Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Ca 957/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 września 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO Magdalena Balion - Hajduk

po rozpoznaniu w dniu 2 września 2014 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością we W.

przeciwko K. K.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku zaocznego Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej

z dnia 28 marca 2014 r., sygn. akt I C 2597/13

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu w Rudzie Śląskiej do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania odwoławczego.

SSO Magdalena Balion - Hajduk

Sygn. akt III Ca 957/14

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem zaocznym Sąd Rejonowy w Rudzie Śląskiej oddalił powództwo (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością we W. przeciwko K. K. o zapłatę, którym powódka domagała się zasądzenia od pozwanego na swoją rzecz kwoty w wysokości 490 zł wraz z umownymi odsetkami w wysokości 20% w stosunku rocznym od kwoty 290 zł od dnia 29 stycznia 2013r. oraz kosztów procesu w związku z zawartą w dniu 28 grudnia 2012r. umową pożyczki, z której pozwany się nie wywiązał. Sąd Rejonowy wskazał, że powódka reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika nie przedłożyła żadnych dowodów w myśl art. 6 k.c. na wykazanie legitymacji czynnej jak również dowodów, z których wynikałaby wysokość roszczenia dochodzonego pozwem. Nie było możliwym poczynienie jakichkolwiek ustaleń ani co do faktu zawarcia przez strony umowy pożyczki ani co do wysokości dochodzonego roszczenia, a zatem na podstawie art. 6 k.c. oddalił powództwo.

Powódka w apelacji zarzuciła naruszenie art. 233 k.p.c. w zw. z art. 6 k.c. przez niewłaściwe zastosowanie i przyjęcie, że nie udowodniła swojego roszczenia, naruszenie art. 233 k.p.c. w zw. z art. 339 k.p.c. przez niewłaściwe zastosowanie i przyjęcie, że twierdzenia powoda budzą uzasadnione wątpliwości, naruszenie art. 339 k.p.c. i wniosła o zmianę wyroku i zasądzenie w całości dochodzonego roszczenia wraz z kosztami procesu, wskazując iż w pozwie powołał dokumenty – umowę pożyczki, regulamin przyznawania i obsługi pożyczek, wezwanie doi zapłaty. Pozew został wniesiony w elektronicznym postępowaniu upominawczym i nie wymagał dołączenia do pozwu dowodów.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja powódki musiała odnieść skutek.

Podstawą oddalenia powództwa przez Sąd I instancji był brak jakichkolwiek dowodów ze strony powodowej wykazującej roszczenie tak co do zasady jak i wysokości. W niniejszej sprawie powódka wniosła pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym i zgodnie z art. 505 32 k.p.c. wskazał dowody na poparcie swoich twierdzeń, których nie dołączył do pozwu. Sąd Rejonowy w Lublin – Zachód w Lublinie postanowieniem z dnia 15 października 2013r. wobec stwierdzenia braku podstaw do wydania nakazu zapłaty sprawę przekazał właściwemu Sądowi Rejonowemu do rozpoznania. Sąd Rejonowy w Rudzie Śląskiej winien zgodnie z art. 505 37 k.p.c. po przekazaniu sprawy i zarejestrowaniu jej do postępowania uproszczonego wezwać powódkę do uzupełnienia braków formalnych pozwu i uzupełniania pozwu w sposób odpowiedni dla postępowania, w którym sprawa będzie rozpoznawana, a więc do złożenia pozwu na urzędowym formularzu wraz z załącznikami, stanowiącymi dowody na poparcie swoich twierdzeń w terminie 14 dni pod rygorem umorzenia postępowania. Tymczasem Sąd I instancji wbrew tej regulacji wezwał powódkę jedynie o uzupełnienie braków w postaci pełnomocnictwa i opłaty od pełnomocnictwa. Następnie sędzia referent zarządzeniem zobowiązał pełnomocnika powódki do przedłożenia odpisu pozwu z załącznikami w terminie 7 dni pod rygorem zawieszenia postępowania. Zobowiązanie to zostało przez powódkę wykonane i jak wynika z akt sprawy odpis ten został doręczony pozwanemu. W aktach nie znajduje się kopia pozwu wysłanego pozwanemu, nie można zatem ustalić czy był to pozew złożony na urzędowym formularzu (o co Sąd nie wzywał), czy zawierał powołanie dowodów i jakich, czy zawierał załączniki. Nie można zatem w tym stanie rzeczy twierdzić, po popełnieniu przez Sąd I instancji wyżej wskazanych błędów proceduralnych, iż powódka nie przedstawiła jakichkolwiek dowodów wykazujących swoje roszczenie.

Wszystkie te okoliczności powodują, iż Sąd Rejonowy nie rozpoznał istoty sprawy, co musiało skutkować na mocy art. 386 § 4 k.p.c. uchyleniem wyroku i przekazaniem sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania, w toku którego Sąd Rejonowy usunie wyżej opisane uchybienia i przeprowadzi postępowanie dowodowe zgodnie z wnioskami stron.

SSO Magdalena Balion - Hajduk