Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 lutego 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gorzowie Wielkopolskim I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSO Lidia Wieliczuk

Protokolant: sekr. sądowy Edyta Przybyłek

po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2014 r. w Gorzowie Wielkopolskim

na rozprawie

sprawy z powództwa A. G.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w S.

o zapłatę i ustalenie

I.  Zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w S. na rzecz powoda A. G. tytułem zadośćuczynienia kwotę 50.000 zł ( pięćdziesiąt tysięcy złotych) z ustawowymi odsetkami od dnia 10 września 2012 r. do dnia zapłaty;

II.  Zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w S. na rzecz powoda A. G. tytułem zwrotu kosztów opieki i leczenia kwotę 1.914,91 zł (tysiąc dziewięćset czternaście złotych i dziewięćdziesiąt jeden groszy) z ustawowymi odsetkami:

- od kwoty 821,93 złote od dnia 10 września 2012 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 1.092,98 złote od dnia 12 lutego 2013 r. do dnia zapłaty ;

III.  W pozostałej części powództwo o zapłatę oddala;

IV.  Ustala, że pozwany (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w S. ponosi odpowiedzialność wobec powoda A. G. za przyszłe skutki zdarzenia z dnia 23 grudnia 2011 r.;

V.  Nie obciąża powoda obowiązkiem zwrotu pozwanemu kosztów procesu co do oddalonej części powództwa;

VI.  Nakazuje ściągnąć od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w S. na rzecz Skarbu Państwa Sądu Okręgowego w Gorzowie W.. kwotę 1.987,50 zł tytułem części brakującej opłaty sądowej, od uiszczenia której powód był zwolniony.

I C 1198/12

UZASADNIENIE

A. G. w dniu 10 września 2012 roku złożył pozew przeciwko (...) S.A. w S. :

1.  o zasądzenie od strony pozwanej na rzecz powoda A. G. kwoty 172.495,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami od tej kwoty od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty;

2.  o zasądzenie, na podstawie art. 98 k.p.c. od strony pozwanej na rzecz powoda kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych oraz opłaty od pełnomocnictwa, zaś z ostrożności procesowej w razie oddalenia powództwa na podstawie art. 102 k.p.c. z uwagi na bardzo ciężką sytuację materialno-bytową powoda, zasady współżycia społecznego o nieobciążanie go kosztami procesowymi.

3.  ustalenie odpowiedzialności strony pozwanej na przyszłość

W uzasadnieniu powód podał , że w dniu 23.12.2011 r., będąc pasażerem samochodu V. (...), uczestniczył w wypadku na drodze W 138 w pobliżu S., zawinionym przez kierującego pojazdem A. (...) o nr rej. (...) ubezpieczonym u pozwanego. W wyniku wypadku powód doznał szeregu rozległych dolegliwości fizyczno-psychicznych , w tym o podłożu ortopedycznym ,w następstwie których konieczna była hospitalizacja w okresie od 23.12.2011 r. do 13.01.2012 r. oraz operacja zespolenia złamanych kości. Po pobycie w szpitalu powód poddawany był dalszemu leczeniu i rehabilitacji. Powód nadal wymaga rehabilitacji . Rokowanie na poprawę aktualnie jest niepewne i niepomyślne , brak zrostu kości udowej prawej uniemożliwia własne poruszanie się i powoduje , że można pacjenta traktować jak przy trwałym urazowym braku kończyny .

Wypadek, któremu powód uległ bardzo mocno odcisnął się na jego życiu. Powód przed wypadkiem pracował, jako kierowca. Utrzymywał on ze swojej pensji rodzinę: niepracującą żonę oraz uczącą się córkę. W związku z odniesionym obrażeniami powód przebywał na zwolnieniach lekarskich w okresie od dnia 23.12.2011 r. do dnia 01.07.2012 r. Od dnia zdarzenia powód był niezdolny do pracy i pobierał zasiłek chorobowy. Wypadek spowodował nie tylko wstrząs w życiu powoda, silne dolegliwości bólowe i traumę psychiczną, ale też wysokie koszty związane z szeroko pojętym leczeniem. Łączna kwota wydatków jakie poniósł w związku z zakupem leków , wizytami u specjalistów wynosi 1661,59 złotych , natomiast koszt dojazdów do szpitala 1654,84 złote a pozwany uznał to roszczenie jedynie do kwoty 821,93 złote . Przed wypadkiem powód był samodzielny, w pełni sprawny, a przede wszystkim był jedynym żywicielem rodziny. Stan zdrowia powoda w następstwie wypadku jest bardzo zły, a rokowania na przyszłość niepewne. Powód z uwagi na brak zrostu kości udowej porusza się tylko na wózku inwalidzkim. Powód zmaga się z problemami natury psychologicznej . Cierpi na nawracające wspomnienia traumatycznego zdarzenia. Czuje lęk i strach, ma problemy ze snem i często popada w marazm, niechęć do życia. Powód nie może wykonywać pracy zarobkowej i prawdopodobnie nie powróci do pełni sprawności nie tylko zawodowej, ale też ogólno-społecznej, w jakiej był przed zdarzeniem.

