuje, przy czym otrzymuje nie tylko wynagrodzenie za pracę ale również ma możliwość dodatkowego zarobkowania. Ponadto podkreślono, że pozwany nie ponosi wysokich kosztów bieżącego utrzymania, bowiem zamieszkuje wspólnie z rodziną. Jednocześnie Sąd I instancji podał, że żądana przez stronę powodową nowa wysokość alimentów jest zdecydowanie zawyżona, jeżeli się uwzględni, że pozwany często sprawuje osobistą opiekę nad dzieckiem, a także uiszcza bieżące opłaty związane z uczęszczaniem syna do szkoły.

Apelację od powyższego wyroku wniósł pozwany, żądając zmiany terminu płatności zasądzonych alimentów. Podał, że uzyskuje wynagrodzenie 10-go każdego miesiąca i chciałby aby termin płatności został ustalony do dnia 15-go każdego miesiąca, przez co uniknąłby płacenia karnych odsetek. Jednocześnie podniósł, że ustalone alimenty są zbyt wysokie w stosunku do jego możliwości zarobkowych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja pozwanego jest częściowo zasadna i zasługuje na uwzględnienie.

Sąd I instancji na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego prawidłowo ustalił stan faktyczny w niniejszej sprawie, a zajęte stanowisko w przekonujący sposób uzasadnił w pisemnych motywach orzeczenia.

Analiza uzasadnienia środka odwoławczego złożonego przez pozwanego, jak też jego stanowiska zaprezentowanego przed Sądem Okręgowym, pozwala na zmianę rozstrzygnięcia w kwestii terminu płatności zasądzonych od pozwanego alimentów. Sąd Okręgowy doszedł do przekonania, że zasadnym będzie zmiana terminu płatności alimentów do dnia 15-go każdego miesiąca, co umożliwi pozwanemu, który otrzymuje wynagrodzenie za wykonywaną pracę 10-go każdego miesiąca, na terminowe regulowanie powyższego zobowiązania. Nadto podkreślić należy, że takiemu rozstrzygnięciu nie oponowała strona powodowa.

Z tych też względów na zasadzie art. 386 § 1 kpc, orzeczono jak w punkcie I wyroku.

Jednocześnie Sąd Okręgowy nie znalazł podstaw do zmiany wyroku w zakresie wysokości zasądzonych alimentów.

Zgodnie z art. 133 § 1 kro rodzice są zobowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, natomiast określenie wysokości alimentów od zobowiązanego do alimentacji stanowi wypadkową usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego (art. 135 kro).

Sąd Okręgowy uznał, że strona powodowa nie udowodniła, aby strony przed rozstaniem żyły na takim poziomie, ażeby alimenty na małoletniego miały w myśl zasady równej stopy życiowej wynosić 600 złotych. W tym miejscu wskazać należy, na możliwości zarobkowe pozwanego. Pozwany pracuje zarobkowo i uzyskuje dochód w wysokości 1300 złotych miesięcznie, a nadto dorabia w weekendy. Z uzyskiwanego dochodu ponosi wydatki zwiane ze spłatą kredytu, którego miesięczna rata wynosi 300 złotych oraz przekazuje matce kwotę 500 złotych tytułem zamieszkiwania. Podkreślić również należy, że pozwany często sprawuje osobistą opiekę nad dzieckiem, a także uiszcza bieżące opłaty związane z uczęszczaniem syna do szkoły. Powyższy wkład pozwanego w utrzymanie dziecka, również winien mieć odzwierciedlenie w ponownie ustalonej wysokości alimentów. Sąd Okręgowy w pełni podziela stanowisko Sądu I instancji i również uznaje, że adekwatną zarówno do usprawiedliwionych potrzeb małoletniego powoda, jak też realnych możliwości zarobkowych pozwanego, będą alimenty w kwocie po 450 złotych miesięcznie.

Reasumując powyższe, Sąd uznał w oparciu o przepis art. 385 kpc, oddalić apelację w pozostałej części (punkt II wyroku).