Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 lutego 2013 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący: SSO Izabela Głowacka-Damaszko

Protokolant:Rafał Wyrwa

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 lutego 2013 r. w J.

odwołania K. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.

z dnia 18 kwietnia 2012 r., znak: (...)/odm

w sprawie K. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.

o prawo do emerytury górniczej

I.  zmienia decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. z dnia 18 kwietnia 2012 r., znak: (...)/odm w ten sposób, że przyznaje wnioskodawcy K. K. prawo do emerytury górniczej od dnia 01 marca 2012 r.;

II.  zasądza od strony pozwanej na rzecz wnioskodawcy kwotę 60 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

sygn. akt VII U 723/12

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. decyzją z dnia 18.04.2012r., odmówił wnioskodawcy K. K. prawa do emerytury górniczej na podstawie art. 50a ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. z 2009r. Dz. U. Nr 153, poz. 1277 ze zm.), z uwagi na niewykazanie co najmniej 25 lat pracy górniczej.

Wnioskodawca odwołał się od powyższej decyzji, domagając się jej zmiany poprzez przyznanie prawa do świadczenia emerytalnego oraz zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego. Uzasadniając podnosił, że posiada wymagany 25 letni staż górniczy, wliczając pracę w Kopalni (...) od 25.02.1984r. do 31.07.2009r. na stanowisku kierowcy-operatora samochodowego sprzętu technologicznego na odkrywce. W trakcie postępowania domagał się nadto zaliczenia okresu pracy na stanowisku elektromontera na odkrywce od 03.09.1979r. do 04.08.1983r.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. wnosił o jego oddalenie podnosząc, iż wnioskodawca udokumentował okres pracy górniczej w wymiarze 3 lat, 6 miesięcy i 7 dni. Jednocześnie nie było podstaw do uwzględnienia okresu od 05.07.1990r. do 31.07.2009r. w Kopalni (...) Oddział Zakładu (...) na stanowisku kierowcy-operatora samochodowego sprzętu technologicznego na odkrywce, ponieważ z dokumentacji wynikają rozbieżne nazwy stanowisk pracy, które nie odpowiadają ściśle pozycji 6 załącznika nr 2 do Rozporządzenia (...) z dnia 23.12.1994r.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca K. K.urodził się (...)nie należy do Otartego Funduszu Emerytalnego [k. 30 akt]. Organ rentowy uwzględnił wnioskodawcy okres pracy górniczej w wymiarze 3 lat, 6 miesięcy i 7 dni. Zaliczył pracę w Kopalni (...) (...):

1.  od 11.10.1980r. do 26.07.1981r. na stanowisku: rzemieślnicy i inni robotnicy zatrudnieni na stałe na odkrywce przy wykonywaniu bieżących robót montażowych, konserwujących i remontowych,

2. od 05.08.1983r. do 24.02.1984r. na stanowisku: rzemieślnicy i inni robotnicy zatrudnieni na stałe na odkrywce przy wykonywaniu bieżących robót montażowych , konserwujących i remontowych,

3. 01.01.2010r. do 29.02.2012r. na stanowisku kierowca – operator samochodowego sprzętu technologicznego na odkrywce [k. 24 akt].

[bezsporne]

Ubezpieczony w okresie od 03.09.1979r. do 24.02.1984r. był zatrudniony w Kopalni (...), gdzie od 03.09.1979r. do 04.08.1983r., z wyłączeniem okresu odbywania służby wojskowej od 27.07.1981r. do 16.07.1983r., pracował na stanowisku elektromontera na odkrywce. Okres pracy na tym stanowisku od 11.10.1980r. do 26.07.1981r. został uwzględniony przez organ rentowy do pracy w warunkach szczególnych, będąc przyporządkowanym do pracy rzemieślników i innych robotników zatrudnionych na stałe na odkrywce przy wykonywaniu bieżących robót montażowych, konserwujących i remontowych. Wnioskodawca w okresie od 05.08.1983r. do 24.02.1984r. pracował jako elektromonter w (...) i ten okres również został uznany przez organ rentowy za pracę w warunkach szczególnych.

Dowód: akta ZUS:

świadectwo pracy z dnia 25.02.1984r. –k. 8 akt ZUS, książeczka wojskowa –k. 6 akt ZUS,

akta pracownicze:

umowa o pracę-k. 1, świadectwo pracy –k. 3,

akta sprawy:

zeznanie wnioskodawcy –k. 30 akt e-protokół 00:09:43 i nast.

Wnioskodawca w okresie od 25.02.1984r. do 31.07.1988r. pracował w Zakładzie (...) w B. na stanowisku kierowca – operator samochodowego sprzętu technologicznego na odkrywce. Zajmował się przewożeniem sprzętem wysokogabarytowym wywrotką - urobku z odkrywki, jak również wywożeniem namułu zgromadzonego w osadniku kopalnianym, w tym żwiru i gliny. Te czynności były wykonywane w związku z zabezpieczeniem wydobycia węgla na odkrywce.