Dochodzoną pozwem kwotę zadośćuczynienia 172.495 zł pozwany uznał za odpowiednią do okoliczności faktycznych i niewygórowaną.

Pozwany (...) S.A. w S. w odpowiedzi na pozew (k. 165-170) wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda kosztów postępowania sądowego, z uwzględnieniem kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł. Przyznał że bezspornym jest, że pozwany ponosi odpowiedzialność za skutki wypadku jakiemu uległ powód jako ubezpieczyciel sprawcy. Podniósł, że wypłacił powodowi bezsporną kwotę odszkodowania w wysokości 30.000 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę oraz 821,93 zł tytułem zwrotu kosztów dojazdu do szpitala. W ocenie pozwanego przyznane na rzecz powoda zadośćuczynienie w kwocie 30.000 zł pozwala zrekompensować cierpienia fizyczne, jakich doznał powód w związku ze zdarzeniem z dnia 23.12.2011 r., a także uwzględnia stopę życiową i warunki życia społeczeństwa. Pozwany stwierdził, że stanowisko powoda, iż wypłacone zadośćuczynienie nie zrekompensowało doznanej krzywdy, w jego ocenie jest nieuzasadnione. Pozwany uwzględnił bowiem wszelkie okoliczności sprawy oraz wszelką krzywdę, której doznał powód a opisaną w pozwie a więc m.in. fakt, iż powód po zdarzeniu przebywał w szpitalu, ograniczoną możliwość samodzielnego poruszania się za pomocą kul łokciowych, rozmiar i zakres doznanych urazów fizycznych i psychicznych. Pozwany wskazał, iż powód został wypisany ze szpitala w stanie ogólnym dobrym oraz z zaleceniem częściowego obciążania kończyny z możliwością chodzenia o kulach, do czego został przygotowany w szpitalu. Pozwany podniósł ponadto, iż brak jest podstaw do zwrócenia kosztów prywatnych konsultacji medycznych. Powód nie udowodnił konieczności skorzystania z prywatnych konsultacji lekarskich, a jego stan zdrowia nie wymagał skorzystania z prywatnej służby zdrowia. W związku z tym kosztów leczenia poniesionych w niepublicznej służbie zdrowia nie można uznać za niezbędne i celowe, w związku z czym nie podlegają one zwrotowi.

Ponadto powód nie wykazał , że leki jak w załączonych do pozwu fakturach były konieczne w procesie leczenia – są to np. pastylki na leczenie gardła czy P. na którą powód według dokumentacji medycznej jest uczulony . Leki A. i B. to leki na nadciśnienie . To na powodzie ciąży obowiązek wykazania , że leki pozostają w związku przyczynowym z wypadkiem i ich zakup stanowi normalne jego następstwo .

W ocenie pozwanego powód nie wykazał żadnych nowych okoliczności zwiększających rozmiar odczuwalnych dolegliwości, które uzasadniałyby przyznanie zadośćuczynienia w kwocie wyższej niż oszacowana przez pozwanego. Pozwany wniósł również o oddalenie roszczenia powoda o ustalenie odpowiedzialności pozwanego na przyszłość za szkody mogące powstać w przyszłości z uwagi na brak interesu prawnego.

Jednocześnie pozwany wskazał, iż widzi możliwość zakończenia niniejszej sprawy w drodze ugody sądowej poprzez zapłatę przez pozwanego na zaspokojenie wszelkich jego roszczeń związanych przedmiotowym wypadkiem kwoty 50.000 zł bez odsetek ustawowych a koszty procesu wzajemnie się zniosą .

