Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Cz 499/14

POSTANOWIENIE

K., dnia 21 października 2014 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu Wydział II Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSO Wojciech Vogt

SSO Barbara Mokras

SSO Janusz Roszewski – spraw.

po rozpoznaniu w dnia K., dnia 21 października 2014 r. w K.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa Miasta K.

przeciwko K. P.

o zapłatę

na skutek zażalenia dłużnika K. P.

od postanowienia Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 10 października 2007r. w sprawie VII Nc 2004/07

w przedmiocie nadania nakazowi zapłaty klauzuli wykonalności

postanawia:

oddalić zażalenie.

Sygn. akt II Cz 499/14

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy nakazowi zapłaty z dnia 22 sierpnia 2007r. nadał klauzulę wykonalności podając w uzasadnieniu, że przedmiotowy nakaz zapłaty odpowiada warunkom z art. 777§1 k.p.c.

Zażalenie na postanowienie Sądu Rejonowego wniósł dłużnik A. P. zaskarżając je w całości. Zarzucając, że nakaz ten nie uprawomocnił się, bowiem nie został prawidłowo doręczony, wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia.

Sąd Okręgowy zważył, co następują.

Zażalenie dłużnika jest nieuzasadnione. W świetle art. 777 §1 pkt 1 k.p.c. w postępowaniu klauzulowym badaniu podlega tzw. prawomocność formalna, czyli wynikająca z niezaskarżalności orzeczenia w drodze zwyczajnych i szczególnych smrodków zaskarżenia niemożność jego uchylenia lub zmiany. Prawomocność ta – w świetle art. 363 §1 k.p.c. – zachodzi, jeżeli od danego orzeczenia nie przysługuje środek zaskarżenia, co obejmuje również kwestionowana przez skarżącego sytuację, gdy termin do wniesieni środka zaskarżenia minął bezskutecznie.

W aktach akt znajdują się potwierdzenia odbioru wydanego w tej sprawie nakazu zapłaty wraz odpisem pozwu doręczonego na adresy zgodne z podanymi w pozwie, na których znajduje się adnotacje urzędu pocztowego w K. o powtórnym awizowaniu oraz zwrotu wobec nie podjęcia przesyłki w terminie datowane na dzień 26.09.2007r. oraz
z podpisem osoby doręczającej. Doręczenia spełniały zatem wymogi przewidziane w art. 139 k.p.c., także w stosunku do skarżącego. Istniały zatem podstawy do stwierdzenia, że data doręczenia była data, w której upłynął termin do jego odbioru, jeżeli adresat przed jego upływem nie zgłosił się po jego odbiór.( uchwała SN z 10.05.1971r., III CZP 10/71, OSNCP 1971, Nr 11, poz. 187). W konsekwencji tego ustalenia istniały w dniu nadawania klauzuli wykonalności nakazowi zapłaty podstawy do stwierdzenia jego prawomocności. Obecnie podnoszone przez skarżącego zarzuty dotyczące prawidłowości doręczenia przesyłki, w oparciu o wykazywane rzeczywiste miejsce zamieszkiwania, nie mogą stanowić podstawy do podważenia powyższych ustaleń, lecz mogą stanowić przedmiot badania sądu w toczącym się z wniosku dłużnika postępowaniu o przywrócenie terminu do złożenia sprzeciwu od nakazu zapłaty.

Reasumując powyższe rozważania uznać należy, że nie zachodzą podstawy do uwzględnienia zażalenia. Z uwagi na powyższe na podstawie art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 385 k.p.c. należało orzec jak w sentencji postanowienia.

II Cz 499/14

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE