Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 4 listopada 2014 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy Wydział VIII Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Wojciech Wołoszyk

Sędziowie : SSO Barbara Jamiołkowska

SSO Elżbieta Kala

po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2014 r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku (...) z siedzibą w B.

o wpis zmian do Krajowego Rejestru Sądowego

na skutek zażalenia wnioskodawcy

na postanowienie Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 18 lipca 2014 r., sygn. akt BY XIII Ns-Rej KRS 5736/14/444

postanawia:

oddalić zażalenie

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy odrzucił (na podstawie art. 398 ²² § 5 kpc w zw. z art. 13 § 2 kpc, a także w zw. z art. 7 ustawy o KRS) skargę wnioskodawcy - (...) z siedzibą w B. na zarządzenie referendarza sądowego z dnia 8 lipca 2014 r. W uzasadnieniu Sąd Rejonowy wskazał, iż przedmiotowym zarządzeniem wezwano wnioskodawcę do usunięcia bliżej opisanych tam braków stanowiących przeszkodę do dokonania wpisu, w terminie 7 dni, pod rygorem oddalenia wniosku o wpis zmian. Wnioskodawca złożył skargę na powyższe zarządzenie. Skarga ta, w ocenie Sądu I instancji, jest jednak niedopuszczalna z uwagi na fakt, że zarządzenie z dnia 8 lipca 2014 r. nie jest orzeczeniem co do istoty sprawy, ani też kończącym postępowanie, jak również orzeczeniem wyraźnie wymienionym w treści art. 398 ²² § 1 kpc.

W zażaleniu od powyższego rozstrzygnięcia wnioskodawca zarzucił, że zaskarżone rozstrzygnięcie jest wyrazem złej interpretacji statutu Stowarzyszenia dokonanej przez Sąd Rejonowy. Skarżący argumentował, że dokonanie wpisu jest dla niego kwestią bardzo istotną. Podkreślił, że nie jest przedsiębiorcą, a podmiotem, który nie generuje zysków, działa w 100 % społecznie, pomagając zwierzętom. Zdaniem wnioskodawcy, nie dokonując przedmiotowego wpisu, sąd niszczy zapał społeczny członków Stowarzyszenia. Wyjaśnił, że zorganizowanie walnego zebrania członków jest obecnie logistycznie bardzo utrudnione.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie podlega oddaleniu.

W przedmiotowym zażaleniu wnioskodawca wskazuje na trudności związane z możliwością zwołania walnego zgromadzenia członków Stowarzyszenia, wyjaśnia jego wewnętrzną organizację, zarzucając ponadto, że Sąd poprzez odmowę dokonania wpisu do KRS, niszczy zapał społeczny miłośników zwierząt. Okoliczności powołane przez skarżącego nie podlegają jednak w ogóle ocenie w ramach dokonywanej kontroli instancyjnej. Kontrola ta ograniczona jest bowiem do zbadania prawidłowości rozstrzygnięcia o odrzuceniu skargi wydanego przez Sąd Rejonowy w Bydgoszczy w dniu 18 lipca 2014 r. W świetle powyższego, zaskarżone postanowienie, odpowiadało, w ocenie Sądu Okręgowego, prawu.

Słusznie Sąd I instancji odwołał się do treści regulacji art. 398 ²² § 1 kpc, zgodnie z którą jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, skarga przysługuje na orzeczenie referendarza sądowego co do istoty sprawy, orzeczenie kończące postępowanie, orzeczenia, o których mowa w art. 394 § 1 pkt 1, 2, 4 ², 5-9. Z powyższego wynika, że uczestnikowi postępowania (wnioskodawcy) nie przysługuje w świetle obowiązujących przepisów prawa skarga na zarządzenie referendarza, którego przedmiotem jest wyłącznie wezwanie wnioskodawcy do uzupełnienia braków stanowiących przeszkodę do dokonania wpisu, co miało miejsce w sprawie niniejszej. Katalog orzeczeń referendarza sądowego podlegających zaskarżeniu skargą jest zamknięty, co oznacza, że rozmaite inne jego orzeczenia oraz czynności mogą być kwestionowane tylko pośrednio w skardze na późniejsze orzeczenie podlegające zaskarżeniu (por. J. Gudowski (w:) T. Ereciński, J. Gudowski, M. Jędrzejewska, Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Część pierwsza. Postępowanie rozpoznawcze. Część druga. Postępowanie zabezpieczające, t. 2, red. T. Ereciński, Warszawa 2007, s. 270). Wnioskodawca nie jest jednak pozbawiony możliwości kwestionowania treści zobowiązania do uzupełnienia braków stanowiących przeszkodę do dokonania wpisu. Będzie to mógł jednak uczynić dopiero w przypadku odmowy dokonania wpisu przez referendarza sądowego, na co wskazano w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia o odrzuceniu skargi.

Skoro katalog orzeczeń referendarza, od których przysługuje środek zaskarżenia w sposób wyczerpujący określony został w art. art. 398 ²² § 1 kpc, i nie obejmuje zarządzenia w przedmiocie wezwania do uzupełnienia braków stanowiących przeszkodę do dokonania wpisu, to tym samym zażalenie na to zarządzenie, jako niedopuszczalne, podlega odrzuceniu, niezależnie od podnoszonych przez stronę zarzutów.

Zasygnalizowania wymaga jednak, iż zarządzenie referendarza z dnia 8 lipca 2014 r. uzasadnione było brakiem w postaci oryginału (lub notarialnie poświadczonego odpisu) dokumentu w postaci uchwały walnego zgromadzenia członków Stowarzyszenia w sprawie wyboru do zarządu nowych członków. W świetle art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym, sąd rejestrowy bada, czy dołączone do wniosku dokumenty są zgodne pod względem formy i treści z przepisami prawa. Zgodnie zaś z art. 694 ⁴ k.p.c. dokumenty, na których podstawie dokonuje się wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego, składa się w oryginałach albo poświadczonych urzędowo odpisach lub wyciągach. Oryginałem dokumentu jest pismo, na którym zostały złożone podpisy osób upoważnionych do jego wystawienia. Przez poświadczone urzędowo odpisy lub wyciągi należy rozumieć odpisy (kopie) całego dokumentu lub jego części (wyciąg). Wbrew twierdzeniom skarżącego, wezwanie do uzupełnienia braków, nie stanowiło zatem, celowego utrudniania dokonania wpisu zmian do KRS, a było przejawem prawidłowego postępowania przez Sąd Rejonowy.

Z przedstawionych względów zażalenie na postanowienie z dnia 18 lipca 2014 r., jako bezzasadne, podlegało oddaleniu na zasadzie art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc i w zw. z art. 13 § 2 kpc.