Pismem z dnia 28 lutego 2013 r. (k. 187) pozwany wskazał , iż domaga się kwoty 170.000 zł tytułem zadośćuczynienia, zaś kwoty 2.495 zł tytułem odszkodowania. Jednocześnie wskazał, iż zaproponowana kwota 50.000 zł tytułem ugody sądowej jest nie do zaakceptowania dla powoda. Rozmiar cierpień fizycznych i psychicznych determinuje zasądzenie kwoty dochodzonej niniejszym pozwem. Powód będzie z pewnością odczuwał skutki zdarzenia do końca życia i dlatego kwota 170 tysięcy tytułem zadośćuczynienia jest w pełni adekwatna.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

A. G. w dniu 23 grudnia 2011 roku będąc pasażerem samochodu V. (...), uczestniczył na drodze W 138 w pobliżu T. w wypadku drogowym, zawinionym przez kierującego pojazdem A. (...) o nr rej. (...), którego właściciel posiadał polisę z tytułu ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej w (...) S.A. Kierujący pojazdem A. zajechał drogę V. (...) doprowadzając do czołowego zderzenia z pojazdem, którego pasażerem był powód.

(bezsporne)

W wyniku wypadku powód doznał rany okolicy czołowej, stłuczenia kręgosłupa w odcinku piersiowym, złamania szyjki kości udowej prawej z wielofragmentowym złamaniem krętarza większego i złamaniem panewki prawego stawu

Dowody:

- karta informacyjna leczenia szpitalnego k- 19

- historia choroby k. 36-37

- karta informacyjna ambulatorium (...) k. 60

Bezpośrednio po zdarzeniu powód został przewieziony do szpitala w S., ale ze względu na skomplikowane obrażenia został przetransportowany do szpitala w G. W.., gdzie przebywał do 13.01.2012 r. Powód przeszedł operację repozycji i stabilizacji gwoździem Gamma złamanej kości udowej prawej oraz stabilizacji płytą rekonstrukcyjną złamania stawu biodrowego.

Dowody:

- karta informacyjna leczenia szpitalnego k- 19

- Karta informacyjna ambulatorium (...) k. 60

- Historia choroby k 36-37

Podczas pobytu powoda w szpitalu w G. W.. do powoda codziennie przyjeżdżała żona , która go myła, przebierała , karmiła , podstawiała basen itp. . Koszt dojazdu samochodem z S. w obie strony wynosił dziennie : 44,7 km x 0,8358 zł x 2 .

Dowody :

- zeznania świadka I. G. – protokół rozprawy z dnia 6 lutego 2013 ( 00:06:40 – 00:35:51 )

- zeznania powoda A. G. – protokół rozprawy z dnia 19 kwietnia 2013 ( 00:03:52 – 00:53:41 )

- pismo pozwanego k- 159 akt szkody

Po powrocie do domu powód został skierowany na rehabilitację zgodnie z zaleceniami lekarskimi. Przebywał na oddziale rehabilitacji szpitala w S. w okresie od 10.02.2012 r. do 13.03.2012 r., gdzie prowadzono leczenie usprawniające i naukę chodzenia. Po wypisie poruszał się na wózku inwalidzkim, a następnie z pomocą dwóch kul inwalidzkich.

Dowody:

- karta informacyjna leczenia szpitalnego k- 62

- opinia biegłego k. 211, 244

- zeznania świadka I. G. – protokół rozprawy z dnia 6 lutego 2013 ( 00:06:40 – 00:35:51 )

- zeznania powoda A. G. – protokół rozprawy z dnia 19 kwietnia 2013 ( 00:03:52 – 00:53:41 )

Wykupując leki zapisane przy wypisie ze szpitala w G. W.. i w S. powód wydał 232,98 złotych .

Dowody :

- kata informacyjna leczenia szpitalnego z 13 stycznia 2012 k- 19

- karta informacyjna leczenia szpitalnego z 13 marca 2012 k- 62

- faktura k- 45 ( do kwoty 60,56 zł , t.j. S. , A. , P. )

- faktura k- 47 ( do kwoty 24,77 zł , t.j. T. , H. )

- faktura k- 48 ( do kwoty 15,55 zł , t.j. P. , P. )

- faktura k- 50 ( cała kwota )

- faktura k – 53 ( do kwoty 8,47 zł , t.j. K. )

- faktura k – 57 ( do kwoty 12,07 zł , t.j. S. , A. )

- faktura k- 58 ( do kwoty 28,65 zł t.j Keton al , P.

