Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I ACz 1632/14

POSTANOWIENIE

Dnia 1 października 2014 r.

Sąd Apelacyjny w Poznaniu Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący Sędzia SA Małgorzata Mazurkiewicz-Talaga (spr.)

Sędziowie SA Marek Górecki

SA Karol Ratajczak

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym

w dniu 1 października 2014 r.

sprawy z powództwa: (...) sp. z o.o.(...) w P.

przeciwko: (...) sp. z o.o. w W.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanej

od postanowienia Sądu Okręgowego w Poznaniu

z dnia 30 czerwca 2014 r., sygn. akt IX Gc 76/13

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSA Marek Górecki SSA Małgorzata Mazurkiewicz-Talaga SSA Karol Ratajczak

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy odrzucił dwa zażalenia pozwanej datowane na 16 czerwca 2014 r. na postanowienie z dnia 21 maja 2014 r. oddające wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych.

W uzasadnieniu wskazał, że postanowieniem z dnia 21 maja 2014 r. Sąd Okręgowy oddalił wniosek pozwanej o zwolnienie od kosztów sądowych. Postanowienie zostało doręczone pełnomocnikowi pozwanej w dniu 9 czerwca 2014 r. Pierwsze zażalenie na przedmiotowe postanowienie pozwana nadała 16 czerwca 2014 r. w placówce pocztowej operatora wyznaczonego na adres Sądu Okręgowego w Warszawie. Zażalenie to zostało przekazane zarządzeniem z dnia 18 czerwca 2014 r. do Sądu Okręgowego w Poznaniu przez Sąd Okręgowy w Warszawie i wpłynęło 25 czerwca 2014 r. Natomiast poprawnie, to jest na adres Sądu Okręgowego w Poznaniu pełnomocnik pozwanej złożył zażalenie dopiero w dniu 18 czerwca 2014 r. nadając przesyłkę.

Sąd pierwszej instancji stwierdził, wskazując jako podstawę art. 394 § 2 k.p.c., art. 397 § 2 k.p.c. i art. 370 k.p.c., że ostatnim dniem terminu do wniesienia zażalenia był 16 czerwca 2014 r. Za pierwszym razem pozwana wniosła zażalenie do Sądu niewłaściwego, które zostało przekazane po upływie terminu. Za drugim razem natomiast co prawda wniosła zażalenie do Sądu właściwego jednak również po upływie terminu. W konsekwencji zażalenia podlegały odrzuceniu jako spóźnione.

Postanowienie Sądu Okręgowego zostało zaskarżone zażaleniem pozwanej w całości. Wniosła o jego uchylenie.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie pozwanej okazało się niezasadne i jako takie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Stwierdzić należy, że postanowienie Sądu Okręgowego zostało doręczone skarżącej w dniu 9 czerwca 2014 r. Tygodniowy termin do wniesienia zażalenia przewidziany w art. 394 § 2 k.p.c. upłynął z końcem 16 czerwca 2014 r. Ustalony w sprawie stan faktyczny pozwala na jednoznaczne przyjęcie, że pozwana wniosła zażalenie po upływie ustawowego terminu. Wbrew twierdzeniom skarżącej przesyłka zawierająca zażalenie nadana w dniu 16 czerwca 2014 r. została zaadresowana do Sądu Okręgowego w Warszawie (k. 478). Wniesienie zażalenie do Sądu niewłaściwego nie może być potraktowane jako skutkujące zachowaniem terminu do zaskarżenia orzeczenia. Nie miało miejsca, jak wywodzi skarżąca błędne skierowanie przesyłki przez pocztę, czy błędne przyjęcie jej przez sąd, które nie niweczą skutku działania strony (por. Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 21 grudnia 1998 r., sygn. akt III CKN 919/98). W konsekwencji skoro obydwa zażalenia na postawienie z dnia 21 maja 2014 r. zostały wniesione do Sądu Okręgowego w Poznaniu po upływie tygodniowego terminu Sąd Okręgowy prawidłowo odrzucił je jako spóźnione na podstawie art. 370 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.

Z wyżej przytoczonych względów Sąd Apelacyjny, na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c., postanowił jak w sentencji.

SSA Marek Górecki SSA Małgorzata Mazurkiewicz-Talaga SSA Karol Ratajczak