Dowód:

akta ZUS:

świadectwo pracy z dnia 27.06.2001r. –k. 7 akt,

akta pracownicze:

prawo jazdy kategorii, A, B, C, D – k. 7a, umowa o pracę z dnia 23.02.1984r. –k. 7, angaż-k. 10,

akta sprawy:

zeznanie świadka B. K. –k. 18 akt e-protokół 00:08:46 i nast., zeznanie świadka J. A., –k. 49 akt e-protokół 00:06:29 i nast., zeznanie świadka S. D. –k. 49 akt e-protokół 00:40:46 i nast., zeznanie wnioskodawcy –k. 30 akt e-protokół 00:09:43 i nast.

W okresie od 05.07.1990r. do nadal pracuje w Kopalni (...) Oddział Zakład (...)na stanowisku operatora samochodowego sprzętu technologicznego na odkrywce. Okres pracy od 01.01.2010r. do 29.02.2012r. na tym samym stanowisku został uznany przez organ rentowy za pracę w warunkach szczególnych. Wnioskodawca przez cały okres zatrudnienia pracował wyłącznie jako kierowca – operator samochodowego sprzętu technologicznego na odkrywce. Zajmował się wywożeniem sprzętem wysokogabarytowym wywrotką - urobku z odkrywki, jak również wywożeniem namułu zgromadzonego w osadniku kopalnianym, w tym żwiru i gliny. Wnioskodawca nie zajmował się przewożeniem pracowników.

Dowód:

akta ZUS:

świadectwo wykonywania pracy w warunkach szczególnych z dnia 31.07.2009r. –k. 10 akt ZUS, świadectwo wykonywania pracy w warunkach szczególnych z dnia 07.12.2011r. –k. 11 akt ZUS, pismo pracodawcy z dnia 11.01.2012r. –k. 17 akt ZUS, pismo z dnia 23.11.2012r. –k. 20 akt ZUS, zaświadczenie z dnia 31.07.2009r. –k. 23 akt ZUS,

akta pracownicze:

prawo jazdy kategorii, A, B, C, D – k. 7a, umowa o pracę z 05.07.1990r. –k. 15, świadectwo wykonywania pracy w warunkach szczególnych z 31.07.2009r. –k. 50,

akta sprawy:

zeznanie świadka B. K. –k. 18 akt e-protokół 00:08:46 i nast., zeznanie świadka J. A., –k. 49 akt e-protokół 00:06:29 i nast., zeznanie świadka S. D. –k. 49 akt e-protokół 00:40:46 i nast., zeznanie wnioskodawcy –k. 30 akt e-protokół 00:09:43 i nast.

Ubezpieczony w dniu 21.12.2011r. złożył wniosek o ustalenie prawa do emerytury. Decyzją z dnia 29.02.2012r. organ rentowy odmówił mu prawa do żądanego świadczenia, z uwagi na brak udokumentowania co najmniej 25 lat pracy górniczej.

Ponowny wniosek o ustalenie prawa do emerytury z dnia 29.03.2012r. został rozpoznany odmownie zaskarżoną decyzją z dnia 18.04.2012r., z przyczyn nienależytego wykazania co najmniej 25 lat pracy górniczej. Udokumentowany okres pracy górniczej wyniósł 3 lata, 6 miesięcy i 7 dni.

Dowód: wniosek z dnia 21.12.2011r. –k. 1 akt ZUS, decyzja z dnia 29.02.2012r. –k. 31 akt ZUS, wniosek z dnia 29.03.2012r. –k. 36 akt ZUS, decyzja z 18.04.2012r. - k. 44 akt ZUS.

Sąd zważył co następuje:

Odwołanie wnioskodawcy zasługiwało na uwzględnienie. Zgodnie z art. 50a ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. z 2009r. Dz. U. Nr 153, poz. 1277 ze zm.) górnicza emerytura przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1) ukończył 55 lat życia;

2) ma okres pracy górniczej wynoszący łącznie z okresami pracy równorzędnej co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, w tym co najmniej 10 lat pracy górniczej określonej w art. 50c ust. 1;

3) nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Stosownie do ust. 2, wiek emerytalny wymagany od pracowników: mężczyzn co najmniej 25 lat pracy górniczej i równorzędnej, w tym co najmniej 15 lat pracy górniczej, o której mowa w art. 50c ust. 1, wynosi 50 lat.