- faktura k- 59 ( do kwoty 60,56 zł , t.j. A. , P. , S. )

Po rehabilitacji powód wrócił do domu, jeździł na kontrolę do poradni ortopedycznej w G. W.. . Dnia 27.02.2012 roku powód był konsultowany ortopedycznie, stwierdzono brak zrostu szyjki kości udowej prawej i został zakwalifikowany do leczenia operacyjnego. W dniach 24.09-10.10.2012 roku przebywał na Oddziale (...) Urazowo-Ortopedycznej. 2 października 2012 roku powód przeszedł drugą operację. Usunięto gwóźdź Gamma, wykonano protezoplastykę biodra. W dniu wypisu ze szpitala zalecono chodzenie z częściowym obciążeniem operowanej kończyny, z zastosowaniem kul inwalidzkich lub balkonika. W dniach 26.10. - 30.11.2012 roku powód przebywał na oddziale Rehabilitacyjnym w S., a po wypisie zgłaszał się do kontroli w (...).

Dowód:

- zaświadczenie o stanie zdrowia k- 63 – 64

- historia choroby k- 69 – 70

- karty informacyjne leczenia szpitalnego k- 149- 151

- opinia biegłego k. 244 - 245

Powód trzykrotnie korzystał z prywatnej płatnej konsultacji ortopedycznej w P. : 23 kwietnia 2012 , 18 czerwca 2012 , 9 lipca 2012 – koszt tych wizyt ( razem ze zdjęciem RTG stawu biodrowego ) wyniósł 680 złotych .

Dowód:

- faktury k- 43 , 44 , 46

W okresie pourazowym i pooperacyjnym dolegliwości bólowe odczuwane przez powoda były znaczne . Po zabiegu protezoplastyki ponownie mogły być znaczne przez około 3 – 4 tygodnie Aktualnie u powoda występują umiarkowane dolegliwości bólowe, występujące przy dźwiganiu, przeciążeniu długim chodzeniem. Nie wymaga pomocy – jest zdolny do samodzielnej egzystencji. Łączny trwały uszczerbek na zdrowiu u powoda wynosi 50 % , z czego 3% za bliznę okolicy czołowej, 12% za następstwa złamania dna panewki stawu biodrowego po przebytym leczeniu operacyjnym , 35% za następstwa złamania kości udowej koniecznością protezoplastyki z zachowaniem poprawności chodu

Rokowania ortopedyczne na najbliższe lata są dobre . Proteza jest osadzona prawidłowo , nie wykazuje cech destabilizacji .

Rokowanie neurologiczne u powoda na przyszłość jest dobre – u badanego nie stwierdzono powypadkowych powikłań neurologicznych.

Brak jest przeciwwskazań do dalszej pracy powoda w charakterze kierowcy. Przeciwwskazania istnieją jedynie do wykonywania ciężkich prac fizycznych, wspinania na wysokości, wymagających dźwigania , pracy w pozycji kucznej .

Nie można ocenić jak długo proteza będzie spełniała swoje zadanie i czy będzie wymagała wymiany .

Dowody:

- zeznania powoda A. G. – protokół rozprawy z dnia 19 kwietnia 2013 ( 00:03:52 – 00:53:41 )

- opinia biegłego chirurga ortopedy J. B. k. 245 – 246

- pismo biegłego J. B. k- 281

- opinia biegłego neurologa J. W. k. 268

- pismo biegłego J. W. k- 282

Przed wypadkiem powód był zatrudniony jako kierowca samochodu ciężarowego , otrzymywał z tego tytułu 6.000 – 8.000 złotych miesięcznie ( wynagrodzenie zasadnicze 1.163 – 2.383 złotych plus diety ) . W następstwie zdarzenia powód nie mógł pracować . Pobierał jedynie świadczenie chorobowe w kwocie 840 zł, a następnie rehabilitacyjne 1.040 zł miesięcznie.

W chwili wypadku żona powoda nie pracowała , bo powód był w stanie sam utrzymać rodzinę , w tym uczącą się córkę . Po wypadku rodzina nagle znalazła się w trudnej sytuacji finansowej, niepewności o przyszłość , co było dla powoda źródłem dodatkowej frustracji .

