Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 1 września 2014 r.

Sąd Apelacyjny w Krakowie Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący – SSA Teresa Rak (spr.)

Sędziowie SA Jerzy Bess

SA Sławomir Jamróg

po rozpoznaniu w dniu 1 września 2014r. na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi J. C. o naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki w sprawie prowadzonej przed Sądem Okręgowym w Krakowie pod sygn. akt I C 986/10 z powództwa J. C. przeciwko J. J. o zapłatę

postanawia:

1)  stwierdzić, że w postępowaniu nastąpiła przewlekłość;

2)  przyznać od Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Krakowie na rzecz powoda J. C. kwotę 5.000 zł (pięć tysięcy złotych);

3)  oddalić skargę w pozostałej części;

4)  zarządzić zwrot powodowi uiszczonej opłaty od skargi w kwocie 100 zł (sto złotych).

Sygn. akt I S 177/14

UZASADNIENIE

J. C. złożył skargę na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki, wnosząc o stwierdzenie przewlekłości postępowania w sprawie, zlecenie sądowi rozpoznającemu sprawę co do istoty ponaglenie biegłego sądowego T. B. o przedłożenie opinii uzupełniającej w terminie 7 dni, pod rygorem nałożenia grzywny, wyznaczenie terminu rozprawy oraz zasądzenie na rzecz skarżącego kwoty 20.000 zł tytułem odpowiedniej sumy pieniężnej oraz zasądzenie na rzecz skarżącego kosztów zastępstwa procesowego w niniejszym postępowaniu wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu skargi wskazał, że postępowanie trwa ponad 4 lata w trakcie których doszło do opieszałości w podejmowaniu czynności. Zwrócił uwagę, że przesłuchanie 9 świadków zajęło Sądowi 7 miesięcy, co świadczy o wadliwej organizacji postępowania. Kolejnych przewlekłości skarżący upatrywał w opieszałości w prowadzeniu postępowania dowodowego w szczególności w zakresie prowadzenia dowodu z opinii biegłych powoływanych w sprawie, od których Sąd nie egzekwuje należycie terminowego sporządzenia opinii.

Odpowiedź na skargę złożył Prezes Sądu Okręgowego, wnosząc o jej oddalenie. W sposób obszerny ustosunkował się do treści skargi podnosząc, że sprawa ma charakter skomplikowany i wymagała przeprowadzenia szeregu czynności celem wyjaśnienia wszelkich zgłoszonych okoliczności i zarzutów.

Sąd Apelacyjny, rozpatrując skargę, ustalił co następuje:

W dniu 18 czerwca 2010r. do Sądu Okręgowego w Krakowie wpłynął pozew o zapłatę wynagrodzenia tytułem wykonania umowy z dnia 22 lipca 2009r. (k. 1). Zarządzeniem z dnia 22 czerwca 2010r. Przewodniczący wyznaczył termin pierwszego posiedzenia na dzień 9 września 2010r. i zarządził doręczenie pozwu pozwanemu (k. 28). Odpowiedź na pozew została złożona w dniu rozprawy i doręczona powodowi na rozprawie (k. 50). Po przeprowadzeniu rozprawy Sąd zakreślił pełnomocnikowi powoda termin 1 miesiąc do ustosunkowania się do odpowiedź pozew oraz celem przeprowadzenia zawnioskowanych dowodów odroczył posiedzenie dzień 26 października 2010r (k. 50v). Pismo zawierające odpowiedź powoda wpłynęło do Sądu w dniu 12 października 2010 (k. 54). W związku z rozbieżnymi stanowiskami stron w pierwszej kolejności przedmiotem ustaleń była treść stosunku umownego między stronami (k. 73). W trakcie rozprawy w dniu 26 października 2010r. Sąd zakreślił stronom termin 14 dni do złożenia wniosków dowodowych dotyczących zakresu prac, które wykonać miał powód ramach stosunku umownego (k. 73v) oraz przesłuchał jednego świadka, rozprawa trwała ponad 2 godziny (k. 73). Kolejna rozprawa została wyznaczona na termin 28 grudnia 2010r. W dniu 28 grudnia 2010r. odbyło się kolejne posiedzenie, które trwało 2 godziny, w trakcie których Sąd przesłuchał 3 świadków (k. 103). Termin kolejnej rozprawy został wyznaczony na dzień 17 marca 2011r. gdzie Sąd zaplanował przesłuchanie 3 kolejnych świadków. Następne terminy zostały wyznaczone na dni 26 maja 2011r. oraz 4 sierpnia 2011r., a Sąd w dalszym ciągu prowadził dowody z zeznań świadków. W dniu 25 lipca 2011r. do Sądu wpłynęło pismo wezwanego na rozprawę świadka z wnioskiem o przesłuchanie go w drodze pomocy prawnej przez Sąd Rejonowy w Mogilnie, z uwagi na miejsce zamieszkania (k. 149). Z tego względu w trakcie rozprawy w dniu 4 sierpnia 2011r. Sąd wyznaczył pełnomocnikom stron termin 14 dni na sformułowanie pytań do świadka, a termin kolejnej rozprawy wyznaczył na dzień 15 listopada 2011r. (k. 157). Pisma pełnomocników stanowiące odpowiedź wpłynęły w dniach 24.08.2011r. Przewodniczący w dniu 22 września 2011r. zarządził skierowanie odezwy do Sądu Rejonowego w Mogilnie (k. 166). W dniu 15 listopada 2011r. odbyła się kolejna rozprawa, w trakcie której Sąd stwierdził brak wykonania odezwy skierowanej do Sądu Rejonowego i przystąpił do słuchania stron (k. 168-172). Posiedzenie trwało ponad 2 godziny w trakcie których został przesłuchany jedynie powód, następnie z uwagi na spóźnioną porę, zbliżający się termin kolejnej rozprawy oraz wniosek pełnomocnika powoda rozprawa została odroczona na dzień 1 grudnia 2011r. W trakcie rozprawy w dniu 1 grudnia 2011r. ujawniono treść odezwy Sądu Rejonowego oraz przesłuchano pozwanego. Sąd wezwał strony do ustosunkowania się do wniosku o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego oraz wezwał pozwanego do uiszczenia zaliczki w kwocie 1500 zł, a następnie odroczył rozprawę z terminem na piśmie (k. 190). Zaliczka wpłynęła do Sądu w dniu 13 grudnia 2011r. (k. 107). Postanowieniem z dnia 3 lutego 2012r. Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego ds. budownictwa na okoliczność ustalenia czy wykonane przez powoda prace zostały wykonane zgodnie z zasadami sztuki budowlanej (k. 198). Sąd wyznaczył mu termin 2 miesięcy na sporządzenie opinii (k. 199). Odezwa do biegłego została ekspediowana w dniu 22 lutego 2012r. (k. 200), a biegły w dniu 5 marca 2012r. odebrał akta (k. 201). W piśmie z dnia 19 kwietnia 2012r. biegły zwrócił się z prośbą o ustalenie terminu wykonania opinii na dzień 10 czerwca 2012r., na co sąd wyraził zgodę (k. 202). Termin wizji lokalnej na nieruchomości został wyznaczony nie dzień 26 kwietnia 2012r. (k. 203). Zarządzeniem z dnia 28 czerwca 2012r. biegły został ponaglony o zwrot akt wraz z opinią. Pismem z dnia 29 czerwca 2012r. (k. 209) zwrócił się o przedłużenie terminu wykonania opinii do 23 lipca 2012r. wskazując na konieczność dokonania dodatkowej wizji lokalnej. Zarządzeniem z dnia 