Stosownie do art. 50c ust. 1 pkt 4 cytowanej ustawy, za pracę górniczą uważa się zatrudnienie na odkrywce w kopalniach węgla brunatnego przy ręcznym lub zmechanizowanym urabianiu, ładowaniu oraz przewozie nadkładu i złoża.

Sąd zważył, iż spór między stronami sprowadzał się do kwestii, czy wnioskodawca legitymuje się co najmniej 25-letnim okresem pracy górniczej i równorzędnej, przy bezspornym fakcie ukończenia przez niego 50 lat życia oraz nieprzystąpieniu do Otwartego Funduszu Emerytalnego.

W oparciu o przeprowadzone postępowanie przed Sądem, możliwe było ustalenie, że wnioskodawca legitymuje się stażem pracy górniczej przekraczającym wymagane 25 lat, w tym ponad 15 lat pracy górniczej, o której mowa w art. 50c ust. 1 cytowanej ustawy. W pierwszej kolejności należało wskazać, że organ rentowy uznał za udowodnione trzy okresy pracy górniczej w Kopalni (...) (...)na łączny wymiar 3 lat, 6 miesięcy i 7 dni., tj. od 11.10.1980r. do 26.07.1981r. oraz od 05.08.1983r. do 24.02.1984r., kiedy był zatrudniony na stanowisku elektromontera oraz od 01.01.2010r. do 29.02.2012r. na stanowisku kierowcy – operatora samochodowego sprzętu technologicznego na odkrywce. W tym miejscu należało wskazać, że wszystkie sporne okresy, których uwzględnienia domagał się ubezpieczony dotyczyły pracy na tych samych stanowiskach tj. elektromontera oraz kierowcy – operatora samochodowego sprzętu technologicznego na odkrywce, w tym samym zakładzie - niezależnie od zmiany nazwy zakładu, wynikającej z jego przekształcenia. Zdaniem Sądu w pierwszym spornym okresie, który nie był w ogóle brany pod uwagę przez organ rentowy, ubezpieczony od 03.09.1979r. do 24.02.1984r. - z wyłączeniem odbywania służby wojskowej od 27.07.1981r. do 16.07.1983r. - pracował na stanowisku elektromontera na odkrywce. Organ rentowy uwzględnił wnioskodawcy, jak zostało to już wskazane, okresy od 11.10.1980r. do 26.07.1981r. oraz od 05.08.1983r. do 24.02.1984r., z pominięciem pracy od 03.09.1979r. do 10.10.1980r. [1 rok, 1 miesiąc i 7 dni]. Z zachowanej dokumentacji [świadectwo pracy] oraz zeznań wnioskodawcy wynikało, że pracował on stale na tym samym stanowisku, wykonywał stale te same prace zarówno od chwili rozpoczęcia zatrudnienia, aż do rozwiązania stosunku pracy - z przerwą na wojsko. Zdaniem Sądu z powyższych powodów, skoro niewątpliwie prace wykonywane przez wnioskodawcę można było zaliczyć do prac rzemieślników i innych robotników zatrudnionych na stałe na odkrywce przy wykonywaniu bieżących robót montażowych, konserwujących i remontowych – jak to uczynił organ rentowy we wspomnianych okresach od 11.10.1980r. do 26.07.1981r. oraz od 05.08.1983r. do 24.02.1984r., to tym samym do pracy górniczej należało uwzględnić również pracę na tym samym stanowisku, przy wykonywaniu tych samych czynności, w tym samym wymiarze czasu pracy od 03.09.1979r. do 10.10.1980r.

Kolejny sporny okres pracy dotyczył zatrudnienia wnioskodawcy u tego samego pracodawcy tj. w Zakładzie (...) w B. na stanowisku kierowca – operator samochodowego sprzętu technologicznego na odkrywce. Pracodawca w dokumentach wpisał wnioskodawcy stanowisko kierowcy, co w konsekwencji było przyczyną wątpliwości organu rentowego, czy wykonywał on pracę górniczą na powoływanym stanowisku kierowca – operator samochodowego sprzętu technologicznego na odkrywce. Sąd w celu sprecyzowania faktycznie wykonywanych przez wnioskodawcę prac, dopuścił dowód z zeznań świadków B. K., J. A. oraz S. D.. Z ich relacji ubezpieczony przez cały okres zatrudnienia pracował wyłącznie jako kierowca wywrotki, zajmując się przewozem urobku oraz wywożeniem namułu zgromadzonego w osadniku kopalnianym, w tym żwiru i gliny. Nie widzieli, aby przewoził pracowników, ani też wykonywał inne prace. Zdaniem Sądu ich zeznania zasługiwały na wiarygodność, ponieważ w zbieżnym okresie pracowali w wnioskodawcą w tym samym zakładzie i znali go osobiście. Ich relacje w pewnych detalach różniły się od siebie, co świadczy, że nie były uprzednio uzgodnione. Zdaniem Sądu zeznania świadków w pełni korelowały z zachowaną dokumentacją, w tym uprawnieniami do prowadzenia pojazdów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze przekraczających 3,5 tony ładowności, angażami oraz świadectwem pracy. Zdaniem Sądu cały wskazany okres od 25.02.1984r. do 31.07.1988r. [ 4 lata, 5 miesięcy i 6 dni] zasługiwał na uwzględnienie, ponieważ charakter pracy mieścił się w definicji pracy górniczej zawartej w art. art. 50c ust. 1 pkt 4 cytowanej ustawy, tj. pracy na odkrywce w kopalniach węgla brunatnego przy ładowaniu oraz przewozie nadkładu i złoża.

