Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 października 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 24 października 2014 r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania H. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 26 lipca 2013 r. Nr (...)

w sprawie H. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o wysokość emerytury

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 1160/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. na podstawie art. 27a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przyznał H. S. emeryturę od dnia 02.07.2013 r. tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego.

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł ubezpieczony H. S. wnosząc o podwyższenie podstawy wymiaru emerytury. Wskazał, że jest pokrzywdzony przy przejściu z renty na emeryturę, bowiem za podstawę wymiaru emerytury wzięto kwotę renty, której podstawa została zaniżona. Podniósł, że podstawa wymiaru renty powinna być zwaloryzowana według średniej krajowej i przez organ rentowy powinna być przyjęta kwota 4900 zł jako podstawa wymiaru emerytury tj.133% x3700 =4900 zł (odwołanie k. 2) .

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie, powołał się na przepisy prawa i argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji (odpowiedź na odwołanie k. 3-4).

Sąd Okręgowy ustalił i zważył co następuje:

H. S. ur. (...) na podstawie decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. z dnia 25 kwietnia 1975 r. miał przyznane prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do racy na stałe (decyzja k. 25akt organu rentowego). Podstawę do wyliczenia renty organ rentowy przyjął na podstawie średniego wynagrodzenia z 12 miesięcy 1973 r. W 1991 r. został przez organ rentowy ustalony wskaźnik wysokości podstawy wymiaru w wysokości 86,45 % jako średnia wysokość miesięcznego wynagrodzenia ubezpieczonego z 1973 r. w pełnych złotych – 2419 zł podzielona przez 2798 zł tj. przeciętne miesięczne wynagrodzenie w roku 1973 r. (decyzja z 10.12.1991 r. k. 33 akt organu rentowego).

Dnia (...)r. H. S. uzyskał powszechny wiek emerytalny tj. 65 lat i 2 miesiące i organ rentowy na podstawie art. 27 a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przyznał mu emeryturę od dnia 02.07.2013 r. Do ustalenia podstawy wymiaru emerytury przyjęto: podstawę wymiaru renty – 717,16 zł, wskaźnik wysokości podstawy wymiaru przyjęty z poprzedniej decyzji – 86,45%. Podstawa wymiaru obliczona została przez pomnożenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru 86,45% przez kwotę bazową 717,16 zł i wyniosła 619,98 zł. Do ustalenia wysokości emerytury organ rentowy uwzględnił okresy składkowe w wymiarze 77 miesięcy, uzupełniające w wymiarze 108 miesięcy. Wysokość emerytury obliczonej na podstawie art. 53 ustawy o emeryturach i rentach z FUS wyniosła 296,36 zł. Wobec tego, że emerytura jest niższa od dotychczas wypłacanej renty została podwyższona do kwoty tej renty i wynosi miesięcznie od 02.07.2013 r. – 741,82 zł brutto (decyzja z dn. 26.07.2013 r. – k. 107 akt organu rentowego).

Kwota bazowa dla „starego portfela” z kwoty 666,96 zł od dnia 01 marca 2008 r. została ustawowo podniesiona do kwoty 717,16 zł.

Zgodnie z art. 27a ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych emeryturę przyznaje się z urzędu zamiast pobieranej renty z tytułu niezdolności do pracy osobie, która osiągnęła wiek emerytalny, o którym mowa w art. 27 ust. 2 i 3, oraz podlegała ubezpieczeniu społecznemu albo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym. Przepis art. 24a ust. 2 stosuje się odpowiednio. Ubezpieczony wiek emerytalny osiągnął z dniem 2 lipca 2013 r. (65 lat i 2 miesiące – art. 27 ust. 3 pkt 3 w/w ustawy), wobec czego organ rentowy zasadnie przyznał mu z urzędu emeryturę.

Do obliczenia wysokości emerytury ma zastosowanie art. 24a ust. 2 i 3 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, zgodnie z którym emeryturę przyznaje się od dnia osiągnięcia przez rencistę wieku uprawniającego do emerytury, a w przypadku gdy wypłata renty z tytułu niezdolności do pracy była wstrzymana - od dnia, od którego podjęto jej wypłatę. Emeryturę oblicza się zgodnie z art. 26, z uwzględnieniem ust. 4 i 5.

Zgodnie z art. 24a ust. 4 w/w ustawy na wniosek osoby, której emeryturę przyznano z urzędu w latach 2009-2013, emeryturę oblicza się ponownie zgodnie z art. 183. Natomiast ust. 5 tego artykułu stanowi, że na wniosek osoby, która spełniła warunki do emerytury określone w art. 46 i 50, jednakże nie wystąpiła z wnioskiem o jej przyznanie, ponownie oblicza się wysokość emerytury zgodnie z art. 53 i 56. Emerytura obliczona na zasadach określonych w ust. 2-5 nie może być niższa od pobieranej dotychczas renty z tytułu niezdolności do pracy (art. 24a ust. 6).

W celu zweryfikowania prawidłowości zaskarżonej decyzji organu rentowego Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego ds. księgowości, która w swojej opinii pisemnej wskazała, że wysokość emerytury wyliczonej ubezpieczonemu wynosi 296,36 zł (opinia k. 11-12). Opinia biegłego ds. księgowości jest zgodna z wyliczeniami organu rentowego, wobec powyższego zaskarżona decyzja organu rentowego jest prawidłowa. Sąd obdarzył wiarygodnością dowód z opinii biegłej. Opinia została sporządzona rzetelnie, przez biegłego o wysokich kwalifikacjach i dużym doświadczeniu zawodowym oraz nie została podważona przez żadną ze stron procesu.

Mając na uwadze treść art. 24 ust. 6 w/w ustawy, zgodnie z którym Emerytura obliczona na zasadach określonych w ust. 2-5 nie może być niższa od pobieranej dotychczas renty z tytułu niezdolności do pracy organ rentowy prawidłowo podwyższył świadczenie emerytalne do kwoty 741,82 zł brutto.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 kpc oddalił odwołanie jako niezasadne.