2 lipca 2012r. Sąd Okręgowy przedłużył biegłemu termin do wykonania opinii do dnia 23 lipca 2012r. (k. 211). Sąd Okręgowy w dniu 10 września po raz kolejny ponaglił biegłego o zwrot akt (k. 214). Pismem z dnia 10 września 2012r. biegły poinformował Sąd o konieczności dokonania dalszych odkrywek na terenie nieruchomości wskazując, że najbliższy możliwy termin z uwagi na wyjazd zagraniczny pozwanego jest na koniec września (k. 220). W związku z powyższym wniósł o uwzględnienie zmiany terminu wykonania opinii na 15 października 2012r. Opinia wraz z aktami sprawy wpłynęła do Sądu w dniu 22 października 2012r. (k. 222). Zarządzeniem z dni 23 października 2012r. Sąd nakazał doręczenie opinii stronom zakreślając termin 2 tygodniowy do składania zarzutów (k. 244). W dniu 27 listopada 2012r. do Sądu Okręgowego wpłynęły zarzuty pozwanego, zaś 5 grudnia 2012r. zarzuty złożył powód. W dniu 27 grudnia 2012r. oraz 2 stycznia 2012r. pisma zawierające zarzuty stron zostały przesłane do biegłego wraz ze zobowiązaniem do złożenia pisemnej odpowiedzi w terminie 2 tygodni (k. 261). W dniu 23 stycznia 2013r. biegły złożył pismo stanowiące odpowiedź na zarzuty (k. 273). Sąd zarządził doręczenie tego pisma stronom w dniu 31 stycznia 2013r. (k. 288). W dniu 22 lutego 2013r. do Sądu wpłynęło pismo powoda stanowiące odpowiedź na pismo biegłego (k. 297). Zarządzeniem z dnia 28 lutego 2013r. Sąd wyznaczył termin rozprawy na dzień 4 kwietnia 2013r. wzywając biegłego na rozprawę (k. 319). Pomimo trwającej ponad półtorej godziny rozprawy nie udało się wyjaśnić wszystkich kwestii związanych z opinią, a strony wnosiły o kontynuowanie słuchania biegłego oraz zobowiązanie go do okazania map z których korzystał (k. 329). Celem kontynuowania słuchania biegłego Sąd odroczył rozprawę na dzień 20 maja 2013r. Sąd w odpowiedzi na wniosek pozwanego o dopuszczenie dowodu z opinii kolejnego biegłego wezwał go do uiszczenia kwoty 600 zł tytułem zaliczki na koszty opinii pod rygorem pominięcia wniosku. Zaliczka został uiszczona w dniu 24 maja 2013r. (k. 370). Postanowieniem z dnia 17 czerwca 2013r. Sąd Okręgowy dopuścił dowód z opinii uzupełniającej biegłego sądowego T. B. na okoliczność zakresu koniecznych reperacji nawierzchni betonowej w oparciu o aktualne odkrywki z uwzględnieniem zniszczeń i wad, które mają miejsce obecnie oraz ustaleniem przyczyny wad i zniszczeń, oraz opinii biegłego sądowego z zakresu budownictwa na okoliczność istnienia wad powierzchni tarasu na posesji powoda polegającej na braku zaimpregnowania płyt, wykruszeniu się spoin, zabrudzeniu płyt, braku zaimpregnowania części tych płyt (k. 373). Odzewy wraz z miesięcznym terminem dla biegłych zostały skierowane w dniu 11 lipca 2013r. (k. 377, 378). W dniu 7 sierpnia 2013r. biegły B. P. przekazał do Sądu 3 egzemplarze opinii, które zostały doręczone stronom z zakreśleniem terminu 14 dni na składanie zarzutów. Strony złożyły zarzuty do przedmiotowej opinii, które zostały następnie doręczone biegłemu w dniu 20 listopada 2013r. wraz z zakreśleniem 14 dniowego terminu celem złożenia wyjaśnień (k. 424). Pismem z dnia 28 stycznia 2014r. Sąd ponaglił biegłego B. P. o złożenie wyjaśnień w terminie 10 dni. Ponaglenie to ponowił w dniu 26 lutego 2014r. grożąc nałożeniem grzywny (k. 438). W dniu 4 marca 2014r. biegły złożył wyjaśnienia dotyczące zarzutów, które zostały doręczone stronom (k. 439, 444, 445). Strony w odpowiedzi na wyjaśnienie podtrzymały swoje zarzuty, Sąd w piśmie z dnia 7 maja 2014r. zobowiązał biegłego do złożenia dalszych wyjaśnień w terminie 1 miesiąca (k. 456). W dniu 19 maja 2014r. wpłynęła odpowiedź biegłego na pisma stron. W dniu 30 czerwca 2014r. został sporządzony zapisek urzędowy, z którego wynika, że na skutek nieporozumienia między biegłym a sądem, biegły uznał, że odezwa skierowana do niego w lipcu 2013r. nie jest aktualna (k. 475, 476). Pismem z dnia 7 lipca 2014r. biegły T. B. został ponaglony o podjęcie akt i sporządzenie opinii (k. 478). Termin wizji lokalnej został wyznaczony na dzień 4 września 2014r.

