Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III S 162/14

POSTANOWIENIE

Dnia 23 września 2014 roku

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Krystyna Hadryś

Sędziowie SO Barbara Braziewicz

SR (del.) Roman Troll (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 23 września 2014 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym sprawy

ze skargi R. C.

przy udziale Skarbu Państwa – Prezesa Sądu Rejonowego w Zabrzu

na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki w sprawie wszczętej z powództwa R. C. przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W. o zapłatę prowadzonej przed Sądem Rejonowym w Zabrzu pod sygn. akt VIII C 409/13

postanawia:

oddalić skargę.

SSR (del.) Roman Troll SSO Krystyna Hadryś SSO Barbara Braziewicz

Sygn. akt III S 162/14

UZASADNIENIE

Dnia 8 sierpnia 2014 r. skarżący R. C. złożył w Sądzie Rejonowym w Zabrzu skargę na naruszenie praw strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki wnosząc:

a.  o stwierdzenie, że w postępowaniu toczącym się przed Sądem Rejonowym w Zabrzu w sprawie o sygn. akt VIII C 409/13 nastąpiła przewlekłość,

b.  wydanie zalecenia sądowi rozpoznającemu sprawę podjęcia w wyznaczonym terminie odpowiednich czynności procesowych

c.  przyznanie na jego rzecz kwoty 5 000 zł,

d.  zasądzenie kosztów postępowania wywołanego skargą.

W uzasadnieniu wskazał, że pozew o zapłatę złożył w marcu 2013 r., a pierwsza rozprawa odbyła się dopiero 27 listopada 2013 r., gdyż była wyznaczona po 4 miesiącach od wpływu pozwu, a pomimo wpływu w lutym 2014 r. opinii biegłego i wniosku z czerwca 2014 r. o przyspieszenie rozpoznania sprawy nie podjęto żadnych czynności. Jednocześnie wskazał w uzasadnieniu, że wnosi o zasądzenie kwoty 4 000 zł, gdyż ta kwota będzie działała jako środek przeciwdziałający przewlekłości postępowania i stanowi odpowiednią rekompensatę dla niego.

W odpowiedzi na skargę Prezes Sądu Rejonowego w Zabrzu, zgłaszając swój udział w sprawie wniosła o jej oddalenie podając jednocześnie, iż czynności w sprawie były podejmowane terminowo. Ponadto wskazała na trudności kadrowe Sądu Rejonowego w Zabrzu

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Dnia 8 marca 2013 r. wpłynął pozew skarżącego o zapłatę, który zadekretowano 11 marca 2013 r. i tego samego dnia wezwano powoda do usunięcia braków formalnych pozwu poprzez jego podpisanie. Zarządzenie to wykonano 14 marca 2013 r. i dnia 27 marca 2013 r. wpłynął podpisany pozew. W pozwie znalazły się wnioski o dopuszczenie dowodu z przesłuchania powoda i z opinii biegłego.

W aktach brak adnotacji o doręczeniu tego pisma sędziemu oraz o dacie przedstawienia sędziemu akt wraz z podpisanym pozwem.

Dnia 4 czerwca 2013 r. wyznaczono termin rozprawy na dzień 27 listopada 2013 r. i jednocześnie wezwano powoda do uiszczenia zaliczki na koszty opinii biegłego najpóźniej do dnia rozprawy oraz do stawienia się na rozprawie celem przesłuchania, także pozwaną wezwano do stawienia się celem przesłuchania i doręczono jej odpis pozwu zakreślając termin 21 dni do ustosunkowania się do jego treści. Zarządzenie to wykonano 19 lipca 2013 r.

Odpowiedź na pozew wpłynęła 7 sierpnia 2013 r., akta przedstawiono sędziemu 13 sierpnia 2013 r., który zwrócił je 22 sierpnia 2013 r. Dnia 13 września 2013 r. wpłynął wniosek dowodowy powoda, w którym rozszerzono tezę dowodową związaną z przeprowadzeniem dowodu z opinii biegłego, akta przedstawiono sędziemu, który zwrócił je 17 września 2013 r.

Zaliczkę na biegłego powód uiścił 3 października 2013 r.

Dnia 19 listopada 2013 r. wyrażono zgodę na wykonanie fotokopii akt pełnomocnikowi powoda.

Na rozprawie w dniu 27 listopada 2013 r. nie stawiły się strony tylko pełnomocnik powoda. Sąd Rejonowy dopuścił wówczas dowód z opinii biegłego zakreślając termin 2 miesięczny i rozprawę odroczył. Tego samego dnia zarządzono akta przesłać biegłemu (nie wskazano osoby biegłego, który ma sporządzić opinię), zarządzenie to wykonano 9 stycznia 2014 r., a biegły otrzymał akta 15 stycznia 2014 r. i sporządził opinię w terminie. Akta z opinią przedstawiono sędziemu 4 lutego 2014 r., który 11 lutego 2014 r. zarządził doręczyć odpis opinii stronom zobowiązując do złożenia ewentualnych zastrzeżeń w terminie 21 dni, wydano też zarządzenia odnośnie rachunku oraz przedstawieniu akt referendarzowi sądowemu celem orzeczenia co do wynagrodzenia biegłego, akta zwrócono 12 lutego 2014 r., a zarządzenie to wykonano 17 marca 2014 r. i wówczas przedstawiono też akta referendarzowi sądowemu.