Dowody:

- zaświadczenie pracodawcy i zestawienie wynagrodzenia k- 88

- zaświadczenia lekarskie k- 97 – 100

- zeznania powoda A. G. – protokół rozprawy z dnia 19 kwietnia 2013 ( 00:03:52 – 00:53:41 )

Powód po wypadku wymagał pomocy psychologa . W dniu 25 marca 2012 był na wizycie u psychologa w W. , jej koszt z pisemną diagnozą wyniósł 200 złotych .

Powód doznał ostrego stresu w okresie powypadkowym, dyskomfortu związanego z bólem, zależnością od otoczenia, lękiem o własne zdrowie i sprawność. Zdarzenie wpłynęło na obniżenie samooceny pozwanego, pogorszenie jakości relacji społecznych oraz pogorszenie jakości życia. U pozwanego wystąpiły objawy syndromu stresu pourazowego ( (...)) w fazie chronicznej, wymagające postępowania terapeutycznego .

Dowód:

- diagnoza psychologiczna k- 80 - 81

- faktura k- 54

- zeznania świadka I. G. – protokół rozprawy z dnia 6 lutego 2013 ( 00:06:40 – 00:35:51 )

- zeznania powoda A. G. – protokół rozprawy z dnia 19 kwietnia 2013 ( 00:03:52 – 00:53:41 )

- opinia biegłej psycholog M. K. k. 210 – 226

- zeznania biegłej psycholog M. K. k- 294 – 295

Od 1 czerwca 2013 powód wrócił do pracy w tej samej firmie transportowej co przed wypadkiem , pracuje jako kierowca . Jego samopoczucie się poprawiło . Nie wymaga psychologicznego postępowania terapeutycznego .

Dowody:

- zaświadczenie pracodawcy i zestawienie wynagrodzenia k- 88

- zaświadczenia lekarskie k- 97 – 100

- zeznania powoda A. G. – protokół rozprawy z dnia 12 lutego 2014 ( 00: 09 : 27 – 00:11:28 )

- zeznania biegłej M. K. - protokół rozprawy z dnia 12 lutego 2014 ( 00 : 00:54 – 00:07:43 )

Powód zgłosił szkodę pozwanemu pismem z dnia 23 stycznia 2012 roku doręczonym pozwanemu 31 stycznia 2012 . Opisując przebieg zdarzenia i doznaną krzywdę domagał się zapłaty kwoty nie mniejszej niż 50.000 zł tytułem zadośćuczynienia oraz zwrotu kosztów dojazdu do szpitala w G. W.. żony powoda mieszkającej w S. w kwocie 1.654,84 zł

Dowód:

- zgłoszenie szkody k. 198 akt szkody

W dniu 28.02.2012 roku pozwany przyznał powodowi z tytułu odszkodowania kwotę 15.821,93 zł jako świadczenie bezsporne, z czego 15.000 zł tytułem zadośćuczynienia oraz 821,93 zł tytułem zwrotu kosztów dojazdu do szpitala co drugi dzień pobytu powoda tj. za 11 dni . Po dostarczeniu dalszej dokumentacji medycznej pozwany przyznał powodowi 15.06.2012 r. dalsze 15.000 zł tytułem zadośćuczynienia .

Dowody:

- pisma pozwanego k. 26, 30

W piśmie z datą 19 lipca 2012 , które pozwany otrzymał 26 lipca 2012 powód wezwał powoda do zapłaty w terminie 14 dni kwoty 200.000 złotych .

Dowody :

- k- 154 akt szkody

Sąd zważył co następuje:

Zgodnie z treścią artykułu 444 § 1 k.c. w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia, naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Artykuł 445 § 1 k.c. stanowi, że w wypadkach przewidzianych w art. 444 § 1 k.c. sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Natomiast na podstawie art. 189 kpc sąd może ustalić odpowiedzialność sprawcy szkody (ubezpieczyciela) za przyszłe szkody, które mogą w związku z tym zdarzeniem nastąpić.

Pozwany nie kwestionował swej odpowiedzialności za szkody wynikające z wypadku komunikacyjnego z udziałem powoda jaki wydarzył się w dniu 23 grudnia 2011 roku. Źródłem odpowiedzialności pozwanego za szkody będące następstwem wypadku była umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, jaką zawarł z pozwanym właściciel pojazdu, którym poruszał się sprawca wypadku oraz art. 822 § 1 k.c

Kwestią sporną pozostawała zasadność i wysokość usprawiedliwionych roszczeń powoda.

