Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 października 2014 roku.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

przy udziale Andrzeja Mazurkiewicza Prokuratora Prokuratury Okręgowej,

po rozpoznaniu dnia 29 października 2014 roku

sprawy M. J.

syna A. i U. z domu S.

urodzonego (...) w K.

oskarżonego z art. 190 § 1 kk w zw. z art. 12 kk, art. 157 § 1 kk , art. 216 § 1 kk w zw. z art. 12 kk i art. 190 § 1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Kłodzku

z dnia 17 lipca 2014 roku, sygnatura akt II K 105/14

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

1)  uchyla orzeczenie o karze łącznej pozbawienia wolności, a zawarte w punkcie V dyspozycji,

2)  uchyla zaskarzony wyrok w części tyczącej skazania oskarżonego M. J. za czyn z art. 157 § 1 kk i sprawę w tym zakresie przekazuje sądowi i instancji do ponownego rozpoznania,

3)  w pozostałym zakresie tenże wyrok utrzymuje w mocy z tym, że orzeczenie o warunkowym zawieszeniu wykonania kary pobawienia wolności, a zawarte w punkcie V dyspozycji, odnosi do skazania M. J. za czyn z art. 190 § 1 kk i art. 216 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk, a zawartego w punkcie I dyspozycji,

II.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. T. W. z Kancelarii Adwokackiej w K. 516, 60 złotych tytułem kosztów nie opłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym, a nadto należne jej koszty za obronę oskarżonego w postępowaniu przed sądem I instancji określa na kwotę 619, 92 złotych.

III. wydatki związane z postępowaniem odwoławczym zalicza na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt IV Ka 690/14

UZASADNIENIE

M. J. oskarżony został o to, że:

I.  w okresie od 18 listopada 2013 roku do 22 grudnia 2013 roku w miejscowości R., pow. (...), woj. (...), w krótkich odstępach czasu działając z góry powziętym zamiarem wypowiadał groźby pozbawienia życia wobec D. H.za pośrednictwem wysyłanych wiadomości sms ze swojego telefony o nr (...)na telefon pokrzywdzonego, które to groźby wzbudziły i pokrzywdzonego uzasadnioną obawę, że zostaną pełnione,

to jest o czyn z art. 190§1 kk w zw. z art. 12 kk

II.  w dniu 29 listopada 2013 roku w miejscowości O., pow. (...), woj. (...), bez żadnego powodu podszedł do samochodu w którym siedział D. H. i uderzył go ręką oraz kopnął butem w twarz D. H., w wyniku czego pokrzywdzony doznał obrażeń ciała w postaci załamania z przemieszczeniem kości nosa, które to obrażenia ciała naruszyły czynności narządów ciała na czas dłuższy niż dni siedem,

to jest o czyn z art. 157§1 kk

III.  w okresie od 18 listopada 2013 roku do 22 grudnia 2013 roku w O., pow. (...), woj. (...), w krótkich odstępach czasu działając z góry powziętym zamiarem znieważał D. H. słowami powszechnie uznawanymi za obelżywe za pośrednictwem wysyłanych wiadomości sms ze swojego telefony o nr (...)na telefon pokrzywdzonego,

to jest o czyn z art. 216§1 kk w zw. z art. 12 kk

IV.  w grudniu 2013 roku w miejscowości R., pow. (...), woj. (...), wypowiadał groźby pozbawienia życia wobec M. H. przez telefon komórkowy o nr (...), które to groźby wzbudziły u pokrzywdzonej uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione,

to jest o czyn z art. 190§1 kk.

Zaskarżonym wyrokiem M. J. uznany został za winnego popełnienia czynów opisanych w punktach I i III, a opisanych wyżej i po przyjęciu, że stanowią one czyn ciągły z art. 190§1 kk i art. 216§1 kk w zw. z art. 11§2 kk w zw. z art. 12 kk – na podstawie art. 190§1 kk w zw. z art. 11§3 kk wymierzono oskarżonemu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Nadto M. J. uznany został za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt II i za to, w oparciu o art. 157§1 kk wymierzono oskarżonemu karę 10 miesięcy pozbawienia wolności.