Ostatni sporny okres dotyczył pracy od 05.07.1990r. do 31.07.2009r. [ 19 lat 0 miesięcy i 27 dni] u tego samego pracodawcy, po jego przekształceniu tj. Kopalni (...) Oddział Zakład (...)na stanowisku kierowcy - operatora samochodowego sprzętu technologicznego na odkrywce. Ubezpieczony, jak sam zeznał po rocznej przerwie, powrócił do pracy w kopalni na to samo stanowisko, które zajmował poprzednio. Był kierowcą wywrotki, przewożąc zarówno urobek jak i namuł, glin oraz żwir. Zdaniem Sądu słuchani w sprawie świadkowie, potwierdzili, że niezależnie od rocznej przerwy, wnioskodawca ponownie pracował na tym samym stanowisku i wykonywał te same czynności pracownicze, jak poprzednio. Jednocześnie wskazywali, że nie widzieli go przewożącego innych pracowników, ani wykonującego inne czynności. W tym miejscu na uwagę zasługuje fakt, że organ rentowy nie miał wątpliwości w zakresie zaliczenia wnioskodawcy pracy na tym samym stanowisku, w tym samym zakładzie za okres od 01.01.2010r. do 29.02.2012r. [k. 24 akt]. Zdaniem Sądu, wnioskodawca miał niezbędne uprawnienia do pracy na stanowisku kierowcy - operatora samochodowego sprzętu technologicznego na odkrywce, taką pracę wykonywał prowadząc wywrotkę znacznie przekraczającą 3,5 tony ładowności, która z pewnością jest zaliczana do sprzętu technologicznego. Pracę taką wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu, która to praca w pełni mieści się w cytowanej definicji pracy górniczej zawartej w art. 50c ust. 1 pkt 4 cytowanej ustawy. W ocenie Sądu nie tyle sam fakt nazewnictwa, często stosowanego przez pracodawców w sposób dowolny lub skrótowy, ile rzeczywisty charakter wykonywanej pracy winien decydować o uznaniu tejże pracy za pracę wykonywaną w warunkach szczególnych, czy pracę górniczą. W tej konkretnej sprawie miał miejsce właśnie taki przypadek, jak wykazało prowadzone postępowanie oparte na zachowanych aktach pracowniczych oraz wiarygodnych zeznaniach świadków. Z powyższych powodów możliwe było przyjęcie, że ubezpieczony wykonywał prace górnicze w Kopalni (...)od 03.09.1979r. do 10.10.1980r. [1 rok, 1 miesiąc i 7 dni], od 25.02.1984r. do 31.07.1988r. [ 4 lata, 5 miesięcy i 6 dni] oraz od 05.07.1990r. do 31.07.2009r. [19 lat 0 miesięcy i 27 dni], co łącznie dawało 24 lata, 7 miesięcy oraz 10 dni, a po doliczeniu uwzględnionego przez organ rentowy okresu 3 lat, 6 miesięcy i 7 dni, ich suma przekraczała wymagane 25 lat, w tym co najmniej 15 lat pracy określonej w art. 50c ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach. Wnioskodawca spełnił zatem zdaniem Sądu ostatnią kwestionowaną przesłankę, wynikającą z cytowanego przepisu art. 50a ustawy o emeryturach i rentach.

W zakresie daty ustalenia prawa do świadczenia należało wskazać, że skoro wnioskodawca nie odwołał się od decyzji z dnia 29.02.2012r., która w ostateczności stała się prawomocna, a uczynił to dopiero od decyzji z dnia 18.04.2012r., wydanej na wniosek złożony w dniu 29.03.2012r., to prawo do świadczenia zostało ustalone od 01.03.2012r. tj. od pierwszego dnia miesiąca złożenia wniosku.

Mając powyższe na uwadze uznając odwołanie wnioskodawcy za zasadne, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. orzeczono jak na wstępie.

Orzeczenie o kosztach zastępstwa procesowego oparte zostało o art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z § 11 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2002r. nr 163, poz. 1349).