O rozmiarze należnego zadośćuczynienia decyduje rozmiar doznanej krzywdy, zadośćuczynienie ma bowiem na celu naprawienie szkody niemajątkowej, cierpień fizycznych i psychicznych. Niedający się ściśle wymierzyć charakter krzywdy sprawia, że ustalenie jej rozmiaru, a tym samym i wysokość zadośćuczynienia, zleży od oceny sądu. Przy ustalaniu rozmiaru cierpień powinny być uwzględnione zobiektywizowane kryteria oceny, odniesione jednak do indywidualnych okoliczności danego wypadku. Oceniając rozmiar doznanej krzywdy, trzeba zatem wziąć pod uwagę całokształt okoliczności, w tym rozmiar cierpień fizycznych i psychicznych, ich nasilenie, czas trwania, nieodwracalność następstw wypadku (kalectwo, oszpecenie), rodzaj wykonywanej pracy, szanse na przyszłość, poczucie nieprzydatności społecznej, bezradność życiową oraz inne czynniki podobnej natury ( Gerard Bieniek, Odpowiedzialność cywilna za wypadki drogowe, Lexis Nexis Warszawa 2011, s. 195)

Ustalając wysokość zadośćuczynienia Sąd uznał, iż kwota 80.000 zł będzie odpowiednią rekompensatą dla powoda za doznaną krzywdę, uwzględniającą rozmiar odczuwanych cierpień fizycznych i psychicznych, ich intensywność, czas trwania oraz skutki zaistniałego zdarzenia w codziennym życiu A. G.

Tym samym zapłacone do tej pory zadośćuczynienie sąd uznał za nieadekwatne do okoliczności sprawy. Wypłacona przez pozwanego w toku postępowania likwidacyjnego kwota 30.000 zł zadośćuczynienia, w ocenie Sądu, a wbrew twierdzeniom pozwanego zawartych w odpowiedzi na pozew, nie rekompensuje wszystkich cierpień powoda związanych ze zdarzeniem .

W związku z wypadkiem powód był zmuszony poddać się zabiegom operacyjnym, a kość udowa przez długi czas nie zrastała się. Uszczerbek na zdrowiu powoda biegli powołani przez Sąd ocenili na 50 %. Sąd oddalił wniosek pozwanego o dopuszczenie dowodu z opinii kolejnego chirurga - ortopedy albowiem jego uwzględnienie w ocenie sądu przyczyniłoby się do przewlekłości postępowania . Różnica pomiędzy uszczerbkiem przyznanym przez pozwanego ( 43 % ) a ustalonym przez sąd nie jest znaczna .

Powód do dnia dzisiejszego odczuwa bóle przy dźwiganiu, przeciążeniu długim chodzeniem oraz może odczuwać dolegliwości bólowe np. przy zmianach atmosferycznych .

Należy też wziąć pod uwagę, iż w następstwie wypadku powód odniósł cierpienia w sferze psychiki dotyczące ostrego stresu w okresie powypadkowym, dyskomfortu związanego z bólem, zależnością od otoczenia, lękiem o własne zdrowie i sprawność. Zdarzenie wpłynęło na obniżenie samooceny powoda, pogorszenie jakości relacji społecznych oraz pogorszenie jakości życia. Potwierdzają to zeznania żony powoda i opinia biegłego psychologa .

Sąd dał wiarę zeznaniom A. G. w zakresie jego przeżyć emocjonalnych, sprawności fizycznej, bólu jaki odczuwał i okresowo nadal odczuwa . Powyższe potwierdzone zostało w opinii biegłych, którym Sąd dał w pełni wiarę.

Ustalając wysokość zadośćuczynienia Sąd miał na uwadze zakres cierpień jakich powód doznał i nadal doznaje oraz może doznawać w przyszłości, uszczerbek na zdrowiu, rokowania na przyszłość co do stanu zdrowia. Powikłania pourazowe stanowią przeciwwskazanie do wykonywania ciężkich prac fizycznych, dźwigania, długotrwałego chodzenia, pracy na wysokości.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, że kwota zadośćuczynienia w wysokości 80.000 złotych spełni swoje zadanie kompensacyjne, a ponieważ powód otrzymał już z tytułu zadośćuczynienia od pozwanego kwotę 30.000 złotych, zasądził od (...) S.A. w S. na rzecz A. G. kwotę 50.000 złotych tytułem dalszego zadośćuczynienia.

