Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I C 1320/13 upr.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 lutego 2014 r.

Sąd Rejonowy w Legnicy Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Joanna Pasak

Protokolant:

sekr. sądowy Justyna Martyn

po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2014 r. w Legnicy

sprawy z powództwa D. W.

przeciwko (...) Sp. z o.o. w L.

o zapłatę

na skutek sprzeciwu strony pozwanej od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym

z dnia 5 listopada 2013r. – sygn. akt I Nc 2442/13

I.  zasądza od strony pozwanej (...) Sp. z o.o. w L. na rzecz powódki D. W. kwotę 3 000,00 złotych (trzy tysiące złotych) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 11 sierpnia 2013r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powódki kwotę 150,00 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Sygn. akt I Cupr 1320/13

UZASADNIENIE

Powódka D. W. w pozwie skierowanym przeciwko stronie pozwanej (...) Spółce z o.o. w L. wniosła o zasądzenie na jej rzecz kwoty 3 000,00 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 11 sierpnia 2013r. do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu żądania podała, iż ze stroną pozwana łączyła ją umowa o współpracy z dnia 11 lutego 2013r., na mocy której za wykonaną pracę należało jej się wynagrodzenie w kwocie 6 000,00 zł miesięcznie. Pracodawca likwidując stanowisko pracy powódki i zwalniając ją nie zapłacił kwoty 2 000,00 zł za lipiec 2013r. i 1 000,00 zł za sierpień 2013r.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 2013r. – sygn. akt I Nc 2442/13 orzeczono zgodnie z żądaniem pozwu.

Strona pozwana (...) Spółka z o.o. w L. w sprzeciwie od nakazu zapłaty wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów postępowania według norm przewidzianych.

Przyznała, iż strony łączyła umowa o współpracę z dnia 11 lutego 2013r., na mocy której powódka była zatrudniona na stanowisku regionalnego dyrektora handlowego i z tego tytułu przysługiwało jej wynagrodzenie ryczałtowe w wysokości 6 000,00 zł brutto miesięcznie.

Zarzuciła jednak, iż powódka nie wykonała w całości w objętych pozwem miesiącach zleconych jej w/w umową czynności, tj. nie wykonała w całości założonego umową planu handlowego. W spornym okresie powódka nie pozyskała dla strony pozwanej żadnych nowych kontrahentów.

SĄD USTALIŁ NASTĘPUJĄCY STAN FAKTYCZNY:

W dniu 11 lutego 2013r. powódka D. W. jako zleceniobiorca zawarła ze stroną pozwaną (...) Spółka z o.o. w L. jako zleceniodawcą umowę o współpracy, na podstawie której pozwana spółka zleciła powódce czynności zmierzające do pozyskania nowych kontraktów, skutkujących zawarciem umów handlowych, dotyczących świadczenia usług przez zleceniodawcę (…).

Zgodnie z § 4 ust. 1 umowy powódka miała otrzymywać od strony pozwanej za wykonaną pracę miesięczny ryczałt w wysokości 6 000,00 zł brutto.

Stosownie do § 9 ust. 1 umowa została zawarta na czas oznaczony od 11 lutego 2013r. do dnia 31 grudnia 2013r.

W ust. 2 § 9 strony przewidziały dla każdej ze stron prawo pisemnego wypowiedzenia umowy z zachowaniem 14-dniowego okresu wypowiedzenia.

Nadto w § 9 ust. 3 umowy przyznano zleceniodawcy prawo rozwiązania umowy bez zachowania okresu wypowiedzenia w każdym czasie z ważnych powodów, w szczególności: niedochowania przez zleceniobiorcę należytej staranności w prowadzonej działalności lub działania na szkodę zleceniodawcy, zawinionego naruszania przez zleceniobiorcę któregokolwiek z obowiązków nałożonych umową oraz braku pozyskiwania nowych kontraktów dla zleceniodawcy (…).

Dowód:

umowa o współpracę z dnia 11 II 2013r. – k. 4-6.

Pismem z dnia 23 lipca 2013r. strona pozwana złożyła powódce oświadczenie o rozwiązaniu umowy o współpracę z dnia 11 lutego 2013r. na podstawie § 9 ust. 2 umowy z zachowaniem 2-tygodniowego okresu wypowiedzenia, który upłynie dnia 5 sierpnia 2013r.

Dowód:

pismo strony pozwanej do powódki z dnia 23 VII 2013r. – k. 7.

Za miesiące od marca do czerwca 2013r. powódka otrzymała pełny ryczałt miesięczny. Za miesiąc lipiec 2013r. otrzymała kwotę 4 000,00 zł brutto.

Dowód:

lista płac za III, IV, V, VI, VII 2013r. – k. 9-10;

potwierdzenie przelewu ryczałtu netto za miesiąc lipiec 2013r. – k. 11.

Pismem z dnia 14 sierpnia 2013r. powódka wezwała stronę pozwaną do zapłaty wynagrodzenia w pełnej wysokości.

Dowód:

ostateczne przesądowe wezwanie do zapłaty z dnia 14 VIII 2013r. – k. 8.

