Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Poznań, dnia 4 lipca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Poznaniu Wydział II Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Marcin Miczke (spr.)

Sędziowie: SSO Ryszard Małecki

SSO Krzysztof Dziedzic

po rozpoznaniu w dniu 4 lipca 2014 r.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi A. G. złożonej w trybie ustawy z dnia 17 czerwca 2004 roku o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki

przy udziale Prezesa Sądu Rejonowego w. W.

o stwierdzenie przewlekłości postępowania w sprawie III Nsm 153/14 Sądu Rejonowego w. W.

postanawia:

oddalić skargę.

SSO R. Małecki SSO M. Miczke SSO K. Dziedzic

UZASADNIENIE

22 maja 2014 r. wpłynęła skarga A. G.o stwierdzenie, że w postępowaniu toczącym się w Sądzie Rejonowym w. W. III Nsm 153/14 wystąpiła przewlekłość postępowania, o zalecenie Sądowi Rejonowemu podjęcia w określonym terminie określonych czynności oraz zasądzenie na jego rzecz 12.000 zł.

Skarżący uzasadniał, że 2 maja 2014 r. nadał w zakładzie karnym korespondencję do Sądu Rejonowego, stanowiącą odpowiedź na zobowiązanie do usunięcia braku formalnego wniosku. Wskazał, że potwierdzenie przesłania korespondencji otrzymał 5 maja 2014 r. Termin do usunięcia braku mijał 2 maja 2014 r. Według twierdzeń administracji zakładu karnego, piątek 2 maja 2014 r. był dniem ustawowo wolnym od pracy, więc korespondencję wysłał 5 maja 2014 r. Skarżący wskazał, że żąda zadośćuczynienia, bo przewlekłość postępowania jest dla niego poniżająca, a dzieciom dzieje się krzywda. Opieszałość Sądu i zwrot wniosku powoduje, że opóźnia się wyznaczenie rozprawy, a tym samym cierpią dzieci.

Prezes Sądu Rejonowego w Wągrowcu zgłosił swój udział w postępowaniu.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

11 kwietnia 2014 r. wpłynął do Sądu Rejonowego w. W.wniosek A. G.o „przydzielenie” dzieciom J.i W. G.kuratora i ustalenie widzeń z dziećmi. Sprawa została zarejestrowana jako wniosek A. G.o ograniczenie władzy rodzicielskiej I. G.nad małoletnimi dziećmi J.i W. G.. Sprawę zarejestrowano pod sygnaturą III Nsm 153/14. Przewodniczący wyłączył też do osobnego rozpoznania wniosek A. G.o ustalenie kontaktów z dziećmi J.i W., sprawę zarejestrowano pod sygnaturą III Nsm 164/14.

W sprawie Nsm 153/14 zarządzeniem z 14 kwietnia 2014 r. Przewodniczący zobowiązał wnioskodawcę do usunięcia braku formalnego wniosku przez nadesłanie jego odpisu w terminie 7 dni pod rygorem zwrotu wniosku oraz do złożenia oświadczenia majątkowego według ustalonego wzoru w terminie tygodnia pod rygorem zwrotu wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych. Zobowiązanie doręczono A. G.25 kwietnia 2014 r.

8 maja 2014 r. skarżący usunął brak formalny wniosku. Wniósł też o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie pełnomocnika z urzędu. Do korespondencji dołączona jest koperta, z której wynika, że skarżący złożył korespondencję w administracji zakładu karnego w dniu 5 maja 2014 r.

Postanowieniami z 12 maja 2014 r. Sąd Rejonowy w. W.zwolnił A. G.od kosztów sądowych w całości i oddalił jego wniosek o ustanowienie pełnomocnika z urzędu.

Zarządzeniem z 12 maja 2014 r. Przewodniczący zwrócił wniosek A. G. o graniczenie władzy rodzicielskiej z uwagi na usunięcie braku formalnego wniosku po terminie. Zarządzenie doręczono A. G. 15 maja 2014 r. 22 maja 2014 r. A. G. wniósł o nadanie sprawie biegu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Skarga okazała się bezzasadna.

