Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Cz 1008/14

POSTANOWIENIE

Dnia 9 września 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy
w następującym składzie :

Przewodniczący - Sędzia SO Tomasz Tatarczyk

SO Danuta Morys - Woźniak

SO Andrzej Dyrda (spr.)

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 9 września 2014 r. w Gliwicach

sprawy z powództwa Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w T.

przeciwko S. M. i Ł. M.

o zapłatę

na skutek zażalenia powódki

na punkt 2 postanowienia Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach

z dnia 18 grudnia 2013 r., sygn. akt I C 941/13

postanawia :

oddalić zażalenie.

SSO Andrzej Dyrda SSO Tomasz Tatarczyk SSO Danuta Morys - Woźniak

Sygn. akt III Cz 1008/14

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 18 grudnia 2013 roku Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach na podstawie art. 177 § 1 pkt 6 k.p.c. zawiesił postępowanie w sprawie w stosunku do S. M., gdyż nieuiszczenie zaliczki przez powoda na poczet wynagrodzenia kuratora dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego stanowiło przeszkodę w nadaniu sprawie dalszego biegu, albowiem nie pozwala na ustanowienie kuratora dla pozwanego S. M., a tym samym uniemożliwia doręczenie mu odpisu pozwu.

Zażalenie na to postanowienie wniósł powód domagając się uchylenia zaskarżonego postanowienia. W uzasadnieniu podniósł, że Sąd bezzasadnie zawiesił postępowanie. W ocenie powoda niewykonanie zarządzenia sądu nie stanowiło przeszkody do nadania sprawie dalszego biegu, podnosząc przy tym argumenty przemawiające przeciwko uiszczeniu przez powoda zaliczki na ustanowienie kuratora.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Regulacja prawna zawarta w art. 177 § 1 pkt 6 k.p.c. uprawnia sąd do zawieszenia postępowania z urzędu jeżeli na skutek braku lub wskazania złego adresu powoda albo niewskazania przez powoda w wyznaczonym terminie adresu pozwanego lub danych pozwalających sądowi na ustalenie numerów, o których mowa w art. 208 1 , lub niewykonania przez powoda innych zarządzeń nie można nadać sprawie dalszego biegu. Stanowi zatem on

Wskazany powyżej art. 177 § 1 pkt 6 k.p.c. stanowi podstawę do zawieszenia postępowania w sytuacji w której niemożliwe jest dalsze prowadzenie postępowania, a więc ogranicza się do sytuacji uniemożliwiającej wydanie wyroku. W niniejszym przypadku taka sytuacja zachodziła.

Wobec wystąpienia przez powoda z wnioskiem o ustanowienie kuratora procesowego dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego S. M., Sąd Rejonowy zobowiązał powoda do uiszczenia zaliczki, co miało swoje oparcie w przywołanej przez ten Sąd regulacji prawnej. Uwzględniając przy tym, że kurator procesowy jest uprawniony do żądania wynagrodzenia, którego wysokość ustalana jest na podstawie rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 listopada 2013r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej (Dz. U, z 2013r. poz. 1476), a powód jako strona wnosząca o ustanowienie kuratora był, zgodnie z art. 130 4 k.p.c. zobowiązany do uiszczenia zaliczki, brak jej uiszczenia stanowiło przeszkodę do dalszego prowadzenia sprawy.

Odnosząc się natomiast do stwierdzenia, że wysokość zaliczki jest zbyt wysoka, Sąd Okręgowy zwraca uwagę, że jej wysokość została ustalona prawidłowo. Ma bowiem swoje oparcie w § 1 rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 listopada 2013r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej (Dz. U, z 2013r. poz. 1476) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (tekst jednolity: Dz.U. z 2013 poz. 490) i § 6 pkt 4 w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tekst jednolity: Dz.U. z 2013 poz. 461). Wysokość zaliczki była zatem ściśle powiązana z wysokością wynagrodzenia należnego kuratorowi procesowego przy uwzględnieniu wartości przedmiotu sporu.

Z tych względów Sąd Okręgowy, na mocy art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji.

SSO Andrzej Dyrda SSO Tomasz Tatarczyk SSO Danuta Morys – Woźniak

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13