Sąd Apelacyjny zważył co następuje:

Skarga powoda jest uzasadniona i zasługuje na częściowe uwzględnienie.

Analiza akt sprawy I C 986/10 prowadzi do wniosku, że w sprawie tej doszło do przewlekłości postępowania.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843 ze zm.) strona może wnieść skargę o stwierdzenie, że w postępowaniu, którego skarga dotyczy, nastąpiło naruszenie jej prawa do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, jeżeli postępowanie w tej sprawie trwa dłużej, niż to konieczne dla wyjaśnienia tych okoliczności faktycznych i prawnych, które są istotne dla rozstrzygnięcia.

Przepis art. 2 ust. 2 cyt. ustawy nakazuje by dla stwierdzenia czy doszło do przewlekłości postępowania w szczególności ocenić terminowość i prawidłowość czynności podjętych przez sąd w celu wydania w sprawie rozstrzygnięcia co do istoty, uwzględniając charakter sprawy, stopień faktycznej i prawnej jej zawiłości, znaczenie dla strony, która wniosła skargę, rozstrzygniętych w niej zagadnień oraz zachowanie się stron, a w szczególności strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania.

W orzecznictwie podkreśla się, że o przewlekłości postępowania decyduje ocena całego okresu podejmowania czynności przez dany sąd (zob. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 22 kwietnia 2010 r. III SPP 6/10). W orzeczeniu tym Sąd Najwyższy wyraził godne aprobaty stanowisko, że przewlekłość zachodzi wtedy, gdy okres ten przekracza rozsądne granice, przy uwzględnieniu terminowości i prawidłowości czynności podjętych przez sąd, charakteru sprawy, stopnia faktycznej i prawnej jej zawiłości, znaczenia dla strony, która wniosła skargę, rozstrzygniętych w niej zagadnień oraz zachowania się stron, a w szczególności strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania.

Wynik analizy postępowania Sądu Okręgowego z uwzględnieniem kryteriów wymienionych w art. 2 ust. 2 cyt. ustawy wskazuje, że w toku procesu doszło do uchybień, prowadzących do naruszenia prawa powoda do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki w rozumieniu art. 2 ust. 1 cyt. ustawy. Skutkiem tych uchybień jest opóźnienie w merytorycznym rozpoznaniu sprawy.