SĄD ZWAŻYŁ, CO NASTĘPUJE:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie w całości.

Bezspornym w sprawie była okoliczność, iż strony łączyła klasyczna umowa zlecenia nazwana umową o współpracy zawarta dnia 11 lutego 2013r., na mocy której zadaniem powódki jako regionalnego dyrektora handlowego było podejmowanie czynności zmierzających do pozyskiwania dla pozwanej spółki nowych kontraktów i kontrahentów. Co ważne, w samej umowie nie zawarto żadnych kryteriów, poza ogólnie obowiązującym w takich sytuacjach dołożeniem należytej staranności, od których zleceniodawca uzależniłby wysokości należnego wynagrodzenia powódce.

Samo zaś wynagrodzenie określono jako ryczałtowe w wysokości 6 000,00 zł brutto – co także pozostawało bezsporne między stronami. Oznaczało to zatem, iż bez względu na skuteczność czynności zleconych powódce wynagrodzenie pozostawało na nie zmienionej wysokości (tak też art. 632 kc definiujący wynagrodzenie ryczałtowe w kontekście zawartej umowy o dzieło).

Zawierając umowę w dniu 11 lutego 2013r. strony przewidziały między innymi umowne sposoby rozwiązania łączącego ich stosunku prawnego przed upływem końcowego terminu – 31 grudnia 2013r. I tak w § 9 ust. 2 umowy każda ze stron uzyskała prawo rozwiązania umowy za 14-dniowym pisemnym wypowiedzeniem bez konieczności podawania jakiegokolwiek powodu. I z takiej właśnie możliwości skorzystała strona pozwana formułując wobec powódki oświadczenie zawarte w piśmie z dnia 23 lipca 2013r. Wyraźnie tam wskazano właśnie na rozwiązanie umowy za wypowiedzeniem, które miało upłynąć z dniem 5 sierpnia 2013r. Jako nie kwestionowane tak co do formy, jak i treści przez (...) Spółkę z o.o. w L., pismo owo jest zatem nośnikiem określonego oświadczenia woli strony pozwanej. I jak każdego oświadczenia woli dotyczą go zasady określone w art. 60 i nast. kc. To, które zawarte zostało w przytoczonym piśmie nie nastręcza przy tym żadnych problemów interpretacyjnych. Jest jasne i wyraźne. Zakres jego interpretacji jest zatem ograniczony do minimum. A skoro tak, to ewentualna późniejsza zmiana zdania strony pozwanej co do powodów rozwiązania umowy o współpracę, w szczególności chęć zmiany podstawy na § 9 ust. 3 umowy, także wymaga zastosowania zasad rządzących oświadczeniami woli, a w zasadzie ich wadami. Bo tylko na wady oświadczeń woli – jak się wydaje – mogłaby powoływać się strona pozwana w toku niniejszego procesu (art. 82 i nast. kc).

Prowadząc postępowanie dowodowe strona pozwana w sprzeciwie od nakazu zapłaty podjęła próbę powoływania okoliczności mających świadczyć – jej zdaniem – o niewłaściwym wywiązywaniu się przez powódkę z obowiązków nałożonych nań umową z dnia 11 lutego 2013r. Na tę okoliczność zgłoszono dowody w postaci dokumentów, czy przesłuchania świadka. Także i powódka zgłosiła ze swej strony analogiczne wnioski mające jednak wykazywać jakoby z owych obowiązków wywiązywała się właściwie. Co znamienne żadna ze stron, a w szczególności strona pozwana wnosząca o oddalenie powództwa, nie powoływała się przy tym na okoliczności podważające oświadczenie woli wyrażone w piśmie z dnia 23 lipca 2013r. A tylko formułując oświadczenie o uchyleniu się od skutków prawnych oświadczenia woli zawartego w cytowanym piśmie, strona pozwana byłaby uprawniona do dowodzenia innych podstaw i innego trybu rozwiązania umowy z powódką. Zamiast tego, reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika strona pozwana zgłosiła dowody, które bez uchylenia się od skutków prawnych wadliwego oświadczenia woli były bezprzedmiotowe. I dlatego właśnie zostały oddalone przez sąd. Ponadto w sprawie nie zachodziły choćby okoliczności z art. 246 kpc.

Mając zatem na uwadze powyższą argumentację, przyjmując, iż łącząca strony umowa uległa rozwiązaniu z dniem 5 sierpnia 2013r., sąd uznał, iż za cały okres jej obowiązywania – zgodnie zresztą z treścią samej umowy (§ 4 ust. 5), należny jest powódce D. W. ryczałt w pełnej wysokości. Skoro wypłacono jej za miesiąc lipiec jedynie 4 000,00 zł brutto, to do zasądzenia za ten okres pozostaje żądane 2 000,00 zł. za pozostałe 5 dni sierpnia – odpowiednia część wynagrodzenia – tj. 1 000,00 zł – łącznie 3 000,00 zł brutto z odsetkami ustawowymi od dnia 11 sierpnia 2013r. (także stosownie do zasad określonych w umowie).

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 kpc.

O czym orzeczono jak w sentencji.