Dnia 21 marca 2014 r. wydano postanowienie o przyznaniu biegłemu wynagrodzenia, którego doręczenie wykonano 30 kwietnia 2014 r.

Dnia 9 kwietnia 2014 r. wpłynęło pismo powoda odnośnie opinii biegłego, a dnia 14 kwietnia 2014 r. wpłynęło pismo pozwanej co do tej opinii.

Akta przedstawiono sędziemu 3 czerwca 2014 r., który uprawomocnił postanowienie i zarządził przedstawienie akt referentowi dnia 17 czerwca 2014 r., a zwrócił akta 18 czerwca 2014 r., które pozostawały w sekretariacie do 4 lipca 2014 r., gdy przedstawiono je sędziemu wraz z wnioskiem powoda o przyspieszenie rozpoznania sprawy. Dnia 7 sierpnia 2014 r. wyznaczono termin rozprawy na 28 stycznia 2015 r. i zarządzono zawiadomić pełnomocników następnego dnia zwrócono akta, zarządzenie to wykonano 8 sierpnia 2014 r., a dnia 20 sierpnia 2014 r. zmieniono termin rozprawy na 28 listopada 2014 r. i zarządzenie to wykonano 22 sierpnia 2014 r.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843 ze zm.) dla stwierdzenia, czy w sprawie doszło do przewlekłości postępowania, należy w szczególności ocenić terminowość i prawidłowość czynności podjętych przez sąd, w celu wydania w sprawie rozstrzygnięcia co do istoty (...), uwzględniając charakter sprawy, stopień faktycznej i prawnej jej zawiłości, znaczenie dla strony, która wniosła skargę rozstrzygniętych w niej zagadnień oraz zachowanie się stron, a w szczególności strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania. Przewlekłość postępowania to brak czynności zmierzających do rozstrzygnięcia, zachodzący dłużej niż jest to konieczne do rozważenia sprawy bądź zgromadzenia dowodów, chodzi zatem o to, by czynności zmierzające do wydania orzeczenia kończącego zabierały odpowiednią ilość czasu, czyli odbywały się bez zbędnej zwłoki (por. art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki). Zbędną zwłoką nie jest przy tym każdy upływ czasu, ale dopiero nadmierne odstępstwo od czasu zwykle koniecznego dla wykonania określonych czynności, dlatego przewlekłość postępowania zachodzi wówczas, gdy zwłoka w czynnościach jest nadmierna (rażąca) i nie znajduje uzasadnienia w obiektywnych okolicznościach sprawy. [Por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 29 maja 2013 r. KSP 3/13, LEX nr 1318217, postanowienie Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 10 stycznia 2013 r. sygn. akt II S 33/12, Lex 1246709; por. postanowienie Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 23 listopada 2010 r. sygn. akt II S 28/10 - KZS 2010/11/50, LEX nr 783363].

W rozpoznawanej sprawie nie doszło do tego rodzaju zwłoki w czynnościach, którą można potraktować jako nadmierną. Trzeba zauważyć, że pomiędzy prawidłowym złożeniem pozwu a zarządzenie o wyznaczeniu termin rozprawy upłynął okres dwumiesięczny, ale sędzia musiał zapoznać się z aktami, zaś termin rozprawy był konieczny z uwagi na wniosek powoda o jego przesłuchanie, jednocześnie termin ten nie jest rażąco nadmierny. Dodać należy, że pomimo wezwania do stawienia się osobiście celem przesłuchania pod rygorem pominięcia powód nie stawił. W późniejszym czasie czynności były podejmowane na bieżąco, a niewielki okres zwłoki pomiędzy wykonaniem zarządzenia o doręczeniu odpisu postanowienia o przyznaniu biegłemu wynagrodzenia, a wyznaczeniem terminu rozprawy ostatecznie na dzień 28 listopada 2014 r. nie był zupełnie okresem bezczynnym, gdyż w jego trakcie dokonano czynności związanych z uprawomocnieniem postanowienia i wypłatą wynagrodzenia, a po przejęciu akt w okresie urlopowym w sierpniu 2014 r. wyznaczono termin rozprawy. Ostatecznie nawet zsumowanie tych dwóch okresów wynosi około 5 miesięcy.

Mając powyższe na uwadze – w oparciu o art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki – należało orzec jak w sentencji, albowiem skarga jest niezasadna.

SSR (del.) Roman Troll SSO Krystyna Hadryś SSO Barbara Braziewicz