Trzeba przy tym zaznaczyć, że nie wszystkie argumenty skarżącego podziela Sąd Apelacyjny, przyjmując stanowisko, że do czasu wydania pierwszych opinii przez biegłych nie doszło do przewlekłości. Analiza poszczególnych czynności podjętych w toku niniejszego postępowania wskazuje, że w pierwszym okresie postępowania czynności w sprawie były podejmowane regularnie. Postępowanie dowodowe prowadzone było sposób efektywny z uwzględnieniem również konieczności równoległego prowadzenia szeregu innych spraw. Zaznaczyć również należy, że sprawność postępowania sądowego w żadnym razie nie może oznaczać za usprawiedliwione oczekiwania strony, że tuż po zainicjowaniu sporu zostaną podjęte natychmiastowe czynności prowadzące wprost do wydania wyroku zgodnego z żądaniem strony. Tego rodzaju oczekiwanie przeczy istocie procesu sądowego, gdyż rzeczą sądu jest wszechstronne rozważenie racji obu stron. Przywołane przez skarżącego orzecznictwo zostało wydane na gruncie odmiennych stanów faktycznych, a przedmiotem oceny w ramach przywołanych orzeczeń była sprawność postępowania karnego. Z uwagi na odrębności tych postępowań, nie sposób argumentów tych wprost przenieść na grunt postępowania cywilnego. Racje ma Prezes Sądu Okręgowego podnosząc, że sprawa niniejsza ma charakter zawiły i od samego początku istniała konieczność ustalenia szeregu okoliczności spornych, które w pierwszej kolejności związane były z samym zakresem robót jakie zostały wykonane, dopiero w dalszej kolejności możliwa była ocena jakości wykonanych prac. Czas przeznaczony na rozprawy wykorzystywany był w sposób efektywny, a Sąd w pierwszym okresie przesłuchał szereg świadków. Jednocześnie odstępy między terminami poszczególnych rozpraw nie były nadmierne i uwzględniały również konieczność przesłuchania świadka w drodze pomocy sądowej, a co za tym idzie sformułowania pytań przez strony oraz czas niezbędny na odpowiedź. Dopiero po ustaleniu okoliczności związanych z zakresem przedmiotowej umowy możliwe było dopuszczenie dowodu z opinii biegłego i prowadzenie postępowania dowodowego w kierunku ustalenia jakości wykonanych prac. Jakkolwiek pierwsza opinia została wykonana po upływie pierwotnie wyznaczonego terminu 2 miesięcy, to przyczyną tego opóźnienia należy upatrywać w okolicznościach tej konkretnej sprawy i zdarzeniach obiektywnych, a nie opieszałości sądu. W tym okresie biegły był regularnie ponaglany o zwrot akt, a przedłużenie terminu wynikało z konieczności dokonana dodatkowej wizji na terenie oraz wyjazdu wakacyjnego strony pozwanej (właściciela nieruchomości). Ostatecznie opinia została złożona do akt w dniu 22 października 2012r. Nie sposób przy tym przyjąć, że w okresie tym Sąd Okręgowy mógł podjąć czynności, które obiektywnie przyspieszyłyby to postępowania. Dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego prowadziłoby do konieczności jego zapoznania się ze sprawą od podstaw i w efekcie nie przyspieszyłoby sporządzenia opinii w sprawie, w sytuacji gdy powołany przez Sąd Okręgowy biegły poczynił już w sprawie pewne ustalenia i odbył wizję lokalną na nieruchomości. Dalsze czynności związane były z konieczności uzyskania stanowisk stron odnośnie opinii oraz udzielenia przez biegłego szeregu odpowiedzi na podnoszone zarzuty. Skomplikowany charakter problemu będącego przedmiotem opinii obrazuje przebieg przesłuchania biegłego. Czas trwania rozprawy jaki został wyznaczony na słuchanie biegłego, został zaplanowany rozsądnie, z uwzględnieniem czasu niezbędnego na wyjaśnienia biegłego, za taki bowiem należy uznać 1,5 godziny przeznaczone na te czynności. Niestety z uwagi na liczne pytania stron, nie udało się w trakcie jednego posiedzenia wyjaśnić wszystkich wątpliwości i zaszła konieczność wyznaczenia kolejnej rozprawy, która trwałą 2 godziny. Przy tym odstęp czasowy między tymi rozprawami nie był znaczny i wyniósł jedynie 1,5 miesiąca. Skomplikowany stan niniejszej sprawy i wątpliwości jakie pojawiają w toku tego procesu wymagały uwzględnienia kolejnego wniosku dowodowego, w postaci dowodu z opinii uzupełniającej biegłego sądowego T. B. na okoliczność zakresu koniecznych reperacji nawierzchni betonowej w oparciu o aktualne odkrywki z uwzględnieniem zniszczeń i wad, które mają miejsce obecnie oraz ustaleniem przyczyny wad i zniszczeń, oraz opinii biegłego sądowego z zakresu budownictwa na okoliczność istnienia wad powierzchni tarasu na posesji powoda polegającej na braku zaimpregnowania płyt, wykruszeniu się spoin, zabrudzeniu płyt, braku zaimpregnowania części tych płyt (k. 373). Dowód ten został dopuszczony postanowieniem z dnia 17 czerwca 2013r. po uiszczeniu zaliczki przez stronę pozwaną. Podsumowując tą część rozważań należy stwierdzić, że nie doszło do tej chwili do bezczynności Sądu czy też podejmowania czynności zbędnych, które pozwalałaby stwierdzić przewlekłość, a podejmowane przez Sąd Okręgowy czynności były w pełni uzasadnione stanem sprawy i jej zawiłością.