Poza tym oskarżony uniewinniony został od popełnienia czynu opisanego wyżej w punkcie IV, tj. od popełnienia występku z art. 190§1 kk.

Zgodnie z treścią art. 85 kk i art. 86§1 kk wymierzono oskarżonemu karę łączną 10 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie, w oparciu o art. 69§1 i 2 kk oraz art. 70§1 pkt 1 kk zawieszono warunkowo na okres lat 2.

Wyrok powyższy zaskarżyła obrońca M. J., zarzucając:

1)  błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku, mający wpływ na jego treść a polegajacy na przyjęciu, iż w oparciu o opinię sądowo lekarską przedstawioną przez pokrzywdzonego D. H., można uznać za winnego oskarżonego M. J. tego, iż uderzył ręką oraz kopnął stopą w twarz pokrzywdzonego w wyniku czego pokrzywdzony doznał obrażeń ciała w postaci złamania z przemieszczeniem kości nosa w sytuacji gdy z opinii tej wynika, iż biegły lekarz sądowy ze względu na brak dokumentacji medycznej nie jest w stanie stwierdzić czy obrażenia, które podał pokrzywdzony rzeczywiście są obrażeniami przez niego odniesionymi,

2)  błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku, mający wpływ na jego treść a polegający na przyjęciu, iż w oparciu o dowód w postaci zapisu dźwiękowego przebiegu zdarzenia przedstawionego na rozprawie przez pokrzywdzonego D. H. można ustalić, iż oskarżony M. J. uderzył pokrzywdzonego otwartą ręką w twarz a następnie kopnął go butem w twarz w sytuacji, gdy z zapisu przebiegu zdarzenia nie można tego stwierdzić a na nagraniu przedstawionym przez pokrzywdzonego słychać jedynie głos należący do pokrzywdzonego

3)  naruszenie § 14 p. 2 ppkt 3 w zw. z art. z § 16 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu poprzez przyznanie na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. T. W. kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w kwocie 531,36 zł w sytuacji, gdy koszty nieopłaconej pomocy prawnej wynoszą 619,92 zł.

Tym samym apelujący wniósł o:

1)  zmianę zaskarżonego orzeczenia i uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego mu w punkcie II czynu

2)  zmianę zaskarżonego wyroku w punkcie IV i orzeczenie na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. T. W. kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu przed Sądem I instancji w kwocie 619,92 zł

ewentualnie

3)  uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył:

Apelacja w znacznym stopniu zasługuje na uwzględnienie.

I tak, o ile nie można w zasadzie mieć większych wątpliwości co do tego, że D. H. 29 listopada 2013 r. został uderzony ręką czy też kopnięty przez oskarżonego, o tyle nie sposób jednoznacznie przyjąć, że w wyniku tego ataku doznał złamania kości nosa z przemieszczeniem.

Ustalenia co do rodzaju obrażeń oparto w zasadzie wyłącznie na relacji pokrzywdzonego, który opisał w swych zeznaniach jaki był jego stan po pobiciu przez oskarżonego.

Biegła z zakresu medycyny sądowej wydała w efekcie opinię hipotetyczną opierając się wyłącznie właśnie z relacji D. H.. Tego typu opinia nie mogła zatem stanowić pełnowartościowego dowodu w sprawie. Koniecznym było dopuszczenie dowodu z badania pokrzywdzonego przez lekarza laryngologa by ten stwierdził czy istotnie D. H. przebył ( bez leczenia ) złamanie nosa z przemieszczeniem i jeśli to zostanie potwierdzone - skazanie M. J. z art. 157§1 kk będzie uzasadnione. Jeśli rodzaj obrażeń o jakich mowa nie zostanie jednoznacznie potwierdzony możliwe będzie prawdopodobne skazanie oskarżonego wyłącznie za występek z art. 217§1 kk.

Z uwagi na powyższe – zdecydowano jak w wyroku ustalając nadto koszty należne obrońcy z urzędu za postępowanie przed Sądem I instancji na 619,92 zł ( 3 terminy rozpraw, a zatem 360 zł + 2x po 20% od tej kwoty oraz podatek VAT 23% ).