Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VII Ka 596/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 września 2014 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie w VII Wydziale Karnym Odwoławczym

w składzie:

Przewodniczący: SSO Dariusz Firkowski

Sędziowie SSO Anna Górczyńska (spr.)

SSO Magdalena Chudy

Protokolant st.sekr.sądowy Marzena Wach

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Małgorzaty Stypułkowskiej

po rozpoznaniu w dniu 8 września 2014r.

sprawy A. S.

oskarżonego o przestępstwo z art. 178a§4 kk

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Olsztynie

z dnia 18 grudnia 2013r. sygn. akt VII K 1189/13

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Olsztynie przekazuje.

Sygn. akt VII Ka 596/14

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Olsztynie wyrokiem z dnia 8 grudnia 2013r., sygn. akt VII K 1189/13, w sprawie A. S. oskarżonego o to, że w dniu 17 lutego 2013 r. w O. przy ul. (...),będąc wcześniej prawomocnie skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w O. za przestępstwo prowadzenia pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości sygn.akt (...), znajdując się w takim stanie I badanie 0,65‰ zawartości alkoholu we krwi prowadził w ruchu lądowym samochód osobowy marki V. (...) o nr rej.(...) tj. o czyn z art. 178a § 4 k.k.;

orzekł:

I.  oskarżonego uznał za winnego popełnienia zarzuconego mu czynu i za to na podstawie art. 178a § 1 k.k. skazał go na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności

II.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k.,art. 70 § 1 pkt 1 k.k. i art. 71 § 1 k.k. wykonanie kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił oskarżonemu na okres próby 3 lat i wymierzył karę grzywny 30 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na 20 zł;

III.  na podstawie art. 42 § 2 k.k. w zw. z art. 63 § 2 k.k. orzekł wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 ( dwóch) lat z zaliczeniem okresu zatrzymania prawa jazdy od 17 lutego 2013 r.;

IV.  Na podstawie art.49 § 2k.k.orzekł wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w wysokości 500zł. na rzecz Funduszu Pomocy (...) i (...);

V.  na podstawie art. 627 k.p.k. zasądził od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe oraz 240 zł tytułem opłaty.

Apelację od powyższego orzeczeni złożył obrońca oskarżonego , zarzucając wyrokowi obrazę przepisów postępowania , która miała wpływ na treść wyroku a mianowicie art. 117 § 1 k.p.k. oraz art.6 k.p.k. poprzez niezawiadomienie o terminie rozprawy obrońcy oskarżonego , a w konsekwencji przeprowadzenie rozprawy wyznaczonej na dzień 18 grudnia 2013r. , jak również wydanie wyroku bez udziału obrońcy czym naruszono ustawowe prawo oskarżonego do obrony.

W oparciu o wskazany zarzut skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jest zasadna a zarzut w niej podniesiony uznać należy za słuszny.

Jak wynika z akt sprawy , na rozprawie w dniu 19 lipca 203r. ( k: 78) obrońca oskarżonego wskazał jako adres do doręczeń dla oskarżonego adres własnej kancelarii.

Trudno ustalić zatem dlaczego i na jakiej podstawie dwukrotnie ( k: 82 i 138) ustalono, że oskarżony przebywa pod adresem (...)-(...) Ł. (...). Kierowaną pod ten adres korespondencję odbierał sąsiad W. W. bądź W. ,jednak okoliczność ta żadną miarą nie wskazuje na fakt zamieszkiwania oskarżonego pod tym adresem.

Na posiedzenie w dniu 18 grudnia 2013r. zawiadomienie zostało wysłane do oskarżonego na adres Ł. (...) ,zaś od obrońcy zwrotnego poświadczenia odbioru zawiadomienia brak. Protokołu posiedzenia ( k: 135) wynika ,iż oskarżony i jego obrońca nie stawili się – zawiadomieni prawidłowo.

Wysłanie oskarżonemu zawiadomienia pod niewłaściwy adres oraz niezawiadomienie obrońcy legły u podstaw postanowienia o przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia zapadłego w dniu 18 grudnia 2013r. wyroku.

Zatem niejako już Sąd Rejonowy wskazał, iż naruszona została dyspozycja art.117 § 1 k.p.k. i w konsekwencji art.6 k.p.k.

Wobec stwierdzonych uchybień wyrok Sądu Rejonowego należało uchylić i sprawę przekazać do ponownego rozpoznania (art. 437 § 2 k.p.k.) .