Dopiero od chwili dopuszczenia opinii uzupełniającej doszło do sytuacji, gdy brak podejmowania przez Sąd czynności, doprowadził do kilkumiesięcznego opóźnienia w wydaniu opinii uzupełniającej przez biegłego T. B.. Opinia biegłego T. B. zlecona w ramach odezwy z dnia 11 lipca 2013r. i nie został sporządzona do dnia rozpoznania niniejszej skargi, a pierwsze czynności związane z ponagleniem biegłego Sąd podjął dopiero po upływie roku od wydania postanowienia o dopuszczeniu dowodu z opinii biegłego. Oczywiście należy mieć na uwadze to, że Sąd dopuszczając dowód z opinii dwóch niezależnych biegłych, nie mógł im jednocześnie udzielić akt. Z tego względu termin udzielenia tych akt biegłemu B. został wyznaczony na wrzesień 2013r. W tym czasie została sporządzona równoległa opinia przez drugiego biegłego, który dla ustosunkowania się do treści podnoszonych względem opinii zarzutów nie musiał dysponować aktami. Zatem pierwsze ponaglenie biegłego B. powinno nastąpić niezwłocznie po upływie terminu odbioru akt. Z aktualnych wyjaśnień biegłego wynika, że brak odbioru akt wynikał z błędnej informacji jaka została mu udzielona w sekretariacie, co obciąża Sąd prowadzący postępowania, którego rolą jest taka organizacja pracy, by utrata kontroli nad przebiegiem postępowania, nie następowała w sposób przypadkowy. Nie ulega wątpliwości, że brak opinii w aktualnym stanie sprawy wpływa na czas trwania postępowania i uniemożliwia podejmowanie dalszych czynności. Na chwilę obecną nie sposób jednoznacznie stwierdzić o jaki okres czasu uległo przedłużeniu postępowanie, bowiem opinia do dnia wydania niniejszego postanowienia nie została sporządzona. Biorąc jednak pod uwagę to, że od chwili ustanowienia biegłego do chwili wydania pierwszej opinii w sprawie upłynął okres kilku miesięcy, a Sad podjął już w sprawie czynności mające na celu wydanie opinii przez biegłego należy stwierdzić, że przewlekłość ta nie przekroczyła 7 miesięcy.

Ponieważ skarga odniosła zamierzony skutek, przyznanie powodowi odpowiedniej kwoty od Skarbu Państwa jest uzasadnione. Zgodnie z art. 12 ust. 4 ustawy z dnia z dnia 17 czerwca 2004 r. cyt. ustawy sąd uwzględniając skargę, na żądanie skarżącego przyznaje od Skarbu Państwa, a w przypadku skargi na przewlekłość postępowania prowadzonego przez komornika - od komornika, sumę pieniężną w wysokości od 2.000 złotych do 20.000 złotych. Określając wysokość kwoty sąd uwzględnił rodzaj i ciężar popełnionych uchybień, rozmiar dolegliwości spowodowany opieszałością sądu. Na wysokość przyznanej kwoty miała wpływ również okoliczność jak długo trwała przewlekłość postępowania. Nie można natomiast żądania odszkodowania łączyć, że z czasem trwania całego postępowania, bowiem przez większość jego czasu czynności były podejmowane w sposób efektywny. Należy podkreślić, że wbrew twierdzeniom skarżącego na przyznaną kwotę nie miała wpływu wysokość dochodzonego przez powoda roszczenia. Kwota ta bowiem podlegać będzie weryfikacji w toku postępowania. Nadto skarżący nie wskazał żadnych innych szczególnych okoliczności, które przemawiałyby za przyznaniem mu wyższej kwoty.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Apelacyjny orzekł jak w sentencji postanowienia na podstawie art. 12 ust. 2 cyt. ustawy uwzględnił skargę i stwierdził przewlekłość postępowania przed Sądem Okręgowym w Krakowie, na podstawie art. 12 ust. 4 cyt. ustawy przyznał skarżącemu kwotę 5.000 zł, na podstawie art. 12 ust. 1 cyt. ustawy oddalił skargę w pozostałym zakresie, a na podstawie art. 17 ust. 3 cyt. ustawy zwrócił skarżącemu uiszczoną opłatę od skargi w kwocie 100 zł.