Jak wielokrotnie podkreślał Sąd Najwyższy ( I PR 203/65, V CKN 1114/00, II CK 131/03) zadośćuczynienie musi przedstawiać ekonomicznie odczuwalną wartość. Wysokość ta nie może być jednak nadmierna w stosunku do doznanej krzywdy i aktualnych stosunków majątkowych społeczeństwa, więc powinna być utrzymana w rozsądnych granicach.

Ponad zasądzoną kwotę sąd uznał żądanie powoda za wygórowane . Jak wynika z opinii biegłych rokowanie na najbliżej lata , wbrew twierdzeniom uzasadnienia pozwu , jest dobre. Powód nie wymaga pomocy – jest zdolny do samodzielnej egzystencji. Dolegliwości bólowe są umiarkowane i występują przy dźwiganiu oraz przeciążeniu długim chodem. Nie doznał trwałego uszczerbku na zdrowiu w zakresie neurologicznym i zdrowia psychicznego Powód, jak zeznał na rozprawie 12 lutego 2014 roku, od 1 czerwca 2013 roku powrócił do pracy i pracuje jako kierowca, tak jak przed wypadkiem. Stwierdził ponadto, iż obecnie wszystko jest dobrze, funkcjonuje w zasadzie normalnie i nie odczuwa dolegliwości przede wszystkim w sferze psychicznej, od kiedy powrócił do pracy nie ma lęków powypadkowych .

W przedmiocie żądania odsetek od zasądzonego uzupełniająco zadośćuczynienia Sąd zajął stanowisko, że uzasadnione było żądanie powoda co do zasądzenia odsetek od dnia wniesienia pozwu. Dlatego Sąd zasądził odsetki od kwoty 50.000 zł od dnia 10 września 2012 r. tj. od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Roszczenie zgłoszone było pozwanemu już w toku postępowania likwidacyjnego oraz było już wówczas uzasadnione w ostatecznie przyznanej przez sąd kwocie w świetle przedłożonej pozwanemu dokumentacji . Nie było przeciwwskazań, aby pozwany we własnym zakresie ustalił prawidłowo wszelkie istotne okoliczności sprawy, w tym skierował powoda na dalsze badania lekarskie m.in. konsultacje psychologiczne i we własnym zakresie wypłacił należne zadośćuczynienie. Dlatego Sąd zadecydował o przyznaniu odsetek od dnia wniesienia pozwu.

Za uzasadnione w części Sąd uznał żądanie powoda zwrotu kosztów opieki, dojazdu do szpitala przez żonę powoda i leków.

Strona powodowa wykazała , że żona powoda codziennie przez okres 22 dni dojeżdżała do szpitala w celu opieki nad mężem , jej obecność i pomoc w ocenie sądu była celowa . Pozwany uznał co do zasady roszczenie powoda w tym zakresie. Uznając potrzebę opieki i dojazdu przez żonę pozwanego do szpitala wypłacił kwotę 821,93 zł za dojazdy do szpitala t.j. co drugi dzień . Jak wykazała strona powodowa dojazdy były niezbędne codziennie , natomiast strona pozwana nie uzasadniła dlaczego uznała przejazdy jedynie co drugi dzień. W związku z powyższym, w ocenie Sądu zasadne było żądanie zwrotu kosztów przejazdu i opieki za 22 dni, jak we wniosku powoda zawartym w pozwie. Sąd zasądził więc 821,93 zł za pominięte 11 dni, których nie uwzględnił pozwany, według wyliczenia pozwanego , z którym powód nie polemizuje .

Sąd podzielił co do zasady zdanie strony pozwanej w odniesieniu do zarzutu dotyczącego leków. Znając stanowisko pozwanego powód nie przedstawił dowodu pozwalającego na uznanie za związane z leczeniem powypadkowym wszystkich leków z faktur załączonych do pozwu .

Pozwany kwestionował zasadność zwrotu kosztów za pastylki na ból gardła , leki związane z leczeniem nadciśnienia oraz cukrzycą, na które powód cierpiał wcześniej, a bez wątpienia nie będące następstwem zdarzenia z 23 grudnia 2011 r.. Sąd uznał za niezbędne i zasądził zwrot kosztów za leki, które zostały przepisane przez lekarzy podczas wypisów ze szpitala , mających związek z leczeniem obrażeń będących konsekwencją wypadku. Sąd zasądził zwrot 232,98 zł tytułem zwrotu kosztów poniesionych na takie leki . Wskazywana P. była podawana powodowi podczas leczenia i została zapisana powodowi przy wypisie .

