Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 17 grudnia 2013 roku

Sąd Apelacyjny w Krakowie Wydział I Cywilny w składzie:

Przewodniczący SSA Krzysztof Sobierajski (spr.)

Sędziowie SSA Elżbieta Uznańska

SSO Krzysztof Hejosz (del.)

po rozpoznaniu w dniu 17 grudnia 2013 roku w Krakowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa L. T.

przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej ul. (...) w K.

o uchylenie uchwały

na skutek zażalenia J. S. na postanowienie Sądu Okręgowego
w Krakowie z dnia 14 czerwca 2013 roku, sygn. akt I C 340/12

postanawia

oddalić zażalenie.

Sygn. akt I ACz 2277/13

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w pkt 1 odrzucił wniosek J. S. o przywrócenie terminu do złożenia odpowiedzi na pozew lub wniesienia sprzeciwu od wyroku zaocznego Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 6 września 2012 roku, sygn. akt
I C 340/12, natomiast w pkt 2 odrzucił sprzeciw J. S. od wyroku zaocznego Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 6 września 2012 roku, sygn. akt I C 340/12.

W uzasadnieniu wskazał, że J. S. – członek Wspólnoty Mieszkaniowej ul. (...) w K. złożyła wniosek o przywrócenie terminu do złożenia odpowiedzi na pozew lub wniesienia sprzeciwu od wyroku zaocznego Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 6 września 2012 roku i sprzeciw od wyroku zaocznego Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 6 września 2012 roku. Wezwana do wykazania upoważnienia do reprezentowania strony pozwanej - pełnienia funkcji członka 1-osobowego zarządu pozwanej Wspólnoty, względnie powierzenia jej zarządu nieruchomością wspólną w trybie art. 18 ust. 1 ustawy o własności lokali - złożyła pełnomocnictwo udzielone jej przez jednego z członków trzyosobowego zarządu pozwanej Wspólnoty. Sąd przywołując art. 168 § 1 k.p.c. oraz art. 344 § 1 k.p.c. wskazał, że uprawnioną do złożenia tak sprzeciwu od wyroku zaocznego, jak i wniosku o przywrócenie terminu do złożenia odpowiedzi na pozew lub wniesienia sprzeciwu od wyroku zaocznego jest strona pozwana, natomiast J. S. nie jest stroną pozwaną w niniejszym postępowania, nie jest też upoważniona do działania imieniem pozwanej Wspólnoty. Sąd zaznaczył, że nie wykazała ona także, by doszło do zmiany sposobu sprawowania zarządu ustalonego uchwałą nr(...) z dnia 26 października 2010 roku i zmiany składu zarządu nieruchomości ustalonego uchwałą z nr (...)z dnia 26 października 2010 roku, jak również nie dowiodła, by stosowną uchwałą Wspólnoty została uprawniona do pełnienia funkcji członka 1-osobowego zarządu pozwanej Wspólnoty, względnie, że powierzono jej zarząd nieruchomością wspólną w trybie art. 18 ust. 1 ustawy o własności lokali. Sąd dodał, że J. S. nie może być również pełnomocnikiem Wspólnoty, bowiem nie jest osobą wymienioną w art. 87 k.p.c.

J. S. złożyła zażalenie na powyższe postanowienie wskazując, że Sąd I instancji odrzucając jej wniosek o przywrócenie terminu do złożenia odpowiedzi na pozew lub wniesienia sprzeciwu od wyroku zaocznego, jak również jej sprzeciw od wyroku zaocznego postąpił niezgodnie z duchem prawa pozbawiając jej w ten sposób możliwości obrony. Zwróciła uwagę, że postępowanie przed Sądem Okręgowym było prowadzone w sposób nie prawidłowy. Nie zgodziła się z Sądem I instancji, że nie może być uznana za stronę postępowania zaznaczając, że Sąd mógł uznać ją za interwenienta ubocznego.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie J. S. nie zasługuje na uwzględnienie.

Należy podzielić ocenę Sądu I instancji, iż J. S. nie będąc stroną niniejszego postępowania nie mogła skutecznie złożyć wniosku o przywrócenie terminu do złożenia odpowiedzi na pozew lub wniesienia sprzeciwu od wyroku zaocznego Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 6 września 2012 roku, jak również wniesienia sprzeciwu od tego wyroku. Stronami postępowania sądowego prowadzonego pod sygnaturą I C 340/12 są bowiem powód L. T. oraz pozwana Wspólnota. Natomiast J. S. nie występuje w postępowaniu w żadnej z ról przywołanych przez Sąd I instancji w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia, tj. nie pełni funkcji 1 - osobowego zarządu pozwanej Wspólnoty, nie powierzono jej zarządu nieruchomością wspólną, jak i nie jest pełnomocnikiem strony pozwanej. Przedłożone przez nią pełnomocnictwo (k. 57) udzielone jej przez jednego z członków trzyosobowego zarządu pozwanej Wspólnoty nie umocowuje ją do reprezentowania strony pozwanej, gdyż zgodnie z art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 roku o własności lokali, gdy zarząd jest kilkuosobowy, oświadczenia woli za wspólnotę mieszkaniową składają przynajmniej dwaj jego członkowie.

Niezasadne jest jej stanowisko J. S., że Sąd Okręgowy mógł uwzględnić jej wniosek i sprzeciw uznając ją za interwenienta ubocznego. Sąd rozpoznający sprawę nie ma dowolności w kształtowaniu charakteru prawnego działań podejmowanych przez strony postępowania oraz przez osoby podejmujące czynności w sprawie a nie będące stronami postępowania. Wystąpienie z interwencją główną, czy też uboczną stosownie do zapisu art. 75 i art. 76 k.p.c. następuje na wyraźny wniosek zainteresowanej osoby, która występuje z roszczeniem o rzecz lub prawo, o które sprawa toczy się pomiędzy innymi osobami, albo która ma interes prawny w tym, aby sprawa została rozstrzygnięta na korzyść jednej ze stron. W realiach niniejszej sprawy J. S. nie wystąpiła z interwencją, czy to główną, czy uboczną, w związku z czym nie może obecnie zarzucać, iż podejmowane przez nią działania nie zostały potraktowane jako czynności interwenienta. Natomiast na obecnym etapie postępowania, tj. po uprawomocnieniu się wyroku Sądu I instancji z dnia 6 września 2012 roku wystąpienie zarówno z interwencją główną, jak i uboczną jest niedopuszczalne.

Nie zasługuje na akceptację zarzut J. S., że Sąd I instancji odrzucając jej wniosek o przewrócenie terminu i złożony przez nią sprzeciw postąpił niezgodnie z duchem prawa pozbawiając jej możliwości obrony. Należy podkreślić, że spór toczy się między konkretnymi stronami z wyłączeniem udziału w nim innych podmiotów. Nie będąc żadną ze stron postępowania, nie pełniąc roli pełnomocnika jednej ze stron, jak również nie występując w sprawie w charakterze interwenienta J. S. nie może skutecznie zarzucać, że pozbawiono ją możliwości obrony w sprawie, w której faktycznie nie brała udziału.

W konsekwencji należało przyjąć, że Sąd I instancji działając na podstawie art. 171 k.p.c. i art. 344 § 3 k.p.c. zasadnie odrzucił złożony przez J. S. wniosek o przywrócenie terminu oraz sprzeciw od wyroku zaocznego. W związku z tym Sąd Apelacyjny w Krakowie działając na zasadzie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. oddalił zażalenie J. S..