Rozpoznając skargę wniesioną w trybie ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz.U. Nr 179, poz. 1843 ze zm.) Sąd związany jest zakresem zaskarżenia i bada wyłącznie sprawność postępowania w okresie, którego dotyczą zarzuty skarżącego.

Określając pojęcie przewlekłego prowadzenia sprawy sądowej ustawodawca wskazał w art. 2 ust. 1 ustawy o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki, że przesłanka ta zachodzi w sytuacji, w której postępowanie trwa dłużej, niż jest to konieczne dla wyjaśnienia wszelkich okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 cytowanej ustawy stwierdzając, czy doszło do nieuzasadnionej przewlekłości postępowania należy w szczególności ocenić terminowość i prawidłowość czynności podejmowanych przez sąd na kolejnych etapach postępowania. Dokonując takiej analizy zważyć trzeba na charakter sprawy, stopień faktycznej i prawnej jej zawiłości, znaczenie rozstrzygnięcia dla skarżącego oraz zachowanie się stron procesowych. Trzeba mieć też na uwadze okoliczność, iż o naruszeniu prawa strony do rozpatrzenia sprawy w rozsądnym terminie decyduje nie tylko sam upływ czasu, ale nieuzasadnione przewlekanie procedury przez organ ją prowadzący. Ustalenie zatem zaistnienia przewlekłości nie jest zależne jedynie od upływu czasu i subiektywnych odczuć skarżącego, a jest wypadkową czynników obiektywnych oraz czasu niezbędnego do podejmowania działań zgodnych z przepisami przewidującymi prowadzenie określonych procedur. Jedynie nadmierne odstępstwa od czasu koniecznego w wykonania określonych czynności sądowych mogą być uznawane za tworzące stan nieuzasadnionej zwłoki (tak postanowienie Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 11 maja 2005r., II S 26/05, LEX 151808).

W sprawie III Nsm 153/14 nie wystąpiła przewlekłość postępowania. Czynności podjęte zostały przez Przewodniczącego i Sąd bez jakiejkolwiek zwłoki. Wynika to ze wskazanych wyżej ustaleń faktycznych i jest oczywiste. Termin rozprawy nie został wyznaczony z uwagi na zwrot wniosku A. G.. Przy rozpoznaniu skargi na przewlekłość postępowania niedopuszczalna jest merytoryczna ocena rozstrzygnięć sądu (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 2005.07.08 wydane w sprawie o sygn. akt III SPP 119/05 a publ. w OSNP 2006/9-10/166). Odnosi się to także do zarządzenia Przewodniczącego o zwrocie wniosku. Podlega ono zaskarżeniu do sądu wyższej instancji. W tym trybie A. G.może kwestionować zarządzenie, wskazując argumenty dotyczące złożenia korespondencji w administracji zakładu karnego w odpowiedniej dacie. Argumenty te pozostają natomiast bez znaczenia z punktu widzenia rozpoznania wniosku o przewlekłość postępowania. Ewentualne nieprawidłowości działania administracji zakładu karnego, jeżeli w ogóle miały miejsce (czego Sąd Okręgowy w tej sprawie nie ocenia) są bez znaczenia dla oceny działania Sądu Rejonowego w. W.pod kątem istnienia przewlekłości postępowania.

W tym stanie rzeczy uznać należało, że złożona skarga, w zakresie żądania stwierdzenia przewlekłości postępowania, jest bezzasadna i podlegała oddaleniu w oparciu o treść art. 12 ust. 1 ustawy o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki. Z uwagi na oddalenie skargi, niezasadne okazało się zalecanie Sądowi Rejonowemu podjęcia określonych czynności i zasądzenie zadośćuczynienia – art.12 ust.3 i 4 ustawy.

SSO R. Małecki SSO M. Miczke SSO K. Dziedzic