IV Cz 135/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Wydział:
-
Skład sędziowski:
-
Słowa kluczowe:
Podstawa prawna:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:16-03-2013
-
Osoba publikująca:Iwona Janeczek
-
Korektor:Elżbieta Buczak
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:C III 457/37 I Nc 298/12
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV Cz 135/13
POSTANOWIENIE
Dnia 14 marca 2013 r.
Sąd Okręgowy w Słupsku Wydział IV Cywilny Odwoławczy
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSO Andrzej Jastrzębski (spr.)
Sędziowie SO: Henryk Rudy, Mariola Watemborska
po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2013 r. w Słupsku
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa (...)spółki z o.o. w C.
przeciwko A. R., M. R.i K. R.
o zapłatę
na skutek zażalenia M. R.od postanowienia Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 4 czerwca 2012r., sygn. akt I Nc 298/12
postanawia:
1. uchylić zaskarżone postanowienie w stosunku do pozwanego M. R.,
2. zasądzić od powoda (...)spółki z o.o. w C.na rzecz pozwanego M. R.kwotę 60 zł (słownie: sześćdziesiąt) tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.
UZASADNIENIE
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy, kierując się dyspozycją art. 777 § 1 pkt 1 kpc i art. 781 § 1 kpc nadał klauzulę wykonalności nakazowi zapłaty Sądu Rejonowego z dnia 12.04.2012 r. wskazując na prawomocność nakazu.
Pozwany M. R.zaskarżył powyższe postanowienie wskazując, iż klauzula wykonalności została nadana w stosunku do niego z rażącym naruszeniem prawa zważywszy na okoliczności, że od 2005 r. nie zamieszkuje pod adresem wskazanym w pozwie, co było wiadomym powodowi.
Powód w odpowiedzi na zażalenie przyznał okoliczności przywołane przez pozwanego i wyraził zgodę na uchylenie nakazu zapłaty.
Rozpoznając złożone zażalenie Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Zażalenie jest zasadne.
Art. 795 § 1 kpc określa dopuszczalność zażaleń na postanowienia sądu, co do nadania klauzuli wykonalności. W zażaleniu takim żalący się może zgłosić tylko zarzuty formalne, a nie merytoryczne, tzn. kwestionujące istnienie uprawnienia wierzyciela lub obowiązku dłużnika. Do zarzutów formalnych należy m.in. zaliczyć istnienie sprzeczności między treścią tytułu a klauzulą wykonalności w zakresie określenia osoby uprawnionej, nieprawomocność orzeczenia będącego podstawą tytułu egzekucyjnego, brak dokumentu urzędowego lub prywatnego stwierdzającego zdarzenie, od którego było uzależnione wykonanie tytułu egzekucyjnego (art. 786 k.p.c.). W zażaleniu przewidzianym w art. 795 § 1 kpc dopuszczalne są zatem tylko zarzuty dotyczące formalnych wad przy nadaniu klauzuli wykonalności. Zarzuty materialnoprawne mogą być natomiast podniesione w powództwie z art. 840 § 1 kpc (orzeczenie SN z dnia 31 stycznia 1938 r., C. III. 457/37, PPC 1938, nr 13-15, str. 465).
Bezspornym i przyznanym pozostaje, że nakaz zapłaty wobec pozwanego M. R.nie uprawomocnił się, wobec okoliczności nieuprawnionego przyjęcia skutecznego doręczenia zastępczego nakazu zapłaty pozwanemu, który w dacie awizowania przesyłki nie zamieszkiwał pod adresem wskazanym w pozwie.
Wobec powyższego nie została spełniona podstawowa przesłanka umożliwiająca nadanie klauzuli wykonalności, bowiem tytuł egzekucyjny jaki był nakaz zapłaty wobec żalącego się pozwanego nie miał przymiotu prawomocności (art. 777 § 1 pkt 1 kpc)
Z uwagi na powyższe, na mocy art. 386 § 1 kpc w związku z art. 397 kpc orzeczono jak w pkt 1 postanowienia zaś o kosztach postępowania zażaleniowego orzeczono na mocy art. 98 kpc i art. 108 kpc w pkt 2 postanowienia.