Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV Ka 791/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 października 2014 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy IV Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Włodzimierz Hilla - sprawozdawca

Sędziowie SSO Danuta Lesiewska

SSR del. do SO Agnieszka Szczechowska

Protokolant sekr. sądowy Dominika Marcinkowska

przy udziale Gizeli KubickiejProkuratora Prokuratury Okręgowej w Bydgoszczy

po rozpoznaniu w dniu 23 października 2014 r.

sprawy M. T. s. T. i I. ur. (...)

oskarżonego z art. 178 a § 1 k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Bydgoszczy

z dnia 25 czerwca 2014 r. sygn. akt XVI K 1790/13

zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że wysokość orzeczonego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych podwyższa do 2 (dwóch) lat (pkt 2); utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok w pozostałej części; zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze i jego wydatkami obciąża Skarb Państwa.

IV Ka 791/14

UZASADNIENIE

M. T. wyrokiem Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z 25 czerwca 2014 r. (sygn. akt XVI K 1790/13) został uznany za winnego zarzucanego mu aktem oskarżenia czynu, a polegającego na tym, ze 27 kwietnia 2013 r. w B. na ul. (...) kierował po drodze publicznej samochodem marki C. (...) o nr. rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości, gdzie badania na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu wykazały odpowiednio: o godz. 0:02 – 0,89 mg/l, a o godz.. 00:16 – 0,94 mg/l, tj. przestępstwa z art. 178a § 1 k.k. i za to, na podstawie cyt. przepisu ustawy, wymierzono mu karę 6 miesięcy ograniczenia wolności, zobowiązując go do wykonywania w okresie jej trwania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym.

Na podstawie art. 42 § 2 k.k. orzeczono wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres roku.

Na podstawie art. 49 § 2 k.k. orzeczono względem niego świadczenie pieniężne w kwocie 500 zł.

Niniejszy wyrok zawiera nadto rozstrzygnięcia w trybie przepisu art. 63 § 1 i 2 k.k., a także odnośnie kosztów sądowych w sprawie.

Niniejszy wyrok został zaskarżony w trybie apelacji przez prokuratora, który – powołując się na podstawę odwoławczą określoną w art. 438 pkt 4 k.p.k. – wyrokowi temu zarzucił rażącą niewspółmierność wymierzonej oskarżonemu kary w zakresie orzeczonego środka karnego – zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, domagając się jego wymierzenia w rozmiarze 2 dwóch lat.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Niniejsza apelacja okazała się zasadna.

Ustalenia poczynione w niniejszej sprawie i wynikające z nich okoliczności popełnienia przedmiotowego czynu, nakazują podzielić stanowisko oskarżyciela publicznego co do tego, że zaskarżone orzeczenia razi swą łagodnością w zakresie rozstrzygnięcia o środku karnym – zakazie prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych. Wysokość orzeczonego środka, w jego minimalnej ustawowej wysokości, nie przystaje do przedmiotowych i podmiotowych okoliczności przypisanego oskarżonemu czynu, a w konsekwencji do ustalonego stopnia społecznej szkodliwości tegoż czynu oraz stopnia zawinienia sprawcy, nie przystając także do ugruntowanej praktyki orzeczniczej w tej kategorii spraw. Powoduje to, że kara w tym zakresie nie spełnia także tych wszystkich jej celów, jakie zakreślone są dlań treścią przepisu art. 53 k.k., w szczególności w zakresie jej społecznego oddziaływania.

Przypomnienia wymaga, że mamy do czynienia ze sprawcą, który znajdował się w stanie znacznej nietrzeźwości, do jakiego to stwierdzenia skłaniają wyniki badania alkoholu w wydychanym powietrzu (k. 2), kierował pojazdem w sposób na tyle charakterystyczny dla osoby nietrzeźwej i niebezpieczny, że zwrócił tym uwagę funkcjonariuszy Policji, którzy z tego właśnie powodu zdecydowali się na zatrzymanie jego kierowcy do kontroli (k. 8v). Oskarżony, poruszając się ulicami dużego miasta, pomimo późnej pory, spowodował w ten sposób znaczące zagrożenie dla bezpieczeństwa w ruchu drogowym.

W konsekwencji uznać należało, że ze wszystkich przytoczonych powodów, wymiar owego środka karnego należało podnieść do lat dwóch.

Rozstrzygnięcie odnośnie kosztów sądowych za II instancję ma swe oparcie w treści przepisów art. 634 k.p.k. w zw. z art. 624 § 1 k.p.k. i uwzględnia aktualną sytuację życiową i materialną oskarżonego.

IV Ka 791/14

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE