Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: VII C 1724/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 kwietnia 2014 r.

Sąd Rejonowy w L.VII Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Renata Mierzwicka

Protokolant:

sekr. sądowy Andrzej Janas

po rozpoznaniu w dniu 2 kwietnia 2014 r.

na rozprawie

sprawy z powództwa M. S.

przeciwko (...) S.A. w W.

o zapłatę

I.  zasądza od strony pozwanej (...) Spółka Akcyjna na rzecz powoda M. S. kwotę 1.660,50 złotych (tysiąc sześćset sześćdziesiąt złotych 50/100) wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 16.10.2013 r. do dnia zapłaty;

II.  dalej idące powództwo oddala;

III.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 514,70 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania;

IV.  zasądza od powoda na rzecz strony pozwanej kwotę 197,00 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Sygn. akt VII C 1724/13

UZASADNIENIE

Powód M. S. w pozwie wniesionym w dniu 16 października 2013 roku przeciwko (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wniósł o zasądzenie kwoty 2.214 złotych wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz obciążenie strony pozwanej poniesionymi przez niego kosztami procesu w sprawie. W uzasadnieniu swojego żądania powód wskazał, że w dniu 29 lipca 2013 roku uczestniczył on w zdarzeniu drogowym- w wyniku kolizji doszło do uszkodzenia samochodu osobowego marki F. (...) o numerze rejestracyjnym (...) należącego do powoda. Powód niezwłocznie po zdarzeniu zgłosił się szkodę ubezpieczycielowi sprawcy szkody (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W.. Uszkodzenia pojazdu powoda uniemożliwiały powodowi jego normalnie użytkowanie, w związku z czym powód zdecydował się na wynajem samochodu zastępczego. Powód do dnia wypadku stale korzystał ze swojego samochodu z uwagi na fakt, że był on mu niezbędny podczas zaspokajania codziennych potrzeb komunikacyjnych związanych z m.in. dojazdami na praktyki zawodowe oraz pozwalał na racjonalne gospodarowanie czasem. Powód wynajmował pojazd zastępczy w okresie od dnia 31 lipca 2013 roku do dnia 26 sierpnia 2013 roku, t.j. do chwili zakończenia przez stronę pozwana likwidacji szkody przez wypłatę odszkodowania. Powód korzystał w okresie wynajmu z usług dwóch firm: Centrum (...) Sp. z o.o. z siedzibą w L. oraz I. A. A.. Powód od dnia 14 sierpnia 2013 roku korzystał z usług firmy (...) albowiem firma Centrum (...) Sp. z o.o. z siedzibą w L. odmówiła dalszego wynajmu pojazdu. Pozwana w trakcie likwidacji szkody uznała za zasadne jedynie zwrot części kosztów wynajmu samochodu zastępczego w wysokości 2.029,50 złotych t.j. za okres 15 dni. Powód za wynajęcie samochodu zastępczego w okresie od 14 sierpnia 2013 roku do dnia 26 sierpnia 2013 roku uiścił kwotę 2.214 złotych.

Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym w dniu 13 listopada 2013 roku w sprawie o sygn. akt VII Nc 2394/13 tutejszy Sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

W sprzeciwie od w/w nakazu zapłaty strona pozwana (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wniosła o oddalenie powództwa oraz orzeczenie o kosztach procesu poprzez obciążenie nimi powoda. W uzasadnienia w/w stanowiska strona pozwana wskazała, że w dniu 20 sierpnia 2013 roku pozwany przelał na rachunek bankowy pełnomocnika powoda kwotę 700 złotych tytułem odszkodowania za szkodę całkowitą oraz kwotę 2.029,50 złotych tytułem zwrotu kosztów za wynajem samochodu zastępczego. . Pozwany zatem uznał za uzasadnione wynajęcie przez powoda samochodu w okresie od 30 lipca 2013 roku do dnia 14 sierpnia 2013 roku. Pozwany wskazał, że wynajęcie przez powoda samochodu zastępczego na kolejne 12 dni, t.j. w okresie od 14 do 26 sierpnia 2013 roku, t.j. łącznie na okres 27 dni, wykracza poza normalne następstwa szkody. Pozwany zakwestionował także stawkę za wynajęcie samochodu w okresie od 14 sierpnia do 26 sierpnia 2013 roku, gdzie stawka ta wynosi 150 złotych.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 29 lipca 2013 roku powód M. S. uczestniczył w zdarzeniu drogowym- w wyniku kolizji doszło do uszkodzenia samochodu osobowego marki F. (...) o numerze rejestracyjnym (...) należącego do powoda.

Sprawca kolizji w dacie zdarzenia był ubezpieczony z tytułu odpowiedzialności cywilnej u strony pozwanej – (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W..

O zdarzeniu powód poinformował stronę pozwaną.

W związku z uszkodzeniem pojazdu powoda M. S. wynajmował pojazd zastępczy w okresie: od dnia 30 lipca 2013 roku do dnia 14 sierpnia 2013 roku od Centrum (...) Sp. z o.o. z siedzibą w L., w związku z czym poniósł koszty wynajmu w wysokości 2.029,50 złotych( cea jednostkowa za dobę – 110 złotych netto) oraz w okresie od dnia 14 sierpnia do dnia 26 sierpnia 2013 roku od firmy (...), w związku z tym poniósł koszty wynajmu w wysokości 2.214 złotych przy przyjęciu ceny jednostkowej na jedną dobę wynajęcia 150 złotych netto.

Dowód:

- akta szkody,

- pismo powoda do strony pozwanej z dnia 14 sierpnia 2013 roku- k. 9,

- faktura Vat nr (...) wraz z potwierdzeniem wpłaty -k.13-14,

- przesłuchanie powoda M. S.-k. 47-48

W dniu 22 sierpnia 2013 roku strona pozwana wypłaciła powodowi odszkodowanie za szkodę w pojeździe w wysokości 700 złotych oraz zwrot kosztów wynajęcia pojazdu za okres od 30 lipca 2013 roku do dnia 14 sierpnia 2013 roku w wysokości 2.029,50 złotych, łącznie 2.729,50 złotych.

Dowód:

- akta szkody,

- decyzja z dnia 22 sierpnia 2013 roku- k. 10,

- przesłuchanie powoda M. S.-k. 47-48

Pismem z dnia 27 sierpnia 2013 roku powód poinformował, że w związku z wypłata mu należności zgodnie z decyzją z dnia 22 sierpnia 2013 roku z dniem 26 sierpnia 2013 roku zakończył najmowanie samochodu zastępczego i wniósł o zwrot kosztów związanych z wynajęciem lego pojazdu w okresie od dnia 14 sierpnia do 26 sierpnia 2013 roku w łącznej wysokości brutto 2.214 złotych.

Pismem z dnia 04 września 2013 roku strona pozwana odmówiła zwrotu w/w kosztów wskazując na brak normalnego związku przyczynowego pomiędzy szkodą a zdarzeniem szkodowym.

Dowód:

- akta szkody,

- pismo powoda do strony pozwanej z dnia 14 sierpnia 2013 roku- k. 9,

- pismo powoda do strony pozwanej z dnia 27 sierpnia 2013 roku- k. 11,

- pismo strony pozwanej do powoda z dnia 04 września 2013 roku- k. 12,

- przesłuchanie powoda M. S.-k. 47-48

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie w zasadniczej części.

W przedmiotowej sprawie bezspornym pozostawało, że w wyniku kolizji z dnia 29 lipca 2013 roku uszkodzeniu uległ samochód powoda, zaś podmiotem zobowiązanym do naprawienia szkody jest strona pozwana, którą ze sprawcą szkody łączyła umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej. Spór w niniejszej sprawie sprowadzał się do ustalenia, czy powodowi przysługiwało prawo do korzystania z pojazdu zastępczego przez okres od dnia 14 sierpnia do dnia 26 sierpnia 2013 roku i czy z tego tytułu powodowi należy się zwrot poniesionych przez niego kosztów wynajmu takiego samochodu.

Zgodnie z treścią art. 822 § 1 i 2 k.c., przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. Jeżeli strony nie umówiły się inaczej, umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej obejmuje szkody, o jakich mowa w § 1, będące następstwem przewidzianego w umowie zdarzenia, które miało miejsce w okresie ubezpieczenia. Zgodnie z art. 361 § 1 k.c., zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. W powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Podstawową funkcją odszkodowania jest kompensacja, co oznacza, że odszkodowanie powinno przywrócić w majątku poszkodowanego stan rzeczy naruszony zdarzeniem wyrządzającym szkodę, nie może ono jednak przewyższać wysokości faktycznie poniesionej szkody. Oceny, czy poniesienie określonych kosztów mieści się w ramach szkody i normalnego związku przyczynowego, jak podkreślał Sąd Najwyższy, należy dokonywać na podstawie indywidualnej sytuacji poszkodowanego i konkretnych okoliczności sprawy (por. np. uzasadnienia wyroku z dnia 20 lutego 2002 r., V CKN 1273/00 niepubl. czy wyroku z dnia 16 maja 2002 r., V CKN 1273/00 niepubl.).

W ocenie Sądu, strona pozwana w ramach umowy ubezpieczenia ponosi odpowiedzialność za szkodę w postaci kosztów wynajmu pojazdu zastępczego. Zdaniem Sądu, niemożność korzystania przez powoda z samochodu na skutek zdarzenia objętego odpowiedzialnością strony pozwanej stanowi szkodę majątkową, która podlega naprawieniu w ramach zawartej umowy ubezpieczeniowej. W piśmiennictwie podkreśla się, że normalnym następstwem w rozumieniu art. 361 § 1 k.c. jest bardzo często niemożność korzystania z samochodu przez poszkodowanego, nie tylko w sytuacji jego uszkodzenia, ale również zniszczenia. Jeżeli więc poszkodowany poniósł w związku z tym koszty, które były konieczne, na wynajem pojazdu zastępczego, to mieszczą się one w granicach skutków szkodowych podlegających wyrównaniu. Stanowisko takie znalazło również wyraz w uzasadnieniu wyroku Sądu Najwyższego z dnia 18 marca 2003 r., IV CKN 1916/00 (jeszcze niepubl.). Sąd ten podkreślił, że za normalne następstwo zniszczenia pojazdu służącego poszkodowanemu do prowadzenia działalności gospodarczej należy uznać konieczność czasowego wynajęcia pojazdu zastępczego w celu kontynuowania tej działalności w okresie, gdy szkoda nie została jeszcze naprawiona. Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 8 września 2004 roku (IV CK 672/03 LEX nr 146324) za normalne następstwo zniszczenia pojazdu służącego poszkodowanemu do prowadzenia działalności gospodarczej należy uznać konieczność czasowego wynajęcia pojazdu zastępczego w celu kontynuowania tej działalności w okresie, gdy szkoda nie została jeszcze naprawiona. Zgodnie zaś z najnowszym orzecznictwem Sądu Najwyższego, odpowiedzialność ubezpieczyciela z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za uszkodzenie albo zniszczenie pojazdu mechanicznego nie służącego do prowadzenia działalności gospodarczej obejmuje celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki na najem pojazdu zastępczego; nie jest ona uzależniona od niemożności korzystania przez poszkodowanego z komunikacji zbiorowej (por. uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 17 listopada 2011 roku, III CZP 5/11, OSNC 2012/3/28). Postulat pełnego odszkodowania przemawia zatem za przyjęciem stanowiska o potrzebie zwrotu przez ubezpieczyciela tzw. wydatków koniecznych, potrzebnych na czasowe używanie zastępczego środka komunikacji w związku z niemożliwością korzystania z niego wskutek zniszczenia, z tym że tylko za okres między dniem zniszczenia a dniem, w którym poszkodowany może nabyć analogiczny pojazd, nie dłuższy jednak niż za czas do zapłaty odszkodowania (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 września 2004 r., IV CK 672/03). Za szkodę można więc uznać tylko koszty niezbędne, rzeczywiście poniesione przez poszkodowanego, którego obciąża ciężar dowodu wysokości szkody.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpoznawanej sprawy, zdaniem Sądu, zasadne jest stwierdzenie, że po stronie powoda zachodziła konieczność wynajmu samochodu zastępczego przez okres nie tylko uznany przez pozwanego t.j. przez okres do dnia 14 sierpnia 2013 roku, lecz także przez okres późniejszy, lecz do dnia zakończenia okresu likwidacji szkody. Samochód służył powodowi do zaspokajania jego podstawowych potrzeb życiowych tak w okresie uznany przez stronę pozwana, t.j. od dnia 30 lipca do dnia 14 sierpnia 2013 roku, jak i do dnia 22 sierpnia 2013 roku, czego pozwany nie kwestionował. Wyliczenia strony pozwanej co do uzasadnionego czasookresu wynajęcia pojazdu zastępczego dla Sądu nie mają znaczenia skoro w ślad za tymi wyliczeniami( szerzej omówionymi tak w treści sprzeciwu od nakazu zapłaty wydanego w niniejszej sprawie oraz w treści pisma pozwanego z dnia 04 września 2013 roku ) nie doszło do zakończenia procesu likwidacji szkody. Wyliczenia te miałyby znaczenie jeśli w ślad za nimi i proces likwidacji szkody przez pozwanego zazębiał się czasowo z przyjętym przez pozwanego okresem wynajęcia pojazdu zastępczego.

Skoro zatem do zakończenia likwidacji szkody przez pozwanego poprzez wypłatę m.in. odszkodowania w wysokości 700 złotych doszło w następstwie decyzji z dnia 22 sierpnia 2013 roku( vide: decyzja o wypłacie odszkodowania z k. 10), a nie jak twierdzi pozwany w następstwie decyzji z dnia 20 sierpnia 2013 roku, za usprawiedliwione co do zasady należy uznać wynajęcie przez powoda pojazdu zastępczego w okresie od dnia 14 sierpnia do dnia 22 sierpnia 2013 roku.

Powództwo w tym zakresie także jest usprawiedliwione co do wysokości- stawka wynajęcia pojazdu w okresie od dnia 14 sierpnia do dnia 22 sierpnia 2013 roku( 150 złotych brutto za dobę), choć wyższa od stawki wynajęcia pojazdu następczego w okresie od dnia 30 lipca 2013 roku do dnia 14 sierpnia 2013 roku( 110 złotych za dobę) nie odbiega w sposób rażący od stawek rynkowych, zaś oczekiwanie od powoda minimalizacji szkody nie można sprowadzać do zachowań nieracjonalnych. W sytuacji tak minimalnych różnic w cenach rynkowych w/w usług( 40 złotych netto) nie można oczekiwać od powoda, by celem mylnie rozumianej minimalizacji szkody, poszukiwał usługodawcy oferującego w niemal identycznej cenie co poprzedni usług związanych z wynajęciem pojazdu.

W świetle powyższego, w ocenie Sądu, zasadne jest żądanie powoda o zapłatę kwoty 1.660,50 złotych jako uzasadnionych kosztów wynajęcia pojazdu zastępczego w okresie od dnia 14 do dnia 22 sierpnia 2013 roku. Skoro bowiem do wypłaty odszkodowania doszło w dniu 22 sierpnia 2013 roku z tą datą ustała konieczność wynajmowania pojazdu zastępczego. Z uwagi na to brak podstaw do uznania za usprawiedliwione koszty wynajęcia pojazdu zastępczego po dniu 22 sierpnia 2013 roku. W tym tez zakresie powództwo zostało oddalone.

O odsetkach ustawowych Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c., uznając, iż strona pozwana pozostaje w opóźnieniu z zapłatą należności na rzecz powoda co najmniej od dnia 04 września 2013 roku.

O kosztach postępowania Sąd orzekł zgodnie z treścią art. 100 k.p.c. rozliczając te stosunkowo zgodnie z wynikiem sprawy. Powód wygrał proces w 70 %, zaś pozwany w 30%. Z uwagi na to na rzecz powoda od pozwanego zasądzono kwotę 514,70 złotych, zaś na rzecz strony pozwanej od powoda kwotę 197 złotych.

Z uwagi na powyższe orzeczono jak w sentencji orzeczenia.