W odniesieniu do prywatnych wizyt i konsultacji lekarskich Sąd przychylił się do wniosku powoda i zasądził zwrot tych kosztów. Sąd nie podzielił stanowiska pozwanego, że powód niepotrzebnie korzystał z prywatnych konsultacji i porad. Powód w niniejszej sprawie miał zdaniem sądu prawo podejmować działania zmierzające do jak najlepszego leczenia odniesionych obrażeń. Nie można odmawiać powodowi możliwości zasięgnięcia opinii specjalistów na temat poważnych urazów, które odniósł , w sytuacji braku zrostu kości , wizji kalectwa . (...) wizyty miały na celu uzyskanie potwierdzenia oceny stanu jego zdrowia po poważnym wypadku jakiemu uległ nie ze swojej winy. Podobnie w świetle opinii biegłego psychologa uzasadniona byłą wizyta u psychologa .

W sumie ich koszt wyniósł 860 zł. . Kwotę tą Sąd zasądził w punkcie II wyroku , jako część zwrotu kosztów leczenia i opieki.

Mając powyższe na uwadze Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1.914,91 złotych ( 821,93 + 232,98 + 860 ) z ustawowymi odsetkami od kwoty 821,93 zł od dnia 10 września 2012 r. tj. od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty albowiem powód już wcześniej przedłożył pozwanemu wniosek o zwrot kosztów dojazdu i opieki, który pozwany uznał co do zasady, ale z niewiadomych przyczyn zwrócił jedynie koszty dojazdu co drugi dzień, a nie jak wnosił powód codziennie. Od pozostałej kwoty tj. 1.092,98 zł odsetki ustawowe Sąd zasądził od dnia 12 lutego 2013 tj. 14 dni po doręczeniu pozwu ( art. 14 ust 2 ustawy z 22 maja 2003 o ubezpieczeniach obowiązkowych , Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych ) , ponieważ roszczenie nie było zgłaszane i wykazywane wcześniej, do dnia zapłaty.

Nadto Sąd uznał za zasadne żądanie powoda zgłoszone w pozwie dotyczące ustalenia, że pozwany (...) S.A. z siedzibą w S. ponosi odpowiedzialność wobec powoda A. G. za przyszłe skutki zdarzenia z 23 grudnia 2011 Uzasadniają to okoliczności wskazane przez powoda w pozwie oraz opinia biegłego chirurga ortopedy. Następstwa wypadku mogą w przyszłości spowodować konieczność dalszego leczenia i rehabilitacji. Dotyczy to przede wszystkim ewentualnej wymiany w przyszłości wszczepionej protezy biodrowej.

O kosztach procesu Sąd orzekł co do zasady na podstawie art. 100 k.p.c. przyjmując w uproszczeniu, że powód wygrał proces w 30 % albowiem z dochodzonej kwoty 172.495 zł Sąd zasądził 51.914,91 zł.

Koszty powoda to : opłata od pozwu 2.000 + koszty zastępstwa adwokackiego 3.617 + koszty biegłych ( 468 + 325,30 + 270,27 + 67,64 = 1.131,21 ) łącznie 6.732,21 zła ich 30 % to 2.024,46 zł

Koszty pozwanego to : koszty zastępstwa adwokackiego 3.617 a ich 70 % to 2.531,19 .

Ze względu na trudną sytuację materialną powoda i charakter sprawy Sąd zdecydował , aby nie obciążać powoda obowiązkiem zwrotu pozwanemu kosztów procesu co do oddalonej części powództwa.

Nadpłaconą zaliczkę na poczet opinii biegłych ( powód wpłacił 2.000 zł ) sąd powodowi zwróci.

Sąd nakazał ściągnąć na podstawie art. 113 ust 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych od pozwanego (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w S. na rzecz Skarbu Państwa Sądu Okręgowego w Gorzowie W.. kwotę 1.987,50 zł tytułem części brakującej opłaty sądowej, od której uiszczenia powód był zwolniony proporcjonalnie do wyniku procesu ( 30 % x 6.625 zł ) .